Ο Άγγελος έγινε τριών μηνών!

Άργησα μα έμαθα πως δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι στη βάση μας ίδιοι… Και ότι ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ, μα ποτέ… Πάντα θα υπάρχει το «κακό» (δεν μ’ αρέσει βέβαια η λέξη, αλλά τη χρησιμοποιώ για να συνεννοηθούμε) που δεν θα δείξει καμία διάθεση να αλλάξει (είτε γιατί δεν θέλει, είτε γιατί δεν μπορεί). Αυτή η γνώση μπορεί να με έκανε λιγότερο ρομαντική (ήταν πια καιρός να ξεπεζέψω από το ροζ μου σύννεφο), όμως δεν με έκανε λιγότερο αισιόδοξη.

Πιστεύω πως ακόμα και τα δύσκολα μπορεί να κρύβουν στο βάθος χρυσάφι… Και ναι, θα πάρω το κλισέ «Ολα για κάποιο λόγο γίνονται» και θα το κάνω αφίσα, κάρτα και κορνίζα… Γιατί ο δικός μου λόγος έχει ένα χαμόγελο τεράστιο και δυο μάτια που μας κοιτάζουν ασταμάτητα με λατρεία και ευτυχία… Νομίζω πως ένας ξανθός Άγγελος (όνομα και πράγμα) είναι ένας πολύ καλός λόγος για να πιστέψω πως όλα για κάποιο (καλό) λόγο γίνονται τελικά…