Ένατη εβδομάδα κύησης και θετική στο ουρεόπλασμα!
Συνεγκυουλες μου και μη, γεια σας και απο εμενα…
Ειμαι μαμα ενος υπεροχου μωρου 17 μηνων. Χωρις να καταλαβω καν αν εχω καθυστερηση, λογω ασταθη κυκλου και με μονο σημαδι κατι μικροανακατωσουρες, ειπα να κανω ενα τεστ… θετικο λοιπον.
Παω στον καλο μου γιατρουλη που βαση τελευταιας περιοδου νομιζαμε θα δουμε μονο σακο.. αλλα μας εκανε εκπληξη και ακουσαμε και καρδουλα….
Ολα καλα ως εδω λοιπον!!!
Στο προγεννετικο βγηκα ομως θετικη στο ουρεοπλασμα, απο οτι μου ειπε ο γιατρος το μικροβιο αυτο προκαλει πολλες φορες αποβολες και σπασιμο νερων.
Μεχρι την 14η εβδομαδα δεν μπορουμε να κανουμε κατι, τοτε θα ξεκινησουμε αντιβιωση για να το καταπολεμησουμε το ατιμο… Βεβαια αθελα μου το αγχος εχει βαρεσει κοκκινα.. προσπαθω να μην το σκεφτομαι πολυ, αλλα δυσκολο…
Μηπως ειχε ποτε καμια σας το ιδιο μικροβιο;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Καλησπέρα σας, εγώ δεν είμαι μαμά ακόμα αλλά στα πλαίσια προγεννητικού ελέγχου διαγνώστηκα με ουρεόπλασμα. Δεν το ειχα ξανακούσει και έχω φοβηθεί. Έχω ήδη διαβάσει πολλά αλλά αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι αν ξέρει κάποιος γιατρός πόσο συχνό είναι αυτό το μικρόβιο στις γυναίκες? Συμβαίνει συχνά να εντοπίζεται? Κάπου διάβασα οτι εχει το 40% των γυναικών. Ισχύει αυτό? Είναι όντως τόσο διαδεδομένο?
Με το καλο να έρθει το μωράκι σου. Αν και 2 μήνες μετά απο την δημοσίευση σου θα σου πω την δική μου προσωπικη εμπειρία. Εγώ στον 6ο μηνα εγκυμοσύνης μου βρήκαν ουρεοπλασμα. Παρ όλα αυτα δεν ξέραμε εαν το ειχα πρίν απο την εγκυμοσύνη ή το απόκτησα κατά τη διάρκεια αυτης καθως δεν ειχα κάνει τις προβλεπόμενες εξετάσεις. Εκανα θεραπεια και εγω και ο σύζυγος μου με αντιβίωση αλλα δεν μου έφυγε. Επειδή πήγαινα σε νοσοκομείο ειχα διαφορετικό γυναικολόγο καθε φορά. Ο ενας που μου είχε γραψει την αντιβίωση μου είπε γεννας κανονικά δεν υπαρχει θέμα που δεν έφυγε. Ο δεύτερος μου είπε κακός πηρες την αντιβίωση δεν φεύγει εύκολα και δεν χρειάζεται να ταλαιπωρεις τον οργανισμό σου. Συγκεκριμένα μου είπε οτι θεωρεί πως ολες οι εγκυμονούσες έχουν και γι αυτο δεν μου ειχε γραψει αυτην την εξέταση αρχικά. Η Τρίτη γυναικα γυναικολόγος μου είπε εγω δεν σε αναλαμβάνω με φυσιολογικό τοκετό αν δε ν σου φύγει γτ θα κολλήσει το έμβρυο στα ματια αρρώστια (οτι να ναι πραγματικά!!!!το εψαξα οσο δεν πάει έστειλα και σε γιατρους στο εξωτερικό και μου ειπαν οτι δεν ισχύει κατι τετοιο). Το αποτέλεσμα δεν ξανα πηρα αντιβίωση το αφησα ετσι γεννησα φυσιολογικοτατα στις 39 εβδομάδες. Το μωρακι μου μια χαρά. Τωρα που σκέφτομαι γ 2ο πήγα να δω σε τι κατάσταση είμαι και μου βγηκε αρνητικό(η γιατρος λεει μαλλον δεν εγινε καλη ληψει απο το μικροβιολογικο) οπως και να έχει επειδη θηλαζω δεν θα παρω αντιβίωση θα το αφησω έτσι. Τέλος θα ηθελα να σου πω οτι η αδερφη μου χωρις εγκυμοσύνη ειχε ουρεοπλασμα και έκανε 6 φορες αντιβίωση με τον σύντροφο της για να της φύγει. Οπότε μην σκας τσάμπα χαλάρωσε και ολα καλα θα πάνε.
Κορίτσια μου σας ευχαριστώ όλες από καρδιάς...όσα μου γράφετε με έχουν εμψυχώσει πραγματικά πάρα πολύ..με βοηθήσατε στο έπακρο με τα λόγια σας.Να χαίρεστε τα παιδάκια σας.φιλια
Χαίρεται! Καταρχήν να σου ζήσει το πρώτο σου παιδακι και με το καλό και το δεύτερο!! Εγώ στους 17 μήνες του πρώτου έμεινα έγκυος στον δεύτερο με ουρεοπλασμα το οποίο ανακάλυψα στις πρώτες εξετάσεις. Ο γιατρός μου μου έδωσε κατευθείαν αντιβίωση αλλά παρόλα αυτά δεν το προλαβα και είχα δύο αποκολλησεις. Η πρωτη αιμορραγία στις 8 εβδομαδες (μολις ειχα ανακαλύψει την εγκυμοσύνη σχεδον) η δεύτερη αποκόλληση μου έτυχε ενω ήμουν ήδη ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Ο μικρός γεννήθηκε φυσιολογικά στις 39 εβδομάδες και υγιέστατος. Μην αγχώνεσαι. Αν ο/η γιατρος ξερει τι κανει και εσυ εχεις εμπιστοσύνη όλα θα πάνε καλά. Εγώ προσωπικά άκουγα μόνο τον γιατρό καθώς του έχω τυφλή εμπιστοσύνη. ημουν σίγουρη ότι δεν θα πάθαινε τίποτα το μωράκι μου αν έκανε ότι μου ελεγε. Αν μπορούμε να βοηθούμε κάπως μη διστάσεις.. ? Με το καλό και πάλι!
Καταρχήν, να σου ζήσει το μωράκι σου και με το καλό να έρθει και το δευτερο μπεμπάκι! Προσωπική εμπειρία δεν έχω, θα σου αναφέρω όμως την περίπτωση της κολλητής μου η οποία ανακάλυψε ότι ήταν θετική στο ουρεόπλασμα όταν ήταν έγκυος 2 μηνών στο πρώτο της παιδάκι! Ξεκίνησε φαρμακευτική αγωγή, αλλά εξαιτίας ενός χρόνιου νοσήματος ο οργανισμός της δεν μπορούσε να μεταβολίσει τα φάρμακα...έπαιρνε πάρα πολλά φάρμακα σε καθημερινή βάση, αλλά δυστυχώς για το λόγο που προανέφερα το μικρόβιο δεν έφευγε! Τελικά, ο γυναικολόγος της επέβαλλε ακινησία στο τελευταίο τρίμηνο. Γέννησε πρόωρα με προγραμματισμένη καισαρική όχι, όμως, εξαιτίας του μικροβίου, αλλά λόγω πρόωρης γήρανσης του πλακούντα και του χρόνιου νοσήματος (ο γυναικολόγος της ήταν από την αρχή της εγκυμοσύνης πολύ αγχωμένος με τα προβλήματα που ήδη είχε και δεν διακινδυνευε να την αφήσει να μπει στο μήνα της)... στη δευτερη εγκυμοσύνη της, η κατάσταση παρέμεινε ίδια, απλά ήταν πιο δραστήρια και δεν έμεινε ξαπλωμένη στο κρεβάτι ούτε μια μέρα (είχε άλλωστε την πλήρη φροντίδα ενός 2χρονου και ευτυχώς άλλαξε γυναικολόγο, πιο χαλαρός από τον προηγούμενο!) Εν κατακλείδι, έχει 2 υγιέστατα παιδάκια! Δυστυχώς, το ουρεόπλασμα δεν έχει εξαλειφθεί και από ότι της είπε ο γιατρός της πολύ δύσκολα θα το αποβάλλει λόγω της πάθησής της...η κολλητή μου βέβαια είναι μια "σπάνια" περίπτωση! Και δεν στα γράφω όλα αυτά για να σε τρομάξω, αλλά για να σου δείξω ότι τελικά δεν είναι πάντα δύσκολα τα πράγματα...πίστη και θετική ενέργεια και όλα καλά θα πάνε!!!
Eίχα και γω όντας σε φάση εγκυμοσύνης! Δεν είναι τίποτα...το παρακολουθείς και με αντιβίωση το αντιμετωπίζεις....μόνο να σου πω πως η γυναικολόγος μου (μια αξιόλογη και πολύ της λεπτομέρειας) μου έβαλε κολπικό υπόθετο (δεν θυμάμαι αν ήταν την προηγούμενη του τοκετού ή την ώρα εκείνη) ώστε να μην κολλήσει ο μικρός μου! όλα πήγαν μια χαρά και ο μικρός μου είναι τώρα 4.5 χρονών! οπότε μην ανησυχείς για τίποτα!
Αγαπημένη μου μην αγχώνεσαι, είχα και εγώ ουρεόπλασμα στην πρώτη εγκυμοσύνη, πήρα την αντιβιωσούλα μου και όλα καλά, ούτε το μωρό επηρεάστηκε ούτε η ημερομηνία τοκετού. Θετική σκέψη μόνο.
Είχα κι εγώ, αλλά πιο εύκολη κατάσταση γιατί δεν ήμουν έγκυος, απλά το καταπολέμησα με αντιβίωση. Παρουσιάστηκε όμως στην αδερφή μου σε φάση εγκυμοσύνης (κι απ΄ ό,τι έμαθα είναι αρκετά συχνό κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης). Την αντιβίωση, φυσικά, δεν μπόρεσε να την αποφύγει, αλλά κατάφερε να το καταπολεμήσει και όλα καλά τελικά. Δεν νομίζω, απ' όσα πληροφορηθήκαμε, ότι είναι κάτι φοβερό, από τη στιγμή που θα διαγνωστεί και θα αντιμετωπιστεί. Εύχομαι τα καλύτερα!!!