Μετά από ένα αγγελάκι, ήρθε στον κόσμο η κουκλίτσα μας!

Θέλω να σας πω κι εγώ τη δική μου ιστορία. Παντρεύτηκαμε με τον Κώστα στις 10/2/2016 και μεταξύ σοβαρού και αστείου ξεκινήσαμε τις προσπάθειες για να γίνουμε γονείς. Ήμασταν και οι 2 στα 28 μας και είπαμε πως είναι η κατάλληλη στιγμή…

Πραγματικά εμεινα έγκυος τον πρώτο μήνα! Η χαρά μας απερίγραπτη και το ανακοινώσαμε σε όλους. Δυστυχώς λίγο πριν την αυχενική διαφάνεια, ο γιατρός μας είπε πως δεν βλέπει τον αυχένα. Κάνοντας την αυχενική διαφάνεια είδαμε ένα έμβρυο που ήταν «ατελές» όπως το περιέγραψαν. Είχε ανεγκεφαλια, ακρανια και πολλά ακόμ… Μην τα πολυλογω, έγινε αγγελάκι.

Η οδηγία των γιατρών ήταν να περιμένουμε 6 μήνες για να ξεκινήσουμε πάλι προσπάθειες. Προσεύχομασταν πολύ στην Παναγία και περιμέναμε να περάσει το επιθυμητό διάστημα…

Δεκεμβριος 2016 και εμείς έτοιμοι να ξεκινήσουμε προσπαθειες και πάλι μενω έγκυος με την πρώτη. Συγκρατημένη χαρά και φυσικά δεν το λέμε σε κανέναν! Κανένα σύμπτωμα που να ομολογεί την εγκυμοσύνη μου, μόνο το μεγάλο μας άγχος.

Φτάνει ο καιρός για την αυχενική διαφάνεια και εμείς είμαστε πιο ανήσυχοι από ποτέ. Η μπουμπού μας λοιπόν ήταν υγιέστατη και τα χαμόγελα μας κατακλύσανε!

Φτάνοντας στον 5ο μήνα μου πέφτει ο αίματοκριτης 24 λόγω στίγματος που έχω και οργανογεννεσης, οπότε μπαίνουμε νοσοκομείο για μετάγγιση και από τότε ξεκινάει ένας αγώνας συνεχών μετρήσεων και παρακολουθησης για να βλέπουμε πως μεγαλώνει το σπορακι μου…

Φτάνουμε στον Αύγουστο, 40 μέρες πριν την ΠΗΤ και στο doppler βλέπουμε αμνιακα υγρά στο 4. Επειγόντως νοσοκομείο όπου και νοσηλευτηκα για 25 μέρες μέχρι που 31/8/2017 ήρθε στη ζωή μας με καισαρική η κουκλίτσα μας.

Θέλω να πω σε όλες τις μανούλες να μην το βάζουν κάτω, γιατί δεν συγκρίνεται η αίσθηση όταν πια γίνεσαι μανούλα.

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com