Είμαι με τον αντρα μου 13 χρονια μαζι και εχουμε τρια παιδια…
Επειδή ειμαστε η μερα με τη νυχτα, δεν ταιριαζουμε σε τιποτα και σε οτιδήποτε εχουμε αντίθετες αποψεις, φυσικο είναι να τσακωνόμαστε συνεχεια…
Λογικα θα επρεπε να χωρισουμε εδω και χρονια γιατι δεν αντεχεται αυτή η κατασταση… Αλλα ειμαστε μαζι για τα παιδια και μονο… Απλα συνυπαρχουμε στο σπιτι..
Αν χωρισουμε συνηθως τα παιδια πηγαινουν με τη μητερα… Εγω δεν εχω κανεναν συγγενή η φιλο για βοηθεια, δεν δουλευω, δεν εχω εισοδημα από πουθενα.. Αντε και χωρισα… Μετα τι; Θα επρεπε να βρω δουλεια αλλα ποιος θα με παρει χωρις εμπειρια και σε αυτή την ηλικα; Αντε και βρηκα δουλεια, με τα παιδια τι γινεται; Αν δουλευω μονο 4 ωρες δεν θα μπορω να πληρωνω τιποτα, αν δουλευω παραπανω με ποιον θα μενουν όταν σχολανε; Αν είναι αρρωστα, αν δεν εχουν σχολειο, τα απογεύματα;
Οσες ειχατε τα ιδια πρακτικα προβλήματα με μενα, καταφερατε να χωρισετε ή μεινατε στο γαμο; Και οσες χωρισατε, πώς τα καταφερατε; Τι εγινε με τα παιδια; Πως επιβιώσατε; Εδώ που μενω δεν υπαρχουν κοινωνικες δομες για οποιαδήποτε βοηθεια.. Μου φαινεται ακατορθωτο και είναι..!
μαμα Χ.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Αγαπητή φίλη, πέρα από το συναισθηματικό κομμάτι, μιας και ζητάς πρακτικές συμβουλές, θα πρότεινα πριν χωρίσεις να μπεις στη διαδικασία να εργαστείς. Θα αποκτήσεις εμπειρία, θα δεις τι γίνεται με τους χρόνους που χρειάζεστε σε συνθήκες που η μαμά εργάζεται κλπ. Θα είναι μεγάλη εμπειρία και θα βρεις τα πατήματα σου. Έπειτα κοίταξε για παιδικούς σταθμούς μέσω ΕΣΠΑ η ολοήμερα νηπιαγωγεία-δημοτικα για να δεις επίσης τι χρόνους χρειάζεστε. Επίσης υπάρχει το επίδομα παιδιού που ήδη θα περνεις αλλά και επίδομα ενοικίου που σίγουρα θα πλήρης τις προϋποθέσεις για να το λαβεις και είναι σημαντική βοήθεια. Ακομη μπορείς να βρεις μια κοπέλα να παραλαμβάνει τα παιδιά από το σχολείο αν έχετε πχ μια ώρα διάφορα. Γενικά πιστεύω ότι πρέπει να κάνεις προετοιμασία για όλα αυτά τα πρακτικά τουλάχιστον ένα χρόνο πριν χωρίσεις. Εύχομαι από καρδιάς το καλύτερο για όλους σας .
Καταρχας πας αμεσα δλδ χθες για βοηθεια σε ειδικο. Χρειαζεσαι δουλεια με τον εαυτο σου σοβαρη και επειγουσα. Τοσα χρονια δηλαδη ζεις στον αυτοματο? Κ τι εννοεις δε ταιριαζεται με τον αντρα σου? ΠΟυ ειναι λιγη ενηλικη ωριμοτητα για να συνειδητοποιησεις τι συμβαινει και γιατι? Ποσο καιρο θα περιμενεις ακομα μεχρι να αναρωτηθεις εστω? Γιατι ζητας βοηθεια απο αγνωστους και δεν απευθυνεσαι αμεσα σε ειδικο???
Επειδή είστε διαφορετικοί δεν σημαίνει ότι πρέπει να μαλώνετε , θα μπορούσατε να συμπληρώνει ο ένας τον αλλο. Άλλαξε τρόπο που κοιτας τον αντρα σου. Δεν είστε εχθροι, είστε συναγωνιστες.... έστω και μόνο για τα παιδιά σας.
Αγαπητή μαμά Χ. Είναι όντως ένα πολύ περίπλοκο θέμα οπότε δεν ξέρω και από πού να ξεκινήσω . Λοιπόν ας τα πάρουμε απ'την αρχή μία λύση για το θέμα δουλιάς είναι να βρεις δουλειά πριν χωρίσεις ώστε να έχεις μία βάση ακόμα και τετράωρη , θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις εμπειρία . Το να μένεις με το σύντροφό σου μόνο για τα παιδιά τις πιο πολλές φορές είναι μία δικαιολογία καθώς είναι πολύ καλύτερο για τα παιδιά να είναι χωρισμένη οι γονείς τους αλλά να τους βλέπουνε και τους δύο Αρκετά συχνά παρά το να μένουν μαζί γονείς και να υπάρχει συνεχώς ένταση μεσα στο σπίτι και συνήθως όσο πιο μικρά είναι στο χωρισμό τόσο το καλύτερο (Προσωπικά οι γονείς μου ήταν χωρισμένοι από όταν ήμουνα πολύ μικρή και έτσι το είχα αποδεχτεί πολύ πιο εύκολα). Όπως ήδη ξέρεις τα παιδιά έχουν την ικανότητα να μαθαίνουν και να προσαρμόζονται εύκολα σε καταστάσεις ακόμα και αν αυτή η κατάσταση είναι το να μένουν μόνα τους για αρκετές ώρες, άσε που αυτό είναι και κάτι το οποίο τα βοηθάς σιγά-σιγά να γίνονται πιο ανεξάρτητα και να μαθαίνουν να παίρνουν αποφάσεις (ανάλογα την ηλικία βαιβαια αλλα αν μιλάμε για παιδί που έστω το ένα είναι 7-8 χρόνων είναι λίγο πιο εύκολα ) Αν και εφόσον τελικά πάρεις την απόφαση και χωρισεις πέραν της διατροφής σαν βοήθημα τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα και απαιτούν πόλεις θυσίες και κούραση από μέρους σου αλλά και ψάξιμο για διαφορά μικρό επιδόματα για ενοίκιο και αλλά τα οποία σηνολικα είναι μια βοήθεια . Όμως μην ξεχνάς ότι έχουν υπάρξει πολύ σαν και σένα γυναίκες αλλα ΚΑΙ Άντρες που βρέθηκαν μόνοι τους με τρία παιδιά που σε αρκετές περιπτώσεις το μεγαλύτερο δεν ξεπερνούσε τα έξι ή 4 χρόνια αλλά τα κατάφεραν! Πριν μπεις σε όλες αυτές τις διαδικασίες όμως προσπάθησε να δεις αν γίνεται να σώσεις το γάμο σου για να είσαι 13 χρόνια μαζί του κάτι σημάνει ! Ισος να πάτε σε κανέναν σύμβουλο , ή μία ειλικρινής συζήτηση...Εκτός βέβαια αν υπάρχουν και άλλοι παράγοντες τους οποίους εσυ ξέρεις .......