Αγαπημένε μου μπαμπά. Θέλω απλά να σε ευχαριστήσω που με φρόντισες τόσο καλά ακόμη κι αν δεν έχω ακόμη γεννηθεί. Το ξέρω πως ήδη προσπαθείς πιο σκληρά κι από τον σούπερμαν, δεν αφήνεις την μαμά να φάει ούτε σούσι. Μα θέλω να σου ζητήσω μια χάρη…Προειδοποίηση…έχει να κάνει με τα αγόρια!
Γιατί ξέρεις, εγώ θα γεννηθώ κορίτσι που σημαίνει πως στην ηλικία που θα είμαι δεκατεσσάρων τα αγόρια στην τάξη μου θα με αποκαλέσουν πουτάνα, σκύλα, μουνί και πολλά άλλα…
Θα είναι απλά για πλάκα εννοείται και δεν χρειάζεται να ανησυχήσεις και το καταλαβαίνω αυτό. Ίσως να το έκανες κι εσύ αυτό όταν ήσουν μικρός, προσπαθώντας να εντυπωσιάσεις κάποια από τα άλλα αγόρια κι είμαι σίγουρη πως δεν εννοούσες τίποτε με αυτό. Ακόμη κι έτσι…κάποιοι άνθρωποι δεν θα πιάσουν το αστείο και το αστείο είναι πως δεν είναι κορίτσια μα θα είναι κάποια από τα αγόρια.
Όταν λοιπόν θα γίνω δεκάξι κάποια από τα αγόρια θα προσπαθήσουν να χώσουν το χέρι τους στο παντελόνι μου όταν θα είμαι τόσο μεθυσμένη που δεν θα μπορώ ούτε να σταθώ όρθια. Κι ακόμη κι αν θα πω όχι, απλά θα γελάσουν… είναι αστείο, δεν είναι;
Αν με έβλεπες μπαμπά θα ένιωθες τέτοια ντροπή γιατί είμαι κομμάτια απ΄το αλκοόλ. Δεν είναι παράξενο το ότι θα βιαστώ στα εικοσιένα μου.
Εικοσιένα και στην επιστροφή μου στο σπίτι με το ταξί που οδηγούσε ο γιος του τύπου που πηγαίνεις για κολύμπι κάθε Τετάρτη. Του τύπου που όλο έλεγε προσβλητικά αστεία, μα φυσικά ήταν μόνο αστεία, οπότε γελούσες. Αν ήξερες πως θα κατέληγε ο γιος του να με βιάσει θα του έλεγες να συνέλθει, μα που να το ξέρεις. Ήταν απλά ένα αγόρι που έλεγε περίεργα αστεία και σε κάθε περίπτωση δεν ήταν δική σου δουλειά, απλά ήσουν ευγενικός.
Μα ο γιος του μεγαλώνοντας με αυτά τα αστεία έγινε δική μου δουλειά.
Κάποτε επιτέλους συνάντησα τον κύριο τέλειο και είσαι τόσο χαρούμενος για εμένα μπαμπά γιατί πραγματικά με λατρεύει και είναι έξυπνος με τέλεια δουλειά και το όλο το χειμώνα πηγαίνουμε για σκι τρεις φορές την εβδομάδα, όπως κάνεις κι εσύ. Μα μια μέρα σταματά να είναι ο κύριος τέλειος και δεν ξέρω το γιατί.
Περίμενε, μήπως υπερβάλω;
Ένα πράγμα που ξέρω είναι πως δεν είμαι ο τύπος του θύματος. Έχω ανατραφεί ως μια δυνατή κι ανεξάρτητη γυναίκα, μα μια βραδιά σαν να του έπεσαν πολλά, η δουλειά και τα πεθερικά και ο γάμος που έρχεται, κι έτσι με αποκαλεί πουτάνα, όπως κι εσύ είχες αποκαλέσει πουτάνα ένα κορίτσι στο γυμνάσιο κάποτε και μετά μιαν άλλη μέρα με χτύπησε.
Το ξέρω πως μπορώ να παρεκτραπώ πραγματικά, μπορώ να γίνω σκύλα κάποιες φορές, μα ακόμη είμαστε το πιο υπέροχο ζευγάρι στον κόσμο και είμαι τόσο μπερδεμένη γιατί τον αγαπώ και τον μισώ και δεν ξέρω στ’ αλήθεια αν έκανα κάτι λάθος, και τότε μια μέρα κόντεψε να με σκοτώσει.
…κι όλα μαυρίζουν.
Ακόμη κι αν έχω Διδακτορικό, μια φανταστική δουλειά και είμαι αγαπητή στους φίλους και στην οικογένεια μου κι έχω μεγαλώσει κι ανατραφεί σωστά και κανείς δεν μπορούσε να το φανταστεί.
Αγαπημένε μου μπαμπά αυτή είναι η χάρη που θα ήθελα να σου ζητήσω. Το ένα πράγμα πάντα οδηγεί στο άλλο, οπότε σε παρακαλώ σταμάτησε το πριν έχει την ευκαιρία να αρχίσει. Μην αφήνεις τα αδέρφια μου να αποκαλούν τα κορίτσια πουτάνες, γιατί δεν είναι και μια μέρα ένα μικρό αγόρι μπορεί να πιστέψει πως είναι αλήθεια. Μην αποδέχεσαι προσβλητικά αστεία από παράξενους τύπους στην πισίνα, ούτε ακόμη κι από φίλους γιατί πίσω από κάθε αστείο πάντα βρίσκεται μια αλήθεια.
Αγαπημένε μου μπαμπά. Το ξέρω πως θα με προστατεύσεις από λιοντάρια, τίγρης, όπλα, αμάξια κι ακόμη κι από το σούσι, χωρίς καν να σκεφτείς πως ίσως βάζεις σε κίνδυνο την δική σου ζωή…αλλά αγαπημένε μου μπαμπά, εγώ θα γεννηθώ κορίτσι.
Σε παρακαλώ κάνε ότι μπορείς έτσι ώστε αυτό, να μην είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος όλων…
Σύμφωνα με τα στοιχεία του UNWOMEN παγκοσμίως οι σεξουαλικές επιθέσεις που αφορούν κορίτσια κάτω των δεκαέξι ετών ξεπερνά το ποσοστό των 50%.
Υπολογίζεται πως 150 εκατομμύρια κορίτσια κάτω από την ηλικία των δεκαοχτώ ετών έχουν υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλικής βίας μέσα σε ένα χρόνο.
Για πάνω από 30% των γυναικών βίωσαν την πρώτη τους σεξουαλική εμπειρία με τη μορφή πίεσης ή βίας.
…και τέλος στην πολιτισμένη Ευρώπη, η ενδοοικογενειακή βία είναι η πρώτη αιτία θανάτου στις γυναίκες ξεπερνώντας κατά πολύ τα ποσοστά θανάτων από ατυχήματα και αρρώστιες. Η βία στις γυναίκες, ως πρώτη αιτία θανάτου…Το φαντάζεσαι; Ακούγεται υπερβολικό;
Όσο κι αν σκέφτεσαι πως είναι υπερβολικό, είναι η αλήθεια!
Όχι! Το να γεννηθείς κορίτσι…δεν θα πρεπε να είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος όλων…
Ας κάνουμε αυτό τον κόσμο ασφαλή για τα παιδιά μας, αγόρια ή κορίτσια…γιατί το να γεννάς θύματα είναι το ίδια σκληρό με το να γεννάς θύτες!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο