Πώς τα παιδιά μου μού έδωσαν δύναμη στη δυσκολότερη περίοδο της ζωής μου

Ιούλιος 2016: βρίσκομαι με τα δυο μεγάλα μου παιδιά στο λιμάνι της Σκοπέλου περιμένοντας το πλοίο της επιστροφής και με έχει τυλίξει ένα κύμα μελαγχολίας, άγχους και αβεβαιότητας. Μετά από ένα γάμο που έληξε άδοξα και δύσκολα, είμαι έγκυος στο τρίτο μου παιδί και για άλλη μια φορά οι συνθήκες κάθε άλλο παρά ιδανικές είναι. Τι θα κάνω; Θα τα καταφέρω; Θα πάνε όλα καλά; Όλο κάτι τέτοια σκέφτομαι και το πλοίο δεν λέει να φανεί.

Και τότε τα παιδιά μου, λες από ένστικτο, έρχονται το ένα μετά το άλλο και μου λένε κάτι που μου δίνει την ενέργεια και τη δύναμη που τόσο είχα ανάγκη. “Μαμά, σαν να μεγάλωσε λίγο η κοιλιά σου. Μήπως έχεις μωράκι;” μου λέει το ένα, ενώ το άλλο μου δείχνει τρία παιδιά που έπαιζαν λίγο πιο πέρα και μου δηλώνει “Μαμά, έτσι τρεις θέλω να είμαστε και εμείς”. Δεν είχαν ιδέα ακόμα πως είχα στην κοιλιά μου το αδερφάκι τους. Αλλά… πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα!

Γυρίσαμε πίσω και εγώ ήμουν πια αποφασισμένη και σίγουρη: όλα θα πάνε καλά! Η ευτυχία μας είναι άλλωστε στο χέρι μας. Έτσι δεν λένε; Και μια μάνα βρίσκει πάντα δύναμη να τα βγάζει πέρα και να κάνει τα πάντα για να είναι τα παιδιά της καλά.

Οι γυναίκες πετυχαίνουμε σήμερα τόσα πολλά και όμως, όταν πρόκειται για τη μητρότητα, αμφισβητούμε συνέχεια τον εαυτό μας και τις ικανότητές μας. Πόσο κουτό, αν το καλοσκεφτούμε… Η μητρότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης μας. Το “έχουμε” πολύ περισσότερο απ΄ ότι πιστεύουμε. Αν δείχνουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και παίρνουμε έμπνευση από τα παιδιά, αυτούς τους μικρούς σοφούς της ζωής μας, τότε όλα θα είναι πάντα πιο απλά.

Λίγους μήνες μετά από εκείνο το πρωινό ήρθε στον κόσμο το τρίτο μου παιδί και έκτοτε στη ζωή μου δεν υπάρχει ούτε φόβος, ούτε αμφιβολία. Τα παιδιά μου με έχουν κάνει δυνατότερη από ποτέ και για αυτό θα τους χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη!

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Glow (σελ. 98-99)

Ακολούθησε με στο Facebook για ακόμα περισσότερες ολιβοφιλοσοφίες