Τι συμβαίνει όταν τα παιδιά αναπνέουν από το στόμα

Η ρινική αναπνοή έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι είναι καθοριστικής σημασίας για τα παιδιά, καθώς συμβάλλει στη διαμόρφωση του σκελετού του προσώπου και οικοδομεί ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν και χρησιμοποιούν κυρίως το στόμα, ως δίοδο αναπνοής του αέρα, έχει παρατηρηθεί ότι αντιμετωπίζουν σοβαρότατα θέματα με την υγεία τους.

Ποια είναι τα αποτελέσματα της στοματικής αναπνοής;

1. Αλλάζει και η κατατομή των χαρακτηριστικών του προσώπου τους. Η κάτω γνάθος δεν εφάπτεται με την άνω(αναπνοή από το στόμα) και δεν υπάρχει στήριξη για τα ζυγωματικά του προσώπου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παραμόρφωση των οστών του προσώπου και την έλλειψη επαρκούς χώρου για τη σωστή ανάπτυξη της οδοντοστοιχίας(στενή γνάθος). Επιπροσθέτως, η αναπνοή από το στόμα αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες για την καταστροφή των δοντιών.

2. Αυξάνονται οι πιθανότητες να εκδηλωθεί παιδικό άσθμα. Το εύρος του στόματος είναι μεγαλύτερο από αυτό της μύτης και έχει ως αποτέλεσμα την εισροή μεγαλύτερης ποσότητας αέρα από του φυσιολογικού. Τότε ο οργανισμός αμύνεται στενεύοντας τις διόδους του αέρα ξεκινώντας από τη μύτη (μπούκωμα) και καταλήγοντας στους βρόγχους(δύσπνοια).

3. Τα παιδιά που αναπνέουν από το στόμα πολύ συχνά εμφανίζουν αλλεργίες και δερματικές παθήσεις(έκζεμα). Η στοματική αναπνοή και ο υπεραερισμός μειώνουν κάτω του φυσιολογικού το διοξείδιο του άνθρακα στον οργανισμό, ο οποίος αδυνατεί να συνθέσει επαρκή ποσότητα κορτιζόνης. Οι φλεγμονές και οι αλλεργικές αντιδράσεις μπορούν να αποδοθούν σε διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος λόγω της υποκαπνίας.

4. Μελέτες έχουν συνδέσει την διάσπαση προσοχής στα παιδιά με την ελλιπή οξυγόνωση του εγκεφάλου. Η στοματική αναπνοή που οδηγεί σε υπεραερισμό των πνευμόνων καταλήγει στη στένωση της καρωτιδικής αρτηρίας, που είναι η βασική δίοδος αιμάτωσης του εγκεφάλου.

5. Παρουσιάζονται διαταραχές του ορμονικού συστήματος που αποδίδονται στην αδυναμία του οργανισμού να συνθέσει επαρκή ποσότητα ορμονών.

6. Αποδεδειγμένη είναι η συσχέτιση της κατάθλιψης με μειωμένη παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο. Τέτοιες ψυχικές καταστάσεις επηρεάζουν το ρυθμό της αναπνοής. Οι διαταραχές του μεταβολισμού των νευρώνων τους καθιστούν ευερέθιστους με αποτέλεσμα την αλλοίωση της προσωπικότητας.

Πώς να μάθετε στα παιδιά σας να αναπνέουν από τη μύτη

1. Εξηγείστε στα παιδιά πόσο σημαντικό είναι να αναπνέουν από τη μύτη. Αυτό μπορείτε να το επιτύχετε μέσα από ιστορίες για μικρά παιδιά και λογικά επιχειρήματα για τα μεγαλύτερα.

2. Μάθετε στα παιδιά να ξεμπουκώνουν τη μύτη τους με τον εξής τρόπο:

Εφόσον η μύτη είναι τελείως μπουκωμένη, βγάζουν λίγο αέρα από το στόμα, αν έστω και ένα ρουθούνι είναι ανοιχτό, εκπνέουν λίγο αέρα από τη μύτη (μόλις αρχίσει ο αέρας να φεύγει από τη μύτη, μετρούν από μέσα τους μέχρι το τρία). Αμέσως μετά τη μικρή εκπνοή κλείνουν με τα δύο δάχτυλα τη μύτη, κλείνουν και το στόμα και κρατούν την αναπνοή τους. Επαναλαμβάνουν το κράτημα της αναπνοής για τρεις μέχρι πέντε φορές με ενδιάμεσα διαλείμματα του ενός λεπτού .

3. Μην πιέζετε τα παιδιά να τρώνε περισσότερο από αυτό που θέλουν. Η υπερβολική ποσότητα τροφής στο στομάχι εμποδίζει το διάφραγμα.

4. Συμβουλεύετε να κοιμούνται μπρούμυτα ή σε πλάγιες θέσεις, γιατί η αναπνοή βαθαίνει όταν κοιμόμαστε ανάσκελα.

5. Παρατηρείστε τα μικρά παιδιά στη διάρκεια της ημέρας και όποτε αναπνέουν από το στόμα, θυμίστε τους να αναπνέουν από τη μύτη, ώσπου να τους γίνει συνήθεια.

Το διαβάσαμε εδώ και είναι άρθρο της κας Έλενας Παπαϊωάννου:  Η Έλενα Παπαϊωάννου είναι εξειδικευμένη σύμβουλος αναπνοής, συγγραφέας και ειδικός πνευμονοφυσιολόγος με δύο παγκοσμίως αναγνωρισμένα πτυχία ως Buteyko Breathing Spesialist, η οποία διδάσκει τη μέθοδο αναπνοής Buteyko.