Όταν μαθαίνουμε τα παιδιά μας να αγαπούν τα ζώα, τους μαθαίνουμε να σκέφτονται τον διπλανό τους…

H αγάπη ενός ανθρώπου για τα ζώα δείχνει τον πολιτισμό του και την μεγαλοψυχία του. Όταν μαθαίνουμε τα παιδιά μας να αγαπούν τα ζώα, τους μαθαίνουμε να σκέφτονται τον διπλανό τους , να βοηθούν τους αδύναμους και κατ’επέκτασιν να αγαπούν τον εαυτό τους.

Το παιδί που κακοποιεί τα ζώα, δεν θα αργήσει να κάνει το ίδιο και στους άλλους ή και στον εαυτό του.

Ένα παιδί που μαθαίνει να αγαπά τα ζώα, μαθαίνει ταυτόχρονα να αγαπά και να σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους ανθρώπους. Η απόκτηση ενός κατοικίδιου, έχει αναρίθμητα οφέλη για μικρούς και μεγάλους. Πολυάριθμες έρευνες, τεκμηριώνουν και επιβεβαιώνουν τη θετική επιρροή του κατοικίδιου στην ψυχοσυναισθηματική και γνωστική ανάπτυξη, αλλά και στην κοινωνικότητα του παιδιού.

Συγκεκριμένα, οι έρευνες δείχνουν ότι:

1. Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων έχουν μικρότερες πιθανότητες να υποφέρουν από κατάθλιψη σε σχέση με εκείνους που δεν έχουν κατοικίδιο
2. Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων , άνω των 65 ετών, επισκέπτονται λιγότερο τον γιατρό τους σε σχέση με εκείνους που δεν έχουν κατοικίδιο
3. Το παιδί, μέσα από το κατοικίδιο, ενισχύει τη συναισθηματική του νοημοσύνη, καθώς μαθαίνει να αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα κάποιου άλλου, κάτι που το βοηθά και στην αντίληψη των δικών του συναισθημάτων. Αυτή η δεξιότητα, θα βοηθήσει το παιδί στην κοινωνικότητά του αλλά κυρίως στην απόκτηση αυτογνωσίας και αυτοελέγχου του παιδιού. Γνωρίζοντας το παιδί τα συναισθήματά του, θα γνωρίζει και  τις ανάγκες του.
4. Η απόκτηση ενός κατοικίδιου θα βοηθήσει το παιδί να νιώσει υπεύθυνο για κάποιον άλλο πέρα από τον εαυτό του και θα του δώσει τρομερή αυτοπεποίθηση, καθώς θα νιώθει ότι έχει μια σημαντική ευθύνη να αναλάβει. Το παιδί θα νιώσει ότι κάποιος εξαρτάται από εκείνο και άρα θα αισθάνεται ικανό που τον φροντίζει.
5. Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων, εκκρίνουν περισσότερη σεροτονίνη όσο περνούν  χρόνο και παίζουν με το κατοικίδιό τους. Έτσι, οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων είναι πιο χαλαροί και ήρεμοι.
6. Κι όμως, οι νέες έρευνες υποστηρίζουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άσθμα και αλλεργίες σε σχέση με τα παιδιά που δεν μεγάλωσαν με κάποιο κατοικίδιο ή κοντά σε ζώα της φάρμας (εξαιρούνται φυσικά οι περιπτώσεις ανθρώπων που παρουσιάζουν συγκεκριμένες αλλεργίες σε τρίχες)

Το παιδί βλέπει τις συνέπειες στο κατοικίδιό του, κάθε φορά που δεν θα το φροντίζει σωστά. Σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται οι γονείς να είναι προσεκτικοί στον χειρισμό τους, ώστε να μην δημιουργήσουν τύψεις στο παιδί, αλλά ούτε και αίσθημα ανεπάρκειας ή αποτυχίας. Χρειάζεται μέσα από συζήτηση να αναφέρουν στο παιδί τα συναισθήματα που έχει το ζωάκι τους, όταν το παιδί ξεχνά την φροντίδα του. Για παράδειγμα, «Νομίζω πως είσαι πολύ σημαντικός για το σκυλάκι μας, ότι σε χρειάζεται να το φροντίζεις και χωρίς εσένα μάλλον νιώθει μεγάλη μοναξιά, φόβο και ανασφάλεια». Φυσικά, είναι σημαντικό, το παιδί να γνωρίζει ακριβώς τι σημαίνει αυτή η «φροντίδα» του ζώου. Δηλαδή, να είναι σαφείς οι αρμοδιότητές του (για παράδειγμα, να του βάλει νερό πριν πάει να κοιμηθεί, να το ταΐσει ή να του κάνει μπάνιο)

Πολύ συχνά, η απόκτηση ενός κατοικίδιου, έχει αποβεί θεραπευτική για πολλούς ανθρώπους που γνωρίζω.

Το μήνυμα που παίρνει το παιδί είναι ιδιαίτερα ισχυρό όταν σώζει ένα ζωάκι από το δρόμο και υιοθετεί ένα αδέσποτο. Το παιδί νιώθει την αλήθεια… ότι δηλαδή έκανε μια καλή σημαντική πράξη και έσωσε μια ζωντανή ψυχούλα. Επίσης, μαθαίνει ότι οι πράξεις μας είναι πιο δυνατές από τις απόψεις μας και ότι ο καθένας μας ξεχωριστά είναι ικανός να κάνει μια αλλαγή.  Συνήθως τα ζωάκια που σώζονται από τους δρόμους, δείχνουν ευγνωμοσύνη σε εκείνους που τα υιοθέτησαν.

Μήπως να το σκεφτούμε όλοι σοβαρά;

Να είστε καλά!

Σ. 

(Φωτογραφίες: Sophie Gamand)

πηγή missbloom.gr