Γεννήθηκε το 1964 και έδρασε σε μικρά στριπ έως το 1973. Ηταν το πιο διαδεδομένο κόμικ που μεταφράστηκε και αναδημοσιεύτηκε σε πολλά έντυπα στον κόσμο.

Η φήμη της Μαφάλντα δεν έχει μειωθεί. Ο δημιουργός της, Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο ή Κίνο, 81 ετών σήμερα, θεωρεί ότι «ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας της οφείλεται στο ότι οι ερωτήσεις της δεν έχουν ακόμη βρει απάντηση. Συχνά κι εγώ ο ίδιος εκπλήσσομαι για τις ερωτήσεις που διατυπώθηκαν πριν από 40 χρόνια κι ακόμη ισχύουν. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ορισμένα στριπ της Μαφάλντα κάνουν αναφορές στην τελευταία προεκλογική εκστρατεία του Μπερλουσκόνι», λέει στη «Μοντ».

Η Μαφάλντα στην πορεία της ζωής της είχε απέναντι της έναν άλλο ήρωα κόμικς, συνομήλικό της. Τον Τσάρλι Μπράουν, από τη σειρά Πίνατς του Τσαρλς Σουλτς. Μάλιστα ήταν ο ιταλός ειδικός στη σημειολογία Ουμπέρτο Εκο εκείνος που εντόπισε τη συνύπαρξή τους στον κόσμο των χάρτινων ηρώων, αφού τα δύο παιδιά μιλούσαν για τα προβλήματα του κόσμου και των ενηλίκων μέσα από τα δικά τους μάτια. Ωστόσο ο Κίνο εντοπίζει τις διαφορές μεταξύ της ζόρικης Μαφάλντα και του ευαίσθητου Τσάρλι Μπράουν: «Ο Τσάρλι Μπράουν είναι βορειοαμερικανάκι, ενώ η Μαφάλντα παιδί της Νότιας Αμερικής. Ο Τσάρλι Μπράουν ζει σε μία χώρα που ευημερεί και σε μία κοινωνία με άφθονα αγαθά. Εκείνος προσπαθεί απελπισμένα να ενταχθεί αναζητώντας την ευτυχία σε αυτό το περιβάλλον. Η Μαφάλντα ζει σε μία χώρα που πλήττεται από πολλές κοινωνικές αντιθέσεις. Παρόλο που αναζητά την ευτυχία κι εκείνη με τη σειρά της αρνείται κάθε δεδομένη κατάσταση που της προτείνεται».

Ο αργεντινός δημιουργός της Μαφάλντα λέει επίσης ότι ο Τσάρλι Μπράουν ζει σε έναν αμιγώς παιδικό κόσμο από τον οποίοι οι μεγάλοι είναι αποκλεισμένοι. Αντίθετα η Μαφάλντα βρίσκεται σε μόνιμο διάλογο με τον κόσμο των ενηλίκων. Κόσμο που δεν εκτιμά, δεν σέβεται, απεχθάνεται, περιφρονεί και απορρίπτει, διεκδικώντας το δικαίωμά της να παραμείνει το παιδί που δεν θέλει να παραλάβει το φορτίο του διεφθαρμένου περιβάλλοντος των γονιών της.

Η γέννηση της Μαφάλντα ήταν «τυχαία». Προέκυψε από την πρόθεση μιας εταιρείας ηλεκτρικών ειδών να διαφημίσει τα προϊόντα της. Την εποχή που εμφανίζονταν νέες συνθήκες ζωής και τα νοικοκυριά αποκτούσαν εκτεταμένο οικιακό εξοπλισμό, η Μαφάλντα δημιουργήθηκε το 1963 για να διαφημίσει τα ηλεκτρικά είδη Μάνσφιλντ. Οι οκτώ σειρές σχεδίων της ηρωίδας του ηλεκτρικού νοικοκυριού παρέμειναν στο συρτάρι του Κίνο, επειδή η εταιρεία έκλεισε. Ομως ύστερα από έναν χρόνο η διεύθυνση του εβδομαδιαίου περιοδικού «Primera Plana» ανέθεσε στον αργεντινό δημιουργό κόμικς μια σειρά κι εκείνος ανέσυρε τη μικρή ηρωίδα του.

«Το πρόβλημα του κόσμου στον οποίο ζούμε είναι ότι τα παιδιά χάνουν το μέτρο της λογικής καθώς μεγαλώνουν. Οταν πάνε σχολείο, ξεχνάνε αυτά που ήξεραν στη γέννησή τους. Παντρεύονται χωρίς να ερωτεύονται. Δουλεύουν για τα χρήματα και ενηλικιώνονται για να πνιγούν όχι σε ένα ποτήρι νερό, αλλά σε ένα βαθύ μπολ με σούπα», συμπληρώνει ο Κίνο σχολιάζοντας το τέλος της αθωότητας που αναπόφευκτα απειλεί την παιδική ηλικία.

Ωστόσο ο ίδιος θεωρεί πως δεν έκανε λάθος που σταμάτησε να δημιουργεί ιστορίες της Μαφάλντα. «Δεν θα μου άρεσε η Μαφάλντα να γίνει ένα κόμικ από αυτά που οι αναγνώστες διαβάζουν από συνήθεια. Επιπλέον, η δημιουργία ενός στριπ διαφέρει από ένα παραδοσιακό κόμικ. Πρόκειται για δουλειά ρουτίνας που καταντά περιοριστική, καθώς σε αναγκάζει να σχεδιάζεις συνέχεια τους ίδιους χαρακτήρες και πάντα στις ίδιες αναλογίες. Είναι σαν τη δουλειά ενός μαραγκού που κόβει συνέχεια το ξύλο στις ίδιες διαστάσεις για να φτιάξει ένα τραπέζι. Προσωπικά, ήθελα να φτιάξω και πόρτες και καρέκλες και πάγκους. Η Μαφάλντα λοιπόν είναι ένα κόμικ και όχι ένα αληθινό πρόσωπο. Μπορώ να πω τι είμαι εγώ: ένας απαισιόδοξος που παρ’ όλα αυτά έχει την ψευδαίσθηση ότι η δουλειά του μπορεί να αλλάξει τα πράγματα».

πηγή tanea.gr