Και το να μην παίρνεις μήνυμα μήνυμα είναι

«Διαβάστηκε». Η νέα μάστιγα των σχέσεων, η πιο θανατηφόρα επιδημία του καιρού μας. Οι νέες γενιές θα ακούν για το «Διαβάστηκε» και θα ανατριχιάζουν, οι παλιοί θα διηγούνται ιστορίες για το πώς κατάφεραν να μείνουν ζωντανοί. Ναι, είναι πολλοί εκείνοι που τραυματίστηκαν, που σημαδεύτηκαν από τούτη την κατάρα, πολλές οι σχέσεις που έγιναν μακελειό και πλήθος τα όνειρα που λεηλατήθηκαν. Ας ελπίσουμε να βρεθεί το αντίδοτο πριν προλάβει το «Διαβάστηκε» να στιγματίσει και τα δικά μας παιδιά.

Αχ, εκείνα τα αναπάντητα μηνύματα. Κι η Έλενα τα έλεγε απ’ το 2004, αλλά ποιος την άκουγε; Είτε στις κλήσεις, είτε στο Facebook και τους φίλους του, είτε ακόμη και σε φυσικές πράξεις, το αναπάντητο είναι ικανό να οδηγήσει ανθρώπους στην τρέλα. Ή και στην απελπισία. Αν σκεφτείς πως η δράση απαιτεί αντίδραση καταλαβαίνεις πως αν σπάσει η ακολουθία, οι φυσικοί νόμοι θα ξεσπάσουν σε συναισθηματικές μεταπτώσεις. Λογικό δεν είναι;

Γι’ αυτό στέλνουμε άλλωστε και το κάθε μήνυμα, γιατί περιμένουμε μια απάντηση, αλλιώς θα προτιμούσαμε ένα τελεσίγραφο ή κάποιο Post-it. Την χρειαζόμαστε την ανταπόκριση. Ο αποδέκτης βέβαια, δε φαίνεται να ενδιαφέρεται πάντα για τη δική μας ανάγκη, όπως αποδεικνύει, άλλωστε, περίτρανα η επιδημία του «Διαβάστηκε», που περιλαμβάνει και πολλές υποπεριπτώσεις, όπως το αυθεντικό «Διαβάστηκε», το «Δε σε παίρνω ποτέ τηλέφωνο ενώ είχα πει πως θα το κάνω» με την παραλλαγή «Δε στέλνω ποτέ μήνυμα ενώ είχα πει πως θα το κάνω» μέχρι και το «Καταλαβαίνω πως προσπαθείς, αλλά προτιμώ να μείνω παντελώς απαθής και να το παίξω κινέζος/τρελίτσα/πάπια». Διάλεχτε και πάρτε.

Σαν σωστοί κυνηγοί εμείς, βέβαια, δεν πτοούμαστε από τέτοιες μικροαναποδιές. Ασφαλώς κι όχι, μας έχουν μάθει να είμαστε επίμονοι, διεκδικητικοί, απαιτητικοί. Μόλις ξεπεράσουμε τα συμπτώματα και νιώσουμε πάλι υγιείς, επιστρέφουμε στο παιχνίδι δριμύτεροι. Ξαναστέλνουμε μήνυμα. Ναι, παρ’ όλο που το προηγούμενο δεν απαντήθηκε ποτέ. Ναι, παρ’ όλο που ξέρουμε πως πολύ πιθανό να έχει την ίδια κατάληξη. Ναι, παρ’ όλο που οι κολλητοί, οι γείτονες, το συμπάν μας λένε να μην το κάνουμε. Send.

Κι όπως πολύ καλά προβλέψαμε και το δεύτερο μήνυμα μένει αναπάντητο. Και τώρα σε ποιον να τρέξεις να ζητήσεις το δίκιο σου; Γιατί την πρώτη φορά, η αλήθεια είναι πως όλοι είναι με το μέρος σου και πολύ σωστά κάνουν. Εκτέθηκες, ενδιαφέρθηκες, προσπάθησες να δημιουργήσεις επαφή. Πολύ πιθανόν να έκανες μια πρόταση ή το πρώτο βήμα για να πλησιάσεις έναν άλλον άνθρωπο. Με το να μη σου απαντάει, χάνει το ξεκάθαρο δικαίωμα που έχει στο να μη θέλει ν’ ανταποκριθεί θετικά στο κάλεσμά σου, απλά και μόνο γιατί το αποκρούει ύπουλα κι ανέντιμα. Ας είχε τα κότσια να πει το «λυπάμαι, δεν ενδιαφέρομαι» και θα έβγαζε εσένα απ’ την αναμονή και τον εαυτό του από μισάνοιχτες υποθέσεις. Το έκανε; Όχι και χάνει εκείνος.

Τη δεύτερη φορά, η κατάσταση αλλάζει. Γιατί, όπως λέει κι ο σοφός λαός, και το να μη στέλνεις μήνυμα, μήνυμα είναι. Κι εσύ που ξαναπροσπάθησες, μάλλον δεν το έλαβες εγκαίρως και προσπαθείς ξανά γιατί σε πνίγει το δίκιο, γιατί σε πνίγει εκείνη η απάντηση που δεν έλαβες ποτέ σου. Πλέον, όμως, είσαι εσύ που χάνεις τον καιρό σου και χαλάς τη διάθεσή σου γιατί θα δεχθείς δυνατότερο πλήγμα μετά το δεύτερο «Διαβάστηκε».  Πληγώνεται ο εγωισμός και νιώθεις λίγος, ανασφαλής, κατώτερος λες και δεν την αξίζεις εκείνη τη ρημάδα την απάντηση. Άσ’ το, κάποιες φορές καλύτερα να παίρνουμε το μάθημά μας με την πρώτη.

Τώρα στο γιατί δεν μπορούσε να απαντήσει απ’ την αρχή να τελειώνουμε, η απάντηση είναι απλή· γιατί βαριόταν, γιατί δεν είχε όρεξη να σε αντιμετωπίσει, γιατί νόμιζε πως έτσι έλυνε το πρόβλημα χωρίς να καταβάλει κόπο και προσπάθεια. Φοβόταν τι θα πεις στη δική του απάντηση και πώς θα έπρεπε να αποφύγει μια ενδεχόμενη πρόσκληση για το οτιδήποτε. Το «Διαβάστηκε» θα είναι για πάντα η εύκολη λύση, ο τρόπος να αποφεύγουμε τις ευθύνες μας και να το σκάμε απ’ την πίσω πόρτα.

Ποιος ξέρει ποια θα είναι η εξέλιξη τούτης της μάστιγας. Θα ρωτάς κάτι, θα σε κοιτάνε, θα κάνουν ένα «πουφ» και θα χάνονται μπροστά απ’ τα μάτια σου προκειμένου να αποφύγουν ν’ απαντήσουν. Ίσως πάλι, κάποια στιγμή να ωριμάσουν όλοι και να προτιμήσουν να βρεθούν για μια στιγμή σε δύσκολη θέση προκειμένου να μην ταλαιπωρήσουν για καιρό άλλους ανθρώπους. Μεταξύ μας, πιο πιθανή ακούγεται η τηλεμεταφορά.

Στην τελική, ας εμβολιαστούμε όλοι κατά του «Διαβάστηκε» μήπως κι αποκτήσουμε αντισώματα. Και θα κάνουμε την κίνηση που θέλουμε, και δε θα αγχωνόμαστε για το αποτέλεσμα. Ας μείνει αναπάντητο το μήνυμα, εμείς μια χαρά, ανεπηρέαστοι. Τι περιμένουμε; Η πρόληψη είναι πάντα η καλύτερη θεραπεία.

Συντάκτης: Νεφέλη Κομματά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

πηγή www.pillowfights.gr