Και που λέτε, πάτερ μου, κει που άδειαζα τις τσέπες στα διάφορα παντελόνια που θα έπλενα, τι λέτε να έπεσε απ’ τη τσέπη του μεγάλου μου γιου, 18 ετών;; ένα προφυλακτικό!! Σας παρακαλώ, πείτε μου πώς να το χειριστώ. Έχω πάθει σοκ!

Πάτερ, μια προσευχή, διότι στον κήπο μου φύτεψα δύο αβοκάντο, και τα έχει διαλύσει ένα ζωύφιο, δεν ξέρω τι να κάνω να τα σώσω.

Έδιωξα την κοπέλα μου με τρόπο στο χωριό της. Κείνη νόμισε πως το κάνω επειδή την αγαπώ, μα εγώ θέλω ελεύθερο πεδίο να γνωρίσω μια καινούργια που μου αρέσει στη δουλειά. Έχω μπερδευτεί.

Ο πατέρας μου τελικά, πάτερ, πέθανε, δεν πήγε καλά η επέμβαση. Δεν μπορώ να φύγω τελικά έξω, μ’ έχουν ανάγκη στο σπίτι, είμαστε όλοι χάλια.

Δίνω μάθημα αύριο στις 8 και το άγχος μου είναι τεράστιο.

Θα περάσουμε να σας πάρουμε στις 8 σήμερα, να δούμε τη ¨Λωξάντρα¨! Θα χτυπήσουμε, να κατεβείτε.

Κάνω δίαιτα και μου ‘χουν σπάσει τα νεύρα, θέλω σοκολάτα και γλυκό, και δεν μπορώ να πίνω τον καφέ χωρίς να βάζω ζάχαρη.

Πάτερ, της γράφω μήνυμα, και μου απαντά μετά από 6-7 ώρες. Συμβαίνει και σε άλλους; είναι έρωτας αυτό άραγε; Υποφέρω.

Πήρα ηλεκτρονικό τσιγάρο, μα δεν είναι το ίδιο. Όλη μέρα ατμίζω, μα δεν νιώθω την ίδια ευχαρίστηση.

Έκανα τατουάζ στην πλάτη, και πονάει πολύ.

Έχω δέκα μέρες που χώρισα και όλα μου φαίνονται δύσκολα.

Θα πάω να πάρω ψαράκι και θα το μαρινάρω, γίνεται τέλειο. Να σας φέρω λίγο;

Μου μίλησε μια φίλη μου να κάνω υπνωτισμό, λέει θα με βοηθήσει. Να κάνω;

Έχω διπλό εισιτήριο για το Ηρώδειο, για τη βραδιά των ρεμπέτικων, που τραγουδάει η Βιτάλη. Θα πάμε παρέα;

Θέλω να γίνω μοναχός, μα μου αρέσει και η παλιά μου συμμαθήτρια στο λύκειο. Θα αντέξω;

Πάτερ, έπιασα χαμηλά μόρια, μα είπα ψέμματα στο σπίτι. Θα προσπαθήσω πάλι του χρόνου. Μα δεν αντέχουν την αλήθεια, θα με σφάξει ο πατέρας μου, είναι τρελός ο άνθρωπος.

Τέτοια διαβάζω κάθε μέρα, αυτά απασχολούν τη σκέψη μου. Αυτά με ωριμάζουν, με δοκιμάζουν, με αφυπνίζουν, με καλούν να κάνω κάτι.
Και να σου πω κάτι; Μου αρέσουν πολύ όλα αυτά.
Διότι είναι αληθινά. Αυτή είναι η ζωή.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που με προσεγγίζουν.
Αυτούς θέλω.
Αυτός είμαι κι ο ίδιος.
Το ίδιο χάλι κι εγώ.
Πλάσμα του Θεού. Με τα πάνω μου και τα κάτω μου, τον Ουρανό και την Κόλαση μέσα μου, όλα να με πηγαίνουν πέρα δώθε, όπως συμβαίνει και με σένα και με όσους με ειλικρίνεια κοιτάνε το μέσα τους.
Και το Χριστό να προσπαθεί με απέραντη αγάπη και υπομονή να με γιατρεύει και να κλείνει τις πληγές μου με το άφθαρτο Φως και το Αίμα του θερμού έρωτά Του.

That’s life!

πηγή www.facebook.com/AndreasKonanosPage