Οτι θα εφτανα σε αυτο το σταδιο της ζωης μου να γραφω το πως εχασα το μωρακι μου, δεν το περιμενα ποτε…
Ως μαμα κι εγω εζησα εναν εφιαλτη που δεν θα τον ξεχασω! Θα μεινει για παντα χαραγμενο στην ψυχη μου….δυστυχως! Δεν θα γραψω αναλυτικα τί εζησα, γιατι ειναι μακαβριο και δεν αντεχω ουτε εγω η ιδια να γραφω με καθε λεπτομερεια ολα αυτα που περασα.
Ο μονος λογος που το κανω αυτο ειναι για να προστατεψω καποιες μανουλες που εχουν σκοπο να κανουν παιδια ή που κυοφορουν ηδη…
Έχασα το μωρο μου στις 31 εβδομαδες κυησης λογω του ιου κοξακι. Το κολλησα απ τον μεγαλο μου γιο αρχες καλοκαιριου και υπηρχε εξαρση χωρις κανεναν να μας ενημερωσει.
Πηγαινε πρωτη φορα παιδικο, οποτε ηταν αναμενομενο να κολλησουμε καποιες ιωσεις, αλλα δεν περιμενα οτι η συγκεκριμενη ιωση θα σκοτωνε το μωρο που ειχα μεσα μου. Περασαμε οικογενειακως την ιωση. Εγω προσωπικα με πυρετο για 2 μερες και εξανθηματα (σπυρακια) σε χερια ποδια και στομα. Αυτό όμως στην πορεια εβλαψε και το εμβρυο χωρις να το καταλαβω και μεσα σε μια νυχτα σταματησε να χτυπαει η καρδουλα του μωρου μου.
Η γυναικολογος μου οταν της ανακοινωσα στην αρχη οτι ο γιος μου εχει κοξακι, αντι να με συμβουλεψει και να με προστατεψει απο ολο αυτο που εζησα, μου ειπε οτι δεν διατρεχω καποιο κινδυνο ουτε εγω ουτε το μωρο κι οτι αν κολλησω μονο θα ταλαιπωρηθω λογω του πυρετου και απ τα εξανθηματα. Ο ιος κοξακι εχει 2 τυπους, α και β. Εγω περασα την α’ κ το μωρο περασε την β οπου του προκαλεσε εγκεφαλιτιδα, μυοκαρδιτιδα και χιλια δυο αλλα…
Γεννησα το νεκρο παιδι μου χωρις να το γνωρισω ποτε… και εμεινα εγω να σκεφτομαι οτι ειχα μια υπεροχη εγκυμοσυνη και σε μια μερα καταστραφηκαν ολοι αυτοι οι μηνες που μεγαλωνα το παιδακι μου μεσα μου απο εναν ιο. Εχω θυμο που δεν με προστατεψε η γυναικολογος και εγω απο αγνοια καθισυχαστηκα και ελεγα «ολα καλα θα πανε», ενω στην ουσια το μωρο εσβηνε μεσα μου.
Πολλοι γιατροι λοιπον δεν ξερουν ή απλα αδιαφορουν και δεν νοιαζονται, γιατι δεν ειναι δικο τους παιδι και σε αφηνουν στο ελεος. Ειναι κριμα να χανονται τοσα μωρακια απο την αγνοια των γιατρων. Και γι αυτο ζηταω απ τις μελλουσες μανουλες να προσεχουν τα παντα γυρω απ τους ιους και σε τυχον προβληματα της κυησης και αν δεν αισθανονται σιγουρες με τον/την γιατρο τους να το ψαχνουν και αλλου.
Δεν αξιζει σε καμια κ σε κανεναν να περναει τετοιο πονο.
Ευχομαι να μην ζησει καμια μανουλα ολο αυτο που περασα…Μετανιωνω και λυπαμαι που επαναπαυθηκα κ δεν πηρα γνωμες και απο αλλους γιατρους για τον ιο….ισως τωρα να κρατουσα αγκαλια και εγω το αγγελουδι μου που εφυγε ετσι αδικα…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ΓΕΙΑ ΣΑΣ.ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 23 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ.ΕΙΧΕ ΜΕΤΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΤΡΑΧΗΛΟ ΜΟΥ 1.8 ΚΑΙ ΜΕ ΕΣΤΕΙΛΕ ΓΙΑ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΕΙΝΑΙ 2.5 ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΤΗΝ ΚΑΝΩ ΝΑ ΣΑΙ ΠΙΟ ΣΙΓΟΥΡΗ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ.ΤΖΑΜΠΑ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΕΦΥΓΕ.ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΑΠΛΑ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΟΡΙΟ.ΕΙΜΑΙ ΧΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ.
Κουράγιο κοπέλα μου ....πάρε δύναμη από το μεγάλο σου παιδάκι και όσο δύσκολο κι αν είναι κοίτα μπροστά...εσύ έκανες αυτό που όλες κάνουμε.εμπιστευομαστε το γιατρό μας.η ευθύνη βαραίνει τη γιατρό σου και μόνο ...έπρεπε να σε προφυλάξει .ο Θεός να σου δίνει δύναμη και ο καιρός να γιατρέψει τις πληγές σου.παρολο που δε σε ξέρω σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά.και μπράβο σου που παρόλο τον πόνο σου έγραψες όλα αυτά για να προφυλάξεις και άλλες κοπέλες .σ' ευχαριστώ και γω και όλες μας.
Κορίτσι μου γλυκό κουράγιο... Καταλαβαίνω τον πόνο σου διότι κ γω έχασα το μωρό μου από κυτταρομεγαλοιο....το μόνο που θα σου πω είναι καθώς ο χρόνος περνάει θα νιώθεις πιο καλα...υπομονη κ δύναμη...