Η εικόνα του δυσλεξικού μαθητή στην ανάγνωση

13/10/2019

Η ανάγνωση είναι μια σύνθετη λειτουργία «αποκρυπτογράφησης» γραπτών συμβόλων, που στόχο έχει ν’ αποκαλύψει στον αναγνώστη το νόημα του κειμένου που διαβάζει.

Η διδασκαλία της αποτελεί πάντοτε ένα κεντρικό θέμα στη σχολική τάξη και έχει καταστεί αντικείμενο συστηματικής μελέτης και έρευνας πολλών επιστημών.

Η λειτουργία της ανάγνωσης αλλάζει χαρακτήρα καθώς ο αναγνώστης ωριμάζει και αναπτύσσει συναφείς δεξιότητες. Με άλλα λόγια, η ανάγνωση δεν είναι μία μεμονωμένη δεξιότητα, αλλά μια σειρά δεξιοτήτων, που εξελίσσονται όλο και περισσότερο σύμφωνα με την ηλικία του ατόμου. Όσο πιο πολλές δεξιότητες αποκτά το παιδί τόσο περισσότερο καθίσταται ικανό στην αναγνωστική του δραστηριότητα.

Τα δυσλεξικά παιδιά έχουν πολύ χαμηλά επίπεδα αναγνωστικής ακρίβειας, που συχνά εκτιμάται ότι βρίσκεται δύο ή περισσότερα χρόνια κάτω από τη χρονολογική τους ηλικία.

Πιο συγκεκριμένα:

διαβάζουν διστακτικά, γιατί αργούν να συνδέσουν τα φωνήματα (τους ήχους των γραμμάτων) με τα σύμβολα και τα γράμματα
φανερώνουν αναγνωστική αδεξιότητα
δυσκολεύονται στην ανάγνωση και προφορά των μη συνηθισμένων λέξεων
δυσκολεύονται στην ανάγνωση χειρόγραφων κειμένων
όταν δείχνουν τις συλλαβές συχνά χρησιμοποιούν τον αντίχειρα
παρουσιάζουν αδυναμία συγκέντρωσης όταν διαβάζουν
παρουσιάζουν δυσκολία στην άμεση και ταχεία αναγνώριση των λέξεων
έχουν μια ελαφριά μορφή «τραυλισμού» όταν διαβάζουν
αγνοούν τελείως τη στίξη στην ανάγνωση
κουράζονται γρήγορα λόγω του άγχους και της προσπάθειας που καταβάλλουν με το να αναλύουν διαρκώς κάθε λέξη
όταν διαβάζουν συλλαβίζοντας, επαναλαμβάνουν μερικές φορές κάθε συλλαβή, προσπαθώντας έτσι να μη χάσουν την ακουστική επαφή της συλλαβής, ενώ συγχρόνως προσπαθούν να διαβάσουν την επόμενη συλλαβή
υποφέρουν από συνεχή αβεβαιότητα
συγχέουν γράμματα και λέξεις που έχουν οπτική ή και ακουστική ομοιότητα ή ακόμα καθρεπτική αντιστοιχία
όταν διαβάζουν αλλοιώνουν το νόημα της φράσης