Είναι αυτή η ηλικία που ό,τι και να κάνεις, δεν βγάζεις άκρη! Δεν ονομάζονται τυχαία terrible twos τα δίχρονα! Και πόση υπομονή να έχει μια μαμά πια;

Ο δεύτερος χρόνος της ζωής των βρεφών είναι η περίοδος κατά την οποία τα μωρά αγωνίζονται να απαγκιστρωθούν από την απόλυτη εξάρτηση από τους γονείς και να αρχίσουν να κατακτούν την αυτονομία τους.

Τη μία στιγμή σας πνίγουν με την αγκαλιά τους και την άλλη τρέχουν προς την αντίθετη κατεύθυνση για να απομακρυνθούν όσο πιο πολύ τους επιτρέπουν τα μικρά τους ποδαράκια!

Τα δίχρονα βιώνουν σημαντικές γνωστικές και κοινωνικοσυναισθηματικές αλλαγές.

Το λεξιλόγιό τους εμπλουτίζεται, ανυπομονούν να κάνουν μόνα τους πράγματα και αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν κανόνες.

Παρόλη την επιθυμία τους να αυτονομηθούν, ακόμα δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν, να κινηθούν όσο γρήγορα επιθυμούν ή να ελέγξουν τα συναισθήματά τους.

Αυτό μπορεί να προκαλέσει εκνευρισμό ή άσχημη συμπεριφορά. Είναι χαρακτηριστικές οι σκηνές με ένα δίχρονο να χτυπιέται στο πάτωμα απαιτώντας κάτι, ή να κλαίει απαρηγόρητο χωρίς προφανή λόγο, ή να πετάει πράγματα χωρίς να νουθετείται από τις παραινέσεις των γονιών του.

Είναι απολύτως φυσιολογικό και για σας και για το μωρό να χάνετε την υπομονή σας.

Τι να κάνετε;

1. Προσπαθήστε να μείνετε ήρεμες, να αποσπάσετε την προσοχή του ή αγνοήστε το αν συνεχίζει.

2. Φροντίστε να εξασφαλίσετε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες όταν το βγάζετε έξω, ή όταν ψωνίζετε στο σούπερ μάρκετ κ.λπ. (όπως, να έχει φάει, να έχει κοιμηθεί, να έχει κάποια παιχνίδια μαζί του).

3. Διατηρώντας τον αυτοέλεγχό σας και δείχνοντας κατανόηση και σεβασμό τo βοηθάτε να περάσει τη δύσκολη αυτή περίοδο με αυτοπεποίθηση!

Άννα Παπαοικονόμου