Οι Ιάπωνες είναι γνωστοί για τη νοημοσύνη τους, την καλή τους υγεία, την ευγένεια και την ευεξία τους. Αλλά γιατί αυτό το έθνος είναι τόσο μοναδικό και διαφορετικό από τον υπόλοιπο κόσμο; Επειδή έχουν ένα καταπληκτικό εκπαιδευτικό σύστημα!
Στα ιαπωνικά σχολεία, οι μαθητές δεν έχουν εξετάσεις μέχρι να φτάσουν στην τέταρτη τάξη (μέχρι την ηλικία των 10). Συμπληρώνουν απλά μικρά τεστ. Θεωρείται ότι ο στόχος των τριών πρώτων χρόνων στο σχολείο δεν πρέπει να είναι η αξιολόγηση και εκτίμηση των γνώσεων ενός παιδιού, αλλά η εγκαθίδρυση σωστών τρόπων και η ανάπτυξη του χαρακτήρα του. Τα παιδιά διδάσκονται να σέβονται τους άλλους ανθρώπους και να είναι ευγενικά απέναντι στα ζώα και στη φύση. Επίσης μαθαίνουν πώς να είναι γενναιόδωρα και συμπονετικά. Εκτός από αυτά, διδάσκονται χαρακτηριστικά όπως το σθένος, ο αυτοέλεγχος και η δικαιοσύνη.
Ενώ τα περισσότερα σχολεία και πανεπιστήμια στον κόσμο ξεκινούν το ακαδημαικό τους έτος τον Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη, στην Ιαπωνία ο Απρίλης είναι ο μήνας που σηματοδοτεί την έναρξη του ακαδημαϊκού και επιχειρηματικού ημερολογίου. Η πρώτη μέρα του σχολείου συχνά συμπίπτει με ένα από τα πιο όμορφα φυσικά φαινόμενα- το άνθισμα της κερασιάς. Το ακαδημαικό έτος χωρίζεται σε 3 τρίμηνα: 1 Απρίλη- 20 Ιουλίου, 1 Σεπτέμβρη- 26 Δεκέμβρη και 7 Γενάρη- 25 Μαρτίου. Οι μαθητές έχουν 6 εβδομάδες διακοπών το καλοκαίρι και δύο εβδομάδες τον χειμώνα και την άνοιξη.
Οι μαθητές είναι αυτοί που καθαρίζουν το σχολείο τους. Στα ιαπωνικά σχολεία, οι μαθητές καθαρίζουν τις τάξεις, το κυλικείο, ακόμα και τις τουαλέτες μόνοι τους. Κατά τον καθαρισμό, χωρίζονται σε μικρές ομάδες και τους ανατίθενται εργασίες που εναλλάσσονται και μετατίθενται κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Το ιαπωνικό εκπαιδευτικό σύστημα θεωρεί ότι με το να καθαρίζουν οι μαθητές τον δικό τους χώρο τους διδάσκει να εργάζονται συνεργατικά και να βοηθούν ο ένας τον άλλο. Επιπροσθέτως, το να ξοδεύουν τον ίδιο τους τον χρόνο σκουπίζοντας και σφουγγαρίζοντας κάνει τα παιδιά να σέβονται τον χώρο τους, τη δουλειά τους και τη δουλειά των άλλων.
Το ιαπωνικό εκπαιδευτικό σύστημα κάνει ό,τι μπορεί, για να διασφαλίσει ότι οι μαθητές καταναλώνουν υγιεινά και ισορροπημένα γεύματα. Στα δημόσια δημοτικά και γυμνάσια της χώρας, το γεύμα τους μαγειρεύεται σύμφωνα με ένα τυποποιημένο πρόγραμμα, που αποφασίζεται όχι μόνο από πιστοποιημένους σεφ, αλλά επίσης από επαγγελματίες της υγείας. Όλοι οι συμμαθητές τρώνε μαζί στην τάξη με τον δάσκαλο/καθηγητή τους, κάτι που βοηθά στη θετική δόμηση των σχέσεων μεταξύ τους.
Για να καταφέρουν να μπουν σε ένα καλό γυμνάσιο, οι περισσότεροι μαθητές εγγράφονται σε προπαρασκευαστικές σχολές ή παρακολουθούν ιδιωτικά εργαστήρια μετά το σχολείο. Τα μαθήματα σε αυτά τα σχολεία γίνονται τα απογεύματα. Είναι σύνηθες στην Ιαπωνία να βλέπει κανείς μικρές παρέες παιδιών να επιστρέφουν σπίτι τα απογεύματα από αυτά τα μαθήματα. Οι Ιάπωνες έχουν σχολείο 8 ώρες την ημέρα, αλλά εκτός από εκείνες τις περιόδους, μελετούν ακόμα και στις διακοπές και τα σαββατοκύριακα σε ομάδες. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που σε αυτή τη χώρα σπάνια συμβαίνει κάποιος να επαναλαμβάνει μια τάξη στο σχολείο.
Η Ιαπωνική καλλιγραφία, ή Shodo, περιλαμβάνει τη βύθιση ενός πινέλου bamboo σε μελάνι και τη γραφή του με αυτό ιερογλυφικών σε χαρτί ρυζιού. Για τους μαθητές, η Shodo είναι μια τέχνη ακόμα πιο δημοφιλής και από την παραδοσιακή ζωγραφική. Το Haiku, από την άλλη πλευρά αποτελεί μια μορφή ποίησης που χρησιμοποιεί απλές εκφράσεις, για να αποκαλύψει τα βαθύτερα και σημαντικότερα συναισθήματα στους αναγνώστες του. Και τα δύο μαθήματα διδάσκουν στα παιδιά να σέβονται τον πολιτισμό τους κα τις παραδόσεις αιώνων.
Σχεδόν όλα τα γυμνάσια της χώρας απαιτούν από τους μαθητές τους να φορούν στολές. Αν και κάποια σχολεία έχουν το δικό τους στυλ, η παραδοσιακή Ιαπωνική μαθητική στολή συνίσταται από ένα στρατιωτικού τύπου στυλ για τα αγόρια και μια ναυτικού τύπου στολή για τα κορίτσια. Η πολιτική της στολής έχει πρόθεση να απομακρύνει κάθε κοινωνικό εμπόδιο ανάμεσα στους μαθητές και να τους εμπνεύσει μια διάθεση εργατική. Επιπλέον, η κοινή μαθητική στολή βοηθά στην προώθηση μιας αίσθησης κοινότητας ανάμεσα στους μαθητές.
Πιθανώς όλοι μας έχουμε κάνει κοπάνα έστω μια φορά στη ζωή μας. Ωστόσο, οι Ιάπωνες δεν λείπουν από τις αίθουσες, ούτε και αργούν να πάνε στο σχολείο. Επιπλέον, σχεδόν το 91% των μαθητών στην Ιαπωνία αναφέρει ότι ποτέ ή, μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις, έχουν αγνοήσει τη διάλεξη των καθηγητών τους. Πόσες άλλες χώρες μπορούν να επιδείξουν τέτοια στατιστικά στοιχεία;
Μετά το τέλος του λυκείου, οι μαθητές στην Ιαπωνία πρέπει να περάσουν από κάποιες σημαντικές εξετάσεις, που θα καθορίσουν το μέλλον τους. Ένας μαθητής μπορεί να επιλέξει ένα πανεπιστήμιο που θα ήθελε να πάει και αυτό το πανεπιστήμιο ορίζει ένα συγκεκριμένο απαιτούμενο σκορ. Αν ένας μαθητής δεν φτάσει αυτό το σκορ, πιθανώς να μην πάει στο πανεπιστήμιο. Ο ανταγωνισμός είναι υψηλός- μόνο το 76% των απόφοιτων λυκείου συνεχίζουν τις σπουδές τους. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η περίοδος προετοιμασίας για την είσοδο στην ανώτατη εκπαίδευση αποκαλείται από τους μαθητές ως «εξετάσεις-κόλαση».
Αφού έχουν περάσει από τις «εξετάσεις-κόλαση», οι Ιάπωνες συνήθως κάνουν ένα μικρό διάλειμμα. Σε αυτή τη χώρα βέβαια, και τα ίδια τα φοιτητικά χρόνια θεωρούνται τα καλύτερα στη ζωή ενός ατόμου. Ορισμένες φορές, οι Ιάπωνες ονομάζουν αυτή τη περίοδο «διακοπές» πριν την εργασία.
πηγή enallaktikidrasi.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο