Η αξία της Πρώιμης Παρέμβασης

Από τον εργοθεραπευτή Σωτήρη Σιμάκη.

Η αξία της Πρώιμης Παρέμβασης

Η πρώιμη παρέμβαση είναι η θεραπευτική προσέγγιση που ξεκινάει πολύ νωρίς, πριν από την έναρξη της κανονικής εκπαίδευσης στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό. Απευθύνεται σε παιδιά με αναπτυξιακές δυσκολίες ή παιδιά που διατρέχουν τον κίνδυνο ανάπτυξης αναπτυξιακών δυσκολιών και παρέχεται από ιατρικούς και συμβουλευτικούς φορείς και υπηρεσίες.

Στόχοι της Πρώιμης Παρέμβασης

Οι στόχοι της πρώιμης αφορούν κυρίως την γνωστική ανάπτυξη, την επικοινωνία, την συμπεριφορά την προετοιμασία ένταξης στο σχολικό πλαίσιο την αυτονομία και την αυτοεξυπηρέτηση. Πιο συγκεκριμένα η πρώιμη παρέμβαση στοχεύει να προλάβει την εμφάνιση ή την παγίωση προβληματικών συμπεριφορών, να βοηθήσει την κοινωνική και γνωστική ανάπτυξη του παιδιού ώστε να μπορέσει να ενταχθεί στην οικογένεια ,στο σχολείο και αργότερα στην κοινότητα και να στηρίξει την οικογένεια για να μπορέσει με τη σειρά της να δεχτεί και να βοηθήσει.

Συνεργασία με γονείς

Στοιχειώδες στην πρώιμη παρέμβαση είναι ότι βάζει στο επίκεντρο όχι μόνο το παιδί με κάποια αναπτυξιακή διαταραχή, αλλά και ολόκληρη την οικογένεια, έτσι η συνεργασία των ειδικών πρέπει να είναι πολύ στενή με τα μέλη της οικογένειας. Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας οι ειδικοί πρέπει να στηρίξουν τα μέλη της οικογένειας, έτσι ώστε αυτά να μπορέσουν να κατανοήσουν τις ιδιαιτερότητες του παιδιού και να προσαρμοστούν στις δυσκολίες του, να μπορέσουν να μειώσουν το άγχος και να εμπιστευτούν τον εαυτό τους στην αντιμετώπιση των δυσκολιών του παιδιού τους.

Η συμβολή της Εργοθεραπείας στην αξιολόγηση του ατόμου με αυτισμό

Ο Εργοθεραπευτής παρατηρεί και αξιολογεί το παιδί για να διακρίνει εάν μπορεί να ανταπεξέλθει σε δραστηριότητες που αναμένονται κάνουν τα παιδιά της ηλικίας του. Η αξιολόγηση περιλαμβάνει το αναπτυξιολογικό λειτουργικό δυναμικό του παιδιού όσον αφορά το ανθρώπινο έργο και το προσαρμοστικό έργο σε όλους τους τομείς όπως δεξιότητες αυτοφροντίδας, ΔΚΖ, το κατάλληλο παιχνίδι ,την λειτουργικότητα σε διαφορετικά περιβάλλοντα και την γνωστική επίδοση του παιδιού.

Μόλις ο εργοθεραπευτής συγκεντρώσει τις πληροφορίες που χρειάζεται για την απόδοση έργου του παιδιού, θα πρέπει να αιτιολογήσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και τον αντίκτυπο τους στη λειτουργικότητα του. Η κλινική αιτιολόγηση θα στηριχτεί στα βασικά μοντέλα κλινικής αξιολόγησης. Ο εργοθεραπευτής θα πρέπει να λάβει υπόψιν του το περιβάλλον του παιδιού, τα ενδιαφέροντα του, τα αιτήματα του και τις ικανότητες του.

Τομείς παρέμβασης του Εργοθεραπευτή

Δραστηριότητες καθημερινής ζωής

• Τουαλέτα
• Στοματική Υγιεινή
• Περιποίηση εαυτού
• Ένδυση – απόδυση
• Σίτιση και φαγητό
• Ρουτίνα του ύπνου
• Μετακίνηση στην κοινότητα

Γνωστικές δεξιότητες

• Δεξιότητες αδρής κίνησης: να τρέχει, να κινείται στο χώρο επιδέξια, να πιάνει, να πετάει, να κλωτσάει την μπάλα, να χοροπηδά, να πηδά στο ένα πόδι.
• Διάρκεια: προσοχής, μνήμη ,συγκέντρωση, επίλυση προβλήματος, εκκίνηση και τερματισμός.
• Δεξιότητες λεπτής κίνησης: δεξιότητες προγραφής, λαβή μολυβιού, γραφή.
• Δεξιότητες παιχνιδιού: να περιμένει τη σειρά του, να κατανοεί, να συμμετέχει σε παιχνίδι κανόνων, συμβολικό παιχνίδι, σε αθλήματα, σε κοινωνικό παιχνίδι.
• Κοινωνικές δεξιότητες: ανάπτυξη σχέσεων με συνομηλίκους, φιλίες, κατανόηση των συναισθημάτων των άλλων, συνεργασία κατανόηση των άλλων, συνεργασία και κατανόηση των κοινωνικών κανόνων.

πηγή oloigiatopaidi.gr