Αποχαιρετισμός. Θα μάθω να ζω με τις αναμνήσεις…

Το κείμενο επιμελήθηκε ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας

 (www.xidaras.gr)

Χαίρομαι που σε γνώρισα και ήμουν στη ζωή σου, έστω και  γι’ αυτό το διάστημα. Που μου δόθηκε η ευκαιρία να ζήσω τις πιο σκοτεινές φαντασιώσεις μου.

Γιατί με ‘σενα απλά έμοιαζαν ότι πιο συνηθισμένο. Κι ας μου λείπουν τώρα. Κι ας ξέρω ότι δεν θα βρεθεί άλλος να με κάνει να ανοιχτώ τόσο πολύ. Ήρθες εσύ και με έκανες να καταλάβω και να νιώσω πως είναι «Δυο άνθρωποι να γίνονται ένα».

Δεν πειράζει ότι κι αν έγινε. Μου αρκεί που το έζησα. Ότι κι αν συμβεί θα ξέρω μέσα μου ότι το έχω νιώσει.  Και αυτό με ικανοποιεί κάπως.

Με έκανες να ανοίξω τα μάτια μου. Να βγω λίγο πιο έξω από το τοίχος που ‘χα χτίσει. Που τόσο καιρό φοβόμουν. Με βοηθούσες να ξεπεράσω κάποιους ενδοιασμούς που είχα. Αλλά πιο πολύ να ζήσω για μια φορά έτσι όπως εγώ θέλω.

Να ευχαριστιέμαι το καθετί γύρω μου. Να δω τον κόσμο με άλλα μάτια. Να ελπίζω ξανά.

Λοιπόν όσο κι αν ήθελα να κρατήσει παραπάνω , δεν έχω παρά να είμαι ευγνώμων που μου συνέβη.

Θα μάθω να ζω με τις αναμνήσεις. Και πλέον να κρατάω όσα έχουν για μένα αξία.

Τελικά αυτό θα έπρεπε να κάνουν όλοι οι άνθρωποι. Και ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος.

Γι’ αυτό κρατήστε μόνο τα καλά στη ζωή σας. Και που ξέρετε, μπορεί έτσι ο θεός να σας φέρει ακόμα καλύτερα.

                                                                                    Σίλια Μπαμπίτσα

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».