Μόνο όταν σε έχουνε ανάγκη

Για πες μου…

Υπάρχουν στη ζωή σου άνθρωποι, που σε θυμούνται μόνο όταν σε έχουνε ανάγκη; Άνθρωποι που όταν τα βρίσκουν δύσκολα, είσαι ο άνθρωπός τους, όταν όμως όλα τους πηγαίνουνε καλά, εξαφανίζονται, και ούτε φωνή ούτε ακρόαση έχεις από αυτούς;

Πως νιώθεις για αυτούς; Τι πιστεύεις για αυτούς; Τι σκέψεις κάνεις;

Αγνώμονες; Αχάριστοι; Συμφεροντολόγοι;

Νιώθεις θυμό; Νιώθεις αγανάκτηση; Απαξίωση;

Κάτι τέτοιους ανθρώπους είναι, που καθένας θέλει να απομακρύνει από τη ζωή του…

Πες μου και κάτι ακόμα τώρα…

Εσύ, το έχεις κάνει ποτέ;

Έχεις ξεχάσει ποτέ ανθρώπους; Έχεις πληγώσει με τη στάση σου;

Πες μου αλήθεια.

Σε όλα τα χρόνια της μέχρι τώρα ζωής σου, υπήρξες έστω και μια φορά, αχάριστος ή αγνώμων;

Τι λες;

Απάντησέ μου, με το χέρι στη καρδιά. Μπέσα που λέμε…

Δεν ξέχασες ποτέ τους ανθρώπους που σε έχουν βοηθήσει; Ανθρώπους που σε έχουνε στηρίξει;

Τους γονείς σου; Τους φίλους σου; Κάποια σχέση σου;

Σε όλους πιστεύεις πως φέρθηκες εντάξει;

Δεν ξέρω…

Κάνε την αυτοκριτική σου. Και αν στο μέτρημά σου δεις, πως και εσύ έχεις πληγώσει με τη στάση σου, κοίτα να είσαι πιο ανεκτικός με αυτούς που σου γυρνάν την πλάτη. Έτσι μαθαίνει κανείς να αγαπά…

Αν πάλι όλα τα έκανες σωστά, τι να πω, συνέχισε… Στην περίπτωση αυτή, δεν ξέρω αν έχω να σου πω εγώ κάτι…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

πηγή e-psyxologos.gr