Γεια σας!
Ξέρω ξέρω κλασικά είσαι ερωτευμένη με άλλον ενώ αγαπάς άλλον….Δεν είμαι εδώ για να με κρίνετε και θα σας παρακαλούσα να μη το κάνετε! Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι μάνα… είμαι 18 χρόνων και απλά θέλω σε κάποιον να μιλήσω και ίσως…ίσως να με βοηθήσετε να βγω από αυτό το αδιέξοδο που βρίσκομαι!!
Βρίσκομαι σε σχέση εδώ και τρεισήμισι χρόνια. Είναι το πρώτο μου αγόρι (18 ίσα με εμένα), πρώτο φιλί, πρώτη αγάπη και γενικά πρώτο σε όλα τα κομμάτια… Σε αυτά τα 3,5 χρόνια έχουμε χωρίσει 2 φορές αλλά όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί αμέσως καταλαβαίναμε ότι λείπουμε ο ένας στον άλλον ( και τις 2 αυτές φορές που έχουμε χωρίσει εκείνος το ζήτησε παρόλο που ήταν γλυκός μαζί μου).
Πριν 6 μήνες γνώρισα ένα παιδί (23) του οποίου το βλέμμα με έκαιγε… Δεν έχω ξανά νιώσει έτσι ΠΟΤΕ. Έχουμε μιλήσει αρκετές φορές και το καλοκαίρι είχε κάνει κίνηση να με φιλήσει… Εγώ βέβαια τον έδιωξα καθώς ήμουν σε σχέση και δεν θα μ’ αρεσε να κερατώσω τον σύντροφο μου. Μετά από εκείνη τη βραδιά τα βλέμματα δεν σταμάτησαν ούτε τότε. Κάθε μέρα!!! Συνεχίσαμε να μιλάμε (από κοντά όχι σε μηνύματα) και την τελευταία μέρα του καλοκαιριού χαιρετηθήκανε μου είπε καλή τύχη στις Πανελλήνιες και ότι ελπίζει να με ξανά δει.
Πίστευα ότι αφού και εκείνος θα έφυγε για Αθήνα (μακριά από εδώ μου μένω…είναι νησί και είχε έρθει για σεζόν) θα με ξέχναγε και θα έβρισκε άλλη. Ωστόσο λόγω Πανδημίας ξανά ήρθε εδώ (έχει συγγενείς) και ρωτάει διαρκώς για εμένα. Εγώ κάθε μέρα ψάχνω το προφίλ του κοιτάω παλιές φωτό.
Το αγόρι μου το αγαπάω και νιώθω πολλές τύψεις… αλλά τι να κάνω; Αλλά λέει το μυαλό αλλά η καρδιά.
Φοβάμαι πως αν μπλέξω με τον άλλον θα το μετανιώσω (βέβαια είπε πως θέλει κάτι σοβαρό μαζί μου… αλλά όλοι έτσι δεν λένε στην αρχή;) Δεν ξέρω τι να κάνω! Ίσως είναι ενθουσιασμός…ίσως είναι τρέλα μα η καρδιά θέλει αυτό που θέλει. Κάθε φορά που τον βλέπω χτυπάει η καρδιά μου δυνατά. Ενώ με το αγόρι μου δεν συμβαίνει αυτό. Το ξέρω ο έρωτας περνάει μα η αγάπη μένει σε όλη τη ζωή μα… δεν έχω εμπειρία να δω τι ισχύει!!! Θα κλείσω με μια φράση που διάβασα σε ένα βιβλίο και μου άρεσε « Αν η καρδιά σκεφτόταν… θα σταμάταγε».
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο