Αν έχετε παιδιά και δεν έχετε ακουστά το Sharenting, τότε πρέπει να το μάθετε.
Τα παιδιά που γεννήθηκαν από τα μισά του 2000 και μετά ζουν κατακλυσμένοι από την τεχνολογία. Μαθαίνουν από πολύ μικρή ηλικία πώς να χειρίζονται κάθε gadget που πέφτει στα χέρια τους, δεν έχουν ιδέα πώς επιβιώναμε πριν την ανακάλυψη των κινητών και σε πολλές περιπτώσεις ενδέχεται να αποκτήσουν τις πρώτες του ηλεκτρονικές συσκευές ακόμα και πριν κλείσουν την πρώτη δεκαετία της ζωής τους. Ξέρουν τι είναι το Instagram και το Facebook και οι έφηβοι «καίγονται» στο TikTok.
Πολλά έχουν ακόμα και προφίλ στα social media, αλλά ακόμα και να μην έχουν, τα περισσότερα έχουν κάνει το ντεμπούτο τους μέσα από τους λογαριασμούς των γονιών τους. Ωστόσο, δεν το θυμούνται, αφού πιθανότατα να είχαν μόλις έρθει σε αυτόν τον κόσμο.
Όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμα το MSNBC, παλιότερη έρευνα είχε δείξει ότι, το 93% των παιδιών που ζουν στις ΗΠΑ αποκτούσαν online παρουσία μέχρι τα δεύτερα γενέθλιά τους. Αν σκεφτεί κανείς πόσο μεγαλύτερη είναι η επιρροή και κατά πόσο έχουν αυξηθεί οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων την τελευταία δεκαετία, κανείς μαντεύει ότι το ποσοστό αυτό σίγουρα είναι υψηλότερο σήμερα.
Βέβαια, οι γονείς δε μένουν μόνο στην καθιερωμένη φωτογραφία με το ποδαράκι του νεογέννητου ή το χεράκι που σφίγγει το χέρι ενός ενήλικα στο μαιευτήριο, αλλά συνεχίζεται και στη μετέπειτα ζωή τους, με την πρώτη μέρα στο σχολείο, το ποίημα στη σχολική γιορτή, την παράσταση μπαλέτο, το ρεσιτάλ πιάνου, το καρναβάλι, τα γενέθλια και κάθε άλλη αφορμή που μπορεί να βρίσκει ένας γονιός για να εκφράσει την περηφάνια του για το βλαστάρι του.
Και φυσικά κανείς δεν αμφιβάλλει ότι κάθε παιδί αξίζει όλη την προσοχή και την περηφάνια των γονιών του. Αλλά το προκείμενο εδώ είναι το εξής: πόσες στιγμές από τη ζωή του παιδιού σου μοιράζεσαι και πρέπει να μοιράζεσαι στα social media και πόσες από αυτές τις στιγμές θέλεις να βλέπεις εσύ ο ίδιος στα social media άλλων γονιών;
Κάπου εδώ μπαίνει και το «Sharenting». Ένας όρος που έχει μπει πλέον και το αγγλικό λεξικό του Collins και αποτελεί τη σύζευξη των λέξεων «share» (μοιράζομαι) και «parenting» (γονιός). Καμία άλλη προηγούμενη γενιά δεν ήταν εκτεθειμένη στην τεχνολογία και τα social media σαν παιδιά. Και, όπως αναφέρουν πρόσφατα δημοσιεύματα των BBC και Glamour κ.ά. πολλά παιδιά παραπονιούνται γι’ αυτή τους την έκθεση όταν γίνονται πιο μεγάλα.
Πώς επηρεάζει αυτή η υπερέκθεση τα παιδιά ως ενήλικες. «Το πρόβλημα με το ηλεκτρονικό αποτύπωμα είναι ότι, από τη στιγμή που οι πληροφορίες βρίσκονται εκεί έξω, είναι δύσκολο ένα άτομο να τις ελέγξει. Και όταν αυτές αφορούν τα παιδιά, παίρνουμε την απόφαση εκ μέρους τους να δημοσιεύουμε πράγματα που μπορεί εκείνη την ώρα να φαίνονται κατάλληλα, αλλά σε 10 χρόνια να μην είναι» είχε δηλώσει σε παλιότερο δημοσίευμα της Guardian ο Tony Anscombe, πρώην υπάλληλος της AVG και νυν της ESET, δύο σπουδαίες εταιρίες online ασφάλειας.
Στο ίδιο δημοσίευμα ο συντάκτης απορεί πόσα χρήματα θα ξοδέψει ο γιος του Καναδού blogger Buzz Bishop σε ψυχοθεραπεία, αλλά δει ποτέ το βίντεο που πατέρα του να λέει ότι ο μεγαλύτερος αδερφός του είναι το αγαπημένo του παιδί. «Η προσωπικότητα ενός παιδιού διαμορφώνεται και από το γεγονός ότι έχουν προσωπικά δεδομένα που πρέπει να παραμένουν προσωπικά. Αυτό έχει αρχίσει να θολώνει με τα social media. Το γεγονός ότι πλέον δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το δημόσιο από το προσωπικό νομίζω ότι είναι πολύ επικίνδυνο.
Σύμφωνα με το Glamour πολλά παιδιά έχουν ήδη αρχίσει να αντιδρούν με τις φωτογραφίες και τα βίντεο που δημοσίευσαν οι γονείς τους όταν ήταν πιο μικρά. Η Claire Bessant Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Northumbria Law School τονίζει ότι «Τη σημερινή εποχή είναι πιο δύσκολο να επαναπροσδιορίσεις τον εαυτό σου ή να κάνεις μια φρέσκια αρχή, όταν για παράδειγμα πας στο Πανεπιστήμιο, καθώς όλα είναι ήδη εκεί έξω». Οι Zillennials (όσοι έχουν γεννηθεί στο διάστημα 1993 και 1998) που βρίσκονται σε αναζήτηση για δουλειά ελπίζουν να μην ανακαλύψουν οι πιθανοί εργοδότες τους τα ντροπιαστικά βίντεο τις φωτογραφίες που μπορεί να έχουν ανεβάσει οι γονείς τους με τον ίδιους να μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το γιογιό ή κάποια άβολη στιγμή από τα εφηβικά τους χρόνια (όσο φοβούνται μήπως ανακαλύψει κανείς κάποια φωτό ή ανάρτηση που οι ίδιοι ή φίλοι τους έχουν δημοσιεύσει).
Οπότε, φανταστείτε η επόμενη γενιά ή τα σημερινά βρέφη σε μερικά χρόνια από τώρα τι ανησυχίες μπορεί να έχουνι.
Βέβαια, το λεγόμενο Sharenting δεν είναι τόσο τρομερό όσο ακούγεται και δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ο τρόπος που εφαρμόζεται. Η Caroline Knorr, senior parenting editor στο Common Sense Media, τονίζει στο NBC «Δεν είναι λάθος να μοιράζεσαι φωτογραφίες των παιδιών σου και νέα της οικογένειάς σου, αλλά οι γονείς πρέπει να είναι προσεκτική και να το κάνουν με σύνεση. Να σκέφτεστε πριν ποστάρετε. Αν έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία για την καταλληλότητα του ποστ μην το ανεβάζετε».
Η ίδια τονίζει επίσης ότι είναι σημαντικό να μοιράζεστε όσο το δυνατόν λιγότερες πληροφορίες γίνεται. Για παράδειγμα αν θέλετε να φωτογραφίσετε το παιδί σας την πρώτη μέρα στο σχολείο δε χρειάζεται να αναφέρετε και σε ποιο πάει, ώστε να μην μπορεί κανείς να το εντοπίσει. Επίσης, μην επιτρέπετε σε παππούδες, θείους και άλλους συγγενείς να δημοσιεύουν πράγματα που εσείς δεν θέλετε και περιορίστε το κοινό που μπορεί να δει τις αναρτήσεις που αφορούν στα παιδιά σας, σε κοντινούς συγγενείς και φίλους.
πηγή bovary.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο