Αντιμετώπιζα ακριβώς το ίδιο ζήτημα. Αγκαλιά και περπάτημα πριν τον ύπνο και σε κάθε ξύπνημα κάθε 3-4 ώρες το βράδυ. Μία μέρα εκεί κοντά στον 1ο χρόνο το πήρα απόφαση να ξαπλώσω δίπλα του και να κοιμηθεί χωρίς πήγαινε, έλα. Καταργήσαμε την κούνια και βάλαμε ένα στρώμα στο πάτωμα ώστε να μπορώ να ξαπλώνω δίπλα του αλλά και για να σηκώνεται όταν θέλει (είχαμε διαβάσει ότι λειτουργεί θετικά για πολλά παιδιά). Δυσκολεύτηκε κι αυτός κι εγώ εκείνη την πρώτη νύχτα. Εξαντλήθηκε, έκλαψε (όχι γοερά αλλά έκλαψε), εγώ τον χάιδευα και τον ενθάρρυνα ώσπου τελικά κοιμήθηκε. Εκείνη τη νύχτα ήταν αναστατωμένος. Ξυπνούσε κάθε 1-2 ώρες. Από την επομένη και μετά έγινε το θαύμα :-). Κοιμόταν πια εύκολα στο στρώμα στο πάτωμα με εμένα δίπλα να διαβάζω παραμύθια. Τα ξυπνήματα σταθερά ανά 3-4 ώρες, αλλά άλλο να ξαπλώνεις δίπλα του κι άλλο όρθια στο πέρα-δώθε. Επιπλέον, το παιδί αγάπησε την ανεξάρτητη πρόσβαση στο κρεβάτι του και πλέον κάποια μεσημέρια πηγαίνει και κοιμάται μόνος του χωρίς εμένα δίπλα. Καλή επιτυχία σε ό,τι επιλέξετε να κάνετε.