Τι πραγματικά επιθυμούν τα παιδιά τις περιόδους των γιορτών;

Δώρα κάθε λογής καταλήγουν από το ράφι των καταστημάτων στη σακούλα των καταναλωτών αυτές τις γιορτινές μέρες. Τα παιδιά βομβαρδίζονται από τις διαφημίσεις στην τηλεόραση, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να τα θέλουν όλα όσα βλέπουν ως δώρο για τις γιορτές. Τα δώρα όμως που παίρνουν τα παιδιά κάθε χρόνο πόση αξία τους δίνουν και πόσο ασχολούνται με αυτά; Συνήθως, το σενάριο που διαδραματίζεται είναι το εξής: τα παιδιά παίρνουν το δώρο τους το οποίο και ανοίγουν με ενθουσιασμό, ασχολούνται για λίγο μαζί του και μετά πηγαίνει στην άκρη μαζί με τα υπόλοιπα παιχνίδια.

Τι πραγματικά έχουν όμως ανάγκη τις γιορτινές μέρες που θα αποτελεί ανεκτίμητη αξία για αυτά; Τα παιδιά έχουν ανάγκη από μοίρασμα, χρόνο με τους γονείς και να εσωτερικεύσουν στιγμές που θα γεμίσουν την ψυχούλα τους με αγάπη, ηρεμία και θαλπωρή. Οι ρυθμοί που ζούμε είναι τρελοί και η καθημερινότητα απαιτητική, με αποτέλεσμα να χάνουμε στιγμές κυνηγώντας τον χρόνο. Ο φαύλος κύκλος στον οποίο πέφτουμε είναι πολύ μεγάλος, καθώς στην προσπάθεια μας να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο, εστιάζουμε στα υλικά αγαθά και σπεύδουμε να γεμίσουμε τα παιδιά μας με δώρα και παιχνίδια.

Τα παιδιά, ενώ φαίνεται να τους αρέσει όταν παίρνουν δώρα, εθίζονται στον καταναλωτισμό χωρίς να καλύπτεται στην ουσία κάποιο κενό στις συναισθηματικές τους ανάγκες. Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να ζητούν ολοένα και περισσότερα, σε σημείο να τα απαιτούν σαν δεδομένα. Πίσω όμως από αυτή τη συμπεριφορά κρύβεται μια αγωνιώδης κραυγή για σύνδεση και επαφή με τον γονέα. Το παιδί ουσιαστικά με όσα λέει ή κάνει καλεί τον γονέα με έναν αλλόκοτo και δυσνόητο για τον ενήλικα τρόπο να επικοινωνήσει μαζί του και να προσπαθήσει να έρθει πιο κοντά του. Οι γονείς μην γνωρίζοντας πώς να αποκωδικοποιήσουν την συγκεκριμένη συμπεριφορά, μένουν σε αυτό που βλέπουν στην επιφάνεια και δεν προσεγγίζουν καν αυτό που κρύβεται από κάτω.

Πίσω από την “επιτακτική” επιθυμία για ακόμα μία κούκλα ή ένα αυτοκινητάκι, κρύβεται η πραγματική ανάγκη για σύνδεση γονέα- παιδιού. Το παιδί προσδοκά ότι αυτή τη φορά, θα μπορεί να παίξει το δώρο του με τους γονείς του και να περάσει όμορφες στιγμές μαζί τους. Αν δώσουμε στο παιδί αυτό που έχει ανάγκη, τότε οι επιθυμίες του για υλικά αγαθά δεν θα είναι τόσο έντονες. Αξίζει να το προσπαθήσουμε βλέποντας την άλλη όψη του νομίσματος.

Της ψυχολόγου Μαρίνας Κρητικού για το schooltime.gr