Τα Χριστούγεννα, έχουν τη μορφή του παππού και της γιαγιάς..

Χριστούγεννα 2021! Μια δύσκολη, και συνάμα μεταβατική, χρονιά, φτάνει στο τέλος της . Εκτός από τις συνήθεις, αλλά τόσο πολύτιμες, ευχές για υγεία, αγάπη και ευτυχία, αξίζει να κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν. Ας κλείσουμε τα μάτια και ας σκεφτούμε τι μας έρχεται στο μυαλό, τα Χριστούγεννα . Πέρα από τα μελομακάρονα, τις απίστευτες μυρωδιές από τα μαμαδίστικα γλυκά, το χριστουγεννιάτικο δέντρο, μας έρχονται και δύο πολύ χαρακτηριστικές και αγαπημένες φιγούρες των παιδικών μας χρόνων. Είναι ο παππούς και η γιαγιά, που τους θυμόμαστε πάντα με τόση αγάπη!

Παραμονή Χριστουγέννων , κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 80΄… Μικροί μαθητές τότε . Σηκωνόμασταν πρωί, με μια γλυκιά αδημονία , να πούμε τα κάλαντα ,μετά από το σπίτι μας, στον παππού και στην γιαγιά . Ντυνόμασταν γιορτινά , το απαιτούσε η μέρα εξάλλου, και ετοιμαζόμασταν να πάμε στους ¨δεύτερους γονείς¨ μας . Για μένα, δεν ήταν μακρινή η διαδρομή μια και έμεναν ακριβώς στο κάτω σπίτι. Η πόρτα άνοιγε διάπλατα και δύο πρόσωπα με τεράστια χαμόγελα, με υποδέχονταν . «Να τα πω;», «πες τα». Η χαρά και η συγκίνηση ήταν έκδηλη στα πρόσωπά τους αλλά και στο δικό μου, όταν ερχόταν η ώρα της επιβράβευσης. Μια επιβράβευση που συνοδευόταν από ένα παχυλό χαρτζιλίκι, τσουρέκι φτιαγμένο από τα χέρια της γιαγιάς αλλά και το δώρο των Χριστουγέννων(κάποιο παιχνίδι που είχα ζητήσει) . Μια μεγάλη αγκαλιά και ένα φιλί αποτελούσε την επισφράγιση της μεγάλης, μεταξύ μας αγάπης.

Η μέρα των Χριστουγέννων, περιλάμβανε το αντίθετο δρομολόγιο . Επίσκεψη της γιαγιάς και του παππού στο σπίτι και οικογενειακό τραπέζι . Ακολουθούσαν ιστορίες κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο για παλαιότερα Χριστούγεννα, κατανάλωση αρκετών μελομακάρονων και κουραμπιέδων , ευχές και γενικά μια ατμόσφαιρα χαρούμενη και εορταστική . Εκεί, γινόταν αναφορά και στις «περιπέτειες» από τα κάλαντα της προηγούμενης ημέρας , τις οποίες άκουγαν με μεγάλη προσοχή ιδιαιτέρως οι παππούδες .

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Για τον απλούστατο λόγο ότι τα Χριστούγεννα ξαναγινόμαστε όλοι παιδιά. Τέτοιες ημέρες, όλοι θυμόμαστε και αναπολούμε. Αφήνουμε στην άκρη τα όποια προβλήματα και συμμεριζόμαστε την χαρά των παιδιών , ενθυμούμενοι ότι κάποτε υπήρξαμε και εμείς παιδιά. Αυτό που μένει σαν ανάμνηση από τότε, είναι η αγάπη του παππού και της γιαγιάς , δύο λατρεμένες φιγούρες των παιδικών μας χρόνων , οι οποίες έδωσαν ιδιαίτερο χρώμα στη ζωή μας . Να θυμάστε ότι η αγάπη αυτή , αν και τα πρόσωπα έχουν φύγει , δεν ξεχνιέται ποτέ . Μένει εκεί βαθιά χαραγμένη στο μυαλό μας για να μας θυμίζει την αθωότητα της παιδικής μας ψυχής.

Παππού και Γιαγιά σας αγαπάμε και σας ευχαριστούμε για όλα. Τα Χριστούγεννα έχουν την μορφή σας.

Σπύρος Σταθάτος για το loveletters.gr