«Τα αδέρφια των άρρωστων παιδιών είναι οι πραγματικοί ήρωες» -Η φωτογραφία μιας μητέρας με τα δύο παιδιά της

29/09/2019

«Ένα πράγμα που δεν σας λέει κανείς για τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας είναι ότι επηρεάζει όλη την οικογένεια».

Έτσι ξεκινάει την ανάρτησή της στο Facebook μια μητέρα δύο παιδιών. Η φωτογραφία που ανέβασε σοκάρει και συγκινεί. «Ακούτε πάντα για τα οικονομικά προβλήματα και τις ιατρικές μάχες, αλλά πόσο συχνά ακούτε για τον αγώνα που δίνουν οι οικογένειες που έχουν κι άλλα παιδιά;» αναφέρει η μητέρα του Μπέκετ.

Για την ιστορία η Κέιτλιν Μπέργκε, είναι μητέρα του Μπέκετ ο οποίος διαγνώστηκε με παιδική οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία το 2018. Και πέρα από τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει η οικογένεια με το άρρωστο παιδάκι, η Κέιτλιν θέλει να τονίσει με αυτό το ποστ, τον άλλο αφανή ήρωα της οικογένειας. Το δεύτερο παιδί και αδερφάκι του Μπέκετ.

«Τα δύο μου παιδιά, που έχουν 15 μήνες διαφορά, από την παιδική χαρά και το σχολείο βρέθηκαν ξαφνικά στον κρύο θάλαμο ενός νοσοκομείου. Η 4χρονη κόρη μου παρακολουθούσε τον αδελφό της να τον βγάζουν από το ασθενοφόρο και να τον πηγαίνουν στη ΜΕΘ. Παρακολουθούσε τους γιατρούς να βάζουν μια μάσκα στο πρόσωπο του αδελφού της, να τον τρυπούν με βελόνες, να βάζουν φάρμακα μέσα στο σώμα του, όλα αυτά ενώ εκείνος ήταν ξαπλωμένος και αβοήθητος. Δεν ήξερε τι συμβαίνει. Το μόνο που ήξερε ότι ήταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον αδελφό της, τον καλύτερο φίλο της» γράφει η Κέιτλιν συγκινώντας χιλιάδες ανθρώπων με την ιστορία της.

Η μητέρα των δύο παιδιών που βλέπουμε στη φωτογραφία είναι γλαφυρή «Κάτι παραπάνω από έναν μήνα αφού βγήκε από το νοσοκομείο, τον έβλεπε να αγωνίζεται να σηκωθεί, να περπατήσει, να παίξει. Ο γεμάτος ζωντάνια κι ενέργεια αδερφός της ήταν πια ένα ήσυχο, άρρωστο και πολύ νυσταγμένο μικρό αγόρι. Δεν ήθελε πια να παίξει…Δεν μπορούσε ούτε να σταθεί χωρίς βοήθεια. Δεν μπορούσε να καταλάβει τις διάφορες θεραπείες που έπρεπε να κάνει για να γίνει καλά. Γιατί δεν μπορούσαν πια να πάνε στο αγαπημένο τους πάρκο με το τραμπολίνο; Γιατί δεν μπορούσε να πάει στο σχολείο;».

Γιατί πήραμε μαζί μας την αδερφή του και βίωσε όλη αυτή την εμπειρία σε τόσο μικρή ηλικία; Τα παιδιά χρειάζονται υποστήριξη και συντροφικότητα και δεν πρέπει να τα κρατάμε σε απόσταση από το άτομο που είναι άρρωστο. Το πιο σημαντικό είναι να δείξουμε ότι τα προσέχουμε και τα φροντίζουμε ανεξάρτητα από την κατάσταση. Πέρασε πολύ χρόνο δίπλα του στο μπάνιο, όταν αρρώστησε. Έμεινε κοντά του. Τον υποστήριξε. Σήμερα, είναι πιο κοντά από ποτέ. Τον φροντίζει πάντα.

Οι εμετοί κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού αλλά και το ξύπνημα λόγω του εμετού για τον Μπέκετ είναι καθημερινότητα. Η κόρη μου στέκεται δίπλα στον αδερφό της και του τρίβει την πλάτη όταν είναι πολύ άρρωστος, Ο Μπέκετ έφτασε να ζυγίζει από 30 κιλά μόλις 9. Αυτός είναι ο παιδικός καρκίνος. Take it or leave it» καταλήγει η Κέιτλιν.

πηγή www.bovary.gr