3 κοινές τακτικές που ακολουθούν οι χειριστικοί γονείς

Οι αποφάσεις που παίρνει ο κάθε γονιός αναπόφευκτα επηρεάζουν τη ζωή των παιδιών τους. Για παράδειγμα οι παθητικοί γονείς επιτρέπουν στα παιδιά τους να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις και να επικοινωνούν με μια στάση αδιαφορίας. Οι γονείς που ελέγχουν τα πάντα μεγαλώνουν παιδιά που δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις ως ενήλικες.

Ας δούμε παρακάτω 3 μέθοδοι χειραγώγησης.

Προσωπικές επιθέσεις

Ο χειριστικός γονέας μπορεί να επιλέξει από μια μεγάλη ποικιλία μεθόδων για να επηρεάσει το παιδί του. Πιο συγκεκριμένε οι χειριστικοί γονείς προσπαθούν να δημιουργήσουν ψυχολογικό έλεγχο στα παιδιά τους μειώνοντας την αυτοεκτίμησή τους. Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι πτυχές της γονικής συμπεριφοράς με την ονομασία «προσωπικές επιθέσεις» περιλάμβαναν γονείς που: κατηγορούν το παιδί τους για προβλήματα άλλων μελών της οικογένειας, φέρνουν λάθη στο παρελθόν, υπενθυμίζουν στο παιδί τι έχουν κάνει για εκείνο και κατηγορούν τα συναισθήματά τους στο παιδί.

Για παράδειγμα, σκεφτείτε την ακόλουθη κατάσταση: Ένας έφηβος επιστρέφει στο σπίτι πολύ αργά το βράδυ και αντιμετωπίζει τον γονέα του. Γονέας: «Πώς μπορείς να μου το κάνεις αυτό; Ξέρεις πόσο ανησυχώ για σένα; Δεν μπορώ να πιστέψω πόσο απρόσεκτος είσαι. Θα με κάνεις να χάσω το μυαλό μου!»

Και ενώ η παραπάνω συμπεριφορά δεν φαίνεται πολύ παράλογη, αφού ο γονέας σωστά φοβάται για την ασφάλεια του παιδιού του. Όμως, αυτός ο γονέας άσκησε ψυχολογική επιρροή στο παιδί του, μεταφέροντας τα δικά του συναισθήματα στο παιδί. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι ότι ο γονέας χρησιμοποιεί τα συναισθήματα σε μια προσπάθεια να αποκτήσει τον ψυχολογικό έλεγχο του παιδιού του. Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος χειραγώγησης.

Ακυρώνοντας τα συναισθήματα

Το αίσθημα ακύρωσης είναι μια ύπουλη τακτική χειραγώγησης που επικρατεί σε κάθε είδους στενές σχέσεις. Οι έφηβοι που έχουν βιώσει την ακύρωση από τους γονείς τους, αναφέρουν ότι οι γονείς τους προσπαθούν να αλλάξουν τα συναισθήματά τους και δεν γνωρίζουν τι σκέφτονται.

Όμως η ακύρωση των συναισθημάτων είναι πολύ συχνή. Είναι  στην ανθρώπινη φύση να πιστεύουμε στα δικά μας συναισθήματα πάνω από αυτά των άλλων. Αλλά για τους εφήβους που μόλις αρχίζουν να σχηματίζουν την προσωπική τους ταυτότητα, το αίσθημα ακύρωσης από έναν γονέα μπορεί να είναι καταστροφικό. Αυτή η επίθεση κινείται σε δύο μέτωπα: Βλάπτει τη σχέση γονέα-παιδιού δημιουργώντας μια συναισθηματική ιεραρχία (τα συναισθήματα του γονέα είναι πιο σημαντικά από το παιδί) και βλάπτει την αίσθηση της ατομικότητας του παιδιού.

Αγάπη ως εργαλείο για έλεγχο.

Έρευνες δείχνουν ότι τα βρέφη σχηματίζουν έναν βαθύ συναισθηματικό δεσμό με τους γονείς τους. Για τον χειριστικό γονέα, ωστόσο, η στοργική σχέση μπορεί να αξιοποιηθεί ως ψυχολογικός έλεγχος. Για παράδειγμα οι χειριστικοί γονείς που έχουν απογοητευτεί από το παιδί τους, θα σταματήσουν να του μιλάνε ή να το κοιτάνε στα μάτια, μέχρι να ζητήσει συγνώμη. Χρησιμοποιούν το δέσιμο που έχουν με το παιδί τους, για να το χειριστούν και να κάνουν στο τέλος αυτό που εκείνοι θέλουν.

Η κατάσταση αυτή δεν γίνεται αμέσως αντιληπτή, καθώς το κύριο χαρακτηριστικό ενός χειριστικό γονιού είναι η συνεχής παροχή και η φροντίδα με τη μορφή εξυπηρέτησης. Και αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί τύψεις στο παιδί. Η παγίδα είναι πως αυτή η εξυπηρέτηση βολεύει και το παιδί, στερεί τον εαυτό του από το παράγει άλλες λύσεις και προτιμά την έτοιμη παροχή.

πηγή jenny.gr