Μαμά-αλχημιστής
Πολύς ντόρος γίνεται τώρα τελευταία με τις… μαμάδες! Μου στέλνουν διάφορα κορίτσια e-mail με links από blogs που «θάβουν» το… φαινόμενο μαμά -άλλοι τις αποκαλούν κατίνες, άλλοι τις περιγράφουν ως υστερικές, παχουλές κυρίες με ταπεράκια με κεφτέδες στο χέρι (πόσο κλισέ!)- και μου ζητούν να πάρω θέση.
Να πάρω θέση σε τι και απέναντι σε ποιον; Σε κάποιον που δεν είναι μάνα και χλευάζει τις μαμάδες; Τα έχουμε ξαναπεί… «Θα γίνεις μάνα και θα καταλάβεις«, «Εδώ που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ‘ρθεις«, μπλα μπλα μπλα. Και έχω ξαναγράψει ότι εν μέρει τους καταλαβαίνω, γιατί και εγώ στις ξέγνοιαστες εποχές μου δεν μπορούσα να αντιληφθώ τι θα πει «είμαι μαμά» και γιατί είναι τοοοοοοόσο σημαντικό να μιλάς με άλλες μαμάδες και να αναλύεις φρουτόκρεμες, πάνες βρακάκια και γαστροοισοφαγικές παλινδρομήσεις.
Katina kai ego noumero ???? (telospadon eimaste toses polles pou exasa tin arithmisi) kai paxouli eimai kai tin kori mou pou einai 26 minon tin kynigao sthn paralia na faei kai me taperaki kai xoris taperaki - kai episis noitho poly perifani gia ayto!!An kai kapoioi tora einai toso komplexikoi pou theloun na sxoliazoun tous diplanous giati apla stin dikh tous zoi den yparxei kati endiaferon as synexisoun na to kanoun alla eimai sigouri pos kapou bathia mesa tous mas zhleyoun kai tha ithelan poly na mas moiasoun. Filia se oles tis "KATINO-MANOYLES"!!!!
>Παιδιά η ευθυνη να προσφερεις .... την υγεια σε εναν οργανισμο μεσω της διατροφης του (πρέπει να βαλεις τις βασεις) ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ.
Αυτό αντιλαμβανόμαστε μόλις κανουμε παιδια.
Γενικά το μεγαλωμα ενος παιδιου ειναι μεγαλη ευθυνη για ενα γονιο και θα έπρεπε να δινουνε μεγαλύτερη αξια σε αυτο.
>δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω. Με κάλυψε η my little prince Nickolas
>δεν θεωρώ τον εαυτό μου "κατίνα' επειδή λατρεύω το παιδί μου και αυτό γιατί στο μυαλό μου η λέξη κατίνα με παραπέμπει σε γυναίκες (ανεξάρτητα από το αν είναι μάνες ή όχι) που κάθονται με τις ώρες και κουτσομπολεύουν και σχολιάζουν και δεν έχουν ενδιαφέροντα.
οπότε με την δική μου λογική δεν είμαι κατινα.
ειμαι μια ΜΑΝΑ, ερωτευμένη τόσο με τον γιο της που δίνω και την ζωή μου άμα χρειαστέι για αυτόν
ειμαι μια ΜΑΝΑ,
που ήμουν fun των μπουζουκιών και των ξενυχτιών, 7 το πρωι εφευγα από τα νυχτομαγαζα για πρωινο και σερι στην δουλεια. Και φυσικά δεν μετανιώνω για αυτά. Δεν είμαι στερημένη, Και έτσι απολαμβάνω με υπερβολική χαρά την απλή καθημερινότητα του ΝΙκόλα.
Δεν με ενοχλεί που δεν βγαίνω κάθε μέρα. Που δεν ξενυχτάω έξω αλλά μέσα στο σπίτι. Δεν με ενοχλεί που έχω έναν μόνιμο άντρα και όχι γκόμενους.
Έχοντας ζήσει πολλά, όχι τα πάντα, δεν με νοιάζει που έχω περιορίσει τα δικά μου "χαζο-θέλω" για τα πρωταρχικά θέλω του Νικόλα.
Και τα αποκαλώ χαζά, γιατί δεν ήταν "θέλω" επιβίωσης. ήταν απλά "θέλω" που ομόρφαιναν την τότε ζωή μου. Δεν άλλαξα... απλά προχώρησα, μεγάλωσα, ωρίμασα.
Αν στα 32 μου, έκανα ότι έκανα στα 16, στα 22, στα 27 (τυχαίες πάντα οι ηλικίες) τότε μια ζωή χωρίς να προχωρήσω σε κάτι καινούργιο τι νόημα θα είχε?
Συγνώμη για την πάρλα μου
>δεν είχα πολύ χρόνο να διαβάσω τα σχόλια όλα, αλλά επειδή έχω χρησιμοποιήσει όντας μάνα κιόλας την ατάκα με το τάπερ και τα κεφτεδάκια, θελω να το θέσω κι εδώ, για να το δείτε και από αλλη οπτική...
έχω δεχτεί κριτική γιατί δεν είμαι το συνηθισμένο πρότυπο μάνας, αυτό με τα κεφτεδάκια ντε, ότι κάνω και κακό στο παιδί μου γιατί δεν πάω με την παραδοσιακή εικόνα...
όχι, δεν είναι όλες οι μαμάδες έτσι, και αυτό δε σημαίνει ότι είναι κακές μαμάδες.
με ενοχλεί που υπάρχουν τόσα στερεότυπα γι'αυτό το ρόλο, που καταλήγουν και στα όρια του ρατσισμού όταν δεν ακολουθούνται...
και όπως λέει η γενιά μου
ξεκολλήστε τον εγκέφαλό σας...
>λοιπον..ποσο ευκολο ειναι να αποκτας παιδια (τριδυμα) και μετα απο λιγο καιρο να ξαναρχιζεις τη δουλεια και να κανεις τα παντα επι τρια?αδιανοητο για μια γυναικα που αρκετα χρονια "εβαφε τα νυχια, εβγαινε,πηγαινε γυμναστηριο, κλπ"τρια πλασματακια φερνουν τη ζωη σου τουμπα αλλα χαλαλι, η αγκαλια τους χωραει και τους τρεις και ειναι μαγικη η στιγμη!και θα μας πουνε και κατινες?μονο να γελασω μπορω, δεν ξερουν τι χανουν..
>Μπαμπάκα; συμφωνώ μαζί σου σε όλα, εκτός από το καλό φαγητό!! Από τότε που ανακαλύψε ο άνθρωπος τα φουλ φατ υλικά, μας φλόμωσαν στην κρέμα γάλακτος!!!
>Ωχ μωρέ, κλισέ, κλισέ, κλισέ...
Θέλεις να ευχαριστηθείς ένα καλό φαγητό; βάλε φουλ φατ υλικά;
Ένα καλό ουίσκυ; - μη μου βάζεις κοκά κόλες και την ανταρκτική σε πάγο...
Ένα καλό σινεμαδάκι; φορτώσου με ζαχαρωτά, νάτσος, ποπ κόρν...
Που θέλω να καταλήξω; Εμείς αποκτήσαμε παιδί και μας βγαίνει ο νατουράλ να το ζούμε στο φούλ.
Υπάρχουν και φίλοι μας που ζουν την ευτυχία του καρπάτσιο και του εμφιαλωμένου εβιάν. Καλά κάνουν και αυτοί...
Ντου αι μέικ ένυ σενς;
>Ολίβια,
είναι που έχω γερή μνήμη ρε συ!:D
Μαρία,
I do get you. Για τη συγκεκριμένη ατάκα έγινε πολύς λόγος σε εκείνο το post οπότε δε θα επεκταθώ. Συμφωνώ μαζί σου όμως: Κάθε φάση της ζωής μας είναι μοναδική και συναρπαστική. Πόσο μάλλον όταν αυτή συνδέεται και με τη δημιουργία μιας νέας ζωής.
ΔΕ συμφωνώ όμως με τις υπερβολές και τις υστερίες και το γενικότερο point of view οτι η ζωή είναι πλέον το παιδί σου και οτι υπήρχε πριν από αυτό είναι ανούσιο κλπ.
How pathetic is that???
Ariadne
PS: Σε καμία περίπτωση δεν ασπάζομαι τον χαρακτηρισμό Κατίνες ο οποίος κατά τη γνώμη μου δεν συνδέεται με την ιδιότητα της μητέρας
>Ειμαι επισης και εγω μια κατινα!!!!!!!Αλλα δεν μπορω να καταλαβω το λογο που καποιος θα σε αποκαλεσει με αυτον τον ορο μονο και μονο γιατι αγαπας το παιδι σου και το φροντιζεις!!!Δεν ειμαι καθολου no life μαμα γιατι πολυ απλα ειμαι μια full life μαμα!!!Δεν αλλαξα τις συνηθειες μου απλα τις μειωσα ακομα βγαινω ,ακομα πηγαινω για καφε και ειμαι πολυ περηφανη που μπορω και πηγαινω και σινεμα μαζι με την κορη μου που ειναι μολις 8 μηνων και το καταευχαριστιεται απο εκει και περα ας με αποκαλεσει ο οποισδηποτε οπως θελει τους αγνοω και συνεχιζω να περναω υπεροχα μαζι με το παιδι μου!!!!
>Βρε ariadne, διάβασες τι είπε? ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ.
Άρα το αποδέχεται σαν μια φάση της ζωής της. Δεν απαρνήθηκε το παρελθόν της η κοπέλα. ΑΛΛΑ στο μεγαλείο μιας νέας ζωής όλα αυτά σου φαντάζουν ανούσια για να συνεχίζεις να τα ζεις όπως τα ζούσες. Δε σε γεμίζουν πια γιατί θες να αφιερωθείς σε μια νέα ζωή και όχι να πιεις ένα ποτό παραπάνω ή να ρίξεις ένα τσιφτετέλι παραπάνω. Δεν ξέρω αν με πιάνεις...
>@ Ariadne, απέξω το έχεις μάθει το blog! :D
>Κάθε πράμα στον καιρό του. Όπως όταν είσαι κοριτσάκι ασχολείσαι με τις κούκλες σου, όταν είσαι μαθητής αγχωνεσαι με τη βαθμολογία στο τέλος του τριμήνου, όπως φοιτητές αργοπίνουν όλη μερα έναν καφέ και ξυπνάνε μετά τις 12, έτσι είναι και η μητρότητα. Ένα ακόμα στάδιο της ζωής που απλά παύει να υπάρχει το εγώ και το κέντρο της γης το παραχωρείς οικιοθελώς και με μεγάλη χαρά σε ένα άλλο πλάσμα. Αποκτάς υπερδυνάμεις που δεν ήξερες ότι τις έχεις, τρέχεις όλη μέρα να προλάβεις. Για την ακρίβεια δεν προλαβαίνεις να προλάβεις (που λέει και ο άντρας μου).
Δεν είμαστε no life απλά κάνουμε different life. Όλοι έχουν ζωή και μάλιστα ο καθένας θα κρίνει για τον εαυτό του αν είναι συναρπαστική. Πριν είχα μια συναρπαστική ζωή. Απλά τώρα θεωρώ ότι είναι συναρπαστικότερη. Μπορεί λίγο στριμόκωλα αλλά σίγουρα γελάω περισσότερο μες την καθημερινότητα μου και όταν θα βγω για έναν καφέ θα ρουφήξω μέχρι και την τελευταία του σταγόνα!!!
Ρε Ολίβια αυτό με τον ύπνο όμως δεν παλεύεται. Πάντα κοιμόμουν 10ωρο. Μετά από 2,5 χρόνια δεν έχω κάνει ακόμα συνεχόμενο ύπνο το βράδυ. Μια η εγκυμοσύνη, μια ο μικρός δεν κλείνει το μάτι. Να τι μου λείπει από την προηγούμενη ζωή μου!!! Λίγος ύπνος συνεχόμενος (όχι πολύς γιατί συνήθισα).
>Αχ! ολιβια πονεμενο θεμα εθεσες. Ειναι απιστευτη η κοινωνιας μας πλεον. Εισαι κατινα και υστερικη επειδη θες να φροντιζεις το παιδι σου και να κανεις το καλυτερο γι' αυτο? Δηλαδη τι πρεπει να εισαι? Μονο η μητρα που το κουβαλα και μετα να το αφησεις σε καποιον αλλο να το μεγαλωσει? Ειδικα τον πρωτο χρονο που ειναι ο σημαντικοτερος της ζωης του πρεπει να εισαι εκει σα μανα με οτι περικλυει η αυτη η μαγικη λεξη. Ειναι απιστευτη η δυναμη και το κουραγιο που αντλεις σα μανα. Ειναι μεγαλη η εκπληξη και για σενα την ιδια που ενω μπορει να μην εχεις κοιμηθει καθολου το βραδυ τα καταφερνεις ολα. Παντευτηκα στα 36 και στα 37 1/2 γεννησα το κοριτσακι μου. Εζησα τη ζωη μου καλα χωρις υπερβολες, με τα ξενυχτια, με τα γκομενικα, τις εκδρομες στα ξαφνικα, τα παθη, τα λαθη...ολα. Ναι καποιες στιγμες τις νοσταλγω ομως τωρα οταν ειναι να παω καπου μονη μου παντα το μυαλο ειναι πισω... εφαγε? κοιμηθηκε? εκανε κακα? επαιξε? και δεν με ενοχλει καθολου. Προτιμω να ειμαι ετσι και να μεγαλωσω σωστα το παιδι μου παρα να ειμαι μια κοσμικη κυρια περιφερομενη συνεχεια απο το ενα μπαρ στο αλλο και απο μπουζουκια σε μπουζουκια? Δεν θελω να μεγαλωσω ενα παραμελημενο, θυμομενο παιδι που θα με βλεπει μονο ως χαρτζιλικι για βολτα. Θελω χωρις υπερβολες να μεγαλωσω ενα παιδι που θα ξερει οτι στο σπιτι του υπαρχουν ανθρωποι που το αγαπουν, το φροντιζουν και που θα περιμενουν να ανοιξει και αυτο τα φτερα του να γνωρισει τη ζωη. Δυστυχως η ελληνικη κοινωνια πλεον ζει μεσα στο ψευτικο, ειναι θυμα του image, και της γκλαμουριας γι' αυτο και εχουμε φτασει σε αυτο το σημειο. Καλο απογευμα.
>Luccia,
I adore you!
Keep on girl :)
@ ''Δεν ειναι δυο στρατοπεδα - εμεις και οι αλλοι. Απλα ειναι δυο διαφορετικες φασεις ζωης.'' Simfono! Kathe mia magiki, sinarpastiki kai politimi!!!
Exoun akoustei se afto to blog omos kati tragika tou tipou:
''Δεν μετανιώνω για όσα σύνθετα και τεχνητά άφησα 26 χρόνια να μου πάρουν το μυαλό
(και ενίοτε να με βασανίσουν ή να με αγχώσουν)''
kai '' ξεφτιλίζομαι στα μπαράκια με τις φίλες μου" kai alla polla.
Kai anarotiesai: what the f**k?
Ariadne
>και εγώ Κατίνα με ψηφίζω!!!!!
>KOPITSIA MH MASATE...
>Ναι ρε! Μόνο η Μαριώ τον Γιάννη! Κι άμα σας αρέσει! I Am Proud To Be Catina Too!! (νομίζω αυτό πάει ωραία να το τυπώσουμε και σε μπλουζάκια!)χαχαχαχαχ!
ΚΑΤΙΝΕΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!! (άκου Κατίνες γιατί ασχολούμαστε με τα παιδιά μας! Αν δε το κάναμε τί θα ήμασταν μετά μουλάρες που δε τους δίνουμε σημασία???) Μάλλον αυτές είναι που είναι Νo Life...και δεν έχουν βρει το νόημα της ζωής που έχουμε βρει εμείς στα παιδάκια μας!
Ελενα
>Καταλαβαινω οτι αυτοι που δεν εχουν παιδια δεν μπορουν να κατανοησουν πολλα πραγματα για αυτους που εχουν παιδια. Βλεπουν τις εναχολησεις με ταισματα και μωρα, λιγο μπανάλ. Και ειναι εν μερη φυσιολογικο. Φυσιολογικο δεν θα ηταν απο την αλλη να μην εχεις παιδια και να σε συναιπαιρνει η φρουτοκρεμα.
Αλλα ολοι μας το εχουνε ζησει λιγο πολυ. Φιλοι χωρις παιδια αρχιζουν και ξινιζουν για το οτι δεν τους ακολουθεις στα γκουρμε ταβερνιδια και στα μπαρακια. Πιστευουν οτι οταν ερθει με το καλο η δικη τους ωρα θα ειναι διαφορετικα - θα αφηνουν το λεχουδι για να πανε εξωτερικο για σκι εαν γουσταρουν, δεν θα μειωσουν τις εξοδους τους, δεν θα τρωνε φρικες για το εαν κοιμηθηκε το μεσημερι και κυριως δεν θα αλλαξουν τιποτα στην ζωη τους. Και αρχιζουν και απομακρυνονται ενω σε κοιτανε λιγο με λυπηση, λιγο υπερανω και με πολυ διαθεση για αρνητικη κριτικη. Αυτοι οι ανθρωποι απλα παυουν να σε απασχολουν. Ενα πραγμα εαν εμαθα οταν εγινα μαμα ειναι να μην κρινω τους αλλους.
Αναθεωρουν οταν ομως κανουν παιδι. Στανταρ.
Επισης, το οτι μερικοι βλεπουν τις μαμαδες οπως ειπες λιγο παχουλες, λιγο υστερικες, λιγο φρικη γενικοτερα ειναι και τα στερεοτυπα που εχουμε εμεις ειδικα ως λαος - η Σισιλιανα Μπιγκ Μαμα με την ρομπα και την no life. Δικο τους θεμα αμα το βλεπουν ετσι γιατι στο τελος αυτοι γινονται μπαναλ.
Δεν ειναι δυο στρατοπεδα - εμεις και οι αλλοι. Απλα ειναι δυο διαφορετικες φασεις ζωης.
>ΟΛΕΣ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΣΤΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ,ΣΠΟΥΔΕΣ,ΕΞΟΔΟΥΣ ΓΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ Μ ΑΥΤΑ...ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΥΠΝΗΣΕ Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΜΑΝΕΣ,ΟΠΟΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΤΕ...ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΓΙΝΕΤΕ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΤΕ...ΤΙ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΑΘΑΙΝΕΤΕ ΚΙ ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΤΟΥΜΠΑ....ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ....
>Ευχομαι σε όλες τις γυναίκες να καταντήσουν "Κατίνες" !!!!!!!!!!!! Και εγώ Κατινάρα...χιχιχι!
>Συμφωνώ πως «εδω που ειμαι θα ερθεις»... και αν δεν ερθεις εσυ, θα ερθει η αδερφή σου, η κολλητή σου και θα τα δεις απο κοντά.. Νομίζω πως η έπαρση στις μαμαδες, ειναι το γεγονός πως πραγματοποιούν το θαύμα της φύσης, και αυτο τους δινει μια ψυχικη δυναμη, και την αίσθηση οτι μπορούν να κανουν τα παντα.. Δεν ειναι ομως παράλογο ούτε κατινιά.. Ο καθένας απο τα παπούτσια του σε αυτο τον πλανήτη, εχει το δικαίωμα να νιώθει οπως θελει και να εκφράζει την άποψη του, όσο εγωκεντρική και αν ειναι.. Ειναι ωραία να συνυπάρχουμε ολοι και να αποδεχόμαστε πως κάποιοι γεννήθηκαν γονείς και καποιοι οχι.. Δεν τους κανει αυτο παιδια.. απλά ειναι αλλες οι προτεραιότητες της ζωής τους.. Δεν πιστευω πως μια γυναίκα σημερα δεν μπορεί να βρει εναν αντρα να παντρευτεί.. και να γινει μανα.. ούτε πως μια που θελει να γινει μάνα δεν θα γυρισει τον κόσμο αναποδα για να το κανει.. πόσες γυναίκες ζουν σε ενα ατυχη γάμο γιατι απλά και μονο θελανε να κανουνε μωρό.. Ενώ καποιες άλλες δεν θελουν να παντρευτούν κάποιον, μονο και μονο για να κανουν ένα παιδί.. Θελουν πρώτα μια υγιή σχέση. Ας μην κρυβόμαστε.. ο καθένας μπορει να κανει οτι τον κανει να νιωθει καλύτερα.. τπτ δεν μπορει να μας κανει λιγότερο ή περισσότερο ικανούς...
Μια γυναίκα κατ εμε είναι κατίνα μόνο όταν κοιτά το περιτύλιγμα και όχι την ουσία.
Ευχαριστω..
>δε πα να λενε οι κακεσ οι γλωσσεσ κατινα ξεκατινα απο την στιγμη που εχω τα παιδακια μου και ειναι καλα και τον αντρουλη μου τουσ γραφω εκει που πρεπει (στα παλια μου παπουτσια)γραφτε γραφτε και οσεσ κοροιδευουν κατι, απο την πειρα μου ξερω μπροστα τουσ θα το βρουνε
ΑΜΑΛΙΑ-ΚΥΡΙΑΚΗ
>δυστυχως εκεινοι που δεν εχουν ζησει την μητροτητα δεν μπορουν να καταλαβουν πως ειναι η ζωη και κυριως ο χρονος μιας μανας.η αληθεια ειναι οτι, ναι ολες μας εχουμε την αναγκη να βγουμε λιγο εξω, να αλλαξουμε παραστασεις, αλλα ειναι δυσκολο να αποχωριζεσαι το μωρο σου ή να το φορτωνεις σε καποιον συγγενη για να βγεις να διασκεδασεις.και το μωρο να παρεις μαζι, πρεπει να κουβαλησεις κι ολα του τα απαραοτητα, χωρια δε που και μαζι το παρεις, μπορει να ξεκινησει να δυσανασχετει, και φυγεις αρον αρον απο το καφε.τουλαχιστον ολα αυτα μεχρι το παιδι να αρχισει να καταλαβαινει, να περπατα, νομιζω ειναι λιγο πιο ευκολο τοτε.όμως προτιμω χιλιες φορες, κι ας μην διασκεδαζω καπου εξω, να καθομαι και να παιζω με το αγγελουδι μου, τα ξεχναω ό λ α...κουραση-ξε-κουραση...ενα του χαμογελο, ενα του χαδι ειναι ο καλυτερος μου θησαυρος...ειναι στιγμες που δεν γυριζουν πισω, στιγμες που δε θα αλλαζα για τιποτα στον κοσμο...
>δεν αντιλαμβανομαι ακριβως τι σημαινει no-life...ειλικρινα. Αν μου το εξηγουσε καποιος θα απαντουσα αναλογα. Φανταζομαι δεν αναφερονται οσοι το λενε στο οτι μια μητερα αναλαμβανει πληρως την ευθυνη ενος αβοηθητου κ πληρως εξαρτημενου ανθρωπου,ενος μωρου δλδ. Γιατι το να αφησεις για καποιο διαστημα "πισω" τις υπολοιπες ασχολιες σου για να αναθρεψεις το παιδι σου ειναι κατινια?
Και στο κατω κατω σε blog και forum μιλαμε κυριως για τα παιδια μας ακριβως για να μην μιλαμε συνεχως γι αυτα και εκτος ...ιντερνετ (προσωπικα αυτο κανω).Ποιο το προβλημα τοτε?
>edw perifani paxouli "katina"!! einai evlogia na exei kapoios paidi(paidia) ki osoi(oses) den to antilamvanontai mallon xreiazetai na koitaksoun va8ia mesa stin psyxi tous.. filakia, mavro rodo
>Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν μαμάδες και μαμάδες! Υπάρχουν τύπισσες που νομίζουν ότι όλο το πάρκο είναι δικό τους,αφήνουν το ΠΑΙΔΙ να αλωνίζει,να ενοχλεί και ξαφνικά φωνάζουν από την άλλη άκρη να έρθει να φάει!!
Υπάρχουν όμως και μαμάδες πιο...σύγχρονες!Με μέτρο σε ό,τι κάνουμε και λέμε.Συζητάμε για φρουτόκρεμες κλπ στο φόρουμ "Είμαι μαμά" και όχι όπου σταθούμε και βρεθούμε!!
>εμενα δεν με ενδιαφερει να με αποκαλεσουν κατινα ή οπως αλλιως θελουν, οταν δεν εχουν παιδια ειναι λογικο να μην καταλαβαινουν γιατι μιλαμε τοσες ωρες γιαυτο και να πιστευουν οτι δεν εχουμε ζωη, καποτε ειμασταν και εμεις στη δικια τους θεση, συνεχεια λεμε θα ερθουν στην δικια μας, να θυμηθουμε και εμεις ομως οταν ειμασταν στην δικια τους ετσι; ας λενε οτι θελουν εμενα δεν με αφορα ο καθενας εχει την δικια του γνωμη και ειναι σεβαστη, εγω ξερω πολυ καλα αν εχω ζωη, αν ειμαι κατινα η οχι και δεν περιμενω να επηρεαστω επειδη απλα καποιος θα το πει!
>Με κινδυνο να με τουρτωσετε συμφωνω τοσο μα τοσο πολυ με την Λουτσια..και ιδιαιτερα για αυτη την παραγραφο
΄΄Πολλοί δηλαδή εκνευρίζονται (όχι οτι το καταλαβαίνω) και επιτίθενται στις μαμάδες παρουσιάζοντάς τις -λανθασμένα βέβαια- ως no life people αλλά αυτό έχει ξεκινήσει από τους ίδιους τους γονείς/μαμάδες εν προκειμένω που μόλις αποκτήσουν το τέκνο λεν πως θα διέγραφαν άνετα όλο το παρελθόν τους αναφέροντας μονίμως μπαράκια και γκομενοδουλειές.
>η ελπίδα και το φώς του κόσμου μας είναι αυτά τα πλασματάκια...το μωρό μου-σου-του-μας είναι το αύριο...
εγώ είμαι ευτυχισμένη κ αυτό μου αρκεί..όσο για το "κατίνα"...το αποδέχομαι ευχαρίστως...εξάλλου υπήρξε και η Παξινού..τιμή μου λοιπόν...
φιλάκιααααααα
>εδω εγω για τον παπαγάλο μου τα εκανα αυτα- για το παιδι μου δεν θα τα κάνω???????????!!!
>Luccia, πραγματικά, με είδες ποτέ να γράφω ότι μια γυναίκα που δεν έχει παιδιά δεν έχει ενδιαφέρον ή ευθύνες;;;;;;;;;;
>Σοναρολογείς;; Ε λοιπόν εάν είναι έτσι, εγώ που έχω & 2 παιδάκια λοιπόν θα πρέπει να είμαι εις διπλούν κατίνα!! Ε ναι το περιφανεύομαι λοιπόν! Πότε είπαμε θα έρθουν στο club & οι υπόλοιπρες "μη-καρακατινάρες";; τς τς τς μπράβο μας πάντως που έχουμε ένθερμους υποστηρικτές & μας διαβάζουν εμάς τις μαμάδες - (παύλα) - (παύλα) νυν καρακατινάρες!!!!!!!
>Σίγουρα αυτές που μας κράζουν θα γίνουν κι εκείνες "κατίνες" και εδώ θα έρθουν!Να είσαι σίγουρη!!!
Μπρος λοιπόν στον δρόμο μας ΚΑΤΙΝΟΦΙΛΕΝΑΔΕΣ ΜΟΥ!!
Είμαι ΚΑΤΙΝΑ και πολύ γουστάρω!
Ααα και σε όποιον αρέσει!
>Άλλο ένα κατινάκι της παρέας... Ολίβια για ακόμα μια φορά με συνεπήρες με το κείμενο σου!! Απάντηση λοιπόν σε όλους αυτούς που κρίνουν και κάποια στιγμή για τον ένα ή τον άλλο λόγο θα κριθούν κι οι ίδιοι!! Κορίτσια μη μασάτε!! Αγνοήστε ότι δεν σας αρέσει απλά!! Σιγά να μην κάτσω ν'ασχοληθώ με το τι γράφουν κάποιοι κάπου... όταν περνάω τόσο όμορφα με το αγοράκι μου!! Όταν μ'ένα του γέλιο φωτίζει την ζωή μου όπως δεν την έκανε ποτέ κανένας να φωτίσει!!
Και ναι, δεν έχω χρόνο, πολλές φορές θα ήθελα να είχα!! Δεν πειράζει, κάποια στιγμή θα έχω και πάλι!! Δεν με πειράζει που δεν βάφω τα νύχια μου, ποτέ δεν τα έβαφα!! Δεν με πειράζει που δεν πάω σε μπαρ.. τα μπούχτησα!! Μου αρέσει όμως μια βόλτα στην θάλασσα με το μωρό.. μια επίσκεψη στην παιδική χαρά να παίξει, να ευχαριστηθεί παιχνίδι!! Να ζήσει όσο καλύτερα παιδικά χρόνια γίνεται! Όπως τα έζησα κι εγώ από τους δικούς μου γονείς! Θέλω να δώσω αγάπη, όχι μόνο στο μωρό μου, σε όλα τα μωρά του κόσμου! Γιατί από τότε λοιπόν που έγινα μάνα, ή κατίνα για μερικούς.. κατάλαβα το μεγαλείο του να έχεις την ευλογία να γίνεσαι γονιός!! ;-))
>Νομίζω οτι το "πρόβλημα" δεν ξεκινά τόσο από τους "άτεκνους" όσο από τις μαμάδες.
Πολλοί δηλαδή εκνευρίζονται (όχι οτι το καταλαβαίνω) και επιτίθενται στις μαμάδες παρουσιάζοντάς τις -λανθασμένα βέβαια- ως no life people αλλά αυτό έχει ξεκινήσει από τους ίδιους τους γονείς/μαμάδες εν προκειμένω που μόλις αποκτήσουν το τέκνο λεν πως θα διέγραφαν άνετα όλο το παρελθόν τους αναφέροντας μονίμως μπαράκια και γκομενοδουλειές.
Αυτό πολλές φορές προσβάλλει αυτούς που δεν έχουν παιδιά και η ζωή τους πολλές φορές μόνο ανέμελη δεν είναι, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ πολλές φορές στον εργασιακό και κοινωνικό τομέα κάνουν σημαντικές υποχωρήσεις για χατήρι κάποιας μαμάς η οποία ενδεχομένως μέσα της να σκέφτεται: "Ας τραβήξει αυτή το ζόρι, δεν έχει και κανένα παιδί να θηλάσει στο σπίτι!! Ενώ Ε Γ Ω, που είμαι μαμά έχω σαφώς περισσότερες υποχρεώσεις και ευθύνες"...Αυτό είναι κατινιά, οχι να ασχολείσαι με το παιδι σου...
Για αυτή την έπαρση που εμφανίζουν συχνά, "κατηγορούνται" οι μαμάδες πολλές φορές.
Όχι γιατί μιλούν για φρουτόκρεμες και πάνες αλλά γιατί κάποιες από αυτές θεωρούν πως οι υπόλοιποι που δεν μιλούν αυτά μιλούν για γκόμενους και μπαράκια...
Ολίβια, σαφώς και μόλις έγινες μαμά σα νέα και έξυπνη γυναίκα που είσαι επικεντρώθηκες στο μωρό σου! Τι πιο φυσικό από το να ασχοληθείς με το στομαχάκι του, την ψυχούλα του, την καθημερινότητά του.
Όμως είναι ειρωνεία για μια κοπέλα 2-3 χρόνια μεγαλύτερη που κάνει π.χ το μεταδιδακτορικό της ή ετοιμάζεται να "τρέξει" μια δική της επιχείρηση να ακούει πως, μιας και δεν είναι και μαμα, η ζωή της δεν έχει ενδιαφέρον, δημιουργικότητα ή ευθύνες...
Χαιρετισμούς,
Luccia
συφωνω απολυτα!
>και να συμπληρώσω :
"Ευχαριστούμε που μας διαβάζουν... αυτό δείχνει ότι οι Κατίνες, έχουμε αναγνωρισιμότητα-αναγνωσιμότητα και πέραση"
υγ. όταν με το καλό γίνεις κι εσύ "κατίνα" έλα να γίνεις μέλος στο μπλογκ!
>ΕΓΩ ΚΑΡΑ-ΚΑΤΙΝΑΝΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
>den katalabeno giati auto einai kako??? diladi auti pou lene katines tis mamades malon ksexasan oti kai autoi exoun mama pou agoniouse, pou ksenixtouse, pou espage to kefali tis ti na tous magirepsei gia na fane kai genika pos na tous efxaristisei!!! ektos pia an megalosan se orfanotrofio.......
pantos ego xeromai na milao me alles mamades na mirazomaste tis empiries mas kai na prospathoume na kanoume to kalitero pou mporoume gia ta pedia mas kai gia tin oikogenia mas..
i am (KATINA)and i am proud!!!
>Και εγώ Κατίνα!!! Νούμερο 3!!!
>Εδώ "κατίνα" Νο2!!! (περήφανα)