Το όνειρο του Αγίου Μηνά!

Το όνειρο του Αγίου Μηνά!

μαμά Ειρήνη

Γεια σας και από εμένα!

Λέγομαι Ειρήνη και είμαι από την Κρήτη. Πήρα την απόφαση να γράψω και εγώ την ιστορία μου, μιας και είναι αξέχαστη εμπειρία, θα ήθελα τα την μοιραστώ μαζί σας.

Η ιστορία μου αφορά το διάστημα που έμαθα ότι ήμουν έγκυος.

Στην αρχή, όταν είδα ότι το τέστ βγήκε θετικό, δεν είχα την αντίδραση που θα έπρεπε, δεν χάρηκα γιατί δεν ήταν στα άμεσα σχέδια μου. Ήμουν 26 χρονών, είχα τον δεσμό μου, την δουλεια μου στην οποία απασχολούμουν αρκετές ώρες, ήμουν αφοσιωμένη σε αυτά, δεν είχα καν χρόνο να σκεφτώ εγκυμοσύνες, δεν χάρηκα, απεναντίας θεωρούσα υπαίτιο και ένοχο για αυτό που μου συνέβαινε τον τότε σύντροφο μου (νύν σύζυγο)… Έκλαιγα και φώναζα πως δεν ήθελα αυτό το μωρό, πως  πρέπει να κάνω έκτρωση και σε λίγα λεπτά έπρεπε πάω στη δουλεια, δεν είχα χρόνο ούτε να το συζητήσω… Για αυτό το λόγο πίστευα πως δεν ήμουν έτοιμη, δεν θα γινόμουν καλή και υπεύθυνη μητέρα, δεν ήξερα πώς να το χειριστώ, δεν υπήρχε χρόνος!!!!!!

Σχολάω, λοιπόν, το βράδυ με κάτι ενοχλήσεις στην κοιλιά, μου είπε ο σύζυγος να ξαπλώσω, να ηρεμήσω και την επαύριο το ξανασυζητάμε. Σηκώνομαι το πρωί, κάνω το 2ο τέστ και εμφανίζεται μια πάρα πάρα πάρα πολύ θολή ρόζ γραμμούλα, σχεδόν δεν φαινόταν. Φεύγω εγώ για δουλειά αγχωμένη και αφήνω το τέστ στον Μύρο να το πάει εκείνος σε κάποιο φαρμακείο-γιατρό, κάπου τέλος πάντων, να του πούνε μιας και εγώ δεν προλάβαινα. Έρχεται μετά από καμία ώρα από την δουλειά μου και μου λέει στενοχωρημένος «Δεν είσαι πλέον έγκυος, ήσουν και το πιθανότερο είναι να το έχασες για αυτό δεν βγήκε θετικό αυτό» Έτσι του πε ένας φαρμακοποιός…

Εκεί που νόμιζα ότι θα ηρεμούσα, αρχισα να νιώθω τύψεις ότι έγω φταίω, δεν το ήθελα και έφυγε… Χάιδεψα την κοιλιά μου και ψιθύρισα ένα συγγνώμη, ένιωσα τοσο μα τοσο κενή και χαζή. Μια ζωούλα ήθελα να έρθει και εγώ την έδιωξα.

Πέρασαν 2-3 μέρες και η περίοδος δεν μου είχε έρθει, έλεγα ότι ίσως ήταν από την στεναχώρια και την μελαγχολία που είχα… Φωνάζω την διπλανή μου η οποία είναι νοσηλεύτρια, της το λέω και πάμε να κάνουμε μια β’ χοριακή. Φέρνει το βράδυ τα αποτελέσματα στον άντρα μου και του λέει «Αυτή καλέ παραείναι έγκυος!!!!!»  Εγώ επιτέλους χάρηκα, λέω ηταν ένα πολύ καλό μάθημα αυτό που πήρα. Αλλά δυστυχώς δεν ήταν μόνο αυτό…

Μετά από δύο μέρες βρίσκουμε σε κάποιο νοσοκομείο έναν ‘’καλό’’ γυναικολόγο που μας έχουν συστήσει, μας στέλνει για τις πρώτες εξετάσεις (αυχενική διαφάνεια κ.τ.λ.π). Πάμε λίγες μέρες μετά τα αποτελέσματα, μου λέει να καθίσω γιατί κάτι βλέπει, πάγωσε το αίμα μου. Μου λέει πως τα ποσοστά της τρισωμίας 3 -νομίζω κάτι τέτοιο- ήταν χαμηλά και πως έπρεπε να κάνω  αμνιοπαρακέντηση. Εγω με βουρκωμένα μάτια ρωτούσα το γιατί και φοβόμουν, ένιωθα ότι θα μου φύγει ‘πάλι’, πως πληρώνω ακριβά την αρχική μου αντίδραση.

Μου εξήγησε πως τα έμβρυα με αυτη την ανωμαλία δεν ζουν, μονο να μην αγχώνομαι! Ακούτε;;; Να μην αγχώνομαι, γιατί θα το έχανα, συνήθως, λέει, τα αποβάλει ο οργανισμός, δεν τα αφήνει να αναπτυχθούν ή διαφορετικά στη γέννα πεθαίνουν! Θέε μου,  όσο σκέφτομαι εκείνα τα λεπτά, τραγικές στιγμες… Μου είπε πως πρέπει να κάνω την εξέταση, αλλιως μπορώ να περιμένω στον 4ο με 5ο μήνα να δείξει η β’ επιπέδου…

Έκλεισα ραντεβού για την αμνιοπαρακλεντηση και έφυγα … Πήγα σπίτι δεν μιλήσα σε κανεναν για αυτό, δεν το ειπα σε κανέναν, ήθελα να το περάσω μόνη κλεισμένη στη κρεβατοκάμαρα, έκλαιγα και συνειδητοποιούσα πόσο πολύ θέλω αυτό το μωρό, πόσο το αγαπώ και πως αν το ήθελα από την αρχή τίποτα δεν θα γινόταν! Παρακαλούσα να έρθει κάποιος να με καθησυχάσει, να μου πει πως σε εννιά μήνες θα έχεις αγκαλιά το αγγελουδάκι σου…

Την επόμενη μέρα χτυπάει το κουδούνι και είναι η μητέρα μου η οποία χωρίς να ξέρει τίποτα μου λέει «Το μωράκι μας είναι υγιέστατο, αλήθεια, είδα όνειρο τον Αγιο Μηνά και μου είπε πως ο εγγονός μου είναι υγιέστατος«

Ενώ εγώ δεν πίστευα σε θαύματα, σε όνειρα και τέτοια, ένιωσα μια απερίγραπτη γαλήνη.

Είπα στην μητέρα μου πώς είχαν τα πράγματα και με καθησύχασε. Είχε τεράστια δύναμη, αργότερα ακυρώνω το ραντεβού μου και περιμένω να κάνω την β’ επιπέδου. Περνάει ο καιρός (με πολύ λίγη αγωνία), πάμε στον γυναικολόγο μου, μου χαμογελάει, με βάζει να κάνουμε άλλο έναν υπέρηχο και μου λέει «Είναι υγιέστατος!«

Ναι ναι, ΥΓΙΕΣΤΑΤΟΣ  και «Κατά 80% θα κάνεις αγοράκι!!«

Τον Ιούλιο που μας πέρασε βάφτισα τον μικρό μου ΜΗΝΑ!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com