μαμά Μυρτώ
Σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης μου διάβαζα και χάζευα παρέα με την επίσης έγκυο αδερφή μου όλα τα σχετικά περί μωρού, διατροφής, παιδικού δωματίου και γενικά όλα αυτά που διαβάζει μια νέα μανούλα! Ποτέ όμως δεν έκατσα να διαβάσω ένα ολόκληρο άρθρο για την προωρότητα! Έλεγα «Eλα μωρέ σε μένα;» Να όμως που έτυχε σε μένα! Δεν θέλω να σας γράψω αυτά που διαβάζουμε στα περιοδικά και στο internet, απλά θέλω να σας πω την ιστοριούλα μου!
Αφού πέρασα ένα πολύ ζεστό καλοκαίρι χωρίς κανένα μπάνιο στην θάλασσα, είπα και εγώ στον άντρα μου -8 μηνών πλέον- «Άντε μωρέ, πάμε για μπανάκι, έχω σκάσει!» Έτσι λοιπόν περάσαμε ένα Σαββατοκύριακο στην θάλασσα με πολλή προσοχή. Έχουμε κλείσει ραντεβού για καισαρική τομή στις 8-10-11 και κοιμόμαστε ήσυχοι…
Ξημερώματα 7-9-11 μου σπάνε τα νερά… Χωρίς καλά καλά να καταλάβω τι γίνεται, βάζουμε στην βαλίτσα (που μόλις είχα αδειάσει από τα μαγιό) ότι βρήκα μπροστά μου!! Δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι πάμε να γεννήσω.. απλά ένα κενό, ούτε άγχος, ούτε πανικός… ψυχραιμία.. προσπαθούσα να ηρεμήσω την μαμά μου και τον άντρα μου!!!
Λόγω του ότι μένουμε σε επαρχία, θέλαμε 2 ώρες δρόμο ως το μαιευτήριο.. Φτάσαμε, μπήκα, γέννησα και όλα καλά.. Μόλις είδα αυτά τα παιχνιδιάρικα ματάκια να με κοιτάνε, τότε κατάλαβα ότι γέννησα!! Πολλές θα γελάτε, αλλά χάρηκα που έγιναν έτσι και δεν πρόλαβα να αγχωθώ και να πανικοβληθώ!!
Δεν είναι κάποιες στιγμές που λέμε «Και τώρα αρχίζει το show«; Ε για μένα μόλις είχε ξεκινήσει!! Μου είπαν ότι το μωράκι μου θα χρειαστεί θερμοκοιτίδα αλλά ως εκεί.. Τελικά χρειάστηκε να νοσηλευτεί στην ΜΕΝΝ επειδή γεννήθηκε 33 εβδομάδων και 5 ημερών.. δεν είχε κάποιο πρόβλημα, απλά δεν έτρωγε όλα τα γεύματα με μπιμπερό όπως έπρεπε!! Τα κιλά του μια χαρά, 2400..
Είμαι στο δωμάτιο με μια άλλη κοπέλα που μόλις είχε γεννήσει και αυτή.. και ήρθε η ώρα που έφερναν τα μωρά.. Μια δυο τρεις το δικό μου πουθενά.. Είναι πολύ δύσκολο να ακούς όλες τις μαίες να πηγαινοφέρνουν τα μωράκια στις μαμάδες και συ να μην έχεις να περιμένεις το μωράκι σου…
Έκανα και εγώ το «λάθος» να ρωτήσω μια μαία που μόλις είχε φέρει το μωρό στην διπλανή μου.. «Εμένα πότε θα μου φέρετε το μωρό μου;«, με κοιτάει με ένα βλέμμα, μετά κοιτάει τον άντρα μου και λέει «Δεν της είπατε;;» Ήταν το δευτερόλεπτο που έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου!! Τι να μου πούνε;;;
«Το μωράκι σου είναι πάνω» λέει..
Πού πάνω χριστιανή μου; Που να ξέρω εγώ τι έχετε πάνω; Μήπως έχω ξαναγεννήσει; Τελικά μου εξήγησαν και έτσι περίμενα πότε μπορώ να πάω να τον δω…
Έτσι λοιπόν ξεκινούν οι επισκέψεις στην ΜΕΝΝ (Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών). Καμία μανούλα δεν θα ήθελε να βρίσκεται το παιδάκι της σε αυτήν την μονάδα, αλλά πιστέψτε με, ευχαριστώ τον θεό που υπάρχει πλέον και η ΜΕΝΝ και τα περισσότερα παιδάκια ξεπερνούν την προωρότητα και τα καταφέρνουν… Άλλα κάθονται πολύ και άλλα λίγο άλλα μέρες και άλλα μήνες.. Εμείς ευτυχώς κάτσαμε 10 μέρες που για μένα ήταν οι πιο δύσκολες της ζωής μου.. Προσπάθησα να μην το δείχνω και να μην στεναχωριέμαι, αλλά κανείς δεν μπορεί να μπει στην ψυχολογίας μιας μάνας που γεννά πρόωρα!!
Ήταν πολύ δύσκολα αλλά με τους αγαπημένους σου ανθρώπους δίπλα σου τα ξεπερνάς.. Πρώτα ο άντρας μου και μετά η αδερφή μου με την οικογένεια της με έκαναν να περάσω αυτές τις 10 μέρες όσο καλύτερα γινόταν.. Περίμενα και μετρούσα τις ώρες μέχρι να φτάσει η ώρα για να τον επισκεφτούμε, καθώς επιτρέπουν μόνο δυο επισκέψεις την ημέρα. Όταν πρωτοάγγιξα το βελούδινο κορμάκι του κλάμαα.. συγκίνηση, ήθελα να κάτσω εκεί για ώρες και δυστυχώς δεν γινόταν..
Ξαφνικά πάμε μια μέρα για να τον δούμε και μας λένε «Αύριο φέρτε τα ρουχαλάκια του για να τον πάρετε!!«
Δεν έκλεισα μάτι όλο το βράδυ.. περίμενα πως και πως να ξημερώσει.. Επιτέλους ήρθε η στιγμή που τον πήραμε τον μικρούλη σπίτι μας!!!
Για μένα τότε ξεκίνησε η ζωή.. από την στιγμή που φύγαμε από την κλινική με το προωράκια μας που σε λιγότερο από όσο νομίζαμε ξεπετάχτηκε και είπε «Άντε μάμα, μπαμπά, πάμε τώρα, είμαι έτοιμος!«
Όσοι μου ευχόντουσαν για το μωρό τα κλασικά, με ρωτούσαν γιατί γέννησα πρόωρα και τις χαζές ερωτήσεις που ξέρουν ότι δεν έχουν απάντηση αλλά τις κάνουν έτσι, είτε γιατί είναι αφελής είτε .. και εγώ δεν ξέρω τον λόγο.. Η απάντηση ήταν και είναι μια «Εμένα ο γιός μου έχει άποψη, του έλεγα πολλά για την ζωή με την μαμά και τον μπαμπά και ήθελε να την γνωρίσει νωρίτερα!«
Τέλος, θέλω να πω πως οι μεγαλύτερες προσωπικότητες του πλανήτη είναι προωράκια!! Από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, τον Ισαάκ Νεύτων, τον Ναπολέων Βοναπάρτη ως και τον Stevie Wonder, Victor Hugo, Anna Pavlova και πολλούς άλλους, οπότε μανουλίτσες, ας προορίζουμε τα προωράκια μας πολύ ψηλά!!
Τώρα πλέον 6,5 μηνών ο Νικόλας μου είναι ένα υπέροχο μωρό που δεν χορταίνω να τον φιλάω και τον τσιμπάω!! Χαίρομαι την κάθε υπέροχη μέρα που περνάμε οι 3 μας!
Νικόλα μου, σε ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μας τόσο σύντομα και την γέμισες με γέλια και χαρές!!
ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΡΟΩΡΑΚΙ ΜΑΣ..
ΜΑΜΑ ΜΥΡΤΩ
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Αχ σε καταλαβαίνω κ εμένα ο μικρός μου 8μερες έμεινε μέσα κ δεν έβλεπα την ώρα.ειχα καταρρεύσει.οταν μου είπαν αύριο μπορεί κ να βγει πήρα τα πράγματα του κ στήθηκα απέξω από το πρωί κ τελικά το απόγευμα μου τον έδωσαν.ηταν η πιο ευτυχισμένη μέρα.
Γεννησαμε την ίδια εβδομάδα 33και5 δίδυμα αγόρι κορίτσι 2130και 1810 21μερες στη ΜΕΝΝ όλα καλά τώρα 9μηνων δεν παλεύονται να τον χαίρεσαι δυνατά και γερά να ναι όλα τα παιδάκια μας
ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΩΡΟ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ 23 ΜΕΡΕΣ............ΠΩ ΠΩ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ 23 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΝΟΙΩΘΩ,,,,,,,,,,,,,,,,,,ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΙ ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ.ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΟ ΣΟΥ,ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΜΑΡΩΣΕΙΣ ΑΝΤΡΑ ΜΕΓΑΛΟ,ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΥΓΙΗ.
Μανούλες γερά να είναι τα παιδάκια μας!!Και εμένα πρόωρη γεννήθηκε η κορούλα μας. Είχα προεκλαμψία και νοσηλεύτηκα πριν γεννήσω περίπου από τον 7ο έως τον 8ο που γέννησα. Ενώ λέγαμε με τον γιατρό την επόμενη βδομάδα να γεννήσω βιάστηκε η μικρή και άρχισε η διαδικασία του φυσιολογικού τοκετου.Λόγο όμως πίεσης (19) , πυρετού και κακής θέσης του μωρού γεννήσαμε 31 εβδομέδων.Την είχαν στην ΜΕΝΝ για περίπου ένα μήνα γεννήθηκε 1690γρ γλύκα! Την κρατούσαν για να πάρει βάρος επειδή ήταν μικρούλα ! Και μια ωραία μέρα μας είπαν αύριο την παίρνετε!!!! Τρελαθήκαμε !!Θα είχαμε τον μωράκι μας σπίτι!!!Και τώρα 4,5 χρόνια μετά είναι εάν υγιέστατο παιδάκι ΟΛΟ ζωντάνια και χαμόγελο!! Οπως λέι και ο άντρας μου λες και ο Θεός της έδωσε την ευκαιρία να ζήσει αι αυτή το ανταποδίδει με χαρά , γέλιο και ζωντάνια!!Τώρα είμαι στον 7ο μήνα έγκυος στο αγοράκι μας. Ελπίζω να φτάσουμε ως το τέλος με το καλό !!!!Να είναι όλα τα παιδάκι μας γερά!!!
Να σου ζήσουν! Σε παρακαλώ πάρα πολύ μπορώ να σου κάνω 2 ερωτήσεις? 1η, πώς σου διαγν'ωστηκε η προεκλαμψία? με πίεση μόνο ή και λεύκωμα στα ούρα? Εγώ είχα 18 με 11 πίεση και γέννησα φυσιολογικά τελειόμηνο παιδί, αλλά αναρωτιέμαι αν είχα προεκλαμψία (μου έλεγαν όχι λόγω του ότι τα ούρα μου ήταν εντάξει) και ερώτηση 2, φυσικά, έχεις ξανά υπέρταση στη 2η εγκυμοσύνη? Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου!
Μανούλες γερά να είναι τα παιδάκια μας!!Και εμένα πρόωρη γεννήθηκε η κορούλα μας. Είχα προεκλαμψία και νοσηλεύτηκα πριν γεννήσω περίπου από τον 7ο έως τον 8ο που γέννησα. Ενώ λέγαμε με τον γιατρό την επόμενη βδομάδα να γεννήσω βιάστηκε η μικρή και άρχισε η διαδικασία του φυσιολογικού τοκετου.Λόγο όμως πίεσης (19) , πυρετού και κακής θέσης του μωρού γεννήσαμε 31 εβδομέδων.Την είχαν στην ΜΕΝΝ για περίπου ένα μήνα γεννήθηκε 1690γρ γλύκα! Την κρατούσαν για να πάρει βάρος επειδή ήταν μικρούλα ! Και μια ωραία μέρα μας είπαν αύριο την παίρνετε!!!! Τρελαθήκαμε !!Θα είχαμε τον μωράκι μας σπίτι!!!Και τώρα 4,5 χρόνια μετά είναι εάν υγιέστατο παιδάκι ΟΛΟ ζωντάνια και χαμόγελο!! Οπως λέι και ο άντρας μου λες και ο Θεός της έδωσε την ευκαιρία να ζήσει και αυτή το ανταποδίδει με χαρά , γέλιο και ζωντάνια!!Τώρα είμαι στον 7ο μήνα έγκυος στο αγοράκι μας. Ελπίζω να φτάσουμε ως το τέλος με το καλό !!!!Να είναι όλα τα παιδάκι μας γερά!!!
Καλά πάγωσε το αίμα μου όταν διάβασα το "δεν της είπατε" που σου είπε η μαία! νόμιζα ότι έγινε κανένα μεγάλο κακό! Πολλά μωράκια μπαίνουν στην ΜΕΝΝ, δεν λέω φυσικά οτι ειναι κάτι ευχάριστο και η αγωνία είναι τεράστια αλλά πήγαν όλα καλά και έχεις αγκαλιά το αγγελούδι σου! Να σου ζήσει!
Κανείς δε μπορεί να καταλάβει το πόνο μιας "πρόωρης" μανούλας.....!!!! Το να ταλαιπωρούμαστε να τα φέρουμε στο κόσμο και να μας τα παίρνουν είναι ότι πιό θλιβερό...! Σας καταλαβαίνω γιατι και εμείς μία απο τα ίδια περάσαμε με τη διαφορά ότι δεν τον πήρα καν αγκαλιά, τον μετέφεραν διασωληνομένο στα Γιάννενα, όπως είναι λογικό δεν τον έβλεπα (καθώς είμαι απο Κέρκυρα) και το μόνο που μου έδινε κουράγιο να συνέλθω απο τη καισαρική ήταν μία φωτογραφία που μου είχε στείλει ο αντρούλης μου.Εκτός αυτών, η αντιμετώπιση που δέχτηκα απο τους γιατρούς ήταν επειοικώς ΑΘΛΙΑ (έμπαιναν στο δωμάτιο οι περισσότεροι και με το που διαπίστωναν ότι δεν είναι το μωρό μαζι μου εξαφανίζονταν χωρίς καν να πουν μία κουβέντα, αλλοι έμπαιναν και μου λέγαν αυτω λεξεί "Το παιδί σου ζει?") γεγονός που έκανε τη ψυχολογία μου να πέφτει ακόμη πιο πολύ.Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όταν άκουγα κάποιο μωρό απο τα διπλανά δωμάτια να κλαίει κοιτούσα τη κούνια που είχαν στο δωμάτιο μου και σπάραζα στο κλάμα επειδή ήταν άδεια.Τέλος πάντων,όλα αυτά πέρασαν και φαντάζουν σαν εφιάλτης.Αυτή τη στιγμή ο μπέμπης μας είναι 3 μηνών και δε προδίδει τίποτα την προωρότητά του.Στο ξυρισμένο του κεφαλάκι έχει πλέον μαλλάκι (του είχαν ξυρίσει το μισό ) και είναι ζωηρότατος!!!!
αχ βρε κοριτσια εχουν περασει σχεδον 6 χρονια απο το τε που γεννησα την μικρη μου την 35η βδομαδα και ειναι σαν χθες.... ειναι ενα γεγονος που θα το θυμαμαι οσο ζω και εγω και ο πατερας της, την αγωνια που ειχαμε, την απογοητευση μου γιατι η κλινικη που γεννησα (ιδιωτικη) δεν ειχε μοναδα προωρων και ετσι μολις που την ειδα μου την πηρανε για το νοσοκομειο... και επειδη ειχα γεννησει με καισσαρικη εκανα 5 μερες να την δω απο κοντα μονο σε φωτο που την ειχε τραβηξει ο αντρας μου... με επιασε φυσικα καταθλιψη και εγω ξερω πως περασαν 15 μερες μεχρι να την παρω σπιτι... ειναι μια εμπειρια αξεχαστη.... τωρα βεβαια την καμαρωνω και ειμ αι πολυ περηφανη για αυτην... την λατρευω και θελω το καλυτερο για την κορη μου.....
na sou zisei kai na einai gero!!!egw pali diavaza oti eixe sxesi me tous fisiologikous toketous mono apo periergia afou gnwriza logw tridimis egkimosinis oti tha gennisw kai prowra kai me kaisariki.... kai oi meres pernousan kai ekei pou mou elege o giatros mou oti oi 30 evdomades einai stoxos mas emeis kataferame na ftasoume tis 34 kai 5 meres!!! ta dio emeinan mesa gia na paroun varos girw stis 2 evdomades(1980 kai 1800) kai to trito kai to poio mikrouli(1450) peripou diomisi mines logw enos mikrou thematos me to enteraki tou pou afou ekane oles tis eksetaseis pou ipirxan telika kai eftixws apodeixthike oti itan logw anorimotitas!!!!!vevaia opws anaferete oles an den exeis prowraki den katalavaineis tis alles manes... eftixws egw eixa mono ti mia mera kopeles pou tous efernan ta mwra tous sto dwmatio meta eftixws mou eferan 2 kopeles pou i mia eixe tridima kai i alli ligw diaviti emeine to mwraki mesa gia parakolouthisi mia-dio meres!!! opws katalavenete eimastan mporei kai to mono dwmatio pou den erxontousan oi maies. einai poli diskolo na prepei na kratiseis ta mwra sou me to roloi na einai o exthros sou (misi wra me to zori). na fevgeis apo to maieftirio gia to spiti me mia adeia aggalia kai na perimeneis tin wra tou epomenou episkeptiriou.... pragmatika aftes oi episkepseis oso kai an thelw na tis ksexasw mou einai diskolo ta dakria efevgan xwris na mporw na ta eleksw. na vlepeis to plasmataki sou diaswlinomeno....... twra eimaste sxedon 8misi minwn kai sxedon exoume kalipsei ti diafora varous kai ipsous se sxesi me ta teleiomina mwra!!! makari na exei o theos kala ola ta prowrakia kai na deinei kouragio se olous tous goneis
αχ κοριτσια..σας ευχαριστω όλες για τις ευχες σας..διαβαζω αυτα που γράφετε κ μου φευγουν δάκρυα...σας καταλαβαίνω απόλυτα!!!να είμαστε καλά με τα μωράκια μας αυτό μετραει...κ γω στην καφετέρια την έβγαλα..οταν ήρθε ο φανταστικος γιατρός μου Τυμπανίδης Γιάννης μου είπε..τι κανεις καλε εδω(για το δωμάτιο)γρηγορα κατω να πιεις καφε δεν εισαι αρρωστη λεει.. περασαν 3 μερες μεχρι να καταφερω να γραψω το κειμενο ..απο το κλαμα φυσικα..σα να τα ξαναζουσα!!!τελος καλο ολα καλα!!!να μας ζησουν τα κουκλια μας!!
πωπω...σαν να το εγραψα εγω!...ετσι και εμεις...δεν ειχαμε ιδεα τι θα πει προωρο... αλλα δοξα το Θεό..τα καταφεραμε! να σου ζησει!
Πολύ μου άρεσε αυτό που είπες ότι οι μεγαλύτερες προσωπικότητες είναι προωράκια.... έτσι εξηγείται λοιπόν... :)όπως κατάλαβες και εγώ είμαι προωράκι....7 μηνών παρακαλώ(παραβιάστηκα να βγω), γεννήθηκα ενάμισι κιλό και τώρα είμαι μια νταρντάνα που ούτε που σου περνάει από το μυαλό ότι κάποτε ήταν σαν κουταβάκι... να σου ζήσει κοπέλα μου το παιδάκι σου
Πέρασα πριν ένα χρόνο μία αντίστοιχη ιστορία, σπάσανε τα νερά με το μπήκα στον 8ο μήνα, γέννησα τη μικρή μου στην 32 βδομάδα, έμεινε στη ΜΕΝΝ 15 μέρες που μου φάνηκαν αιώνες, ένιωσα τα ίδια πράγματα με σένα μπήκα χαλάρή γέννησα σχετικά εύκολα και φυσιολογικά και μετά είχα ν'αντιμετωπίσω τη ΜΕΝΝ... Ενώ ήξερα ότι το παιδί μου είναι μια χαρά ότι είναι εκεί για προληπτικούς λόγους κανένας δε μπορούσε να με προετοιμάσει γι'αυτό...μόνο μια μάνα που έχει γεννήσει πρόωρα μπορεί να καταλάβει...έτσι και εγώ δεν καταλάβαινα τις ιστορίες άλλων γυναικών πριν...έμπαινα μέσα έβλεπα το παιδί μου και έκλαιγα..δε μπορούσα να κρατηθώ...φέρνανε το παιδί της διπλανής μου και έλεγα εγώ γιατί... τέλος καλά όλα καλά έχω ένα υγιέστατο παιδί που αναπτύσσεται κανονικά, δε μου έχει σηκώσει ούτε πυρετο μέχρι στιγμής ποτέ και τώρα σε λίγο καιρό περιμένω το γιό μου... ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι μη ξαναπεράσω τα ίδια (λένε ότι εάν έχεις γεννήσει πρόωρα μια φορά θα επαναληφθεί-ο γιατρός μου έχει άλλη άποψη αλλά με προσέχει παραπάνω) εύχομαι να μη συμβεί..και εάν συμβεί θα το περάσουμε και αυτό... πάντως η μαμά Μυρτώ έχει δίκιο, έχω ακούσει και εγώ ότι τα προωράκια προοδεύουν καισυγχρόνως βγαίνουν και δίμετρα...χιχιχι το μέλλον θα δείξει
Σε καταλαβαίνω...Να σου ζήσει το αγοράκι σου...Και μεις περάσαμε τα ίδια με το σπάσιμο νερών στις 32 βδομάδες και εντατική για 17 μέρες. Όντας φοβιτσιάρα στο θέμα αίματος και πόνου, τώρα κατόπιν εορτής ξέρω ότι όλα έγιναν με τρόπο που με βοήθησε. Δηλαδή ήταν τόσο ξαφνικά που δεν πρόλαβα να ζήσω ούτε το άγχος να περιμένω να πάω στο μαιευτήριο προγραμματισμένα ή μη, να περάσω τη διαδικασία τη γνωστή της εισαγωγής και αναμονής, να συνέλθω από την καισαρική ώστε να μπορώ να φροντίζω το μωράκι μου γιατί δεν θα είχα βοήθεια, κτλ... Επίσης, είχα πει ότι ήθελα να είμαι σε μονόκλινο όταν έρθει η ώρα...Και τελικά, μην έχοντας το παιδάκι μου μαζί επέμενα ακόμη παραπάνω στο να μείνω μόνη σε δωμάτιο...Δεν ήθελα να είμαι σε δωμάτιο με άλλες μανόύλες που θα τους φέρναν τα παιδάκια τους και να τις έβλεπα να τα έχουν αγκαλιά ενώ εγώ έκλαιγα που το παιδάκι μου ήταν με χίλια σωληνάκια στην εντατική. Για αυτό έμεινα 2 νύχτες στο delivery room γιατί δεν είχε άδειο μονόκλινο και δυο βράδυα στο δωμάτιο...Ούτε και ειδοποίησα κανέναν πως γέννησα για να έχω επισκέψεις στο μαιευτήριο. Μόνο τους στενούς συγγενείς, δηλαδή γονείς και αδέρφια... Χαχα...Τώρα θυμήθηκα μια λεπτομέρεια...Γέννησα Πέμπτη βράδυ στις 10. Μέχρι να συνέλθω γιατί είχα επιπλοκές πήγε 1 η ώρα.Με πήγαν στο delivery room λοιπόν μετά το χειρουργείο όπου είδα λίγο τους δικούς μου και κοιμήθηκα λίγες ώρες... Το επόμενο πρωί εφόσον ενημέρωσα στη δουλειά πως ξέρετε δε θα έρθω σήμερα γιατί.....γέννησα καθώς και μια φίλη καλή συνάδελφο, με πήρε η κουμπάρα μου για να κανονίσουμε να πάμε κινέζικο το βράδυ. Της λέω "Ξέρεις που είμαι???? Γέννησα..." Και μετά σκεφτόμουν το κινέζικο που έχασα και το ότι λιμοκτόνησα για τρεις μέρες εκεί μέσα μέχρι να μου φέρουν κανονικό φαγητό...Τι πείνα ήταν αυτή που πέρασα δε λέγεται... Κάτι που μου θυμίζει πόσο ξαφνικά έγιναν όλα!Αλλά δόξα τω Θεώ όλα είναι μια χαρά τώρα μετά από όλες τις δυσκολίες...
Κοριτσάκι μου με συγκινησες παρά μα παρα πολύ! Έχω νοιώσει τα ίδια ακριβώς συναισθήματα! 35 εβδομάδων εμείς 7 μέρες θερμοκοιτιδα 27 μηνών θέα σήμερα! Η ίδια ακριβώς κατάσταση κ στη θερμοκοιτιδα κ στο δωμάτιο, οι ίδιες ακριβώς σκέψεις! Κ η ίδια μαγικη πρόταση η καλύτερη πρόταση που έχω ακούσει ποτέ μου ´´ φέρτε αύριο ρουχαλακια θα πάρετε την μικρή!!! Να σου ζήσει ο παιδαρος κούκλα μου! Και να είμαστε πάντα καλά με τα πρόωρακια μας!