Πού πάνε τα πρώτα δοντάκια όταν πέφτουν;
Χθες μια μανούλα ρώτησε τι να κάνει με το δοντάκι του μικρού της που έπεσε.
Θυμάμαι πώς όταν ήμουν μικρή, τα πετούσαμε στα κεραμίδια –ποια κεραμίδια; Πού τα βρίσκαμε; Τώρα το σκέφτηκα, χαχα! Μάλλον ψέματα μου έλεγαν!
Παλιότερα τα παιδάκια πετούσαν το δοντάκι στα κεραμίδια και έλεγαν κάτι στο περίπου του «Πάρε κοκαλένιο και δωσμου σιδερένιο» απευθυνόμενα στην κουρούνα ή στον ποντικό (ντόινγκ!)
Στο εξωτερικό είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη η ιδέα της νεράιδας των δοντιών (Tooth Fairy). Όταν πέφτει ένα δοντάκι, το παιδάκι το κρύβει κάτω από το μαξιλάρι του ή σε ένα κουτάκι και ενώ κοιμάται η νεράιδα το παίρνει και στη θέση του αφήνει ένα δωράκι ή χρήματα (μεταξύ μας, προτιμότερο από το σιδερένιο δόντι που ζητάμε από τον ποντικό να μας φέρει!)
Εσείς τι (θα) κάνετε με τα δοντάκια των παιδιών σας; Θα τα πετάξετε ή μήπως θα τα κρατήσετε ως ενθύμιο;;
Αν σας αρέσει η ιδέα της νεράιδας των δοντιών, ρίξτε μια ματιά στα πρωτότυπα μαξιλαράκια ανταλλαγής (δίνω δόντι, δίνεις μετρητά, χαχα) που βρήκα στο Etsy
Kάντε κλικ στις φωτογραφίες για να τα δείτε αναλυτικότερα!
Πως μπορώ να προμηθευτώ κι εγώ τις κουκλίτσες για το δοντάκι???? Θα μου πείτε και τιμή???? Ευχαριστώ!
>Εγώ οταν ήμουν μικρή, πήγαινα με τον μπαμπα μου στο μπαλκονι και το "φυτευαμε" σε μια γλαστρα για να βγει λουλουδι (ο μπαμπας μου λατρευει την κηπουρικη, τυχαιο δε νομιζω!!)! Δε ξερω τι θα κανω εγω οταν θα ερθει η ωρα με τον μικρο...
Ζωη
>Tο πρώτο το πετάξαμε στα κεραμιδια και η νεραιδα έφερε ένα παραμύθι για δόντια και ένα νόμισμα. τώρα που έχουμε βγάλει ήδη 4 , η οδοντίατρος μας έδωσε ένα ποντικάκι πλαστικό για να τα φυλάμε εκεί. Η νεραιδα έρχεται πάντα , ακόμα και όταν είμαστε καλά παιδιά. Ψάχνουν λοιπόν κάθε μέρα το μαξιλάρι και επειδή μας βλέπει η νεράιδα είμαστε και καλά παιδιά.
>εγω σκεφτομαι να τα παω για βλαστοκυτταρα αλλα δεν ξερω πως θα ειμαστε οικονομικα.αν κ απ οτι εχω ακουσει για το δοντι δεν ειναι πολλα τα λεφτα.επισης μια κυρια που γνωριζω μεγαλης ηλικιας,μου ειχε πει οτι τα πρωτα δοντακια των παιδιων της τα χρυσωσε κ τα φυλαξε ενθυμιο.μου αρεσε σαν ιδεα...
>Αααααα ΤΟ ΓΕΛΙΟ! Κατ' αρχήν όταν πέφτει το πρώτο δόντι δεν είναι πια μωράκι, όσο δύσκολο και αν σας είναι να το ..... κάνετε εικόνα, όσες έχετε μόνο ένα παιδάκι!!!!! Είναι περίπου 6 χρονών παιδί!!!! Το πρώτο δόντι του Βαγγέλη μας, κουνιόταν για πολύ καιρό, γύρω στον ένα μήνα! Εγώ έλεγα πως εγώ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να βγάλω το δόντι του παιδιού, α πα πα, δεν μπορώ, ανατριχιάζω, φοβάμαι, ουφ δεν μπορώ... και κάποια στιγμή ακούω τον γιο μου να μου λέει: Αμάν βρε μαμά, πως κάνεις έτσι;;;; Να το το δόντι μου!!!!!!!!!!!!!!! Και μου το έδωσε στο χέρι! Το έβγαλε μόνος του!!!! Ηταν ενθουσιασμένος, ανεβήκαμε στην ταράτσα και Ω ΝΑΙ κοντά μας έχει ένα σπίτι με κεραμίδια ακόμα! Το πετάξαμε εκεί λοιπόν και είπαμε το τραγουδάκι: Να ποντικέ το δόντι μου και δως μου σιδερένιο, να ροκανίζω κόκαλα - να τρώω παξιμάδια!!! Ενθουσιάστηκε ο νέος σας λέω!!!
>Μπορεί ο υποπτάκος να είναι ακόμα φαφουτης αλλά εγώ ήδη έχω παραλάβει το tooth fairy της πρώτης εικόνας που έβαλες!!! Και είναι φανταστικό από κοντά!!!!
>Εμεις καναμε ενα συνδιασμό... το πετάξαμε στα κεραμίδια για να το παρει η νεραιδα των δοντιων και να της φερει ενα δωράκι εκπληξη... Το πρωι ξυπνησε και εγω ειχα ριξει χρυσοσκονη, απο το μαξιλάρι και μεχρι την πορτα του δωματιου της.. οταν την ειδε το παιδι με κοιτουσε σοκαρισμένο..
-Μαμα που βρεθηκε η χρυσοσκονη??
-Επεσε καρδούλα μου απο τα φτερά της... Ευααααααα?? Ευααααααααααααα??
-Ναι μαμα εδω στο καθρεφτη ειμαι, κουναω και το δευτερο δοντακι για να πεσει...
χαχαχαχαχα