Θα έπρεπε να διώκονται ποινικά οι γονείς που σκοτώνουν παιδεραστές;
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ένας πατέρας από το Τέξας χτύπησε μέχρι θανάτου έναν άντρα, ισχυριζόμενος ότι τον «έπιασε» να παρενοχλεί την 4χρονη κόρη του. Πρέπει να δικαστεί;
Της Bonnie Rochman*
Πηγή: healthland.time.com
Θεωρήστε το ως προειδοποίηση για όσους θα ξέπεφταν στο να κακοποιήσουν σεξουαλικά παιδιά: το Σάββατο, ένας Τεξανός πατέρας που ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε έναν άντρα να παρενοχλεί σεξουαλικά την 4χρονη κόρη του τον χτύπησε τόσο δυνατά που τον σκότωσε.
Και ελάχιστοι φαίνεται να ενδιαφέρθηκαν. «Ο πατέρας είναι ήρωας στα μάτια μου», ήταν ένα από τα 5400 σχόλια στο CNN. «Κανένα δικαστήριο στη χώρα δεν θα καταδίκαζε τον πατέρα», έγραφε ένα άλλο.
Το περιστατικό έλαβε χώρα στην Lavaca County του Τέξας, δυτικά του Χιούστον, όπου η οικογένεια του κοριτσιού είχε καλέσει κόσμο στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένου και του άντρα που δολοφονήθηκε. Δεν έχει γίνει γνωστή η ταυτότητα κανενός από τους δύο άντρες, αλλά ο σερίφης της Lavaca County, Micah Harmon, είπε στο CNN πως ήταν απλά γνωστοί μεταξύ τους. Το νήπιο είχε μείνει μέσα στο σπίτι όσο οι συγγενείς τους ήταν έξω και φρόντιζαν τα άλογα – όταν ο πατέρας της γύρισε πίσω, βρήκε τον άντρα να επιτίθεται στην κόρη του και διέκοψε την επίθεση γρονθοκοπώντας τον στο κεφάλι επανειλημμένα.
Ο άντρας υπέκυψε, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της νεκροψίας, από αμβλεία τραύματα σε κεφάλι και αυχένα.
Εάν η καταγραφή του σερίφη για το συμβάν είναι ακριβής, ο πατέρας – τον οποίο ο Harmon περιγράφει ως «βαθύτατα μετανοιωμένο» – έχει ελάχιστα να φοβάται από άποψη ποινικών κυρώσεων. Ο Harmon δήλωσε στο CNN:
«Έχεις το δικαίωμα να υπερασπίζεσαι την κόρη σου. Έδρασε αμυντικά ως προς το τρίτο πρόσωπο. Μόλις ολοκληρωθεί η έρευνα θα την καταθέσουμε στον εισαγγελέα, ο οποίος με τη σειρά του την καταθέτει στο ορκωτό δικαστήριο, το οποίο θα αποφασίσει εάν θα τον κατηγορήσουν»
Υποθέτοντας πως το περιστατικό συνέβη όπως περιγράφεται, είναι απίθανο ένα ορκωτό δικαστήριο να καταφέρει να φερθεί με συμπόνια ως προς τον φερόμενο παιδεραστή. Υπάρχουν άσχημα εγκλήματα και υπάρχουν και πολύ άσχημα εγκλήματα, και το να επιτίθεσαι σεξουαλικά σε παιδιά πέφτει στη δεύτερη κατηγορία.
Καθώς η δίκη του Jerry Sandusky είναι καθ’ οδόν από τη Δευτέρα, το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκων βρίσκεται και πάλι στους κύριους τίτλους. Ο Sandusky, βοηθός προπονητή football στην Πενσυλβάνια που κατηγορήθηκε πως ασέλγησε εις βάρος 10 αγοριών, χρεώνεται με 52 κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση σε διάρκεια 15 ετών. Η επαφή αναφέρεται πως κυμαίνονταν από ανάρμοστο άγγιγμα και ντους από κοινού έως στοματικό και πρωκτικό σεξ.
Η όποια παρενόχληση παιδιού είναι κατακριτέα, αλλά το να εκμεταλλεύεσαι ένα 4χρονο που δεν έχει συναίσθηση του τι συμβαίνει και καμία δυνατότητα να αμυνθεί είναι ιδιαίτερα διαταραγμένο. Πώς θα αντιδρούσατε εάν ήσασταν εσείς ο γονιός; Θέλω να σκέφτομαι πως θα άρπαζα το παιδί μου μακριά και θα φώναζα βοήθεια, αλλά το ένστικτο της «Μαμάς Αρκούδας» βρίσκεται κρυμμένο σε όλους τους γονιούς για αυτές ακριβώς τις καταστάσεις.
«Έχουμε μία ενστικτώδη επιθυμία να προστατέψουμε τα παιδιά μας», λέει ο David Finkelhor, διευθυντής του Κέντρου Ερευνών για Εγκλήματα κατά των Παιδιών του Πανεπιστημίου του New Hampshire. «Μία σεξουαλική απειλή αντιλαμβάνεται ως θανάσιμη απειλή για το μέλλον και την υπόληψη. Είναι σχεδόν σαν μια σκανδάλη, ένα ερέθισμα που δικαιώνει το να αισθανθούμε θυμό».
Έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουμε θανατηφόρα βία; Αυτό είναι ένα ζήτημα που θα αποφασιστεί τις ερχόμενες βδομάδες. Στοιχηματίζω πως η απάντηση είναι ναι.
*Η Bonnie Rochman είναι ρεπόρτερ για το TIME.
Ιόλη, τελικά όλες εδώ είμαστε λυσσασμένες και με μειωμένη αντίληψη... Εσύ όμως, αποτελείς "μονάδα" σε αυτά που γράφεις. Μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθείς λοιπόν, αν έχεις τελικά εσύ το πρόβλημα? Αν τελικά εσύ κάνεις λάθος? Όσο εσύ ψάχνεσαι και τρέχεις να ενημερωθείς για την προστασία του παιδιού σου, τελικά θα χάσεις και την ευκαιρία να το προστατεύεις πραγματικά. Και αν όλες εμείς είμαστε οι λυσσασμένες με την μειωμένη αντίληψη που δεν καταλαβαίνουμε μία από αυτά που γράφεις και ανεπιτυχώς προσπαθείς να μας περάσεις, τότε εσύ είσαι ακατάλληλη για μητέρα. Με τόσο μειωμένο μητρικό ένστικτο δεν μπορεί κανείς παρά να σκεφτεί δύο πράγματα... δεν έχεις παιδί ή δεν κάνεις για μαμά... Κι εγώ δεν έχω κάτι άλλο να πω... Τα συμπεράσματα τα αφήνω για τις αληθινές μανούλες.
Μήπως να αντιληφθούμε ότι κάποιος μπορεί να προσπαθεί να μας δείξει την αντίπερα όχθη και να μας βάλει σε άλλου τα παπούτσια, προσπαθόντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα? Μήπως να αντιλήφθούμε ότι μέσα από ένα τέτοιο μπλόγκ μπορεί κάμποσοι αληθινά να λύνουν πολλές απορίες πάνω στις άρρωστες ορέξεις τους, που μπορεί να αφορούν και τα παιδιά μας? Μήπως να αντιληφθούμε ότι μπορεί να μην είναι καν γένους θηλυκού κάποιος που σχολιάζει με γυναικείο όνομα? Μήπως να αντιληφθούμε ότι η παιδοφιλία, μπορεί να είναι ΚΑΙ γένους θηλυκού? Μακάρι να είναι το χειρότερο σενάριο και όχι το μήνυμα πίσω από τις λέξεις...
@ Ioli D. που "ξέρει παραπάνω", μάλλον δεν ξέρεις ότι α) οι παιδόφιλοι έχουν βρει τρόπους να αναστρέφουν φαρμακευτικά τον χημικό (φαρμακευτικό) ευνουχισμό β) βρίσκουν άλλους τρόπους και μέσα να κάνουν πράξη τις αποτρόπαιες σκέψεις τους... Η δική σου άποψη ήταν η κορυφαία holier than thou από όσες διάβασα και για να μην το παίζουμε "ανώτεροι" λόγω "ακαδημαϊκού υποβάθρου" η φράση σημαίνει "υποκριτικά ενάρετος, υπερβολικά ηθικολόγος". Τα συμπεράσματα στις μαμάδες, γιατί μάλλον εσύ δεν είσαι...
Για πες μας λοιπόν Ιόλη που "ξέρεις παραπάνω", πως θα ήταν καλό να φερθούμε σε μια ανάλογη περίπτωση? Οπου : το 4χρονο καλά καλά δεν ξέρει ή κ δεν μπορεί να εκφραστεί.. είναι ανήμπορο μπροστα σε έναν ενήλικα.. πρόκειται για Ένα τραύμα θα το ακολουθεί κ θα το στιγματίσει σε ολόκληρο το "πάντα".. κ τέλος συνειδητοποιείς ότι κάποιος βγαζει την αρρώστια του επάνω στην αγνή του φύση λερωνοντας κάθε χρώμα της ψυχής του.. Κ σε ρωτάω σαν μητέρα που κατ'εσε "δεν έχω ενημερωθεί κ δεν έχω ξοδέψει στάλα της φαιας μου ουσίας στη σκέψη "... Πραγματικά είμαι περίεργη κ θα ήθελα να μου απαντήσεις βάζοντας τον εαυτό σου στη θέση αυτού του γονέα κ όχι κάποιου με "ακαδημαϊκό υπόβαθρο"... Κ πραγματικά ενώ έχεις ερωτηθεί αρκετές φορές, δεν έχεις απαντήσει αν έχεις παιδί κ τι θα έκανες αντίστοιχα... Την ακαδημαϊκή σου υπόσταση δεν την αμφισβητώ επ ουδενί.... Επέτρεψε μου όμως να αμφισβητώ σθεναρά το μητρικό σου ένστικτο...
σε οτι αφορα κακοποιηση παιδιου ειτε σεξουαλικη ειτε σωματικη,εγω θα τον βασανιζα πρωτα σε τετοιο σημειο που θα με παρακαλουσε να τον σκωτωσω για να ησυχασει.και κριμα που για παιδεραστες δεν υπαρχει η θανατικη ποινη αλλα πρωτα να περασει απο τα χερια των γονιων μαναδων κ.λ.π και μετα μονος να σερνενται και να θελει να πεθανει.
Einai poli ligo mia sfaira bam kai kato. Stin plateia kremasmeno k afisteton se emas tis manoules...
Συμφωνώ
Δεν είναι η πρώτη -και σίγουρα όχι η τελευταία φορά- που ανεβαίνει προβοκατόρικο θέμα κι από κάτω όλοι τρέχουν να σκίσουν όποιον προσπαθήσει να δώσει και μια άλλη διάσταση. Είμαι ξεκάθαρη σε ό,τι έγραψα πέρυσι και σε ότι γράφω τώρα. Οι χαρακτηρισμοί και οι φωνές σας δεν βοηθούν πουθενά. Κι αυτό το λέω γιατί κάτι ξέρω παραπάνω. Αυτά τα θέματα δεν είναι για να προκαλούν τα ένστικτα, είναι για να ξυπνάμε. Κι εσείς, αντί να κάνετε μια κουβέντα που να έχει νόημα, να οδηγεί κάπου, βγάζετε λύσσα λες και έτσι πραγματώνεστε. Δεν ξέρετε πόσο άτοπα και ανούσια φαίνονται τα λόγια σας. Καλύτερα, από μια μεριά. Γράφω επί προσωπικού αυτήν τη στιγμή (το έγραψα και πιο πάνω, αλλά απ΄ό,τι φαίνεται ορισμένες διαβάζουν αυτά που θέλουν μόνο): γι΄αυτό να μου συγχωρέσετε τον τόνο όταν λέω ότι στα μάτια μου αυτές οι αντιδράσεις είναι αντιδράσεις γονέων που δεν έχουν ιδέα πώς να προστατέψουν το παιδί τους. Τη στιγμή που βρίζετε εμένα -που δεν γνωρίζετε ούτε το πρόσωπό μου, πόσο μάλλον τη ζωή μου- ΔΕΝ ενημερώνεστε για το πώς θα προστατέψετε το παιδί σας, ΔΕΝ βάζετε την ελάχιστη ενέργεια να αναρωτηθείτε "εγώ, ως μητέρα τί κάνω για αποτρέψω μια τέτοια κατάσταση;" Την προσβολή την έχετε εύκολη ορισμένες κυρίες. Στα δύσκολα, όμως, δεν έχετε ιδέα τί να κάνετε και το ξέρετε. Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Όποιος έχει αντίληψη, καταλαβαίνει.
ΕΧΩ ΔΥΛΛΗΜΑ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΑ ΚΑΤ΄ΕΥΘΕΙΑΝ Ή ΑΝ ΘΑ ΤΟΝ ΒΑΣΑΝΙΖΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΑ!!!ΠΑΝΤΩΣ,ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ ΆΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ,ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ...ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ ΕΚΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ...ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Και λίγα του έκανε απλά είχε κόσμο ο άνθρωπος και δεν πρόλαβε να τον ρίξει στα γουρουνια να τον φάνε!!! Είδαμε και τα δικά μας καμώματα εμείς τους παιδεραστες τους βάζουμε φυλακή σωφρονιζονται και επιστρέφουν σε αυτό που ξέρουν καλύτερα.... Αυτοί οι υποτιθέμενοι άνθρωποι θέλουν σκοτωμα τίποτα παραπάνω, ούτε ψυχολόγο ούτε φυλακή.
1.Κανένας δεν εχει δικαίωμα Να αφαιρέσει μια ζωή παρά μονο ο Θεός.οκ.το δέχομαι.2.το πως θα μιλήσεις λίγο εχει να κν με το ακαδημαϊκό επίπεδο που διαθέτεις.ας ξεκαβαλησουν μερικές /οι τα καλάμια τους.3.σαφως δεν πρεπει να παίρνουμε τον νομο στα χέρια μας.4.αλλη η θεωρία άλλη η πράξη·απέχουν εκατομμύρια έτη φωτός το ενα απο το αλλο.αλλα η ουσία ειναι μια.εχω 2 παιδια που εχω φτυσει αίμα να τα φέρω στον κοσμο κ θα πέθαινα για αυτα στο λεπτό.δυο παιδια που αν κπ τα πειραζε κατα τέτοιον τροπο ,ναι θα του ορμουσα να το σκότωσω κ ας σάπιζα στην φυλακή.απο την στιγμη που γονείς μεταξύ των άλλων ειμαστε υπεύθυνοι για την ασφάλεια τους
Δεν θα σχολιάσω τίποτα από τα λεγόμενά σας. Θα πω μόνο τι θα έκανα εγώ είτε το έβλεπα με τα μάτια μου είτε μου το έλεγε το παιδί μου. Θα σκότωνα με γυμνά χέρια!
Δηλαδή βρε παιδιά τι θέλατε να κάνει ο πατέρας; Να βγει έξω να φωνάζει στους υπόλοιπους αστυνομία, αστυνομία; "Εν βρασμώ ψυχής" κάθε γονιός το ίδιο θα έκανε. Χάνεις το μυαλό σου και έτσι φαντάζομαι αντιμετωπίζεται ο γονιός από τη δικαιοσύνη. Η ψυχραιμία και η απόδοση δικαιοσύνης μέσω της δικαστικής οδού είναι πράγματα που όλοι υποστηρίζουμε όταν έχουμε τα λογικά μας. Μπορείς να είσαι ψύχραιμος και λογικός όταν αυτό συμβαίνει μπροστά στα μάτια σου στο δικό σου παιδί; Εγώ πιστεύω όχι. Είμαι σίγουρη πως όχι.
Είμαι ένα άκρως φιλήσυχο άτομο, με "ακαδημαϊκό υπόβαθρο", τεράστια βιβλιοθήκη σχεδον όλη διαβασμένη, χειρίζομαι (θεωρω) καλά τον λόγο, έχω δουλέψει με δεκάδες παιδιά κάθε ηλικίας, μεγαλώνω ένα παιδί, έναν σύζυγο, 3 γάτες, ξέρω κ να σιδερωνω κ σε οποία μαμά επιθυμεί, μετά χαράς να παραθέσω κ το βιογραφικό μου, καθώς το να σχολιάσουμε παραθέτοντας την άποψη μας, τείνει να γίνεται ισχυρό βάσει προσόντων....... Με το χέρι στην καρδιά λοιπόν δηλώνω ότι ΝΑΙ, θα έφτανα ΕΥΚΟΛΑ στο έγκλημα με τα ίδια μου τα χέρια κ κοιτώντας τον στα μάτια, και δεν θα το έκανα ΜΌΝΟ για το δικό μου το παιδί, αλλά για οποιοδήποτε παιδί.... Όχι, δεν θα του έκανα το ψυχολογικό προφίλ πριν κάνω οτιδήποτε κ σε καμία περίπτωση δεν θα εψαχνα τι φταίει κ έφτασε μέχρι εδώ... Διόλου δεν θα με ένοιαζε... Ιόλη αν πότε συνέβαινε κάτι τέτοιο στη ζωή σου, κ μπορούσες να καθίσεις απέναντι του κ να τον ρωτήσεις "γιατί βρε? Δεν ήξερες ότι είναι κακό αυτό που έκανες? Ε???", τότε πραγματικά θα μπορούσες να θεωρηθεις ως φαινόμενο... Στην προκειμένη περίπτωση ασπάζομαι μετά δαφνων κ κλάδων τον τίτλο της "ελαφρομυαλης" κ φερομαι σαν "κλωσσα" χωρίς καν δεύτερη σκέψη...
Καλώς ήρθες στο κλαμπ!!! Συμφωνώ απόλυτα!
τρελαινομαι και που το σκεφτομαι...οποιος κι αν ηταν μπορει και να τον σκοτωνα...οταν θολωσει το μυαλο σου δινει δυναμη απιστευτη....
η απάντηση για μένα είναι μια ο καθένας φέρει τις συνέπεις των πράξεων του κοινώς... εσύ στο χώμα και εγώ στη φυλακή...
Στο θέμα αυτό φιλοσοφιες κ αναλύσεις δεν χωρούν....τα κτήνη αυτά καλά δεν γίνονται οπότε θάνατος! Μιλάμε για παιδάκια....ΘΑΝΑΤΟΣ.
Η μόνη δικαιολογία που έχει ένας άνθρωπος να σκοτώσει έναν άλλο άνθρωπο (κατά τη γνώμη μου πάντα) είναι η αυτοάμυνα. Ένα τετράχρονο παιδάκι δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια σε έναν ενήλικο. Οπότε νομίζω ότι ο οποιοσδήποτε γονέας βρισκόταν σε μια παρόμοια κατάσταση, θα προσπαθούσε να βοηθήσει το παιδί του με κάθε τίμημα. Εγώ τουλάχιστον αυτό θα έκανα. Και από εκεί και πέρα, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να υποστώ τις συνέπειες του νόμου, όποιες και αν ήταν αυτές...
den ksero pos na ksekiniso einai ola poli sinxismena sto kefali mou gia na ta grpso gi ayto to mono pou tha sas po einai oti emena enas tetoios mou dielise tin oikogenoia eno autos zei eytixismenos me tin diki tou pou ton stirizei kai oloi ton exoun gia kirio me ena KKKKKKK pio megalo kai apo to mpoi tou oxi den parenexloise to paidi mou alla emena na ste sigouroi pos an ginotan kati tetoi sto paidi mo den tha distaza gia TIPOTA
Αν οι νόμοι μιας κοινωνίας και η δικαιοσύνη της λειτουργούσαν με βάση το συναίσθημα και το τι θα έκανε ο καθένας προσωπικά σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση, τότε μάλλον θα νζούσαμε σε ζούγκλα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανένας να κατηγορήσει έναν γονιό που ενστικτωδώς προστάτεψε του παιδί του. Έτσι κι αλλιώς χωρίς αυτό το ένστικτο που έχουμε εμείς οι γονείς τα παιδιά μας είναι απροστάτευτα. Αλλά το θέμα που εγείρεται εδώ είναι νομικό και όχι συναισθηματικό. Η αυτοδικία μπορεί να δικαιολογηθεί όχι όμως και να επιβραβευτεί. Άλλο είναι να πεις "τον καταλαβαίνω, κι εγώ μάλλον έτσι θα αντιδρούσα" κι άλλο να πεις "μπράβο! καλά έκανε". Και όσο κι αν μας τρομάζει οι παιδόφιλοι είναι ψυχικά ασθενείς και ως τέτοιοι οφείλει μια κοινωνία να τους αντιμετωπίζει. Με την ίδια λογική και οι σχιζοφρενείς, που οδηγούνται σε ανθρωποκτονίες, θα έπρεπε με συνοπτικές διαδικασίες να θανατώνονται. Όμως τα προβλήματα μιας κοινωνίας δεν λύνονται με το να ξεφορτωνόμαστε ότι δε λειτουργεί σωστά. Όσο αναφορά τα σχόλια της Ioli D. παρά το καυστικό και ίσως ειρωνικό ύφος(που προσωπικά μου άρεσε) αναφέρει αλήθειες για τον τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία. Μας αρέσει δε μας αρέσει.
Θεωρώ ότι άνθρωποι οι οποίοι κάνουν κακό σε παιδιά δεν πρέπει να έχουν τη παραμικρή ανοχή ούτε απο τη δικαιοσύνη ούτε απο τη κοινωνία μας. Δεν είμαι Θεός να κρίνω αυτόν τον πατέρα που σκότωσε τον παιδεραστή αλλά πιστεύω ότι και εγώ κάπως έτσι θα αντιδρούσα εκείνη τη στιγμή. Οσο για κάποιες κυρίες με "ακαδημαικό υπόβαθρο" τις θεωρίες τους να τις κρατάνε για άλλους είδους θέματα που πέρνουν κουβέντα και όχι για κάτι τόσο ευαίσθητο όσο η ζωή του κάθε παιδιού.
Σύμφωνα με την λογική, πιστεύω πως ΝΑΙ, θα έπρεπε να διώκονται ποινικά οι γονείς που σκοτώνουν παιδεραστές. ΚΑΝΕΝΑΣ και για ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρέσει εσκεμμένα την ζωή ενός άλλου ανθρώπου και πιστεύω ακράδαντα ότι μια ευνομούμενη κοινωνία πρέπει να διέπεται από νόμους της λογικής. Σύμφωνα όμως με την καρδιά, το συναίσθημα και το ένστικτο του γονιού που βλέπει το παιδί του να κακοποιείται, λέω απλά και ειλικρινά ότι αν ήμουν κι εγώ στην θέση αυτού του πατέρα κι εγώ το ίδιο θα 'κανα ! Κι αν είχα την απόλυτη δυστυχία να ήμουν στην θέση της μάνας του παιδεραστή, δεν θα κατηγορούσα ΠΟΤΕ τον φονιά του παιδιού μου.
Προφανώς και δεν τίθεται θέμα συμπόνιας. Δεν είναι δυνατόν να νιώσει κανείς συμπόνια σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι ανθρωπίνως αδύνατο. @stacy: Επειδή μπαίνω στο blog εδώ και λίγο καιρό και έχω δει με πόση άνεση και έπαρση μιλούν μερικοί, "ταπώνοντας" οποιαδήποτε μετριοπαθή άποψη, αποφάσισα να σχολιάσω με έντονο και καυστικό τρόπο σ΄ένα post που, αν μη τι άλλο, προκαλεί το κοινό αίσθημα έχοντας δεδομένη την απάντηση "ναι θα τον σκότωνα", "μπράβο", κτλ. Έχοντας ιδία εμπειρία και ταυτόχρονα σχετικό ακαδημαϊκό υπόβαθρο, πατάω και στους δύο κόσμους, κάτι που αμφιβάλλω ότι συμβαίνει με τις κυρίες που φωνασκούν παραληρώντας για κάτι τόσο, μα τόσο σοβαρό. Αυτού του είδους η αγελέα συμπεριφορά -γιατί, μη μου πείτε, όσο βλέπει η μία τα σχόλια της άλλης, τόσο φουντώνει, τόσο θέλει να "αποδείξει" πόσο μητέρα είναι- βοηθά στο να διαιωνίζεται τόσο η λανθασμένη αντιμετώπιση του θύτη, όσο και των θυμάτων. Να σημειώσω, ότι θύμα δεν νοείται μόνο ο άμεσα πάσχων, αλλά και οι οικείοι του. Κι αν, εν έτη 2012, ξέρουμε ότι ο εξειδικευμένος ψυχολόγος και σίγουρα ο νευρολόγος είναι απαραίτητος, πριν 30 χρόνια όχι μόνο δεν ήταν, αλλά το άμεσο θύμα αντιμετωπιζόταν ως τρελό, υπερβολικό ακόμα και ως ψεύτης. Αλλά μην πηγαίνουμε πίσω στο χρόνο. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά από τότε... Όταν έχεις να κάνεις με κάτι που υπερβαίνει τα όρια του "κακού" και γίνεται πια "pure evil", αρρωσταίνεις κι εσύ ο ίδιος. Φανταστείτε να γινόταν σ΄ένα σπιτικό συζήτηση για το "δεν πλησιάζουμε ξένους" και η μητέρα να μιλούσε με αυτό το φουρκισμένο πάθος, χρησιμοποιώντας εκφράσεις όπως "θα τον/την σκότωνα αν σε άγγιζε". Ελπίζω και φαντάζομαι ότι λίγες θα εκφράζονταν έτσι στο παιδί τους. Το παιδί θα τρόμαζε σε βαθμό που θα θεωρούσε πως - εφόσον έπεφτε θύμα - έκανε το ίδιο κάτι κακό. Τα παιδιά εσωτερικεύουν με τρόπους που ο ενήλικας έχει ξεχάσει. @Ευάκι: αν υποθέσεις ότι πέφτει θύμα το εγγόνι σου και το παιδί σου προχωράει σε αυτοδικία και βρίσκεται στη φυλακή, θα έλεγες "μπράβο, καλά έκανες;" @Ellie: κάνεις λάθος. Παράδειγμα: ο παρανοϊκός σχιζοφρενής όταν ακολουθεί την αγωγή του μπορεί να είναι μέλος της κοινωνίας, παραγωγικός και όπως λες, και ευυπόληπτος. Άπαξ και σταματήσει, εκδηλώνεται. Κάνεις κι άλλο λάθος, μεθοδολογικό αυτή τη φορά, αναφέροντας συμπτωματολογία και παραθέτοντας την κοινωνική διάσταση της ευθύνης ("άμοιρος ευθυνών"). Πώς μπορεί να φέρει ευθύνη για τις πράξεις του κάποιος που δεν μπορεί να κάνει αλλιώς; Όσο απεχθής κι αν είναι ο παιδόφιλος-και είναι πράγματι-, όσο κι αν πονάει τη ψυχή μας που υπάρχει και μόνο, φανταστείτε να υπήρχε ο τρόπος διάγνωσης πριν την εκδήλωση και σχετική διαχείριση.
Ιόλη, πιστεύω πως κατά βάθος όλες πιστεύουμε πως η αυτοδικία δεν είναι λύση, αλλά εγώ προσωπικά είμαι πολύ θυμωμένη, γιατί πολλές φορές οι παιδόφιλοι βρίσκουν ένα δικηγόρο βαρέων - βαρών που τους βγάζει λάδι λέγοντας πως δεν έχουν σώας τας φρένας.
loli d. καλά όλα αυτά που λες και προφανώς απόλυτα λογικά. Σκέψου όμως δύο σενάρια 1ο. Έρχεται το παιδί σου και σου λέει ότι ο τάδε (δάσκαλος, φιλος κλπ) με πειράζει σε σημεία περίεργα και με κάνει να νιώθω άσχημα ή ανακαλύπτεις έσυ από συμπεριφορές ή από σημάδια ότι κατι τρέχει. Τι κάνεις? Κινείς όλες τις νόμιμες διαδικασίες για να βεβαιώσεις ότι όντως κάτι τρέχει κ να τιμωρηθει παραδειγματικα ο υπαίτιος. Σωστα? Σεναριο νο 2. Πας να πάρεις το παιδι σου από το φροντηστηριο, σχολείο ... ανοιγείς μια πόρτα κ βλέπεις έναν ενήλικα να θωπεύει το παιδί σου (όπως έγινε κ στο παραπανω περιστατικο). Εκεί, τι κάνεις? Διατηρείς τη ψυχραιμία σου κ παιρνεις τηλ την αστυνομία ή επιτιθεσαι? Εγώ μόνο το δευτερο μπορω να φανταστώ - κι ας είναι η χειρότερη πιθανή αντίδραση. Καντο εικόνα .. Κάποιος πειράζει το παιδί σου... Δε νομίζω ότι κάποιος θα μπορούσε να αντιδράσει αλλιώς. Και το τονιζω, όχι να το υποπτεύεσαι αλλά ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ
Μπράβο σου για τον τρόπο που μιλάς, για την επιχειρηματολογία σου, για την νηφαλιότητά σου, συμφωνώ για την ελαφρομυαλιά και πανελομανία μας και σε αυτό το μπλογκ όσον αφορά τις τοποθετήσεις μας, αλλά και η δική μου απάντηση είναι: ΔΕΝ ΞΕΡΩ τι θα έκανα. Μακάρι να ειχα την ψυχραιμία να τα σκεφτώ όλα αυτά εκείνη την στιγμή.
Iόλη εχεις παιδιά ή μόνο θεωρητικό ακαδημαικό υπόβαθρο;
Διαβάσεις προσεχτικά από ποιά θέση μιλάω και θα καταλάβεις.
Ιόλη, μιας κι εγώ έχω ένα σχετικό ακαδημαϊκό υπόβαθρο θα σου απαντήσω και ως μαμά. Σε όλο το ζωικό βασίλειο οι μαμάδες προστατεύουν τα μικρά τους φτάνοντας και στον φόνο. Βλέπε τις φιλήσυχες κατά τα άλλα κοτούλες. Όταν η κότα γίνεται κλώσσα, και ναι, εδώ βάζω τον εαυτό μου χωρίς να ντρέπομαι για το κοροϊδευτικό "κλώσσα", κάνει το φονικό τσίμπημα. Δηλαδή, όποιος πειράξει ένα μικρό της, έχει τόσο δυνατό τσίμπημα, με σκοπό να σκοτώσει ή να τυφλώσει τον θύτη. Μπορεί να βρισκόμαστε κάτω από το πέπλο του πολιτισμού και να δικαιολογούμε πολλά πράγματα, ωστόσο, δεν παύει να παραμένουμε κι εμείς ζώα. Ζώα που έχουν γραμμένα στο DNA τους άγρια ένστικτα που βγαίνουν στην επιφάνεια κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες. Και το να πειράξει κάποιος το παιδί σου κατά αυτόν τον άδικο τρόπο, είναι μία κατάλληλη συνθήκη για να εκφράσεις αυτό που κρύβεις κάτω από τον πολιτισμό. Την φύση σου. Όταν βρίσκεσαι μπροστά σε ένα παράλογο σκηνικό, με πρωταγωνιστές το παιδί σου και τον παιδεραστή, δεν μπορείς να συμπεριφερθείς με λογική του τύπου "Τί τον οδήγησε εδώ? Πότε ήταν η πρώτη φορά που εκφράστηκε έτσι σε παιδιά? Είναι άρρωστος, πρέπει να τον βοηθήσω" Ιόλη, ναι, είμαι σε θέση να παραδεχτώ ότι θα έκανα επίθεση με σκοπό να του κάνω κακό. Το έχω σκεφτεί και στο παρελθόν, το έχω συζητήσει ξανά και καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Θα έκανα μετωπική επίθεση με σκοπό να του κάνω κακό. Αφού δεν μπορεί εκείνος να ελέγξει τις ορμές του, πώς ( ή γιατί?) να ελέγξω εγώ τις δικές μου;;; Ούτε με την ηλεκτρική καρέκλα συμφωνώ. Ευνουχισμό προτείνω για να σκεφτεί την υπόλοιπη ζωή του τα λάθη του και να κάνει την αυτοκριτική του και να έρθει στην ψυχολόγο για κούρα της ψυχούλας του. Γιατί να έρθει το παιδάκι και οι γονείς του, δεν καταλαβαίνω???
καταπληκτικο λογύδριο, αυτό που δεν καταλαβαίνω αγαπητη "σχεδον ακαδημαικη΄" είναι γιατί πρέπει να ασπαστούμε τις απόψεις σου εμεις οι εχουσες αγελαία συμπεριφορά.θα αρκούσε απλα να υποστηρίξεις οτι εσυ αν σου βιαζαν το παιδί θα έστελνες το θύτη σε ψυχίατρο και στη συνεχεια θα ευχόσουν να ενταχθεί ομαλά στην κοινωνία και να γινει ενας εξαιρετος οικογενειάρχης.εγώ από την άλλη, ουσα απλή μάνα απλά θα τον σκότωνα.δεν κρίνω κανένα απλά ξέρω οτι έτσι θα αντιδρούσα.παρεμπιπτόντως Ολίβια μπορεις να φτιάξεις ένα φορουμ όπου θα διαφημίζουν τα πτυχία τους οι απανταχού κομπλεξικές και θα συναγωνίζονται στο"επιπεδο"...
Ορισμένα εγκλήματα συγχωρούνται, ορισμένα ΟΧΙ. Θα συγχωρήσω αυτόν που έκλεψε για να φάει ή το πρεζάκι που έκλεψε για να πάρει τη δόση του. Αλλά αυτόν που σηκώνει χέρι (και όχι μόνο) σε παιδί για να ικανοποιήσει τις αρωστημένες ορέξεις του, ΟΧΙ. Δεν τον σπρώχνει το ένστικτο της επιβίωσης να το κάνει. Γνωρίζει ότι κάνει κάτι κακό, κάτι ειδεχθές και δεν ζητάει βοήθεια, αντίθετα συνεχίζει να το κάνει και κρύβεται και καταστρέφει ψυχές και ζωές. Δεν θα μπορούσα να σκοτώσω άνθρωπο εγώ, αλλά δεν θα με πείραζε καθόλου να ισχύει η θανατική ποινή για την περίπτωσή τους. Να ξεβρωμίζει ο τόπος. Καιάδας, θα μου πείτε; Ε ναι ! Για τους συγκεκριμένους Καιάδας.
αν μπορουσε να τον αναστησει και να τον ξανασκοτωσει παλι μαζι του θα ημουν!!!!!!!μπραβο σε εναν τετοιο πατερα!!!!!!!!!!!!!!
Η σεξουαλική παρενόχληση παιδιών είναι το σιχαμερότερο έγκλημα όλων. Και μπορεί οι παιδόφιλοι να είναι διαταραγμένοι αλλά έχουν ταυτόχρονα και μια τεράστια διαφορά από όλους τους άλλους ψυχοπαθείς. Πρέπει να το διαπράξουν το έγκλημα για να γίνουν αντιληπτοί. Ειδάλλως κυκλοφορούν ανάμεσα μας σαν ευηπόληπτα μέλη της κοινωνίας μας, εν δυνάμει δολοφόνοι του μέλλοντος των παιδιών μας. Και όχι δεν υπήρξαν όλοι κακοποιημένοι ως παιδιά, ούτε και άμοιροι των ευθυνών τους είναι γιατι ο εγκέφαλος τους λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο απο τον τέλειο δικό μας. Μπορούν να καταστρώνουν σχέδια δράσης και να εκμεταλλεύονται καταστάσεις. Είναι μεθοδικοί και προσεκτικοί για να μην πιαστούν γιατι γνωρίζουν καλά ότι αυτό που κάνουν είναι "κακό". Μπορούν να κρύβονται καλά και να φοράνε τη μάσκα του ανθρωπου που νοιάζεται για τα παιδιά όπως οι δάσκαλοι, οι προπονητές, οι φίλοι μας και οι συγγενείς μας. Όποιος έχει δουλέψει με ψυχικά ασθενείς ξέρει ότι αυτό δεν είναι το τυπικό προφίλ τους.Αισθάνομαι συμπόνοια για τους σχιζοφρενείς, μανιοκαταθλιπτικούς και τους λοιπούς ψυχικά ασθενείς, για την οικογένεια τους που τραβάει όλο το κουπί, για τις οικογένειες των παιδόφιλων αλλά όχι για τους ίδιους. Ματώνει η καρδιά μου για τις αθώες ψυχές που έχουν βιαστεί και η μόνη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό που να περιγράφει τις πράξεις τους είναι κτηνωδία. Δεν πιστεύω στη θανατική ποινή αλλά αν ποτέ έπιανα τον οποιοδήποτε να κάνει κακό στο παιδί μου θα τον σταματούσα με κάθε τρόπο, με οποιοδήποτε τρόπο για να το προστατεύσω.
Ερωτηση: ποιος ειναι ο καλυτερος τροπος να ξεπερασει το παιδι κατι τετοιο αφου ειναι επιβεβαιωμενο οτι εχει γινει....Αν τον σκοτωσεις θα υπαρχουν για παντα στο μυαλο ολων οι συνεπειες μιας πραξης που ναι μεν ειναι το χειροτερο που μπορει να παθει ενα παιδι αλλα πρεπει να συνεχισει να ζει..Ενα παιδι βιασμενο και ενας φονιας πατερας.Απο την αλλη και να μην τον τιμωρησεις δειχνεις τι?Aνοxη σε τι?Δεν ξερω...δεν ξερω
den deixneis anoxh aplws katanoeis oti o paiderasths einai ena arrwsto atomo pou xreiazetai voh8heia psuxiatrikh !! opws vevaia kai to paidi to opoio upesth thn kakopoihsh. polu swsta anaferes oti enas pateras fonias den kanei tpt kalo sto paidi tou para mono to traumatizei xeirotera kai nomziw oti kai edw opws kai pantou isxuei to oti oi pra3eis enos den dikaiologoun tis pra3ei tou allou
Ioli ωραια τα λες κ φυσικα δεν μπορει ενας ανθρωπος να αφαιρει μια ανθρωπινη ζωη. Αλλα προσωπικα δεν μπορω να δω σαν ανθρωπο καποιον που κανει τετοια πραγματα σε μικρα παιδακια, ακομη κ για βρεφακια εχει ακουστει. Σιγουρα ειναι ο γιος καποιας μανας, ο αδερφος, ο ξαδερφος... Και? Πρεπει να τον συμπονεσουμε? Κ πολυ ομορφα τον βγαζουμε ατομο με ψυχικη ασθενεια κ μετα τη "θεραπεια" που θα ακολουθησει θα κυκλοφορει κ παλι ελευθερος κ θα καταστρεφει κ αλλα παιδακια. Εσυ μπορει να συμπονας τους ψυχικα ασθενης, αλλοι παλι συμπονουν τα θυματα τους. Κ εδω σχολιαζεται ενα αρθρο κ ο καθενας εχει την αποψη του. Νομιζω οτι θα μπορουσες απλα να πεις τη γνωμη σου κ οχι να επιτιθεσαι στις αλλες κυριες επειδη η γνωμη τους δεν ειναι συμφωνη με τη δικη σου. Εγω δεν το παρακολουθω το blog κ δεν "γνωριζω" ουτε εσενα ουτε τις υπολοιπες κοπελες αλλα δε μ'αρεσε αυτο που ξεκινησες...
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΝΕΤΑ ΘΑ ΔΡΟΥΣΑ ΑΝΑΛΟΓΑ:ΑΝ ΕΒΛΑΠΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ ΜΟΥ!ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ!
"Μία σεξουαλική απειλή αντιλαμβάνεται ως θανάσιμη απειλή για το μέλλον και την υπόληψη. Είναι σχεδόν σαν μια σκανδάλη, ένα ερέθισμα που δικαιώνει το να αισθανθούμε θυμό.", λέει το άρθρο. Ένας πατέρας φονιάς δεν είναι μια θανάσιμη απειλή για το μέλλον και την υπόληψη ενός παιδιού άραγε;
συμφωνώ εν μέρει με την Ioli D.τα άτομα που διαπράττουν το συγκεκριμένο έγκλημα, είναι συνήθως ψυχικά διαταραγμένα άτομα. σκεφτείτε ένα παιδάκι που το βιάζει καθημερινά ο πατέρας του και η μάνα του το γνωρίζει αλλά δεν κάνει κάτι για να το σταματήσει. αυτό το παιδί έχει αυξημένες πιθανότητες μεγαλώνοντας να κάνει κάτι ανάλογο στα δικά του παιδιά ή στα παιδιά άλλων. αν είχε μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον γεμάτο αγάπη και οικογενειακή θαλπωρή, πιθανόν να μην εκδήλωνε ποτέ αυτό το αρρωστημένο πάθος. απ' την άλλη όμως ως μάνα τριών παιδιών που το μοναδικό μου άγχος είναι να είναι καλά τα παιδιά μου, ψυχικά και σωματικά, πιστεύω οτι ενστικτωδώς θα λειτουργούσα όπως ο πατέρας αυτός...
Με μεγάλη ευκολία καταδικάζει ο αδαής και μάλιστα εις θάνατον. Εις θάνατον, όλες μαζί οι κυρίες αλαλάζουν, φουσκώνοντας από θυμό και holier than thou αισθήματα. Ξεκίνησα να παρακολουθώ το blog αυτό με γλυκιά χαρά και περιέργεια, αλλά όσο πάει ο καιρός, τόσο βλέπω θέματα σοβαρά να αντιμετωπίζονται με ελαφρομυαλιά. Ξέρετε, κι αυτόν, τον παιδεραστή τον κακό, τον βρώμικο αυτόν άνθρωπο, μάνα τον γέννησε. Αλλά όχι, εσείς κυρίες μου είστε πολύ καλύτερες. Τα δικά σας τα παιδιά αποκλείεται να έχουν διαφορετικό εγκέφαλο - για να μιλήσω απλά. Η φυλακή δεν αλλάζει τον τρόπο που είναι hard wired ο εγκέφαλος. Έχει βρεθεί πως ο εγκέφαλος των παιδόφιλων είναι διαφορετικός σε συγκεκριμένα σημεία απ΄τον ..δικό σας, για να σαρκάσω λιγάκι την τελειότητά σας. Μέχρι σήμερα, ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης είναι ο χημικός ευνουχισμός, ο οποίος εφαρμόζεται και στους κατά συρροήν βιαστές. Όσο φωνάζετε "κτήνος", "θάνατος" τόσο δείχνετε πόσο κτήνη είστε εσείς οι ίδιες. Απ΄όσο σας έχω "γνωρίσει" εδώ, κουνάτε το δάχτυλο και βάζετε το χέρι στη μέση, κρατάτε παντιέρα το ότι έχετε παιδιά, αλλά πίσω απ΄τις κλειστές τις πόρτες, μόνο εσείς ξέρετε τί κάνετε...Μιλάω για συγκεκριμένα άτομα με όνομα και επώνυμο κι όχι γενικά. Πιθανόν και να μην αναρτηθεί το σχόλιό μου, γιατί "ξεφεύγει" απ΄τη νόρμα της γειτονιάς. Θα ήθελα όμως να το ανεβάσεις, Ολίβια, γιατί καλό είναι να υπάρχει και η άλλη άποψη, αυτή που λέει ότι πριν μιλήσεις και καταδικάσεις άνθρωπο, μάθε τί του συμβαίνει, έτσι ώστε να προετοιμαστείς για τον επόμενο, όχι φυσικά εσύ ο ίδιος ως άτομο, αλλά ως κοινωνία. Κάποτε έκαιγαν τις "μάγισσες", μέχρι πρόσφατα οι γυναίκες δεν ψήφιζαν, ακόμα στη χώρα μας ο τοξικομανής, αυτός που παραβίασε το αυτοκίνητό που ακόμα ξεπληρώνεις, αντιμετωπίζεται ως περιθωριακός, τον κρύβουμε κάτω απ΄το χαλάκι του μπάνιου, και οι άνθρωποι που πάσχουν από σοβαρές ψυχικές ασθένειες, αποστέλλονται με συνοπτικές διαδικασίες στο πυρ το εξώτερον. Ουέ, αν αυτός ο άνθρωπος ήταν ο γιος σας, η καρδιά σας θα έκλαιγε και για αυτόν, και για τα θύματά του και για όσους τον καταδίκασαν χωρίς να έχουν ακούσει ποτέ τις φωνές στο κεφάλι του.
ισως το αντιμετοπιζουμε με ελαφρομυαλια οπως λες αλλα πανω απο ολα ειμαστε μανες.κ εγω σαν μανα αγοριου εαν εκανε ποτε κατι τετοιο θα τον σκοτωνα εγω η ιδια για να μην ξανακανει τετοιο κακο.δεν το ανεχομαι κ εππηρεαζομαι πιο πολυ απο ολες εδω γτ το εχω ζησει στο πετσι μου.οχι δεν συγχωρω κ δεν μετανιωνω
Γι΄αυτό λέω ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτά τα θέματα σ ο β α ρ ά. Για να συγχωρέσει κανείς πρέπει να υπερβεί τον εαυτό του, όπως λέω εγώ, να γίνει Βούδας. Πίσω απ΄τις κλειστές πόρτες συμβαίνουν πράγματα που ούτε θεός, ούτε δαίμονας δεν θέλει να τα ξέρει. Δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να εμπλέκονται οι άμεσα ενδιαφερόμενοι σε αυτές τις υποθέσεις. Κάνει τρομερό κακό στους ίδιους, ενίοτε διαιωνίζει το κακό, με άλλη μορφή. Είναι τόσο σοβαρό αυτό το θέμα που οφείλουν όσοι μπορούν να το μελετήσουν και να παλέψουν για μια ορθή αντιμετώπισή του, να το κάνουν. Αυτοί και μόνο. Οι υπόλοιποι, να ακούμε κι ίσως κάποια μέρα, με πολύ δουλειά και προσπάθεια τα ίδια τα θύματα να βρουν τη γαλήνη που τους αξίζει.
Εάν βάλουμε στο ίδιο "σακί" τον παιδεραστή, τους ψυχικά ασθενείς και τους ναρκομανείς στο ίδιο σακί, δε νομίζω ότι είναι και το ορθοτερο. Τότε θα συμφωνήσουμε και με το νόμο να τους δώσουμε και αναπηρική σύνταξη... Οι άλλοι δύο βλάπτουν συνήθως τους εαυτούς τους, οι παιδεραστές βλάπτουν μικρά παιδιά, τα τραυματίζουν μια για πάντα ψυχικά. Ναι, θα σκότωνα για το παιδί μου. Ναι, δε νομίζω ότι θα βρισκόταν δικαστήριο να με δικάσει, ειδικά στην περίπτωση που θα τον έπιανα επ' αυτοφώρο. Ναι, θα λυπόμουνα βαθύτατα αν ο γιος μου ήτανε στη θέση αυτών των καθαρμάτων. Ναι, θα έκλαιγα για αυτόν. Ναι, πιστεύω ότι η μάνα του παιδεραστή κλαίει για τα θύματα του παιδιού της. Το έχουμε δει, άλλωστε επανειλλημένα. Όχι, δεν θα σκότωνα το παιδί μου. Όπως δεν θα απαιτούσα από καμία μάνα να το κάνει. Ναι, θα έσκυβα το κεφάλι μου στο δικαστήριο, όπως το κάνουν αυτές οι μάνες. Ναι, έκανα ολόκληρη έρευνα για πολύ αγαπημένο, συγγενικό μου πρόσωπο όταν ο 2χρονος γιος μου είχε πει: "με χαϊδεύει" για να δω τι εννοεί. Ναι, αν το είχε κάνει πραγματικά, θα τον σκότωνα ευχαρίστως... Ναι, μπορεί να θολώνει το μυαλό του παιδεραστή. Αλλά θολώνει και το μυαλό του γονιού... Ναι, έξω απ' το χορό, πολλά τραγούδια λέμε όλοι μας... Όσο για τον ευνουχισμό είναι μία λύση, αλλά όχι αρκετή. Ακόμα κι έτσι μπορεί να παρενοχλήσει σεξουαλικά με άλλους τρόπους μικρά παιδάκια.
μαλλον δεν εχεις παιδακια για να απαντας ετσι. συμπονω τις διαταραγμενες προσωπικοτητες - οκ δε φταινε- αλλα αν ακουμπησει το παιδι μου ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ.
Σε λογική βάση, δεν είναι σωστό να παίρνει το νόμο στα χέρια του ο πολίτης, όταν όμως οι νόμοι δεν προστατεύουν τον πολίτη και ειδικά τα παιδιά, από τέτοια κτήνη, τότε απλά θεωρώ ότι ο πολίτης βοηθά την κοινωνία να ξεβρωμίσει. Εάν για τους παιδεραστές, ίσχυε η θανατική ποινή, ή o χημικός ευνουχισμός και η ισόβια κάθειρξη (ισόβια όμως, όχι 8 χρονάκια κι έξω) τότε ναι οι πολίτες να μην γινόντουσταν δικαστές. Αλλά σε ένα κόσμο όπως ο δικός μας που μπορεί να κρύβεται ένας παιδεραστής πίσω από το πρόσωπο ενός δικαστή, δάσκαλου, γιατρού, κ.λπ., τότε ναι, καλά του έκανε. Σώθηκαν μερικές παιδικές ψυχές.
Πολύ καλά του έκανε! Η φυλακή είναι πολυ λίγη γι αυτά τα καθαρματα...
Μηλαμε με συνοπτικες διαδκασιες ειχε τελειωσει το τερας
Μαρια δε νομιζω οτι ειναι σκληρο το σχολιο σου. Μια χαρα τα λες. Μονο μια σφαιρα τους αξιζει! Δεν εχουν ψυχη αυτοι οι ανθρωποι! Δεν ειναι απλα εγκληματιες για να τιμωρηθουν παραδειγματικα με ποινη φυλακισης, δεν ειναι αρρωστοι που να μπορουν να θεραπευτουν. Πολυ απλα δεν πρεπει να υπαρχουν!
Αυτο που θα πω θα ακουστει σκληρο αλλα καλα του εκανε ο πατερας.Να αγιασει το χερι του.Σε καμια περιπτωση δεν πρεπει να δικαστει αλλα ακομα κ αν δικαστει αυτος ο ανθρωπος θα πρεπει να λαβει εξαιρετικη επιεικια απο το δικαστηριο! Και εγω στη θεση του το ιδιο πραγμα θα εκανα και δεν θα το μετανιωνα και καθολου.Αυτοι οι κατ εφιμισμον ανθρωποι αξιζουν μονο τον θανατο κ καμια μα καμια δικαστικη ποινη δεν θα τους κανει να αλλαξουν ουτε θα αλλαξει το γεγονος οτι αυτα τα παιδια θα υποφερουν αιωνια για τις πραξεις αυτων των τερατων.