Θέλω να κρατήσω το μωράκι μου… Ο άντρας μου όμως όχι!
Θέλω να κρατήσω το μωράκι μου… Ο άντρας μου όμως όχι!
μαμά Β.
Καλησπέρα. Ήρθε η ώρα να γράψω και τη δική μου ιστορία στο eimaimama.
Είμαι μαμά δυο υπέροχων αγοριών, του Χρίστου 6,5 χρονών και του Γιώργου 5 χρονών. Έχω μια υπέροχη οικογένεια γεμάτη αγάπη και ευτυχία.
Το τελευταίο επτάμηνο αντιμετωπίσαμε ένα πολύ σοβαρό θέμα υγείας με τον πεθερό μου, τον οποίο και χάσαμε τη προηγούμενη Παρασκευή. Έδωσε μεγάλη μάχη με τον καρκίνο και μαζί με αυτόν και εμείς.
Ο άντρας μου απίστευτα δεμένος με τον μπαμπά του. Όλο αυτό το διάστημα ήταν χαμένος στο δικό του κόσμο και είναι άκρως φυσιολογικό.
Πριν 10 μέρες περίπου συνειδητοποίησα πως έχω καθυστέρηση 5 μέρες περίπου. Έχω σταθερό κύκλο και έτσι ήμουν 90% ότι είμαι έγκυος στο τρίτο μας παιδί. Συνειδητοποίησα ότι το μωρό το έπιασα στις 7/6/2012, μια μέρα πριν το μεγάλο μου παιδί μπει στο νοσοκομείο σε άκρως επικίνδυνη κατάσταση. Είχε ιλεό και τον προλάβαμε στο τσακ. Είμαι τόσο σίγουρη για την μέρα που έμεινα έγκυος γιατί το τελευταίο διάστημα με όλα τα προβλήματα, οι ερωτικές μας επαφές είναι μετρημένες στο ένα χέρι…
Έκανα μια συζήτηση με τον άντρα μου τη Πέμπτη με το τι θα συμβεί αν είμαι έγκυος και ήμουν τελείως κάθετη στο ότι εγώ τρίτο παιδί δε θέλω…
Ήμουν άνεργη 1,5 χρόνο και μόλις εδώ και 3 μήνες εργάζομαι σε μια εταιρεία με σύμβαση ορισμένου χρόνου που είναι μέχρι και τον Οκτώβριο. Το μετά δε το γνωρίζω..
Τηn Παρασκευή λοιπόν το απόγευμα όταν γύρισα σπίτι και αφού κάθισα λίγο με τον πεθερό μου που ήταν ήδη πολύ χάλια, ανέβηκα σπίτι να κάνω το τεστ μόνη μου…. Και τελικά έγινε αυτό που φοβόμουν…
Είμαι έγκυος….
Με πιάνει πανικός. Αρχίζω και κλαίω με λυγμούς και τον πρώτο άνθρωπο που πήρα ήταν η αδελφή μου… Την ώρα που της λέω τι συμβαίνει, μπαίνει ο άντρας μου μέσα και μου λέει «Έλα, κατέβα κάτω γιατί ο μπαμπάς πέθανε«… Παθαίνω σοκ… Λέω δεν είναι δυνατόν την ώρα που εγώ έμαθα ότι είμαι έγκυος ο πεθερός μου να έφυγε από τη ζωή….
Από εκείνη τη στιγμή λοιπόν και μετά δεν έχει περάσει στιγμή από το μυαλό μου να χαλάσω αυτό το μωράκι… Το θέλω όσο τίποτα άλλο στη ζωή μου, δε το θέλει ο άντρας μου όμως…
Δε λέω έχει και αυτός τα δίκια του λόγω οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, αλλά εγώ το μόνο που σκέπτομαι είναι αυτό το μωρό.
Πραγματικά χρειάζομαι λίγη βοήθεια γιατί δε ξέρω πώς να το χειριστώ… Είμαι σε απόγνωση και ο άντρας μου κατηγορηματικός…
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 6/712:
Αγαπημένες μου μανούλες θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλες μέσα απο τη καρδιά μου…!!!!
Οι συμβουλες σας στάθηκαν βάλσαμο αυτές τις δύσκολες στιγμές που πέρναω… Εχθές το απόγευμα είχαμε πάει στο γυναικολόγο για να δούμε αν ολα είναι εντάξει με το μωρό μας και να καταλήξουμε τελικά στο τι έχουμε σκοπό να κάνουμε…. Μόλις ακούσαμε τη καρδούλα του δάκρυα χαράς αλλά και λύπης ταυτόχρονα γέμισαν τα μάτια μου…. Ο άντρας μου γυρίζει κοιτάει το γιατρό ενω μου κρατάει το χέρι και του λέει… Πότε με το καλό δηλάδη το περιμένουμε το νέο μέλος της οικογένειας…???? Εγώ άφωνη γιατί δε με είχε ενημερώσει σχετικά με το τι θέλει τελικά…. Τα δάκρυα πιο έντονα πλέον αλλά τώρα ήταν μόνο χαράς και ανακούφισης… Τον πήρα αγκαλιά και του είπα σε ευχαριστω καρδιά μου τόσο πολύ και είμαι τόσο μα τόσο τυχερή που είσαι ο ανθρωπός μου!!!!! Τότε γυρίζει και μου λέει… Θα με συγχωρησεις ποτέ που έστ και για μια στιγμή πέρασε απο το μυάλο μου να κάνουμε κάτι που πραγματικά ξέρω πως δε θέλουμε…??? Το χαμογελό μου του έδωσε την απάντηση που περίμενε… Σε ευχαριστώ αγάπη μου που είσαι δίπλα μου πάντα… Που μας αγαπάς και είσαι ενας τόσο μα τόσο καλός πατέρας.. Βαθιά μέσα μου ήξερα οτι ο άντρας μου δεν ύπαρχει περίπτωση να μη θέλει αυτό το μωρό και ότι αυτά που λέει είναι λόγια που βγαίνουν μέσα απο πόνο και αβεβαιωτητα… ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΨΥΧΗ ΜΟΥ…. ΜΑΖΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ….
—
Έχεις μια ιστορία να μας πεις;
Ανυπομονούμε να τη διαβάσουμε!
Την περιμένουμε στο eimaimama@gmail.com
Πόσο συγκινήθηκα να σου ζήσουν τα παιδάκια σου κούκλα μου γλυκιά!!!!!
Αχ συγκινήθηκα μπράβο και με το καλό να ρθει το μωράκι σας...
Kalispera....tha ithela th voitheia sas...prin mia evdomada ematha oti eimai egkuos... Oles eseis tha xerosastan opws kai gw.. mono pou eimai molis eikosi etwn kai o filos mu dekaoxto...eimaste mazi duo xronia... I mitera mu einai kata ths ektrwseis kai o filos mu einai arketa mikros gia tetoia...egw thelw na to krathsw alla eimai akoma sth sxoli...den exw kati stathero sth zwh mu gia na to megalwsw... Ti na kanw????? :(
αι στο καλο συγκηνηθηκα και θυμηθικα τα δικα μου!!
αχ μπράβο σας πολύ χάρηκα!!!!! Πολύ καλός ο άνδρας σου μπράβο σας και να είστε πάντα ευτυχισμένοι με τα 3 σας παιδιά!!!!
Ακόμα κλαίω από την συγκίνηση. (Τελικά είμαι πολύ κλαψιάρα... στο καλό.) Μ' αρέσουν τα Happy End. Ειδικά όταν αφορούν παιδάκια. Μέσα από την καρδιά μου σας εύχομαι τα καλύτερα.
Και εγώ συγκινήθηκα! Με το κάλο το μωράκι σας! Ξέρω αρκετά ζευγάρια που τους "έτυχε" ένα ακόμα παιδί και τελικά το κράτησαν.Κανένας απ' αυτούς δεν το μετάνιωσε! Ξέρω όμως και κάποια ζευγάρια που τους "έτυχε" ένα ακόμα παιδί και δεν το κράτησαν, όμως ΟΛΟΙ το μετάνιωσαν, όταν πέρασαν λίγα χρόνια και μεγάλωσαν τα άλλα παιδιά τους!
Πόσο χάρηκα με την έκβαση της όλης ιστορίας..Συλλυπητήρια για την απώλειά σας και με το καλό να υποδεχτείτε τη νέα ζωούλα!Δεν υπάρχει μεγαλύτερος ΄΄θησαυρός΄΄ και ευλογία από το να γεμίζει η ψυχή και το σπίτι σου με παιδιά!Κοντά στα δυο μεγαλώνει και το τρίτο με λιγότερα μεν υλικά αγαθά, μα με περισσοτερη αγάπη!
αχχχ μπραβο πολυ συγκινηθηκα με το καλο και ολα καλα να σας πανε!!!
Μπράβο σας!!!!!!!! Με το κάλο!!!!!
Με το καλό παιδιά..
Πολύ χάρηκα για 'σένα! Σου εύχομαι να είστε πάντα καλά, ενωμένοι και αγαπημένοι τις δύσκολες μέρες που έρχονται για όλους μας. Δεν "μασάμε" όμως ε;; :) Τέλος, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που το μοιράστηκες... Ήταν μια εμπειρία οι τόσες απόψεις που διάβασα, αλλά το καλύτερο ήταν η συγκίνηση από την τελική απόφαση του άντρα σου και ο τρόπος που στην αποκάλυψε... Με το καλό!!
Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα ! Με το καλό να έρθει το μωράκι !
μαμα Β συλληπητηρια για την απωλεια σας.... ο ανδρας σου ειναι σε μια ασχημη ψυχολογικη φαση και ακομα δυσκολευεται να δεχτει καινουρια δεδομενα και καταστασεις... αν κατσει ηρεμα και σκεφτει τα προσφατα γεγονοτα θα καταλαβει οτι το παιδακι αυτο ειναι μια πηγη ελπιδας, μια σανιδα σωτηριας για ολους σας... δεν ειναι τυχαιο οτι ηρθε τωρα που αντιμετωπισες προβλημα τοσο με τον πεθερο τοσο και με τον γιο σου.... παρολα αυτα επειδη δεν ξερουμε ουτε τι νομισμα θα εχουμε ετσι που τα εχουν κανει οφειλεις κι εσυ να βαλεις στην ακρη το συναισθημα και να σκεφτεις και το πρακτικο κομματι... (εκτος τη δικη σας οικονομικη κατασταση η αδερφη σου, οι γονεις σου, η πεθερα σου ειμαι σιγουρη πως δεν θα σας αφησουν να πεινασετε εσεις και τα παιδια σας... τωρα θα μου πεις σε πλατες αλλων θα μεγαλωσω εγω τα παιδια μου? )αυτα θα τα σκεφτειτε μαζι με τον συζηγο και θα καταληξετε καπου... δυστηχως τα παιδακια δεν μεγαλωνουν μονο με αγαπη εχουν και παγια εξοδα... οπως ειπες κι εσυ ειστε αγαπημενο ζευγαρι και συζητησιμο... δωσε στον συζηγο σου το χρονο να χωνεψει τα νεα δεδομενα και ειμαι σιγουρη θα καταληξετε σε μια λυση αρεστη σε ολους! στην τελικη οπως ειπε και μια κοπελα παραπανω απο το να κανεις κατι που δεν θελεις γεννησε το και δωστο σε μια απο τις εκατονταδες γυναικες που παρακαλανε γι αυτο το θαυμα!!!!!
συλληπητηρια καταρχην...οσο για το μωρακι στην κοιλιτσα....μπορεις απλα να θεσεις το ακλονητο επιχηρημα πως ηταν μοιραιο...κλπ κλπ την μερα του θανάτου να μαθετε πως ερχεται μια νεα ζωη κλπ κλπ... σιγουρα τωρα ο συζυγος σου ειναι φορτισμενος απο τον χαμο του πατερα του, ομως πιστευω πως οταν ακουσει την καρδουλα να χτυπα στον υπερηχο, θα χτυπησει και η δικη του διαφορετικα...τα οικονομικα ειναι για ολους χαλια..δηλ. τι? το 1821 δεν γεννουσαν οι γυναικες? το '40, στην κατοχη ??δεν συνεχιζεται η ζωη? ολα τελειωσαν μαζι με το μνημονιο? τι εκαναν οι γιαγιαδες μας? πως μεγαλωσαν εκεινη την εποχη τα παιδια τους?? εγω ειμαι κατα των εκτρωσεων (σε γενικες γραμμες) και τη στιγμη που το ζευγαρι δεν παιρνει προφυλαξεις...τοτε σημαινει πως ολα ειναι πιθανα και αναμενομενα... και θα σου θεσω και ενα ''ανεκδοτο'' αμερικανικο : A. How do you call couples that use ''interrupted intercourse''? B. Parents!
Αγαπημένες μου μανούλες θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλες μέσα απο τη καρδιά μου...!!!! Οι συμβουλες σας στάθηκαν βάλσαμο αυτές τις δύσκολες στιγμές που πέρναω...Εχθές το απόγευμα είχαμε πάει στο γυναικολόγο για να δούμε αν ολα είναι εντάξει με το μωρό μας και να καταλήξουμε τελικά στο τι έχουμε σκοπό να κάνουμε....Μόλις ακούσαμε τη καρδούλα του δάκρυα χαράς αλλά και λύπης ταυτόχρονα γέμισαν τα μάτια μου....Ο άντρας μου γυρίζει κοιτάει το γιατρό ενω μου κρατάει το χέρι και του λέει...Πότε με το καλό δηλάδη το περιμένουμε το νέο μέλος της οικογένειας...???? Εγώ άφωνη γιατί δε με είχε ενημερώσει σχετικά με το τι θέλει τελικά....Τα δάκρυα πιο έντονα πλέον αλλά τώρα ήταν μόνο χαράς και ανακούφισης...Τον πήρα αγκαλιά και του είπα σε ευχαριστω καρδιά μου τόσο πολύ και είμαι τόσο μα τόσο τυχερή που είσαι ο ανθρωπός μου!!!!! Τότε γυρίζει και μου λέει...Θα με συγχωρησεις ποτέ που έστ και για μια στιγμή πέρασε απο το μυάλο μου να κάνουμε κάτι που πραγματικά ξέρω πως δε θέλουμε...??? Το χαμογελό μου του έδωσε την απάντηση που περίμενε...Σε ευχαριστώ αγάπη μου που είσαι δίπλα μου πάντα...Που μας αγαπάς και είσαι ενας τόσο μα τόσο καλός πατέρας..Βαθιά μέσα μου ήξερα οτι ο άντρας μου δεν ύπαρχει περίπτωση να μη θέλει αυτό το μωρό και ότι αυτά που λέει είναι λόγια που βγαίνουν μέσα απο πόνο και αβεβαιωτητα...ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΨΥΧΗ ΜΟΥ....ΜΑΖΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ....
αχ χιλια μπραβο κ συγχαρητηρια!!!!!!!!!!πολυ συγκινηθηκα!!!!!του πηρε λιγο χρονο αλλα καταλαβε οτι ενα παιδακι ειναι παντα ευτυχια!!!!!με το καλο!!!!!!!
Μπραβο σας! Με το καλό! Μια λέξη έχω μόνο: ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ.
Eπειδη ο θεος οτι κανει το κανει με καποιο σκοπο δεν θα σου πω εγω η οποιοςδηποτε εδω μεσα τι θα κανεις εσυ θα αποφασισεις...απλα να γνωριζεις οτι με της σημερινες καταστασεις ενα τριτο παιδι θα σου κοστισει πολλα λεφτα οχι πως και τα αλλα δυο σου δεν σου κοστισανε πολυ λογω τον σημερινων καταστασεων....εχετε στο νου σου!!!!!!!!και απο δω και περα να προσεχετε ποιο πολυ....καταλαβαινεις!!!!!;)
Κοιτάζω το μωράκι μου που μου χαμογελά, με φωνάζει μαμά, ανοίγει τα χεράκια του για να το πάρω αγκαλιά, κοιμάται τόσο ήρεμο γιατί ξέρει πως θα είμαι εκεί όταν ξυπνήσει. Και ξέρω πως έκανα το σωστό και δεν υπέκυψα στον ψυχολογικό πόλεμο που μου έκανε ο πρώην άντρας μου. Και εδώ οι λόγοι ήταν οικονομικοί (και όχι μόνο). Πάνω στην απόγνωσή μου το σκέφτηκα κάποιες φορές, όμως στη σκέψη οτι θα μπω στο χειρουργείο για να σκοτώσω το μωρό μου και δε θα το πάρω αγκαλιά, όπως συνέβη με το πρώτο μου παιδί, το μυαλό απέρριπτε τη "λύση" αυτή. Μη φοβάσαι, αν ο άντρας σου σας αγαπάει πραγματικά θα το δεχτεί και δε θα πιστεύει, πώς μπόρεσε να το σκεφτεί. Δεν έχει όμως το δικαίωμα να απιτεί από εσένα κάτι τέτοιο. Αν συνέβαινε σε αυτόν, στο δικό του σώμα, θα είχε λόγο. Τώρα όμως ΟΧΙ. Όποιος δε θέλει, προσέχει!!!!!!! Μην αφήνεις να σε δηλητηριάσουν τώρα που έχεις το μωράκι σου. Κάλή δύναμη οποια απόφαση και αν πάρεις. Συγνώμη για το μεγάλο σχόλιο.
Η αποφαση καλο ειναι να ειναι και απο τους δυο.Προσπαθησε να πεισεις τον αντρα σου γιατι οταν ενας ανθρωπος φευγει ενας αλλος ερχετε......Αυτο νομιζω οτι ειναι σημαδι για εσας....
Καταρχήν λυπάμαι για την απώλειά σας. Δεν μπορώ να σου πω τι πρέπει να κάνεις και τι όχι θα σου πω όμως μια σκέψη που πέρασε τυχαία από το μυαλό μου πριν 2-3 μέρες. Όταν έμαθα ότι ήμουν έγκυος για 2η φορά, φοβήθηκα και αγχώθηκα. Ένα 2ο παιδί ήταν στα σχέδια μας, αλλά το είχαμε "προγραμματίσει" για περίπου 6 μήνες αργότερα, να μεγάλωνε λίγο το 1ο. Κάναμε σχέδια για το πότε θα ξαναγίνουμε γονείς. Χαχα! Όταν λοιπόν ανακοίνωσα την απρόσμενη εγκυμοσύνη στον άντρα μου, αυτό το ανυπόμονο μωρό που βιάστηκε 6 μήνες, τέτοιο θράσος, μου είπε να κάνω έκτρωση και του είπα να μην μου το ξαναπεί αυτό το πράγμα. Τώρα το παιδάκι μας είναι μία κούκλα, ένα χαμογελαστό πονηρό φατσούλι 16 μηνών και κρατώντας την αγκαλιά πριν 2-3 μέρες σκέφτηκα τι θα είχαμε χάσει και οι 3 (εγώ με τον άντρα μου και το 1ο μας παιδί) αν τελικά έκανα εκείνη την έκτρωση. Καταλαβαίνω ότι η περίπτωσή σου διαφέρει πολύ από την δική μου αλλά σκέψου τι μπορεί να χάσεις κάνοντας την έκτρωση και αν το μετανιώσεις μετά. Συγγνώμη για το μεγάλο μου σχόλιο, ελπίζω να βοήθησα.
Θα γίνω σκληρή... Νταξ' (τα γνωστά... ), όταν το οικογενειακό πλάνο δε χωράει 5ο άτομο, προσέχουμε λίγο περισσότερο, ε;; Κι αφού έχουμε και σταθερό κύκλο, άρα στάνταρ ξέρουμε ότι κάποιες μέρες του μήνα το αυγουλάκι θα σπάσει και δε θα βγει κοτοπουλάκι, αλλά ανθρωπάκι με υπερβολικές απαιτήσεις... Στο προκείμενο τώρα... ο σύζυξ δεν θέλει το μωρό, γιατί είστε στο χείλος του γκρεμού εξειτίας των οικονομικών ή για άλλο λόγο; Εγώ δεν θα σου πω τί να κάνεις, σχετικά με το ερώτημά σου. Οι ευθύνες είναι όλες στις πλάτες σου, αλλά σκέψου ότι δύσκολα είναι για όλους και θα είναι για πολύ καιρό ακόμη, άρα μη σκας, ένα πιάτο φαϊ να έχετε και να χαμογελάτε!
H μητερα παντως ειναι αυτη που αποφασιζει. Σε αυτο δεν εχει κανενας αλλος λογο και το δικαιωμα και υπαρχει και νομος γιαυτο! Εαν η μητερα δεν θελει να κανει εκτρωση και θελει να κρατησει το παιδι η δικαιοσυνη την καλυπτει και πρεπει να προστατευτει απο ψυχολογικες πιεσεις γιατι μπορει τελικα να παρει μια βιαστικη αποφαση εξαιτιας αλλων την οποια θα μετανιωσει μετα. Εχει λοιπον και τον νομο στο πλαι της για αυτη την αποφαση.
ΜΑΡΙΑ / 05/07/2012 εχουμε ακριβως την ιδια αποψη!!! Και εγω θα το κραταγα αν ξαναμενα εγκυος και ας υπαρχουν τεραστια οικονομικα προβληματα που δε μπορειτε να φανταστειτε, ακομα και αν ο συζυγος δεν το ηθελε. Το θεμα ειναι να μη γινει αμα γινει δε μπορουμε να πεταξουμε ετσι μαι αγεννητη ακομα ζωουλα στα σκουπιδια!
ΟΤΑΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΕΚΕΙΝΗ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑΛΑΠΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΚΑΘΕΤΟΣ ΟΣΟ ΤΩΡΑ ΑΣ ΜΠΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΡΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΗ.ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΚΑΝΕΝΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΟΟ....
αυτο ειναι στο χερι σου δεν μπορει να σε αναγκάσει κανεις να κανεις κατι που δεν θελεις!κ δεν ειναι δικαιολογία λογο οικονομικών αν θελεις κατι πραγματικα τα καταφέρνεις!κ στο κατω κατω αν δεν ηθελε αλλο παιδάκι ας πρόσεχε οταν έπρεπε κ οχι να θελει να το σκοτώσει τωρα που η καρδούλα του ήδη χτυπά....!
Αυτό το μωρό είναι η απόδειξη οτι η ζωή συνεχίζεται! Έχασα πριν ακριβώς ένα χρόνο τον μπαμπάκα μου πολύ ξαφνικά και πέρασα πολύ δύσκολες στιγμές. Τώρα είμαι έγκυος 17 εβδομάδων και απο τη μέρα που ήρθε αυτό το σποράκι μέσα μου νιώθω να ξαναβρίσκω τον εαυτό μου και να είμαι και πάλι χαρούμενη. Αυτό το μωρό θα σας κάνει καλό και σε εσένα και στον άντρα σου. Όλα φτιάχνονται ΟΛΑ, μόνο ο θάνατος δεν φτιάχνεται....
Πότε θα καταλάβουμε πως η έκτρωση ΔΕΝ είναι δικαίωμά μας; Τη δέχομαι μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις (αν η γυναίκα έμεινε έγκυος μετά από βιασμό π.χ. ή αν το μωρό θα γεννηθεί με πολύ σοβαρά προβλήματα (και αυτό με ενδοιασμό)). Σε καμία περίπτωση όμως για να μην δυσκολευτούμε οικονομικά. Μιλάμε για μια ανθρώπινη ζωή, μιλάμε για καρδιά που χτυπάει. Το πετάμε δηλαδή, επειδή είναι πολύ μικρό και ανυπεράσπιστο και δεν μπορεί να αντισταθεί;
θεωρω σημαδι και μαλιστα πολυ καλο σημαδι το γεγονος οτι την ωρα που εσυ εμαθες οτι εισαι εγκυος ο πεθερος εφυγε απο την ζωη οποτε για μενα αυτο ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ ...να κρατησεις το μωρακι και να προσπαθησεις να πεισεις τον αντρα σου οτι ολα ειναι γραμμενα στην ζωη μας οπως και το γεγονος που σου ανεφερα παραπανω..εγω μετα τον γιο μου που ειναι 20 μηνων ειχα 2 αποβολες ...θελουμε τοοοοοοοοοσο πολυ ενα 2ο μωρακι κι ευχομαι να μου ερθει συντομα .....ευχομαι τα καλυτερα
Είναι η τρίτη φορά που γράφω σε αυτό το θέμα, και πραγματικά χαίρομαι για τις απαντήσεις που βλέπω, γιατι μου αποδεικνύουν οτι δεν είμαι μια τρελή συναισθηματική. Χθές το βράδυ παραλίγο να γίνω μαλλιοκούβαρα με τον άντρα μου σε μια συζήτηση που κρατησε τουλάχιστον 5 ώρες μέχρι πολύ αργά το βράδυ, με αφορμή την ιστορία σου (και είμαι και σχεδον ετοιμόγεννη, μου ανέβηκε ο μπέμπης στο κεφάλι!!!). Αυτό πάντως που αποκόμισα από τη χθεσινή μου συζήτηση ήταν το εξής (το οποίο έχω ακούσει σποραδικά και από άλλους άντρες): Πολλοί άντρες βλέπουν ανταγωνιστικά ή εγωϊστικά το γεγονός οτι η γυναίκα κάνει ή δεν κάνει έκτρωση τελικά, και αυτοί δεν μπορουν να κάνουν τίποτε, δηλαδη δεν μπορουν να της επιβάλλουν να κάνει ή να μην κάνει, γιατι το παιδι είναι στο δικό της σωμα. Ετσι λοιπόν, ο άντρας μου γυρισε τη συζήτηση στο οτι η μαμα Β. θα φερει τον άντρα της προ τετελεσμένου γεγονότος κρατώντας το μωρό, ενώ θα έπρεπε να είναι και των δυο απόφαση. Τον ένοιαξε δηλαδή οτι δε θα έχει τόση δύναμη να επιβάλλει την δική του άποψη, και όχι να καταλάβει το ηθικό σου δίλημμα. Ετσι λοιπόν είμαι πλέον πεπεισμένη οτι πολλοί άντρες δεν μπορουν να καταλαβουν τι σημαίνει για μια γυναίκα η έκτρωση, και δεν το βλέπουν ηθικά, αλλά πρακτικά και πολλες φορες ανταγωνιστικά, σαν πάλη ανάμεσα στο ζευγαρι. Εάν και ο δικός σου σκέφτεται έτσι, πραγματικά θα είναι δύσκολο να μην τσακωθείτε άσχημα, εφόσον βέβαια εσύ το βλέπεις ηθικά το ζήτημα. Για άλλη μια φορά σου εύχομαι να μην είναι έτσι, αλλά να τη βρείτε την άκρη. Το ευχάριστο είναι οτι τόσες μαμάδες σε υποστηρίζουν εδώ και στην ανάγκη αν δεν υπάρχει άλλη λύση, δείξε του τις απαντήσεις μας στην ιστορία σου! Τέλος, εχω να σου πω οτι η ιστορία σου μου ήταν πολύ χρήσιμη γιατί μετά από τη συζήτηση που έκανα με τον άντρα μου με αφορμή εσένα, πλέον θα ειμαι extra προσεκτικη μη μείνω έγκυος κατα λάθος, γιατί θα έχω πολύ κακά ξεμπερδέματα. Με πολλή συμπαράσταση, Αρετή.
Η άποψη ότι το παιδί δεν το έκανε μόνη της και επομένως θα πρέπει να είναι εντελώς από κοινού η απόφαση παραβλέπει ένα σηματνικό παράγοντα, ότι καλώς ή κακώς η γυναίκα τραβάει τα πάντα. Και την εγκυμοσύνη, και την έκτρωση αλλά και τη γέννα και ό,τι συνεπάγεται αυτής. Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να πει, ούτε ο πατέρας του παιδιου, τι θα περάσει η κάθε γυναίκα. Προφανώς και πρέπει να συζητήσεις με τον άντρα σου όλα τα ενδεχόμενα και να του δώσεις να καταλάβει πως νιώθεις αλλά και να τον ακούσεις κι αυτόν, να μπεις στη θέση του. Και οποια απόφαση και να πάρεις θα είναι για καλό.
Αυτά τα αφ'υψηλού αυστηρά και δασκαλίστικα "ας πρόσεχες" και οι διάφοροι χαρακτηρισμοί είναι πολύ άσχημοι ειδικά όταν κάποιος άνθρωπος βρίσκεται σε αδιέξοδο και ανοίγει την ψυχή του για να μοιραστεί το πρόβλημά του!!! Η κοπέλα μας δείχνει εμπιστοσύνη,μοιράζεται μαζί μας το πρόβλημά της και ζητάει την άποψή μας.Ο λιθοβολισμός ας λείπει από τις...αναμάρτητες! Αγαπητή μαμα Β. είναι πολύ δύσκολη η απόφαση που καλείστε να πάρετε με τον άντρα σου,όποια κ αν είναι αυτή.Μόνο εσείς οι δυο πραγματικά ξέρετε τι θέλετε και τι μπορείτε να κάνετε.Καλή δύναμη.
Diavasa polla sxolia kapoia apo ta opoia me exorgisan tha elega. Kapoies grafoun oti tous katevei alla telos panton.. i diafora apopsewn einai i "ousia" tou dialogou! Allwste kai gia kapoia alli mporei kai egw na grafw "arloumpes".... Anyway... I katastasi sou einai polli sovari kai dyskoli kai pistevw oti i sxesi sou me ton antra sou tha dokimastei tin epomeni periodo OPOIA apofasi kai na parete! Episis einai SIGOURO oti o antras sou einai poly fortwmenos synaisthimatika afti tin periodo kai ISWS i ektrwsi na einai i efkoli lysi gi afton giati aisthanetai adynamos & animporos gia alles ypoxrewseis twra. Oxi mono gia ta oikonomika sas alla kai synaisthimatika. Isws na fovatai oti den tha mporei na dwsei sto trito paidi to synaisthima pou edwse sta alla dyo!!!! To exw dei na symvainei se pollous afto , asxeta an stin poreia anatrepontai ola afta. Epeidi omws ESY eisai i mana, ESY kyoforeis ki ESY tha peraseis tin oli diadikasia - eite tis egymosinis eite tin alli - pare mia apofasi gia tin opoia tha KOIMASAI ISIXI TA VRADYA!!!! Xerw oti mporei na akougetai kapws egwistiko alla sti thesi sou egw afto tha ekana opoio kostos kai na eixe afto!!!! Genika pistevw oti otan o enas einai adynamos prepei na pairnei ta INIA o allos pou einai pio dynatos... Einai logiko kapoies fores i trampala na gernei ligo pros ti mia plevra. An eiste demenoi kai pragmatika agapimenoi ola tha isoropisoun syntoma.
έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες...!!! επείδη με τον άντρα μου είμαστε πολύ δεμένοι αλλά και πραγματικά αγαπημένοι πάντα οτι απόφαση και να παίρναμε συμφωνούσαμε και οι δυο.θεωρώ πως ενωμένοι θα καταφέρουμε να πάρουμε τη σωστή απόφαση όχι μόνο για εμάς αλλά και για τα παιδιά μας...πάντα αυτό μας απασχολούσε αλλωστε απο τη στιγμη που γιναμε γονεις...!!!! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ....
Na eiste kai oi dyo panta kala kai geroi na frontizete ta paidakia sas!!! Mporei I skia tou penthous na min sas afinei na xareite tipota afti ti stigmi alla o "kairos" einai o kalyteros giatros!!! Exw xasei ki egw ton patera mou kai perasa poly dyskola alla siga siga xamogelasa xana... den eixa alli epilogi!!! Xamogela ki esy loipon gia na voithiseis ton antra sou na xamogelasei kai aftos me ti seira tou .... OLA THA PANE "GOOD"!!!!! ;-)
πολύ δυσκολη κατάσταση. κουραγια πολλα σας ευχομαι κατ αρχην. κατα δευτερον την αποφαση δε γινεται να την παρεις μονη σου. ζητα απτον αντρα σου να κανετε μια κουβεντα οσο πιο ηρεμοι και πιο διαλλακτικοι γινεται -και οι 2, προσπαθηστε να μπειτε ο ενας στη θεση του αλλου, και θα τη βρειτε τη λυση. δεν υπαρχει σωστο ή λάθος. ειμαι σιγουρη πως και οι δυο σας θελετε το καλυτερο για την οικογενεια σας οποτε γι αυτο και μονο ολα θα πανε καλα.
Καλημέρα.. Και συλληπητήρια για τον πεθερό σου! Το να σου χαρίζει Θεός ένα μωράκι είναι ΔΩΡΟ!!!!!!!!! ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ!!!!! ΕΙΜΑΙ ΟΜΩΣ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΣΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΠΙΕΣΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ!! ΜΙΛΗΣΕ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΙΣΤΕΥΩ! ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ!!! ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΣΕ 9 ΜΗΝΕΣ!!!!
Εάν το κρατήσετε, ο άντρας σου σίγουρα θα το αγαπήσει και θα ξεπεράσει το ότι δεν το ήθελε. Εάν δεν το κρατήσετε, εσύ, που το θέλεις τόσο και που θα υποστείς και την όλη διαδικασία, δεν θα το ξεπεράσεις ποτέ... Καθαρά πρακτικά, σου επισημαίνω (στον άντρα σου, δλδ) ότι η διαφορά των δύο μεγάλων με το τρίτο θα είναι σημαντική: δεν θα χρειάζεται τα πράγματα που χρειάζονται οι δύο μεγάλοι γρήγορα. 6 χρόνια σχεδόν είναι αρκετά. Επίσης, υποθέτω, έχετε τα περισσότερα πράγματα που χρειάζεστε για την αρχή. Άρα μένουνε οι εξετάσεις, η γέννα και ελάχιστα πραγματάκια που θα θέλει το μωρό. Εάν το εξηγήσεις στον άντρα σου διεξοδικά, εάν του δώσεις να καταλάβει την ψυχολογία σου, εάν του δώσεις να καταλάβει ότι το "διαπραγματεύεσαι" και δεν το κάνεις επίτηδες... ε... πες του και κάνα ψέμα ότι τάχα μου είδες κάνα όνειρο ή κάτι τέτοιο... είναι σε δύσκολη ψυχολογική κατάσταση τώρα... Όσο για το "δεν το έκανε μόνη της το παιδί" ναι, εν μέρει οι κοπέλες που το λένε έχουνε δίκιο. Αλλά, να αναλογιστούμε λίγο ότι και οι άντρες σηκώνονται και φεύγουνε άμα θέλουνε χωρίς να δώσουν σημασία κι ας είναι και "δικό τους παιδί". Επίσης, ναι, η γυναίκα έχει ένα λόγο παραπάνω: αυτή θα υποβληθεί εάν είναι στην έκτρωση, στην επέμβαση, η δική της ψυχολογία θα επηρεαστεί παραπάνω...
δεν θα σου πω τι να κανεις..συλληπητήρια για την απώλεια σας.. θα σου πω μονο οτι η μαμα μου μετα απο εμενα εκανε 2 αμβλωσεις ,την πρωτη επειδη ο πατερας μυ δεν ηθελε αλλο παιδι και την δευτερη γτ ειχε προβληματα κ επερνε πολλα φαρμακα ,ισως δεν θα επρεπε να το ξερω αλλα ημουν 7 χρονων οταν την ακουσα καταλαθως να το λεει στη γιαγια μου..το μετανιωσαν και οι 2 γονεις μου και αργοτερα που ηθελαν κ αλλο παιδι δεν μπορουσαν να κανουν...ο αντρας σου αυτη τη στιγμη χωρις να θελω να το δικαιολογησω ειναι σαν τα του τραβηξαν τη γη κατω απο τα ποδια..μακαρι να παρεις την πιο καταληλη για σας αποφαση..
Πόσο δικιο έχεις Ράνια!!!!!!! Συμφωνώ απόλυτα με όσα λες!!!
geia sou ki apo mena. sullhphthria gia ton pethero sou. pisteuw oti auto to paidaki erxetai na dwsei xara kai na antistathmisei th thlipsi apo to xamo tou petherou sou... exw ki egw 3 paidakia... pisteuw akradanta pia oti o theos stelnei to kathe paidaki thn pio katallhlh stigmh gia mas kai epishs kai sto 1o kai sto 2o alla polu perissotero sto 3o erxontai polles eulogies sthn oikogeneia kai ola ta problhmata dieuthetountai telika arkei na Ton empisteuteis... oikonomika den einai baros eidika sthn arxh, mazi me ta alla ki auto...epipleon labe ypopsi sou poso asteio einai na isxurizetai kaneis oti den thelei allo paidi giati den mporei natou prosferei auta pou thelei les kai kserei ti tou ksimerwnei aurio, poios mporei na mas diabebaiwsei oti epeidh twra eimaste "kala" tha eimaste kai aurio..... euxomai ta kalutera...
IMARTON!!!!! MA KA8ESE K DIAPEAGMATEYESE MEGALI GYNAIKA POU EXEIS IDI PAIDIA NA 8A KRATISEIS TO 3 PAIDAKI SAS??? K POION RWTAS ENA SWRO ASXETES POU I KA8EMIA PERENI TO DIKEAOMA K SOU LEEI NAI PIGENE SKWTOSETO ,SYGNWMI ALLA AN O ANTRA SOU ITAN YPEU8INOS NA XRISIMOPOIOUSE PROFYLAKTKO,K ESY I IDIA NA MIN KA8OSOUN XIMA K OTI GINEI OTAN DEN 8ELOUME ALLO PAIDI APLA PROSEXOUME!!! PIGENE K SKWTOSE ENA APO TA 2 PAIDAKIA POU EXEIS TOTE,EXOUN KARDIA OPWS K AYTO STIN KOILIA SOU EXOUN PSYXI OPWS K TO MWRAKI AYTO POU DYSTIXOS VIW8EI APO TIS PRWTES MERES TIS ZWOULAS TOU TIN APORIPSI TIN ANEY8INOTITA APO TOUS IDIOUS TOU TOUS GONEIS TOU....VALE NA DEIS KANA VIDEO ME EKTROSI ...K META KSANA ANARWTISOU ESY AN 8A KANEIS TO XATIRI TOU ANTRA SOU NA SKWTOSEIS MIA KARDIA POU XTYPAEI NIW8EI K PERIMENEI AGAPI...
καταρχάς σε ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες έστω και τόσο σκλήρα.Θα ήθελα απλά να σου πω πως ούτε χύμα καθόμουνα ούτε ο άντρας μου ειναι ανεύθυνος και δεν χρησιμοποιησε ολα τα σωστά και απαραίτητα μεσα για να μη συμβεί αυτο....η μέχρι τώρα ζώη μας αν μη τι αλλο δεν αποδεικνύει οτι είμαστε ανεύθυνοι και ως γονείς και ως άνθρωποι...έχω κάνει απίστευτες θυσίες για την οικογενειά μου καθως και ο άντρας μου....δε μπορούμε να κρίνουμε τόσο σκληρά έναν άνθρωπο και μια κατάσταση...παντως ειλικρινά σε ευχριστω μεσα απο τη καρδια μου...!!!!
συγγνωμη που θα σου απαντησω κι εγω ετσι χυμα αλλα προσωπικα δεν γνωριζω καποιον παντρεμενο που να χρησιμοποιει προφυλακτικο σε καθημερινη βαση και στην τελικη δεν καταλαβα καλα εκανε και εκανε χυμα σεξ παντρεμενη ειναι εδω κανουνε σεξ χυμα κοριτσακια 15 χρονων ...τι λεμε τωρα
Μαμά Β., μην έχεις ενοχές για τίποτα, όποια απόφαση κι αν πάρετε με τον σύζυγό σου. Πραγματικά, όταν κρατάς το μωρό σου στα χέρια σου δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα. Νιώθεις την αγάπη σου να ξεχειλίζει απο παντού, κλαις απο χαρα, λάμπεις απο ευτυχία, τρέμεις στην ιδέα ότι μπορει να πάθει κάτι....Όμως τα πράγματα δεν ειναι πάντα ρόδινα. Οι δυσκολίες, τα εμπόδια και τα διλήμματα που μας έρχονται στη ζωή, μας κάνουν πιο δυνατούς. Μην κάθεσαι να ακούς ότι είναι θέλημα θεού κλπ κλπ κλπ Σκέψου αν πραγματικά στις δύσκολες εποχές που ζούμε ( και δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει) μπορείς να προσφέρεις αυτα που θέλεις και πρέπει σε τρία παιδιά. Σίγουρα θα χρειαστουν πολλες θυσιες που ειμαι σιγουρη οτι εισαι διατεθειμένη να τις κάνεις. Κανείς απο μας εδω δεν γνωρίζει την οικονομική σου κατάσταση για να κρίνει. Σκέψου γιατι στην αρχη ήσουν κάθετα αντίθετη με το να το κρατήσεις, ξαφνικά συνδιάζοντάς το με τον θάνατο του πεθερού σου άλλαξες γνώμη. Μην νομίζεις ότι είμαι υπέρ της έκτρωσης, ίσα ίσα το αντίθετο. Έχοντας περάσει πολυ άσχημες καταστάσεις μέχρι να καταφέρω να κάνω 2 παιδάκια (10 χρόνια και πολλές εξωσωματικές) είμαι σίγουρα ενάντια στο να γυρνάει κάποιος την πλάτη του σε ότι του προσφέρει απλόχερα η φύση. Όμως δυστυχώς πολλές φορές είμαστε αναγκασμένοι να βάζουμε τη λογική πάνω απο το συναίσθημα. Βάλε τα όλα κάτω και σκέψου, φαντάζομαι έχεις καιρο ακόμα. Και κάτι τελευταίο: Η απόφαση θα πρέπει να είναι κι απο τους δυό σας. σου εύχομαι καλή δύναμη. Θα τη χρειαστείτε ό,τι κι αν αποφασίσετε.
Μην το ρίξεις το μωράκι!!! Κανένα πρόβλημα όσο σοβαρό και να΄ναι και καμία κατάσταση όσο άσχημη να΄ναι δεν αξίζουν τη θυσία μιας ζωής! Μια ζωή έφυγε αλλά μια άλλη έρχεται και είναι κρίμα να τη χαλάσεις,όλα διορθώνονται όταν υπάρχει αγάπη, μην το ξεχνάς αυτό! Περίμένω στο μέλλον να διαβάσω την ιστορία τοκετού σου και που ξέρεις,μπορεί τώρα να κάνεις το κοριτσάκι! Εύχομαι να με ακούσεις...
...σκέψου μόνο οτι ξεκίνησε να χτυπά η καρδούλα...κάνε προσευχούλα και τον σταυρό σου κ όλα θα πάνε καλά...κ εγώ αν κ ανεργη έκανα το τρίτο μωρό μου...θα συμφωνήσω με τη Βίκη...κοντα στα δυο παιδάκια θα ρθει κ θα μεγαλώσει κ το τρίτο...εύχομαι να πάνε όλα καλά...θα περιμένω νέα σου χαρούμενα!!!
Αγαπητή μου Β. , θέλω να σου μεταφέρω τι ακριβώς είπε ο δικός μου άντρας όταν του διάβασα την ιστορία σου: "πες της να ρωτήσει τον άντρα της αν έχει την εντύπωση ότι η έκτρωση θα διορθώσει τα οικονομικά προβλήματα και αν η απάντηση είναι "ναι", έχει την εντύπωση ότι οι τύψεις θα σβήσουν όταν δεν θα υπάρχουν πλέον αυτά τα οικονομικά προβλήματα? Όσο δύσκολα κι αν είναι τα οικονομικά όλων μας, νομίζω ότι μια ψυχή μπορεί να μεγαλώσει σε μια αγαπημένη οικογένεια, με λίγα καλούδια! Αν κάνεις την έκτρωση και το μετανιώσεις μετά, και 15 παιδιά να κάνεις ακόμα, το μυαλό σου θα είναι συνέχεια σε εκείνο το ένα!" Φιλικά Ηρώ
Πρώτα απ' όλα συλληπητήρια για τον πεθερό σου. Ένας άνθρωπος έφυγε και ένας άλλος παλεύει να έρθει στη ζωή...Όποια απόφαση και να πάρεις είμαι σίγουρη ότι η σχέση σας με τον άντρα σου θα περάσει από μεγάλο σκόπελο... Γι' αυτό προσπάθησε να πάρεις την απόφαση που θα σου επιτρέπει να κοιμάσαι τα βράδυα... Όλοι έχουμε οικονομικά προβλήματα, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Να είσαι σίγουρη όμως ότι το 3ο παιδί δεν προκαλεί τεράστια αναστάτωση στα οικονομικά σας, τουλάχιστον τώρα στην αρχή. Αργότερα, μεγαλώνοντας και πηγαίνοντας σχολείο υπάρχει ένα "θεματάκι", όμως μέχρι τότε πολλά μπορούν να έχουν αλλάξει. Κι εγώ έχω 3 παιδάκια και κατά διαστήματα φιλοξενώ και ένα ακόμα και σε διαβεβαιώνω ότι δε θα άλλαζα τίποτα σε αυτό. Οι χαρές είναι πολύ περισσότερες από τις όποιες λύπες και στεναχώριες. Τέλος θα ήθελα να σου πω ότι πρέπει να δώσεις λίγο χρόνο στον άντρα σου να μπορέσει να συνειδητοποιήσει την κάτάσταση στην οποία βρίσκεστε... Ελπίζω από καρδιάς να πάνε όλα κατ' ευχή και να γίνει το καλύτερο για όλους σας
Καλή μου μανούλα Β καταρχήν συλληπητήρια για τον άνθρωπο που χάσατε. Η κατάσταση σου είναι πραγματικά πολύ δύσκολη. Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα σου πει τι να κάνεις αλλά σαν ξένη βλέπω πως ο σύζυγος σου δεν είναι σε φάση για να σκεφτεί ένα τρίτο παιδί καθώς ακόμα θρηνεί τον χαμό του πατέρα του. Δώσε λίγο χρόνο και σε έκεινον και σε εσένα για να σκεφτείτε μαζί τι είναι καλύτερο για την οικογένεια σας καθώς τώρα το συναισθηματικό σας φορτίο είναι ιδιαίτερα αυξημένο και είστε και οι 2 ψυχικά πολύ κουρασμένοι από την όλη κατάσταση. Η απόφαση πρέπει να παρθεί από κοινού έχοντας πάντα στο μυαλό σας την ευτυχία της οικογένειας σας. Εύχομαι ό,τι και αν αποφασίσετε να είναι τελικά και το σωστό.
Ειναι δυνατον να δινουν ορισμενες γυναικες συμβουλη του στυλ "Κρατα το, δικο σου ειναι το σωμα και κανεις οτι θελεις" ή "Αφου το θελεις, μην ακους κανεναν"? Μα ειμαστε καλα? Μονη της το εκανε το παιδι? Μιλαμε για εναν ανδρα που ειναι ο συντροφος της και εχει ΙΣΑΞΙΟ λογο με της μαμας στο αν θα κρατησουν ή οχι το εμβρυο. Δεν ειναι δικη της αποφαση μονο και σιγουρα δε μπορει να το κρατησει επειδη "ετσι θελει". Αν μια γυναικα θελει να εχει την αποφαση ΜΟΝΟ στα δικα της χερια, ας παει σε τραπεζα σπερματος να μεινει εγκυος. Απο τη στιγμη που ειναι παντρεμενη και εχει εναν συντροφο ο οποιος συμβαλλει στην εγκυμοσυνη, εχει το ιδιο ακριβως ποσοστο δικαιωματος στην αποφαση οπως αυτη. Σου ευχομαι να παρεις την καλυτερη αποφαση ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 2 ΣΑΣ. Μην σκεφτεσε εγωιστικα, δεν εμεινες μονη σου εγκυος. Παρε σοβαρα υποψιν την γνωμη του ανδρα σου γιατι αν δεν την παρεις και κανεις οτι θελεις παρα τις αντιρρησεις του, η σχεση σας θα κλονιστει πολυ.
ναι αλλα μονη της θα κανει την εκτρωση,ετσι;;εκεινη θα εχει το ψυχολογικο βαρος,εκεινης το σωμα θα το περασει αυτο...δεν λεω να πει''αυτο θελω κ αυτο θα κανω'' αλλα μην λεμε οτι εχουν και τον ιδιο λογο πανω σε αυτο το μωρο...δεν το εκανε μονη της ,οκ.αλλα οταν κανουμε ελευθερα αυτα συμβαινουν...η εκτρωση δεν ειναι αντισυλληψη....τουλαχιστον η κοπελα θελει να αναλαβει τις ευθυνες της ,ο αντρας της να τις διωξει με τον ''ευκολο'' τροπο...καταλαβαινω πως η απωλεια του πατερα τον κανει να σκεφτεται ετσι αυτην την στιγμη οποτε προτεινω να τον αφησεις να ηρεμησει κ να το ξανασυζητησετε....ελπιζω να πανε ολα καλα για ολους!!!
Γιατί νομίζω πως είσαι άντρας; Ή γυναίκα που δεν έχει κάνει παιδί;
μαζί το γράψαμε, δεν ειναι τυχαίο... Ισως ο/η Μ-Γ να είναι αντρας. Πάντως μου θυμίζει την αντιδραση του δικού μου άντρα.
Ειλικρινά μιλάς σαν άντρας... Η τουλάχιστον σα γυναίκα που δεν έχει μείνει έγκυος καιδεν έχει γεννήσει... Δεν ειναι θέμα εγωισμού, είναι ηθικό το δίλημμα.
Ο τρόπος σας είναι τόσο άσχημος που χάνετε το όποιο δίκιο σας. Σκεφτήκατε ότι μπορεί να διαβάζουν γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση; Και ότι ΔΕΝ είστε καλύτερες απ΄αυτές; Κι αν όντως είναι άντρας αυτός που γράφει, ξέρετε την ιστορία του; Μπορείτε τόσο άνετα να έχετε άποψη για κάτι τόσο προσωπικό προβάλλοντας ως μοναδικό "επιχείρημα" το ότι είστε μητέρες. Είναι πραγματικά απαίσιο.
Απαντάω σε πολύ συγκεκριμένη συμπεριφορά που θυμίζει άντρα, και αυτή είναι το κόλλημα οτι "αγνοούμε τη γνώμη του άντρα σε μια απόφαση που αφορά και τους δύο". Τον άσχημο τρόπο που τον είδες; Γράψε μου κάτι που είπα και είναι υβριστικό ή προσβλητικό. Επίσης έχω κάθε δικαίωμα να είμαι κατά των εκτρώσεων και να το δηλώνω, καθώς όπως είπα είμαι κι εγω το 3ο παιδί που θα το "έριχναν" αλλά δεν πρόλαβαν γιατί η εγκυμοσύνη ηταν προχωρημένη. Πές το ψυχικό τραύμα, εγώ το λέω κοινή λογική, γιατι αν με ρωτήσεις μου αρέσει που ζω και δε θα ήθελα να με "ριξουν", όπως και στους περισσότερους ανθρωπους που είναι στοιχειωδώς ψυχικά υγιείς. Τώρα, αν κάποια κοπέλα έκανε εκτρωση, δεν πρόκειται να της βγάλω τα μάτια γιατί απλά δεν έχει την ίδια οπτική γωνία με μένα και αυτο που απαντησα στο/η M-Γ. δεν υποδηλώνει κάτι τετοιο.
Αγαπητή μανούλα θα συμφωνήσω κι εγώ με τις περισσότερες μανούλες και θα σε συμβουλέψω να κρατήσεις αυτό το μωράκι.Το θεωρώ πολύ εγωιστικό να κοιτάμε να βολευτούμε εμείς (να μη ζοριστούμε οικονομικά και να μη ζοριστουμε γενικώς..) και να σκοτώνουμε μια ψυχούλα η οποία δε φταίει σε τίποτα..Αν δε θέλουμε άλλο παιδί προσέχουμε για να μην έχουμε. Έχει λίγες μέρες που γέννησα το τρίτο μας παιδάκι.Το κοιτάζω αυτή τη στιγμή και ούτε να διανοηθώ δεν μπορώ ότι θα μπορούσα να το είχα σκοτώσει..Θα σε ακολουθεί για μια ζωή αυτό που θα κάνεις. Πες στον άντρα σου να κοιτάξει τα παιδάκια σας και να σκεφτεί αν θα μπορούσε να είχε σκοτώσει ένα από αυτά.. Πιστεύω ότι θα το μετανιώσεις σίγουρα αν αποφασίσεις να μην το κρατήσεις και είμαι σίγουρη πως αν το κρατήσεις τελικά ποτέ δε θα σκεφτείς γιατί το κράτησα και δεν το έριξα. Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά, να ηρεμήσετε και να το σκεφτείτε καλά το θέμα.
Σήμερα όλα είναι δύσκολα, είτε έχεις 2ειτε 3 παιδάκια.. Να το κρατήσεις αφου το θέλεις.. Κ να εξηγήσεις στον άντρα σου πως τα δύσκολα θα περάσουν κ θα είστε ευτυχισμένοι με τα παιδάκια σας..
Αν και δεν μας εχεις διευκρινησει ακριβως για ποιο λογο δεν θελει ο αντρας σου το παιδι, εγω νομιζω θα τον πεισεις. Και μια φιλη μου που της εκατσε 3ο και ειχε παρομοιο προβλημα με τον αντρα της, τελικα οχι μονο το κρτησε αλλα εχει κανει και 4ο. Το μεγαλυτερο επιχειρημα της ηταν αφου δεν ηθελες παιδι τοτε γιατι καναμε ελευθερα??Μονο δικη μου ευθυνη του ειπε ειναι να φυλαχτω?? Αντε με το καλο!!!
ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΠΕΡΙΜΡΝΩ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ Κ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΟΥΤΕ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ..ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΚΙ Ο ΙΔΙΟΣ.ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΟΥΜΕ. ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΕΣΥ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ Κ ΘΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΜΙΑ ΖΩΗ.ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.
Ημουν ήδη μητέρα όταν έμαθα ότι η μητέρα μου έκανε έκτρωση μετά από μένα. Ένιωσα απίστευτο πόνο και λυπήθηκα πάρα πολύ που δεν είχα τώρα αυτό το μικρότερο αδερφάκι. Γνωρίζοντας τα γεγονότα μετά από αυτό ξέρω ότι παρά το γεγονός ότι ήταν δύσκολα τα πράγματα τότε, αυτό το παιδί θα είχε πραγματικά βοηθήσει όλους μας, θα είχε φέρει μια ισορροπία που χρειαζόμασταν και δεν θα άφηνε τόση πίκρα κι εχθρότητα στη σχέση των γονιών μου, σε σημείο που ακόμη και σήμερα να το καταλογίζουν ο ένας στον άλλο...Επίσης κατάλαβα εκ των υστέρων ότι σαν παιδί οι κεραίες μου το "είχαν πιάσει" και με επηρέασε πολύ στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου.
Καταλαβαίνω ακριβως τι λές. Εγραψα και πιο πάνω την άποψή μου για τις εκτρώσεις. Ενας λόγος που έχω αυτήν την άποψη είναι οτι κι εγώ ήμουν το 3ο παιδί που δεν ήθελαν, αλλά άργησαν να το καταλάβουν και δεν ΠΡΟΛΑΒΑΝ να κάνουν εκτρωση... Το έμαθα τυχαία από 3ο άτομο γυρω στα 17 μου και πιεσα τη μητερα μου αρκετά για να το παραδεχτει. Κι εμένα το γεγονός αυτό με επηρέασε πολυ... Αλλά ένα είναι σίγουρο: Πως ό,τι κι αν έχω περάσει δε μετάνοιωσα που ζω, αυτό να σκέφτονται όλες οι γυναίκες πριν κάνουν έκτρωση.
Αν κατάλαβα καλά, στην αρχή δεν το ήθελες το παιδί και στη συνέχεια το συνδύασες με την απώλεια του πεθερού σου και αποφάσισες να το κρατήσεις με κάθε τίμημα... Θεωρώ ότι η πρώτη σου απόφαση ήταν πιο ψύχραιμη και ίσως πρέπει να ακολουθήσεις αυτήν. Από την άλλη, απ' τη στιγμή που το ΘΕΛΕΙΣ αυτό το παιδί, θα σου είναι πολύ δύσκολο το να μην το κρατήσεις... Συζήτησέ το με τον άντρα σου. Μαζί πρέπει να αποφασίσετε! Φρόντισε απλά και από τη δική σου την πλευρά αλλά και από τη δική του να ακουστούν όλες οι σκέψεις, οι φόβοι, τα επιχειρήματα... πάρτε μια απόφαση και ξανασυζητήστε την λίγες μέρες μετά μήπως κάτι έχει αλλάξει γιατί σίγουρα δεν είναι μια εύκολη απόφαση...
Μην κάνεις κάτι για το οποίο θα μετανιώσεις μετά για μια ζωή..... αν πραγματικά το θέλεις κράτησέ το . Ολα θα γίνουν έτσι όπως πρέπει.
Ο ΘΕΟΣ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ.
συμφωνω απολυτα με τη GINA. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΑΥΤΟΣ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ Η ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ. ΣΚΕΨΟΥ ΜΑΜΑ Β. ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΕΣΥ Η ΙΔΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΠΕΙΔΗ Η ΜΑΜΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΕΚΤΡΩΣΗ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΕ 8 ΜΗΝΕΣ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣ!!!!!!
Δώσε λιγο χρόνο στον άνδρα σου...είναι πολύ πρόσφατη η απώλεια σας...και για τους άνδρες τελικά ο χαμός του μπαμπά είναι μεγάλο πλήγμα (ο δικός μου εκανε 3 χρονια να δεχτεί την καινούργια κατάσταση). Νομίζω πως όταν θα ηρεμήσει λίγο, θα το ξανασκεφτεί λογικά. Μια ζωή έφυγε, μια καινούργια σχηματίζεται...κι η ζωή είναι ζωή και πάει μπροστά. Ο ενδοιασμος σας λόγω οικονομικων προβλημάτων είναι πολύ προσωπικο θέμα.....εσείς ξέρετε. Σκεφτείτε όμως παράλληλα πως όλοι πάνω κάτω είμαστε στην ίδια κατάσταση λόγω εποχών. Κι οι πρόγονοι μας που ήταν σε ακόμη χειρότερη μοιρα (με πραγματικά προβλήματα επιβίωσης και υγείας), κάνανε τόσα παιδια. Συλληπητηρια για τον χαμό του πεθερου σου...εύχομαι ολόψυχα να σας πάνε όλα δεξιά! Να είσαι ήρεμη όσο μπορείς για να είναι καλά το έμβρυο...
γλυκια μου αχ πως σε καταλαβαινω!!!εμαθα μετα απο 16 χρονια απο το δευτερο παιδι μου οτι περιμενω τριτο παιδι, ειχα μωλις 2 μηνες μαθει πως η μαμα μου εχει λιγους μηνες ζωης κ το ποιο πιθανο ηταν να μην γνωρισει το αγγελουδι μου. Ολοι ειπαν πως ηταν σταλμενο απο το Θεο μια κ εχανα ενα κομματι μου, μου εστελνε το μωρο. Δεν σκεφτηκα ουτε μια φορα να μην το κρατησω ειμαι πολυ κατα , δεν μπορει οταν θελεις ενα μωρο να λες απο τα πρωτα λεπτα που το μαθαινεις πως ειναι το μωρο σου κ οταν δεν το θες να θελεις να του στερισεις τη ζωη κ να σηαινει τιπ. Ολοι εχουμε οικομικες δυσκολιες αλλα καθε παιδι εχει την τυχη του κ ολα τα καταφερνουμε αν θελουμε, αγαπη αμα υπαρχει ολα γινοντε. Να ειστε καλα κ με το καλο το μωρο σου, ειμαι σιγουρη πως αν σε αγαπαει οπως λες, αν το θελεις πραγματικα δεν θα σε βαλει σε αυτη την διαδηκασια. Συζητησε το μαζι του δωστου να καταλαβει τι σημαινει για σενα αυτο το μωρο κ πως ειναι καρπος της αγαπης σας κ ποσο υπεροχο θα ειναι να εχετε το μωρο σας που ηρθε τοσο απροσμενα σε αυτην την δυσκολη στιγμη της ζωης σας.Εγω κρατησα μετα απο πολλες δυσκολιες το μωρο μου, δυο μηνες αφου εχασα τη μανουλα μου. Τωρα ειμαι χαρουμενη, περνω κουραγιο κ δυναμη απο εκεινον. Με το καλο ευχομαι να μαθουμε τα ευχαριστα για το μωρακι σου κ απολαυσε καθε στιγμη της εγκυμοσυνης σου, εγω ημουν ατυχη κ δεν ευχαριστηθηκα ουτε μια μερα.
Αχ, αγαπημένη μου Β! Εγώ δεν είμαι και τόσο της άποψης οτι το μωράκι σου "είναι σταλμένο από το Θεό" (γενικά δεν είμαι άνθρωπος με ιδιαίτερη σχέση με το Θεό), απλά γενικά είμαι κατά των εκτρώσεων και δε θα έκανα ποτέ, γιατί θεωρώ οτι η ζωή του παιδιού μου δε μου ανήκει για να την αφαιρέσω. Και επιβεβαιώθηκα στην αποστροφή μου στις εκτρώσεις, οταν έμεινα έγκυος και είδα μικροσκοπικά χεράκια και ποδαράκια στο υπερηχογράφημα της 9ης μόλις εβδομάδας, οπου έπαθα σοκ, γιατί δε φανταζόμουν οτι έμοιαζε με άνθρωπο σε τόσο μικρή εβδομάδα. Το ξέρω οτι με αυτά που λέω δυσχεραίνω την ψυχολογική σου κατάσταση αν τυχόν αποφασίσεις να κάνεις έκτρωση, και μπορεί επίσης να με ψέξουν πολλές κοπέλες που έχουν κάνει εκτρώσεις. Ειλικρινά ομως, πιστεύω πως καλύτερα να γεννήσεις και να δώσεις το παιδί σου σε ενα ζευγάρι που θέλει να υιοθετήσει ένα παιδάκι, παρά να του αφαιρέσεις τη ζωή του. Θα σου φανεί χαζό αυτό που θα πώ, αλλά είναι ένα δείγμα: Βλέποντας πολλά χρόνια το "Παμε Πακέτο", δεν έχω δεί ουτε μια φορά παιδί να πει στη βιολογική του μητερα "γιατί με γέννησες". Ολα λένε "ευχαριστώ που δεν έκανες εκτρωση και με πήρε η τάδε οικογένεια". Τέλοσπάντων, για να μη μακρυγορώ, ο άντρας σου είναι απλά άντρας, και δεν μπορεί να καταλάβει στο πετσί του πως είναι να μεγαλώνει μέσα σου μια ζωή, και πως βλέπει το έμβρυο μια γυναίκα που έχει γίνει μάνα. (Κι εγώ που γενικά δεν ήθελα να κάνω παιδιά, ούτε και ο άντρας μου, όταν έκανα μαζί του συζητηση για εκτρώσεις, πάντα διαφωνούσαμε. Ακόμη και τώρα που του είπα την περίπτωσή σου, μου απάντησε οτι πρέπει να κάνεις έκτρωση χωρίς να το σκεφτεί καθόλου, επειδη δεν μπορείς να μεγαλώσεις άλλο παιδί). Η δική μου γνώμη είναι να δείξεις ψυχραιμία και να αφήσεις να περάσει λίγο ο πόνος του άντρα σου, ωστε να το συζητήσετε ήρεμα. Οταν το συζηττήσετε, κάνε τον να καταλάβει το γιατί δεν ΜΠΟΡΕΙΣ να κάνεις έκτρωση, όχι το γιατί ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ. Φέρτον στη θέση σου, για να σε καταλάβει. Πες του οτι τα οικονομικά κάποια στιγμή θα φτιάξουν, η ζωούλα όμως που θα έχει φύγει δε θα γυρίσει πίσω. Το σημαντικό είναι όμως να μην τσακωθείτε και να μη γινει αιτία αυτή η εγκυμοσύνη για μεγάλης διαρκειας ένταση μεταξύ σας. Οπλίσου με ψυχραιμία κι αποφασιστικότητα, σκέψου καλά πως και τι θα του πείς ωστε να σε καταλάβει, και μην κάνεις πίσω. Φιλικά, Αρετη.
Είναι τόσο καλό σημάδι! Να το δεις και να το αποδεχτείς! Να το περιμένεις με χαρά να έρθει. Να χαίρεσαι την οικογένειά σου που θα μεγαλώσει με άλλο ένα μέλος. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο.
Γλυκιά μου, πριν από 8 περίπου μήνες βρέθηκα ακριβώς στην ίδια κατάσταση με 'σένα. (Η μόνη διαφορά είναι ότι τον πεθερό μου τον είχαμε χάσει ήδη...) Σε καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί και ο δικός μου άντρας δεν ήθελε με τίποτα ένα τρίτο παιδί. Ανεύθυνη με είπε, ότι δεν σκέφτομαι τα δύο ήδη υπάρχοντα παιδιά μου είπε και άλλα πολλά τέτοια βαρύγδουπα που υποτίθεται ότι θα μου έφτιαχναν έναν πιο εύκολο δρόμο προς την... "απόξεση". Όμως, για να μην στα πολυλογώ, αυτή τη στιγμή είναι περήφανος που περιμένει την τρίτη κόρη του και καμαρώνει σαν γύφτικο σκερπάνι. Ναι, τα κατάφερα... Τον έπεισα και έσωσα τη ζωούλα που είχα και έχω ακόμα για λίγο μέσα μου! Δεν ήταν εύκολο ομολογώ, έκλαψα πολύ (όχι για να τον "ρίξω", μην παρεξηγηθώ, αυθόρμητα έβγαινε σε κάθε κουβέντα μας) και του είπα κάτι χαρακτηριστικό που ακόμα θυμάται... "Έτσι όπως μας έχουν κάνει θα ζοριστούμε έτσι κι αλλιώς... είτε με δύο είτε με τρία, ίσως και να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι τα παιδιά μας αν μάθουν να μοιράζονται περισσότερο..." Άλλωστε πάντα ήμουν η αισιόδοξη της παρέας! Κοίτα εσύ να μην πικραίνεις τη ζωούλα που έχεις εκεί μέσα και με όμορφο τρόπο εξήγησέ του ότι δεν μπορείς να το κάνεις και ούτε καν να το σκεφτείς σαν ενδεχόμενο. Κι όπως μεγάλωσαν τα δύο σας παιδάκια θα μεγαλώσει και το τρίτο. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο και πάνω απ'όλα με το καλό να έρθει το μωράκι σου. Ελπίζω να έχουμε τα καλύτερα νέα σου!
egw perimenw to 4 paidaki mas kai eimaste poly eytixismeni....pws re paidia merikoi mpampades milane toso eykola gia ektrwsi?valton koritsi mou na dei pws ginete mia ektrwsi kai meta ta leme....me pio dikaiwma tha apofasizoyme emeis gia mia zwoyla poy apofasise na erthei ston kosmo....as prosexe sto katw katw kai esy kai o antras sou...sugnwmi pou milaw etsi....alla exw frikari kai mono poy perase san skepsi apo to myalo sas.kratato kai tha deis ti mwro tha einai ayto.....tha einai to kalytero to pio eksipno kai to pio omorfo....kai an eisai xristiani na xereis oti to trito paidi mesa stin ikogenia symbolizei tin agia triada....gia a''yto to leme kai to paidi toy theoy...den tha katalaveis pote tha megalwsei....kai ola tha soy erthoyn volika...min perimeneis kanontas ena fono na soy pane kala ta pragmata sti zwi soy...sto katw katw tha SKOTWSEIS to idio to PAIDI SOY? as paroyme kai ayta ta paidia poy exoyme kai as ta skotosoyme....ti les?epidei ekeino den to vlepeis?//////////// se filw glyka o theos na einai mazi soy...
Το καθε παιδι εχει την τυχη του...μην το καταδικασεις πριν γεννηθει. Ο αντρας σου στεναχωρηθηκε για την απωλεια του πατερα του και αποφασιζει τον θανατο του παιδιου του?? Εσυ εγραψες οτι ειστε μια υπεροχη οικογενεια, γεματη αγαπη και ευτυχια...Οποτε λογικο ειναι να τα βρειτε και να σεβαστει την αποψη σου, αν οντως ισχυει αυτο!
Ανεξάρτητα από τα περί θεού που θα ακούσεις αρκετά εδώ, μην πάρεις την απόφασή σου με βάση το φόβο. Ούτε πιστεύω πως η γυναίκα έχει περισσότερα δικαιώματα απ΄τον άντρα και ότι η ιδέα ενός παιδιού μπορεί να γίνει "συνήθεια". Εσύ ξέρεις καλύτερα γιατί ο άντρας σου αντέδρασε αρνητικά. Ο χαμός του πατέρα του σίγουρα παίζει ρόλο, όπως και τα οικονομικά προβλήματα, τα οποία βαραίνουν τον άντρα περισσότερο λόγω στερεοτύπων (δεν είμαι αρκετά καλός, είμαι λίγος, κτλ) Δείξ΄του κατανόηση, αγκάλιασέ τον, στήριξέ τον όσο μπορείς. Θα δεις ότι όλα θα πάνε καλά. Καλά γεννητούρια! :)
ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΖΩΗ ΣΕ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΣΤΕ!ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙΣ ΜΙΑ ΖΩΗ!ΠΕΙΣΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟ ΚΕΝΟ ΤΗΣ ΑΠΩΛΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΘΕΡΟΥ ΣΟΥ.ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΔΙΑΚΟ ΤΟ ΟΤΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΕΣ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΕΓΚΥΟΣ,ΕΦΥΓΕ ΜΙΑ ΨΥΧΗ,ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΖΩΗ!!!!!!!!!!!!!!!!ΠΕΣ ΤΟΥ ΤΟ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΛΕΩ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΕΘΕΡΟΥ ΣΟΥ!Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΘΑ ΧΑΡΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ!!ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑ!!!!!!!ΘΑ ΧΑΡΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΟΥ-ΜΑΜΑ ΜΑΓΔΑ
θα συμφωνησω και εγω με τα προηγουμενα σχολια, δεν υπαρχει λογος , επειδη χαθηκε ενας ανθρωπος , να χαθει αλλος ενας...... καταλαβαινω την κατασταση του αντρα σου, αλλα και αυτος πρεπει να καταλαβει πως εχετε και οι δυο ευθυνη για αυτη την εγκυμοσυνη και πως δεν ειναι σε θεση να ειναι "κατηγορηματικος", οπως εγραψες, για τον τερματισμο της. ηρθε ενα ζουζουνακι σε μια ασχημη φαση της ζωης σας, ε και τι εγινε?? δεν ηταν δικη του επιλογη...... πρεπει να το αγκαλιασατε και να το δεχτείτε!! ολα θα φτιαξουν στην πορεια και θα ειναι ασχημο να εχετε κανει κατι για το οποιο θα μετανιωσετε αργοτερα.... μιλα με τον αντρα σου και προσπαθησε να τον ηρεμησεις, να του εξηγησεις και να του δωσεις να καταλαβει πως εχεις μια ζωουλα μεσα σου!!!!
Εγω παντως ανατριαχιασα οταν διαβασα τα οσα γραφεις!Θα συμφωνησω με την Χριστιανα:το μωρακι αυτο ειναι δωρο Θεου.Κρατησε το και ο Θεος που σου το εστειλα θα σε βοηθησει να το μεγαλωσεις κι ολας ισως "στελνοντας" σου μια καλυτερη δουλεια.Προσπαθησε να πεισεις τον αντρα σου. Ευχομαι ολα να πανε καλα!!!
Είναι ένα δώρο που σου πρόσφερε ο Θεός...Αν δεν το ήθελε από την αρχή έπρεπε να προσέχει για να μην έρθει.. Από την άλλη έφυγε ένας άνθρωπος από τη ζωή και έμαθες για μια καινούργια ζωή..Ίσως είναι ένα καλό σημάδι..
ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΜΑ Β. ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΣΑΣ.. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΔΥΣΚΟΛΗ.. ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ (ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΟΣ) Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΘΑ ΤΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΠΕΡΑ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΛΗΣΗ. ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΤΟ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΘΑ ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΗ Η ΝΕΑ ΖΩΟΥΛΑ.. ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΣΟΥ ΠΕΙ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΛΙΣ ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΕΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ.. ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΣΟΥ ΑΝΟΙΚΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΣΕΝΑ..
Συγνωμη Πωλινα αλλα εισαι πολυ λαθος. Το μωρο δε το εκανε μονη της ουτε με τον τοιχο. Το εκανε με τον συντροφο της και εχει οσο λογο στο αν θα το κρατησει οσο εχει και η ιδια. Δε καταλαβα γιατι παντα οι μπαμπαδες και οι ανδρες πρεπει να περιθωριοποιουνται ετσι. Αλλο το να συζητησει μαζι του και να προσπαθησει να τον πεισει και αλλο το κραταω και δε λογαριαζω το τι θελει ο ανθρωπος που μαζι του εμεινα εγκυος. Φυσικα και εχει λογο, ισαξιο με την μητερα. Η συμβουλη μου ειναι, εφοσον θελεις το παιδι, προσπαθησε ΟΣΟ μπορεις να πεισεις τον ανδρα σου με επιχειρηματα. Εαν συνεχισει να ειναι κατηγοριματικος στο να μη το θελει, ειναι μια πολυ δυσκολη κατασταση. Παντως εαν το κρατησεις ενω ο ανδρας σου δεν το θελει, μην ξαφνιαστεις μετα εαν οι σχεσεις σας αρχισει να διαλυετε. Δε μπορεις να αναγκασεις καποιον να γινει πατερας ξανα με το ζορι. Εισαι σε πολυ δυσκολη κατασταση. Ελπιζω να παρεις τις σωστες αποφασεις.
"Δε μπορεις να αναγκασεις καποιον να γινει πατερας ξανα με το ζορι. " Δηλαδή τι νομίζεις; Οτι όλη η σκασίλα μιας μητέρας που έμεινε έγκυος κατα λάθος είναι πως θα ...τυλίξει τον άντρα της αναγκάζιντας τον να γίνει πατερας ...με το ζόρι;;; Μα είναι αστείο αυτο! Πιστεύεις οτι για κείνη δε θα είναι πακέτο να μεγαλώσει άλλο ένα παιδί;;; Ομως πάνω απ' όλα είναι οι ηθικοί ενδοιασμοι οτι με μια εκτρωση ουτε λίγο ουτε πολύ σκοτώνεις το παιδί σου, αρα δεν μπορεί να το κάνει και αρα θέλει να το κρατήσει. Ειλικρινά θα εκπλαγώ πολύ αν μου πεις οτι ΔΕΝ είσαι άντρας Μ-Γ, διοτι αυτές τις επιπόλαιες κουβέντες όσον αφορά τις εκτρώσεις, δε θα περίμενα να τις ακούσω από στόμα γυναικείο. Ακριβώς τα ίδια με σένα μου ξεστομισε και ο άντρας μου και παραλίγο να γίνουμε ...μην πω τωρα.