Ίωση!!
Ουφ! Δεν υπάρχει χειρότερο από το να έχεις ούτε δυο βδομάδες που γέννησες και να σε χτυπάει ίωση! Ποιος ξέρει από πού τη φορτώθηκα… Και τι ίωση! Γαστρεντερίτιδα με πυρετό! Εξαίσια!
Σήμερα όλη μέρα κυκλοφορώ με μάσκα για να μην κολλήσω την Αθηνά! Εδώ σκαπουλάραμε 9 μήνες τη γρίπη των χοίρων, τώρα έπρεπε να μου συμβεί αυτό;
Ευτυχώς έχουμε το Μάνο να μας φροντίζει και τις δύο σαν καλός και στοργικός μπαμπάς και σύζυγος! Αν εξαιρέσει πάντως κανείς την ίωση και την αλλαγή των ρυθμών μας, τα πράγματα με το μωρό πλέον στο σπίτι κυλούν πολύ πιο άνετα απ’ ότι περίμενα! Πριν γεννήσω όλοι με είχαν τρομοκρατήσει «Κοιμήσου τώρα που μπορείς!» ή «Ετοιμάσου για συνεχές τρέξιμο!!»…
Ok, χρειάζεται λίγος χρόνος για προσαρμογή, αλλά -φτου φτου- μέχρι στιγμής είμαστε ήρεμα! Συνεχίζουμε το θηλασμό με λίγο συμπλήρωμα, μέχρι να βάλει το βάρος που πρέπει η μικρή!
Ώρες ώρες με πιάνει άγχος και σκέφτομαι να παρατήσω τελείως το θηλασμό, αισθάνομαι ότι το γάλα μου δεν είναι αρκετό, αλλά μέσα στα επόμενα λεπτά ηρεμώ και αναθεωρώ… Μεταξύ μας, υπάρχει και ένας λόγος που δεν με ενοχλεί το μπουκάλι: επιτρέπει σε μπαμπά και κόρη να έχουν και τις δικές τους προσωπικές στιγμές!
Υ.Γ. Σήμερα το πρωί έφυγε και η μανούλα μου για Θεσσαλονίκη! Θέλω να την ευχαριστήσω για όλη τη βοήθεια που μας προσέφερε όλες αυτές τις μέρες!! Σ’ αγαπώ, μανούλα!!
πολύ ωραίο το ποστ σου Β. Κρίμα να μην ξέρουμε ποιά είσαι.. χρήσιμα και επίκαιρα τα λόγια σου :)
Τηλεφωνική συμβουλευτική υπηρεσία του Μαιευτηριου ΕΛΕΝΑΣ για όλες τις μητέρες σε όλη την Ελλάδα στα τηλέφωνα 210 6462782 και 210 6402360.
Ήταν το μόνο τηλεφώνημα που με ξεμπλόκαρε και μου έλυσε όλους "τους κόμπους" σχετικά με το αν θα τα καταφέρω να θηλάσω αποκλειστικά.
Κι εμένα η μικρή μου έχασε βάρος στην αρχή (γεννήθηκε 2980 κι εφτασε στα 2450), δυσκολευόταν να πιασει το στήθος μου, νόμιζα ότι δεν είχα αρκετό γάλα και γενικα οι πρωτες 10 μερες ήταν "μαυρες"...
Άλλαξα δυο παιδιάτρους (γυναίκες) γιατί αντί να με ακούσουν και να με ενθαρρύνουν μου γραφαν απλα το όνομα ενος σκονόγαλου, κράτησα τον σημερινό μας παιδίατρο (άντρας) γιατί μου είπε να το παλέψω λίγο ακόμα και μου πρότεινε να τηλεφωνήσω στο ΕΛΕΝΑΣ. Απο κει και πέρα άρχισα να παίρνω τα πάνω μου...
Κάποια στιγμή οι γιαγιάδες φέραν ένα κουτί, της δὠσαμε συμπλήρωμα, το φτυσε, σταμάτησε η γκρίνια σχετικά με το "ξεροκεφαλό μου που αφηνω το παιδί να πεθαινει της πεινας" :-P
Στην δική μου περίπτωση όντως δεν μου περίσεψε ποτέ το γάλα, αλλά ούτε και της έλειψε, γι'αυτό και δεν μου φάνηκε χρήσιμο το θήλαστρο, αλλιώς θα μπορούσα να φυλάω το περίσευμα σε κυπελάκια και κάποια γεύματα να τα αναλάβει άλλος. Η φίλη μου για παράδειγμα με ελάχιστη άδεια λοχείας, λόγω δουλειάς, θήλασε αποκλειστικά για ένα χρόνο χάρη στο "pump". Εγώ δεν...
Αυτό που κατάλαβα προσωπικά από την όλη ιστορία του θηλασμού ειναι το εξής:
α/ ΤΟ ΓΑΛΑ ΠΑΝΤΑ ΦΤΑΝΕΙ... είμαστε προγραμματισμένες γι'αυτό. Αιώνες η ανθρωποτητα πορεύτηκε με αυτόν τον τρόπο, δεν θα αποτελεσουμε εμεις εξαίρεση ;-)
β/ Το να θηλάζεις είναι απιστευτα βολικό ειδικα το πρωτο εξάμηνο, ξεχνας την λεξη βραστηρα και αποστειρωτη και θερμος και μπιμπερο και δεν ξερω γω τι...
γ/ Αν σου "κατσει" και το θήλαστρο και αν πίνει kiderte μη το πεις ούτε του παπα, σου δίνει κάποιες ανάσες... εγω είχα 2/2 κοκκινες κάρτες, οπότε ήμασταν αυτοκόλλητες για κανα εξάμηνο.... όχι ότι με χάλασε ιδιαίτερα :)
δ/Η βολικότερη στάση θηλασμού ειδικά τα βράδια είναι η ξαπλωτή.. δεν ξερω τι σημαίνει ξενύχτι, τι σημαίνει κολικός γιατί φυσικά κοιμόμασταν και οι δυο σαν πουλάκια... Στο πρώτο ουά, βυζί, διπλό κρεββάτι και ύπνος. Γούσταρε και ο μπαμπας να ξυπνάει και να ερχεται μουρη με μουρη με την κόρη του. Μύθος το ότι υπάρχει κίνδυνος να πλακωσεις το μωρο, να το σκάσεις και όλα τα σχετικά... αντέχει... δεν σκάει, όχι οτι πειραματιστηκα ιδιαίτερα, αλλα ενα σχεδον εξάμηνο εμπειρία δεν μου έδειξε κάτι τέτοιο...
ε/Η μοναδική φορά που ανησύχησα ήταν όταν καποια στιγμή μέσα σε ενα όνειρο ήρθε ενα πολυ αγαπημενο μου προσωπο και μου ειπε "ξύπνα" και πεταχτηκα γιατί η μικρή πνιγόταν...απο τότε ήμουν πιο προσεχτικη με το ρέψιμο και παντα την σφηνωνα για να κοιμαται στο πλάι με ένα μαξιλάρι... Μπορεί να έτυχε, μπορεί να μου φάνηκε ότι "κινδύνεψε" να πνιγεί και να 'ταν φυσιολογικο όλο αυτό, πάντως είναι το μόνο "παράξενο" του 1ου εξαμήνου που θυμάμαι επειτα απο τρία χρόνια.
Καλή συνέχεια λοιπόν, όλα όσα λες φυσιολογικά μου ακούγονται, σε λίγες μέρες που θα χει βρει η μικρή τη ρεγουλά της απλα θα τα διαβαζεις στο μπλογκ για να τα θυμάσαι :)
Να την χαίρεστε και πάλι και περαστικά,
Β.
Περαστικά!
Κι εμένα αυτό μου λένε όλοι (κοιμήσου τώρα που μπορείς, θα τα παίξεις από την κούραση μετά, δε θα ξέρεις τι σου γίνεται κλπ.). Δε θέλω να το πιστεύω όμως, πιστεύω ότι όλα θα πάνε μια χαρά. Γεννάω γύρω στις 28 Απριλίου.
Έχω μεγάλο άγχος για το αν θα καταφέρω να θηλάσω γιατί κάποιοι με αποθαρρύνουν. Βέβαια πολλές φίλες μου που θήλασαν μου λένε οτι αν θες θα τα καταφέρεις όπωσδήποτε. Όμως κάποιες μου έχουν πει οτι αν δώσεις στο μωρό μπουκάλι δε θέλει πάλι τη θηλή, αν δώσεις συμπλήρωμα δε θέλει πάλι το μητρικό, ακόμα και αν βγάλεις γάλα με το θήλαστρο μπορεί να σου κοπεί! (το επαθε μια φίλη μου και μετά θήλαζε σχεδόν αποκλειστικά από το ένα στήθος). Απ'οτι βλέπω όμως εσύ δεν έχεις πρόβλημα, όλα μια χαρά.. Τι μπέρδεμα! Φοβάμαι πολύ μην κάνω κάποιο λάθος.
Σήμερα κιόλας θα παραγγείλω το βιβλίο που διάβασες.
Ή μικρή είναι γλύκα. Φιλάκια
Αχ αυτες οι ιωσεις δεν μας αφήνουν να ηρεμίσουμε ....μια απο τα ιδια ...Περαστικούλια και μασκούλα απαραιτήτως συνέχεια....
Περαστικούλια!
Περαστικά Ολιβιάκι, και μένα με γυροφέρνει αυτές τις μέρες το θεματάκι, ελπίζω να τη γλιτώσω και να μη κρεβατωθώ - δεν θα το παλέψω~~
Σε φιλώ γλυκά!
περαστικά, γρήγορα να γίνεις καλά και να την αγκαλιάσεις.Όσον αφορά τον θηλασμό, ακόμα και μια σταγόνα από το δικό σου γάλα είναι πολύ καλό για το μωράκι σου!Μπορείς να το βγάζεις με το θήλαστρο και να το δίνετε με μπιμπερό όσο είσαι άρρωστη. Όσο περισσότερο είναι η μικρή στο στήθος σου και θηλάζει τόσο περισσότερο γάλα θα παράγεις.Το γάλα σου πάντα θα είναι αρκετό αρκεί να την βάζεις όποτε κλαίει..
Περαστικά! Είναι γλύκα η μικρούλα σας!
Περαστικα σας!!! ο μπαμπας μπορει να σας ταιζει με μπιμπερο και με το γαλα της μαμας.
Οταν διαβασα το κειμενο σου θυμήθηκα τα δικα μας. Ελεγα στις φιλες μου ποσο αδικο ειχαν για τον υπνο κτλ.. Αυτες γελουσαν και κουνουσαν το κεφαλι.. Μετα απο 30-40 ημερες ζωηρεουν και εκει αρχιζει το πανηγυρι !!! ευχομαι η Αθηνα να μας διαψευσει και να αφηνει την μαμα να κοιμαται . φιλακια
περαστικά σας!!!!
πότε θα φύγει αυτός ο χειμώναααας???εμείς απο χθές αρρωσταίνουμε σιγά σιγά...:(