Κάνε το καλό…
…Και ρίξτο στο γυαλό: κιτσάτο ρητό που όμως μετράει – τα καλύτερα «καλά» είναι αυτά που δεν καταγράφονται πουθενά… παρά μόνον στο Κάρμα μας ίσως.
γράφει η Μανίνα Ζουμπουλάκη
Τα τελευταία χρόνια κάνω διάφορα πράγματα «τζάμπα», από κείμενα μέχρι μαθήματα κι από εξυπηρετήσεις μέχρι δουλειές κανονικές: δεν μιλάω για αυτά που ξεκινάνε με υπόσχεση ανταμοιβής αλλά εξαφανίζεται ο πελάτης μόλις του κάνεις τη δουλειά, άρα είναι τζάμπα-τζάμπα επειδή κάποιος σε τύλιξε άθελά σου – παρ’ όλο που μου συμβαίνουν κι αυτά. Μιλάω για εθελοντική εργασία. Για συμμετοχή σε δραστηριότητες που ζητάνε από σένα ενέργεια και χρόνο (μια και χρήμα δεν έχει πιά κανείς). Η φιλανθρωπία σήμερα εκφράζεται με την εθελοντική εργασία. Αυτό μπορείς να προσφέρεις, όχι λεφτά ή υλικά αγαθά, που θα ήταν τόσο εύκολο να τα δώσεις αν υποθέσουμε ότι τα είχες. Μια και δεν τα έχεις, ψάχνεσαι αλλού.
Γιατί; Γιατί όχι (1ον) και επειδή σε κάνει να αισθάνεσαι καλά (2ον). Αισθάνεσαι καλά όταν βάζεις το λιθαράκι σου στην ευτυχία των άλλων, όταν συνεισφέρεις στην κοινωνία, όταν προσφέρεις αυτό που ζητιέται, όταν νοιώθεις μέρος ενός συνόλου, όταν βγαίνεις από το καβούκι σου και κάνεις μια μικρή ή μεγάλη «καλή πράξη». Την βάζω σε εισαγωγικά γιατί η Καλή Πράξη είναι παρεξηγημένη, μας φέρνει στο μυαλό θεούσες με γυαλιά τελεβιζιόν και σπασικλάκια και κατηχητικό ή φιλάνθρωπες κυρίες Παμπλούτογλου, γενικά δεν είναι hip έκφραση. Στην Αγγλία υπάρχουν ομάδες εθελοντών που επισκέπτονται ηλικιωμένους είτε σε γηροκομεία είτε στα σπίτια τους, βοηθάνε με την περιποίηση, καθαριότητα, διατροφή, με οτιδήποτε περνάει απ΄το χέρι τους κάνοντας Καλές Πράξεις. Εδώ δεν έχει πιάσει ακόμα αυτό, απ΄ όσο ξέρω οι προσπάθειες που γίνονται είναι αραιές … αν και στα Νοσοκομεία Παίδων και ορφανοτροφεία οι κυρίες της Μέριμνας ή άλλων φιλανθρωπικών οργανώσεων κάνουν χρυσές δουλειές όσον αφορά τις Καλές Πράξεις. Ταΐζουν και καθαρίζουν τα παρατημένα μωρά και παίζουν μαζί τους, τα αγκαλιάζουν, προσφέρουν αγάπη εκεί που δεν υπάρχει.
Και… βασικά… ψάχνω έναν τρόπο να περιγράψω την ψυχική ανάταση που φέρνει η Καλή Πράξη αλλά δεν τον βρίσκω τον τρόπο. Απλώς η συμβουλή μου σε όσες/ους έχουν κατάθλιψη αυτή την εποχή είναι: δοκίμασε την τζάμπα εργασία, αποδίδει, είναι μεγάλο αντικαταθλιπτικό. Βγαίνεις από τον εαυτό σου, ξεχνάς τα δικά σου προβλήματα και ζόρια, χάνεσαι μέσα στις ζωές των άλλων και απολαμβάνεις την χρησιμότητά σου. Μη το βλέπετε σαν φιγουρασιόν ή εξυπνακισμό: δεν είπα ότι σώζω παιδάκια από τυφώνες ή θεραπεύω τη λέπρα, μακάρι να τα κατάφερνα όλα αυτά αλλά δυστυχώς… άντε να κάνω κανένα μάθημα (γραψίματος) ή να γράψω κανένα κείμενο, καμιά μπροσούρα, τέτοια ψιλοπράγματα. Έχω φίλες που κάνουν πολύ περισσότερα –μαγειρεύουν, μοιράζουν τρόφιμα, καθαρίζουν καταλύματα, γενικά σκοτώνονται (μια και είναι άνεργες όπως όλος ο κόσμος σχεδόν), δουλεύουν σε δουλειές που δεν πληρώνουν σε χρήματα αλλά σε… εχμ… Κάρμα.
Την επόμενη φορά που θα νοιώσεις φριχτά ντάουν, ψάξε να βρείς κάτι να κάνεις δωρεάν στο Δήμο, στην κοινότητα, στην ομάδα, στο τοπικό σχολείο, νοσοκομείο, γηροκομείο, άσυλο. Οι περισσότεροι φορείς, δήμοι και ιδρύματα χρειάζονται «χέρια» που δεν μπορούν να τα πληρώσουν, ούτε οι φορείς ούτε το κράτος ούτε κανένας…
Το πιο απλό μου έτυχε σήμερα στο σούπερ μάρκετ: μια ηλικιωμένη κυρία χασομερούσε, συζητώντας με την ταμία. Την ρωτούσε διάφορα, κουβέντιαζε μαζί της, ήταν φανερό ότι δεν ήθελε να γυρίσει στο (σίγουρα άδειο) σπίτι της και αποζητούσε την ανθρώπινη επικοινωνία. Πίσω της στεκόμασταν 4-5 άνθρωποι με ψώνια στα καλαθάκια μας. Η ταμίας μιλούσε καλοπροαίρετα με την γιαγιά. Σφίχτηκα, γιατί περίμενα ότι όλο και κάποιος θα φώναζε «τελειώνετε μαντάμ! Έχουμε και δουλειές!» … αλλά δεν το είπε κανείς. Περιμέναμε υπομονετικά να πεί τις ιστορίες της η γιαγιά και να φύγει. Κι αυτό… ήταν ανεβαστικό με έναν περίεργο τρόπο, το ότι πέντε ξένοι άνθρωποι διαφόρων ηλικιών έδωσαν τον χρόνο σε μια γιαγιά να συζητήσει με μια ταμία για τον πόνο της ήταν σχεδόν ανακουφιστικό. Η ταμίας είχε κάνει την Καλή της Πράξη αλλά κι οι πέντε ξένοι στην ουρά το είχαμε καταλάβει. Σε άλλες εποχές δεν θα το είχε ψυλλιαστεί κανένας.
Είναι ένα σημάδι μικρής πλην όμως σημαντικής αλλαγής στην ελληνική κοινωνία που με κάνει να ελπίζω. Και ελπίζω ξε-ελπίζω, συνεχίζω με τις εθελοντικές εργασίες μου λες και με πληρώνουνε ΤΑ εκατομμύρια. Με περισσότερο κέφι μάλιστα, μια και δεν έχω καμία υποχρέωση να κάνω τίποτα – για το (παραπάνω) κέφι μου τα κάνω όλα.
—
Το βιβλίο της Μανίνας Ζουμπουλάκη «Ευτυχία«
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος
Δούλευα αρκετά χρόνια εθελοντικά αφού αυτό που έπαιρνα δεν λεγόταν μισθός, λεγόταν μισός. Η δουλειά μου ήταν να κάνω το καλό μαλάκα και τον έκανα με επιτυχία. Βέβαια εγώ δούλευα λες και έπαιρνα 8.000.000 το μήνα αλλά ας μην επεκταθούμε. Μετά αποφάσισαν οτι φτάνει με τον εθελοντισμό μου και με απέλυσαν και έπιασα δουλειά στο ταμείο ανεργίας. Εκεί πληρωνόμουν 460 ευρώ για ένα χρόνο χωρίς να δουλεύω. Όλος περιέργως μόλις μου είπανε you are FIRED το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν οτι επιτέλους τώρα θα κάνω πραγματικό εθελοντισμό. Δεν έκανα ξέρετε γιατί? Γιατί έγινε εθελοντής ο άντρας μου. Ο μισθός του κατέβηκε στα 400 ευρώ και πλέον πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας αφού κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό. Δουλίτσα να έχουνε τα αφεντικά μωρέ. Όλα αυτά δεν ξέρω αν έχουν σχέση με το κείμενο αλλά δεν βρίσκω τόσο χάλια τον εθελοντισμό. Είναι λίγο παρεξηγημένη η έννοιά του γιατί σου λέει η άλλη εγώ δεν έχω να φάω θα εθελοντιστώ? Εθελοντίστικα για πολλά χρόνια σε ανθρώπους που δεν έπρεπε, όπως και πολλοί απο εσας και δεν με έκανε να νιώσω καλύτερα. Έχω εθελοντιστεί όμως και σε όμορφες καταστάσεις και η χαρά δεν περιγράφεται. Όχι μη πας στο Δήμο που πίνει καφέ ο Μπουταρης να του κρατάς το φλιτζάνι, αλλά αν σου παρουσιαστεί ευκαιρία να πας στα παιδικά χωριά ή σε κάποιο ορφανοτροφείο να δώσεις ένα χεράκι μην αρνηθείς. Ακόμα και το παράδειγμα με τη γιαγιάκα είναι απο τις περιπτώσεις που σου αφήνει το ευχάριστο φτερούγισμα οτι είμαστε ενωμένοι και δεν θα πεθάνουμε σύντομα κουφάλες νεκροθάφτες!!!!
Εχω συγκλονιστεί με όσα διάβασα σε αυτό το ποστ. Δεν πιστεύω πως σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, που η ανεργία πλήττει τόσο τραγικά τη χώρα, υπάρχουν συνάνρθωποί μου που προωθούν τον εθελοντισμό. Επαναλαμβάνω μόνο αυτό της γράφουσας: "Την επόμενη φορά που θα νοιώσεις φριχτά ντάουν, ψάξε να βρείς κάτι να κάνεις δωρεάν στο Δήμο, στην κοινότητα, στην ομάδα, στο τοπικό σχολείο, νοσοκομείο, γηροκομείο, άσυλο. Οι περισσότεροι φορείς, δήμοι και ιδρύματα χρειάζονται «χέρια» που δεν μπορούν να τα πληρώσουν, ούτε οι φορείς ούτε το κράτος ούτε κανένας…" Την επόμενη φορά που θα νιώσεις φριχτά ντάουν? Και μόνο αυτή η έκφραση είναι τόσο φαιδρή και κωμική δίπλα στην έννοια του εθελοντισμού, που μόνο τρολλ έπρεπε να μπαίνουν στον κόπο να απαντούν. Αν πάμε όλοι και εργαστούμε τζάμπα στο δήμο και την κοινότητα αλήθεια, σκέφτηκε κανένας τι θα τους κάνουν όλους αυτούς τους εργαζόμενους, που δεν "φτάνουν" ήδη? Με τέτοιες νοοτροπίες σε τι να ελπίζουμε σε αυτή τη χώρα. Αντί να διεκδικούμε ανάπτυξη, να ανοίξουν θέσεις εργασίας, να ανοίξει η οικοδομή, να βάλουν μπροστά τα δημόσια έργα που τόσες ελλείψεις έχουμε, να ανθίσει ο τόπος, να κινηθεί η αγορά, εμείς μιλούμε για εθελοντισμό σαν να ζούμε σε παράλληλο σύμπαν. Να πάρουμε τη δουλειά και αυτόν που την κρατούν με τα χίλια ζόρια για να μην είμαστε "ντάουν" εμείς και να καθαρίσουμε το κάρμα μας. Η γράφουσα μας τρολλάρει, όχι εμείς εκείνη. Μας τρολλάρει άσχημα. Και το κακό είναι πως την αφήνουμε. Αν δεν είναι αυτό τραγελαφικό, παρακαλώ κάντε μου και έναν κατάλογο με όσα επιτρέπετε να γελώ και να φρικάρω. Θα με υποχρεώσετε.
Georgina με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη. Κι εγω αυτό είπα!
Το είδα φίλη μου, είδα και την κάκιστη αντίδραση στη δυσαρέσκειά σου και στα επιχειρήματά σου, με τα οποία κανείς δεν ασχολήθηκε, είτε από θιγμένο εγωισμό, είτε από αφέλεια, είτε από υστεροβουλία. Συμπεριφορές απαράδεκτες, δίχως επιχειρήματα, με χαρακτηρισμούς και μάλιστα προς τη λάθος κατεύθυνση. Το κείμενο αυτό είναι απαράδεκτο και αν η γράφουσα προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες "διαφωτισμού" που κάνει, καθώς και την "κατάθεση ψυχής", θα έπρεπε κανονικά να της επιβάλλεται πρόστιμο για να καθαρίζει το "κάρμα" της. Ποιος είπε πως ο καθένας μπορεί να γράφει? Αυτό το κείμενο είναι τόσο προπαγανδιστικό, λαικίστικο, εξοργιστικά εκλαϊκευμένο που εμένα ως λαϊκό άνθρωπο με κοινή λογική (αυτή την έφτιαξε φυσικά το σύνολο των προκαταλήψεών μου,όπως έλεγε και ο Αλβέρτος) και αλληλέγγυα όπως είμαι, με προσβάλλει φριχτά. Δεν θα ήθελα με τίποτα αύριο το παιδί μου να πάει σε ένα σχολείο όπου η γράφουσα, θα προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες της. Εμένα ποιός θα με προστατέψει από τη γράφουσα και την ιδέα της για τον εθελοντισμό άραγε? Το παιδί μου? Οποιονδήποτε βρεθεί ποτέ στην ανάγκη της προσφοράς της? Για προβληματισμό και περαιτέρω ανάπτυξη... Τα κακώς κείμενα να θίγονται. Μην τα χαϊδεύουμε. Δεν πάμε πουθενά. Αλλο η αλληλεγγύη που χρειάζεται στις μέρες μας, και άλλο η ΤΖΑΜΠΑ εργασία που ζητά η κυρία. Να τα ξεκαθαρίζουμε αυτά ένα ένα... Συγχωρείστε μου την ένταση. Δεν εννοώ θέλω να θίξω άτομα. Ίσως ήταν αστοχία της. Αλλά αν έχω μάθει να "διαβάζω" και να κατανοώ, τότε αυτό κείμενο είναι ένα φριχτό κατασκεύασμα που συσκοτίζει. και μπερδεύει. και αποπροσανατολίζει, και χειραγωγεί, για την εδραίωση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το ακριβώς ανάποδο από αυτό που βαυκαλίζεται η γράφουσα. Θλιβερό.
Για να πω την αλήθεια, δεν παρακολούθησα το θεμα τις τελευταίες μέρες οπότε δεν είδα ούτε την ανταπάντηση της Ιωάννας ούτε το ποστ της Τζωρτζίνας. @Ιωάννα, το τρολ εξ αμελειας το είπα όχι γιατι εξεφτασες αντίθετη αποψη η οποία ειναι καθόλα σεβαστη, αλλα για τον τρόπο με το οποίο την εξεφρασες που ηταν ακρως επιθετικός σε σημείο τρολιάς, έτσι όπως το εισέπραξα εγώ και η πλειοψηφία τουλάχιστον. Αν εξαιρεσεις την λεξη "τρολιά", τα κορίτσια πριν απο μένα στο εξήγησαν πιο ευγενικά και πολιτισμένα, εγω χρησιμοποιησα αυτη την λέξη ως αντίδραση στην δικη σου επιθετικη συμπεριφορα. @Τζωρτζίνα, "Αλλο η αλληλεγγύη που χρειάζεται στις μέρες μας, και άλλο η ΤΖΑΜΠΑ εργασία που ζητά η κυρία. Να τα ξεκαθαρίζουμε αυτά ένα ένα… Συγχωρείστε μου την ένταση. Δεν εννοώ θέλω να θίξω άτομα. Ίσως ήταν αστοχία της. Αλλά αν έχω μάθει να “διαβάζω” και να κατανοώ, τότε αυτό κείμενο είναι ένα φριχτό κατασκεύασμα που συσκοτίζει. και μπερδεύει. και αποπροσανατολίζει, και χειραγωγεί, για την εδραίωση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο" Ε???? Που ζήτησε η κυρια να δουλεύουμε τζάμπα, παιρνοντας μάλιστα την μπουκια απο το στομα ανθρώπων που θα πρεπε να πληρώνονται για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους;; Και τι συνομωσιολογικό σενάριο είναι όλο το παρακάτω; Λυπάμαι, αλλα εγω αλλα καταλαβα απο το αρθρο, και η πλακα είναι πως ούτε βολεμένη είμαι, ούτε φραγκα έχω και κολυμπώ στα ίδια …νερά με τον περισσότερο κόσμο σήμερα. Άσε που θεωρώ πως ούτε κι η κα Ζουμπουλάκη - παντελώς αγνωστή μου και με την οποία έχω διαφωνήσει στο παρελθόν μαζί της σε άλλα πόστ - είναι η Μίσες Τεπενδρή ή η Παμπλουτίδου του Λαζόπουλου που γραψε ένα ποστακι αφελές, διπλα στην πισινα της για να σπασει την ανία του δειλινού. Ναι, θεωρώ ότι ως άνεργη μαμά με πτυχίο πανεπιστημίου στην κορνίζα κλπ κλπ, το να βοηθήσω ένα παιδάκι στα μαθήματά του, ειδικά όταν δυσκολεύεται με την γλώσσα, δεν με κάνει πιόνι του συστήματος και ότι δεν κλέβω την θέση ενός άνεργου εκπαιδευτικού που θα μπορούσε να πληρωθεί από τα ιδιαίτερα. Το παιδάκι αυτό, δεν θα εκανε ούτως ή άλλως ποτε ιδιαίτερα και θα πήγαινε αδιαβαστο στο σχολείο ή θα κανε κοπάνα. Τώρα αν διευκολύνω το παραπαίον και υπο διάλυση κρατος να μην πληρώνει άνεργους εκπαιδευτικούς για ενισχυτική διδασκαλία, συγνώμη, αλλά θεωρω ότι ήδη το κρατος δεν το κανει αυτό και δεν ενδέχεται να το κάνει στην κατάσταση που βρίσκεται και σίγουρα δεν του στερώ εγώ μ' αυτό τον τρόπο κίνητρα ανάπτυξης. Τώρα αυτό "περί κάρματος" μόνο εγώ κατάλαβα πως πραγματικά δεν υπάρχει άλλη απάντηση σε κάποιον που σε ρωτα: "μα γιατί το κανεις αυτό αφού δεν εχεις να κερδίσεις κάτι;";. Γιατί όποιος σε ρωτά αυτό, σημαίνει ότι δεν εχει σκεφτεί ότι μπορείς να κανεις κατι χωρίς να εχεις να κερδίσεις κάτι απο αυτό (περα απο μια μούτζα ή ένα χαμόγελο). Οπότε απαντάς τουλάχιστον "για την ψυχή της μάνας μου", "για να παρω έξτρα μπόνους στο κάρμα μου", "γιατί μπορώ", "γιατι είμαι καλός άνθρωπος", "για να συχωρεθούν οι αμαρτίες μου", "για να αιστανθώ χρήσιμος" και … συμπλήρωσε την λίστα. Αλλά να σου πω και κάτι στην τελική; Αν δωσεις ενα ποτήρι νερό ΔΩΡΕΑΝ σε καποιον που διψάει, ποσως τον ενδιαφερει αυτόν που ξεδίψασε αν το κανες για το κάρμα σου, ή για να αιστανθείς σπουδαίος ή επειδή είσαι "καλός σαμαρείτης" ή μαλακας. Του αρκεί που ξεδίψασε. Αυτό σίγουρα δεν με εμποδίζει να διεκδικήσω νερό για όλους, ίσα ίσα με βγάζει απο την αδράνεια μου και με κάνει πιο δυναμικό και ουσιαστικό γνώστη μια κατάστασης. @L, δεν καταλαβα γρι απ' οτι γραφεις και το πως συνδεονται με το κείμενο; σόρυ.
Πες τα χρυσοστομη!
Αχ από τη μια χάρηκα τόσο πολύ με το κείμενο της κ. Ζουμπουλάκη και από την άλλη χαλάστηκα τόσο πολύ με αυτές τις γελοίες αντιδράσεις! Φαίνεται ότι ο καθένας εισπράτει ότι τον βολεύει... Θα συμφωνήσω τόσο μα τόσο πολύ με το κείμενο... Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να προσφέρεις ιδίως σε τέτοιους καιρούς.. Πράγματι μπορεί να μη διαθέτουμε πολύ χρόνο αλλά και μόνο να προσπαθήσεις να κάνεις την υπέρβαση και να αφιερώσεις όσο χρόνο μπορείς για να βοηθήσεις, σου δίνει τόση δύναμη και ελπίδα, σε γεμίζει σαν άνθρωπο..Αν θες να βοηθήσεις έχεις μπροστά σου χιλιάδες τρόπους να το κάνεις. Δε κατάλαβα γιατί διαχωρίζουμε την εθελοντική εργασία από την κοινωνική προσφορά. Αν πας σε ένα ίδρυμα να προσφέρεις έχει σημασία πως χαρακτηρίζεται? Σημασία είναι να το πιστεύεις και να το κάνεις με αγάπη.Αυτό που θα κερδίσεις είναι 100 φορές πιο δυνατό!!!
O εθελοντισμός , είναι πολύ σημαντικός , αρκεί να γίνεται αθόρυβα,κυρίως χωρίς να ξέρει η δεξιά σου τί ποιεί η αριστερά σου. Είμαι υπέρμαχος του εθελοντισμού, αλλά επειδή τα έχω ζήσει εκ των έσω χρειάζεται πολλή προσοχή, αφού έχω δει ανθρώπους με πολύ αγνά κίνητρα και τους θαυμάζω και τους έχω μιμηθεί μα και κατά καιρούς δυστυχώς έχω ζήσει και κάποια άλλα πράγματα (που ελπίζω να είναι η εξαίρεση του κανόνα) και καταλαβαίνω πως κάποιων τα κίνητρα δεν είναι τόσο αγνά όσο θέλουν κπ να φαίνονται. Θίγεται εδώ ένα ωραίο θέμα και για να τοποθετηθώ ,ναι σαφώς και πρέπει να ευαισθητοποιούμαστε και να δουλεύουμε ,όσο μπορούμε εθελοντικά σαφώς και πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι,όσο γίνεται φυσικά, προς τους συνανθρώπους μας ,εντός και εκτός Ελλάδος και όντως είμαι υπέρμαχος του ρητού που αναφέρεται ,που δεν θα το έλεγα "κιτσάτο", απλά πολύ χρησιμοποιημένο, πλην όμως ρεαλιστικό. Η κρίση αυτή που μαστίζει την χώρα μας θα πρέπει να είναι ένα κίνητρο για κοινωνική ευαισθησία και έστω και από το υστέρημά μας είναι ανάγκη να βοηθάμε ,όσο μπορούμε και στο βαθμό που μας το επιτρέπει η ζωή μας να κάνουμε κάτι που θα ανακουφίσει τους συνανθρώπους μας. Καλό θα ήταν, να μπορέσουμε πάνω απ' όλα να βρούμε τρόπο να δημιουργήσουμε "κάτι" που να βοηθήσει σε πιο μόνιμη βάση αυτούς που έχουν ανάγκη και αυτό είναι εκείνο που πραγματικά είναι προκλητικά δύσκολο να γίνει αλλά όταν αυτό γίνεται (συνήθως με την βοήθεια και της πολιτείας ή άλλων φορέων ) το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό και ο εθελοντισμός ενδυναμώνεται και ο κόσμος νιώθει πως πέρα από την ικανοποίηση της ψυχής του, έχει προσφέρει κάτι ουσιαστικό στο κοινωνικό σύνολο .
Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και την ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης, να ζουν τόσοι άνθρωποι με τόσο απολυταρχικές συμπεριφορές! Αντί να σχολιάσετε το άρθρο της γράφουσας, όλοι μπήκατε στη διαδικασία να με χαρακτηρίσετε (τουλάχιστον) επειδή διατύπωσα μια αντίθετη άποψη από τη δική σας. Ποια νομίζεις ότι είσαι Κατερίνα που θα μου υποδείξεις πως θα εκφράζομαι και με ποιον τρόπο? Αν η κ. Ζουμπουλάκη έχει θιχτεί από τον τόνο μου, έχει κάθε δικαίωμα να μου πει αυτό και ότι άλλο νομίζει. Τα στοιχεία μου και το e-mail μου είναι στη διάθεση των διαχειριστών του blog. Μόνο η κ. Ζουμπουλάκη έχει το δικαίωμα αυτό, γιατί σε εκείνη απευθύνθηκα. Σε κανέναν άλλο. Εσένα ποιος σε έχρισε κριτή συμπεριφορών και έκφρασης, που μπαίνεις στη μέση και κουνάς το δάχτυλο??? Και αγαπητή/ε Β. από πότε η έκφραση μιας γνώμης θεωρείται τρολλάρισμα? Όποιος λεει κάτι που δεν αρέσει τον χαρακτηρίζουμε Τρολ και τον αφορίζουμε αμέσως? Πόσο δημοκρατική είναι αυτή η έκφραση???? Το σχόλιό μου αφορούσε αποκλειστικά στην έννοια της εθελοντικής εργασίας (που σε αυτήν αναφέρεται το άρθρο) και όχι στην γενικότερη αλληλοβοήθεια μεταξύ συνανθρώπων. Άλλο δουλεύω εθελοντικά (δηλαδή τζάμπα) και άλλο προσφέρω ότι μπορώ στην τοπική κοινωνία (ή όπου) για να βοηθήσω. Προφανώς όλοι/ες που σπεύσατε να με αποκαλέσετε αναίσθητη/τρολ/βολεμένη και ότι άλλο, αφενός δεν καταλάβατε τι λεει το άρθρο, αφετέρου δεν κάνατε καν τον κόπο να διαβάσετε το άρθρο του πρώην Υπουργού που πόσταρα παραπάνω. Το οποίο λεει περίπου ότι και η κ. Ζουμπουλάκη. Απλώς η κ. Ζουμπουλάκη τα λεει με πιο γλυκό και χαριτωμένο τρόπο δίνοντας έναν τόνο αποενοχοποίησης σε μια φαιδρή κατάσταση. Και δεν τα συγχέω με τμήματα του άρθρου της που αναφέρεται στην καλή συμπεριφορά και τις καλές πράξεις (βλέπε γιαγιά στο σούπερ μάρκετ) γιατί δεν έχουν καμιά σχέση. Αυτό κατά την προσωπική μου άποψη την οποία έχω το δικαίωμα να εκφράσω όπως εγώ νομίζω. Πάντως επειδή με προκάλεσαν τα σχόλιά σας θα σας πω ότι στην τελική τελική τελική αν θέλετε να κάνετε καλές πράξεις και να βοηθάτε τους συνανθρώπους σας, κάντε το άμεσα και με όποιο τρόπο μπορείτε! Αυτό που δεν είναι απαραίτητο είναι να το φωνάζετε δυνατά, δεξιά κι αριστερά για να ακούσουμε όλοι εμείς οι αναίσθητοι βολεμένοι που δεν βοηθάμε ποτέ κανέναν (!!??!!), πόσο καλοί, φιλάνθρωποι και ανώτεροι είσαστε επειδή χαμογελάσατε σε μια γιαγιά στο ταμείο!!!!
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί θίχτηκες τόσο πολύ από τα λεγόμενά μου. Ούτε σε χαρακτήρισα, ούτε σου "κούνησα το δάχτυλο", ούτε σου "υπέδειξα" πώς να εκφραστείς. Το μόνο που σε ρώτησα ήταν ποιος ο λόγος της επίθεσης. Η ερώτηση δεν ήταν ρητορική. Αν είχες επιχειρήματα πέραν του ότι όταν δεν έχουμε να φάμε, δεν κοιτάμε να κανουμε εθελοντισμό, περιμένω να τα ακούσω. Επειδή διάβασα και το σχόλια της επόμενης σελίδας (καθώς και το άρθρο του οποίου είχες βάλει λινκ, πριν σου απαντήσω την πρώτη φορα), αν υπάρχει καποια μερίδα ανθρώπων που θεωρεί ότι υπάρχει υστεροβουλία στην προτροπή που εκφράζει το κείμενο, εκ μέρους της συγγραφέως, είναι ελεύθεροι να το πιστεύουν και να το εκφράζουν με τα επιχειρήματά τους. Κι εκεί κάπου μπορεί να ανοίξει μια συζήτηση, αν υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να συζητήσουν τις (προφανώς διαφορετικές) απόψεις τους. Εγώ δεν εξέλαβα κάτι τέτοιο διαβάζοντας το κείμενο, και ούτε καν υπέθεσα ότι μπορεί να μιλούσες γι' αυτό γιατί δεν εξέφρασες ρητά κάποια τετοια θέση. Η Georgina σε επόμενο ποστ ανέλυσε έναν κάποιο τρόπο σκέψης με τον οποίο θα μου επιτρέψετε να μη συμφωνήσω, αλλά τουλάχιστον υποστήριξε την ένταση των λεγομένων της με επιχειρήματα. Ο καθένας μπορεί να "βλέπει" διαφορετικά πράγματα πίσω από ένα κατεβατό με λέξεις, αλλά για να κάνουμε μια συζήτηση γι' αυτό, θα πρέπει να μου πεις τι "βλέπεις", όπως ακριβώς σου είπα κι εγώ, έτσι δεν είναι; Δεν γράφω αυτό το ποστ ούτε με απολογητικό, ούτε με κατηγορητικό, ούτε με υποστηρικτικό ύφος προς κανέναν (εμένα, εσένα, την Georgina ή την κ. Ζουμπουλάκη). Ούτε σου ζήτησα τα ρέστα, ούτε τώρα, ούτε τις άλλες φορές που σου απάντησα. Απλώς επειδή με ρώτησες (αγενέστατα θα έλεγα) "Ποια νομίζω πως είμαι" θεωρώ υποχρέωσή μου και δικαίωμά μου να σου πω ότι είμαι η Κατερίνα και ότι ελπίζω να καταλάβεις πως αυτά που γράφω παραπάνω δεν αντανακλούν θυμό ή ειρωνεία, αλλά επιθυμία για συνεννόηση.
Συμφωνώ απόλυτα με την κα Ζουμπουλάκη και θεωρώ ότι η Ιωάννα τρολάρισε, έστω και εξ αμελειας, για όλους τους λόγους που προαναφέρθηκαν. "Ασχολήσου με τους άλλους για να είσαι καλά" και πιο εκτεταμένα (κοπυπαστηδόν από το κείμενο): "Αισθάνεσαι καλά όταν βάζεις το λιθαράκι σου στην ευτυχία των άλλων, όταν συνεισφέρεις στην κοινωνία, όταν προσφέρεις αυτό που ζητιέται, όταν νοιώθεις μέρος ενός συνόλου, όταν βγαίνεις από το καβούκι σου και κάνεις μια μικρή ή μεγάλη «καλή πράξη».
Σε αυτές τις δύσκολες εποχές που διανύουμε μόνο ο εθελοντισμός μπορεί να μας σώσει.Από την προσφορά εργασίας και φαγητού για τη διοργάνωση ενός σχολικού πάρτυ μέχρι τη φροντίδα ανήμπορων συνανθρώπων μας.Ο καθένας ό,τι μπορεί και όλοι μας αν θέλουμε έχουμε χρόνο για προσφορά.
Να προσθέσω κι εγω ότι η κα Ζουμπουλάκη αναφέρθηκε γενικά στον εθελοντισμό, όχι απαραίτητα στον υλικό και μάλιστα έδωσε και παράδειγμα για την ηλικιωμένη κυρία που απλώς είχε ανάγκη για μια κουβέντα! Στην τελική, όταν προσφέρεις από το υστέρημά σου, αυτό είναι και ακόμα πιο όμορφο και αγνό!
Πραγματικα και μενα με στενοχωρει πολυ ο τροπος που απαντησες ιωαννα…Ακριβως αυτο το θεμα το εχω σκεφτει και γω καταληγοντας στο οτι και μονο η βοηθεια που προσφερουμε στο συνανθρωπο προσφερει αναταση ψυχης..δε σου εχει τυχει ποτε να κανεις κατι ομορφο για καποιον χωρις ανταλλγμα και μετα να νιωθεις μια διαχυτη εσωτερικη ικανοποιηση??? Εχω να προτεινω και αλλες πραξεις που ελπιζω καποιους θα σας κανουν να νιωσετε ομορφα : προσφερετε αιμα..και γενικοτερα μην ειστε τοσο επιθετικοι χωρις λογο στους συνανθρωπους μας..οι περισσοτεροι απο μας δε φταιμε σε τιποτε για τις δυσκολες ωρες που περναμε οικονομικα,ειναι κριμα να γεμιζουμε με θυμο τις ψυχες μας οταν αυτο δε μας βοηθα πουθενα αλλα αντιθετως μας μιζεριαζει τη ζωη…Θα θελα πολυ οι περισσοτερες μανουλες να συμφωνησετε μαζι μου
Με βρίσκεις 100% μαζί σου. Υπάρχουν ενα καρο- μιλαμε για απειρες- εθελοντικες/δωρεαν δρασεις που μπορει να λαβει κανεις μερος, σε όλη τη χώρα. Μπορούμε να χαρίσουμε πράγματα που δεν τα χρειαζόμαστε πια (πρόσφατα διαβασα για κάτι που ανοιξε η ετοιμάζεται ν'ανοίξει όπου μπορεις να χαρισεις και να παρεις δωρεαν μετεχειρισμενα μωρουδιακα, διάφορα, απο ρουχα μεχρι κουνιες), να βοηθήσουμε το παιδάκι που μενει δίπλα σε καποιο μαθημα που δυσκολευεται... μπορούμε όπως πολύ σωστά είπες να δώσουμε αίμα ή να μαγειρέψουμε για το γηροκομείο η να επισκεφτούμε τους ηλικιωμενους ή να δώσουμε βιβλία στη βιβλιοθήκη τιυ τοπικού σχολείου... Υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, σε όσο κακή οικονομική κατασταση κι αν ειμαστε, γιατί πολύ απλά πολλά από αυτά χρειάζονται μόνο αγάπη και όρεξη, αν το σκεφτει κανεις, όχι χρηματα.
Ιωάννα1971 απαράδεκτη! όλα αυτά που αναφέρεις είναι βλακώδεις δικαιολογίες ενός έθνους που δεν έχει ιδέα τι θα πει κονωνική προσφορά.Για πες μου δηλαδή, την εποχή των παχιών αγελάδων που δεν είχε ο κόσμος οικονομικά προβλήματα, έδειχνε ποτέ κανείς Έλληνας καμία πρόθεση να βοηθήσει τους ασθενέστερους?Γιατί όσο κι αν σ'έχει χτυπήσει η κρίση εσένα που κάθεσαι άνετη κι ωραία στον υπολογιστούλη σου με το ίντερνετ σου, σίγουρα υπάρχουν άτομα που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από σένα.Δικαίωμά σου να μην ασκείς τον εθελοντισμό, κανείς δε σε υποχρέωσε, αλλά δεν μπορείς με τόσο θράσος να τον απορρίπτεις και να κατηγορείς αυτούς που έχουν κοινωνική ευαισθησία (σε αντίθεση με σένα που είσαι μάλλον αναίσθητη). Δεν είναι προφανές ότι τώρα είναι η εποχή που πρέπει οι Έλληνες περισσότερο από ποτέ να δείξουν αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια?
Οκ, ναι. Όλα αυτά που λετε είναι ωραία και ιδανικά. Αλλά ποιος έχει χρόνο για εθελοντική εργασία? Κι αν έχει χρόνο για εργασία γιατί να την κάνει δωρεάν? Δεν ζούμε ούτε σε εύκολες εποχές ούτε σε κόσμο ιδανικό και αγγελικά πλασμένο! Μήπως η γενικότερη έννοια της "Εθελοντικής Εργασίας" είναι μια ωραιοποιημένη λογική "δεν πληρώνεσαι για να ζήσεις, αλλά όταν πεθάνεις θα πας στον παράδεισο σίγουρα!!!!" για να πειστούν πιο εύκολα οι μάζες και να επιστρέψουν αναίμακτα τα εργασιακά στον Μεσαίωνα??? Κάτι τέτοιο δεν είπατε κι εσείς για το κάρμα? Τι να το κάνω το θετικό κάρμα αν το παιδί μου δεν έχει να φαει? Ναι. Αυτό το άρθρο μου θυμίζει το αντίστοιχο (κάπως πιο brutal) άρθρο του πρώην υπουργού Π. Δούκα: http://www.petrosdoukas.gr/index.php/positions/suggestions-for-economy/299-get-greece-back-to-work-90-w-deal-ii Είναι εύκολο όταν εσύ φυσάς το παραδάκι, να προτείνεις με τόση ευκολία ο άλλος να δουλέψει τζάμπα! Όσο εύκολο είναι εσύ με τον μισθό των 150.000€ το χρόνο, να μειώνεις με νόμο την σύνταξη των 7000€ τον χρόνο του συνταξιούχου και ταυτόχρονα να τους στερείς το δικαίωμα στην δωρεάν περίθαλψη (μπας και πεθάνει μια ώρα αρχύτερα!). Θίξατε ένα θέμα που δεν έπρεπε καν να συζητιέται τέτοιες εποχές που ζούμε κατά τη γνώμη μου. Στην τελική όποιος θέλει κάνει ότι θέλει και οι προτροπές από δημόσια πρόσωπα καλό είναι να περιττεύουν.
Συγγνώμη, αλλά δεν βρίσκω το λόγο να επιτίθεσαι με αυτόν τον τρόπο. Δεν ήταν μια γενική προτροπή για εθελοντική εργασία, αλλά για το νοημα των καλών πράξεων. Τώρα, αν η κ. Ζουμπουλάκη είδε ότι για την δική της ψυχή και συνείδηση λειτούργησε η εθελοντική εργασία, νομίζω πως είναι ελεύθερη να το προτείνει σε όποιον θέλει και "έχει χρόνο" να ασχοληθεί. Ασε που, αν το παιδί μου δεν εχει να φαει, μάλλον τότε είναι πιο πιθανό να σκεφτώ και το παιδί του δίπλα, παρά αν κάθομαι ξεγνοιαστη απολαμβάνοντας την ευτυχία μου σ'εναν καναπέ και σκεφτόμενη τι "καλες πράξεις" μπορώ να κάνω εκ του ασφαλούς.
Συγνώμη αλλά εγώ δεν βρίσκω τον λόγο για το reply σου σε μένα. Δεν δικαιούμαι να έχω άποψη και να την εκφράζω όπως νομίζω? (ρητορική ερώτηση.. No need to answer)!
Μαλιστα... Εγώ δεν χρειάζεται - κατα πώς μου υποδεικνύεις - να απαντήσω, συγγνώμη κιόλας που εξέφρασα πρωτύτερα την αποψή μου, και η συγγραφέας του άρθρου επίσης κατατην δική σου υπόδειξη ("οι προτροπές από δημόσια πρόσωπα καλό είναι να περιττεύουν") δεν θα 'πρεπε να το εχει γράψει καθόλου. Όσον αφορά το σχόλιό σου περι ελευθερίας έκφρασης εγω απλώς αναφέρθηκα στον τρόπο σου και όχι στο γεγονός ότι έγραψες μια γνώμη (σε αντίθεση με σένα, και στα 2 σου ποστ).
Εύγε!πολύ σημαντικά όλα αυτά. Δυστυχώς στην Ελλάδα είμαστε πολύ πίσω και σε αυτό το θέμα...