Η ιστορία της Μπέμπας (ή αλλιώς, ο πόλεμος για το όνομα)
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΗΤΑΝ ΒΡΟΧΟΥΛΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΣΥΡΑΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ!!!!!
Γράφει η Νανά Παλαιτσάκη
Αν προγραμματίζετε την βάφτιση του αγγελουδιού σας και έχετε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στο όνομα του μωρού, να πάτε ν’ ανάψετε μια λαμπάδα «ΝΑ» με το συμπάθειο, γιατί είστε από τους τυχερούς που πέσανε από αεροπλάνο και ΣΩΘΗΚΑΝ !!!!!!!!!!
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΠΕΜΠΑΣ
Επειδή στον ευρύτερο φιλικό κύκλο, παρακολουθώ με κομμένη την ανάσα ένα δράμα με αφορμή, αν το παιδάκι του ζευγαριού θα πάρει το όνομα του μπαμπά του πατέρα ή του μπαμπά της μαμάς, με τον μπαμπά του μωρού, ο οποίος είναι 38 χρονών άνθρωπος, νέος, συμπαθέστατος με καλή δουλειά, να έχει βρεθεί σε παραλήρημα όπου φίλοι του από τον στρατό προσπαθούν να τον συνεφέρουν, γράφω σήμερα για μια ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΑ γιατί αυτά τα πρωτοφανή γεγονότα συμβαίνουν και στην Ελλάδα του 2013!!!
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΠΕΜΠΑΣ λοιπόν αφορά μια φίλη της γιαγιάς μου. Την φίλη της την συγκεκριμένη, η οποία είχε τελειώσει το Αρσάκειο μαζί με την γιαγιά και παίζανε και οι δύο μαντολίνο, μέχρι που έφτασε 80 «φεύγα» τα «κορίτσια» η γιαγιά και οι συμμαθήτριες την φωνάζανε ΜΠΕΜΠΑ και σε αυτό το όνομα μόνο, απαντούσε η κυρία, σύζυγος διευθυντού τότε της Εθνικής Τράπεζας .
Εγώ πριν πάω στο νηπιαγωγείο, είχα μεγάλη απορία, γιατί σαν «μπέμπα» αποκαλούσανε στον κύκλο μας μόνο τα μωρά στο καρότσι. Ένα απόγευμα, ξεμάλλιαζα, θυμάμαι, την κούκλα μου, η γιαγιά περίμενε τα «κορίτσια» για να παίξουν αγωνιστικό μπριτζ !!! Το θυμάμαι, γιατί όλες οι φίλες της γιαγιάς μου τσιμπούσανε τα μάγουλα και εγώ κάποια στιγμή μούντζωσα μία. Τότε η μαμά με τιμώρησε και με έβαλε στο δωμάτιό μου. Δεν ήξερα την σημασία της μούντζας ακριβώς αλλά εκνευριζόμουνα να με τσιμπολογάνε και να με πασπατεύουνε όλες μαζί ….
Τέλος πάντων, ένα απόγευμα άκουγα την γιαγιά να λέει «Θάλεια περιμένουμε και την Μπέμπα για ν’ αρχίσουμε». Υπήρξα εξαιρετικά περίεργη γιατί ήθελα να δω πως μια ΜΠΕΜΠΑ θα καθίσει στην τραπεζαρία που ήταν σκεπασμένη με ένα κόκκινο – βυσσινί βελούδινο τραπεζομάντηλο, μαζί με τις φίλες της γιαγιάς, για να κάνει τι ακριβώς, εκτός από το να παίζει μια κουδουνίστρα
Κάποια στιγμή χτυπάει το ρόπτρο στο σπίτι της γιαγιάς, άνοιξε η κοπέλα του σπιτιού και η γιαγιά Αρτεμις έκανε χαρά λέγοντας «έλα Μπέμπα μου και σε περιμέναμε για ν αρχίσουμε»
Η Μπέμπα δεν ήρθε με καρότσι, ήρθε με σοφέρ, φορούσε γόβες, κόκκινο κραγιόν, τρεις σειρές πέρλες στο λαιμό, ήταν πολύ ψηλή, ή έτσι μου φάνηκε εμένα τότε και εγώ … την αγνάντευα με τέτοια απορία και ανοιχτό στόμα που η μαμά, είπε στην κοπέλα να μου βάλει την ποδιά μου, γιατί μου έτρεχαν τα σάλια !!! Τόση ήταν η έκπληξή μου με την ΘΗΡΙΩΔΗ ΜΠΕΜΠΑ που είχε μπει σπίτι μας !
Χρόνια μετά, έμαθα από την γιαγιά, ότι επειδή τον νονό της, ο οποίος ήταν από την Κεφαλονιά, τον είχανε κάνει «μπαούλο» τα σόγια, καθώς η μάνα της ΜΠΕΜΠΑΣ ήθελε να την βαφτίσει ΜΕΡΟΠΗ, όπως λέγανε την μάνα της, καθώς η μάνα της μάνας της Μπέμπας απειλούσε ότι δεν θα τους άφηνε τα παντατίφ αν δεν δίνανε στο παιδί το όνομα της και την μαμά του μπαμπά της Μπέμπας την φωνάζανε ΚΑΤΙΝΑ, όνομα που ούτε να «φτύσει» η μαμά της Μπέμπας, τελικά ο νονός επέλεξε να δώσει το όνομα της δικής του μάνας στην βάφτιση που την λέγανε Άννα, με αποτέλεσμα οι γονείς του παιδιού, με την απειλή ότι οι γιαγιάδες (ΜΕΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙΝΑ) θα παθαίνανε εγκεφαλικό στο άκουσμα άλλου ονόματος, συνέχιζαν να φωνάζουν το παιδί ΜΠΕΜΠΑ μέχρι που έφτασε στα 80 φεύγα …
ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
Με δεδομένη την φρίκη που ζει ένα ζευγάρι στον φιλικό κύκλο μας, φρίκη που σ’ εμένα προκαλεί ασυγκράτητα γέλια, αλλά στους πρωταγωνιστές, αποτελεί αιτία χωρισμού και στους παππούδες αιτία που να τους τρέχουνε στα εφημερεύοντα τις νύχτες, περιληπτικά:
Ένα παιδάκι γεννήθηκε αγοράκι. Τον μπαμπά της μαμάς του τον φωνάζουνε Λάκη, τον μπαμπά του μπαμπά του Τίτο. (Συγνώμη, αλλά το παιδί μου ούτε Λάκη θα το βάφτιζα, ούτε Τίτο).
Ο μπαμπάς του μωρού πιστεύει ακραδάντως ότι το ΤΙΤΟ είναι τιμημένο όνομα και αν δεν «ακούσει» ο πατέρας του το όνομα ΤΟΥ την ώρα της βάφτισης θα πεθάνει κεραυνοβόλα και ο ηθικός αυτουργός της πατροκτονίας θα είναι ο γιός.
Η σύζυγος και η μαμά του μωρού, πιστεύει ότι μια που δώσανε στο πρώτο παιδί το όνομα της μητέρας του άντρα της ΠΡΕΠΕΙ το δεύτερο παιδί να ονομαστεί ΛΑΚΗΣ !!!!!!
Πέντε μήνες σκο–τω–νο-νται για το όνομα σε σημείο που να υπάρχουν ήδη παράπλευρες απώλειες. Δηλαδή έκτακτες συστολές έχει υποστεί ο πατέρας και έχει μεταφερθεί με συμπτώματα εμφράγματος στο εφημερεύον κρατικό της Νίκαιας. ΟΙ ΔΥΟ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ τάζουν στην Παναγιά της Τήνου να δώσει φώτιση στους γονείς. Μια θεία που πρότεινε να πάρει το παιδί και τα ΔΥΟ ΟΝΟΜΑΤΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΙΤΟ ΛΑΚΗΣ Ή ΛΑΚΗ ΤΙΤΟ, διώχθηκε όπως οι Άραβες από τους Ισραηλινούς, αφού ο μπαμπάς του μωρού πίστεψε ότι ήταν βαλτή από την οικογένεια της γυναίκας του για να κολομπαρέψει το όνομα !
Η ΛΥΣΗ :
Θα γράψω καταρχάς την βιωματική μου εμπειρία.
ΌΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ, είχα ξεκαθαρίσει στον άντρα μου, ότι αν και τον μπαμπά μου τον λέγανε ΓΙΑΝΝΗ, αν και είχε σκοτωθεί πολύ νέος, ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ να δώσουμε στο παιδί το όνομα ΓΙΑΝΝΗΣ γιατί το όνομα του πεθερού μου, ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΟΛΥ.
ΤΟΝ ΛΕΓΑΝΕ ΑΛΕΞΙΟ !!!!
Αν κάναμε κορίτσι δεν ήθελα να βάλουμε το όνομα της μητέρας μου, που την φωνάζανε Αβγούλα, από το Χρυσαυγή, ούτε το όνομα της πεθεράς μου που την φωνάζανε Ειρήνη, αλλά ή το όνομα της γιαγιάς μου, που την φώναζαν ΑΡΤΕΜΙΣ ή το όνομα ΔΑΝΑΗ ή το όνομα ΜΥΡΤΩ !
Το παιδάκι μου γεννήθηκε αγόρι, το φώναξα από το μαιευτήριο Αλέξη και φυσικά γιορτάζει του Αγίου Αλεξίου και όχι του Αγίου Αλεξάνδρου.
Δεν άνοιξε «ρουθούνι» στο σόι γιατί ήμασταν αποφασισμένοι με τον άντρα μου και γιατί θεωρούσαμε βλακώδες να διαφωνήσουμε για το όνομα, καθώς η αγάπη που έχω στον πατέρα μου και στην μνήμη του δεν αλλοιώθηκε, επειδή φωνάζω το παιδί μου Αλέξη!
ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΠΕΜΠΛΟΚΗΣ
Καταρχάς ζευγάρι που «σκοτώνεται» γιατί δεν μπορεί να συμφωνήσει στο όνομα του παιδιού, καλύτερα να επισκεφθεί έναν σύμβουλο γάμου.
Παππούδες που «εκβιάζουν» τα παιδιά τους ότι ΑΝ ΔΕΝ ΟΝΟΜΑΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑ με αποτέλεσμα να μην τους «γράψουν» το δώμα, το εξοχικό, την τραπεζαρία με τα κουταλομαχαιροπήρουνα, τις πορσελάνες της θείας Κοτούλας, να μην πληρώσουν τον φωτογράφο της βάφτισης, να φτύσουν το καφέ της συμπεθέρας και άλλα δυσοίωνα, συνοπτικά δεν σέβονται τα παιδιά τους και είναι ηλίθιοι.
Επίσης παιδιά που δεν μπορούν να ανεξαρτητοποιηθούν από τα τσαλίμια των γονιών τους είναι επίσης ηλίθια.
Με τρελαίνει το γεγονός ότι η ψήφος μου έχει ίση αξία με εκείνον που «σκοτώνεται» με το «άλλο του μισό» για το πώς θα ονοματίσει το παιδί και δεν κάνει μια βόλτα στο «χαμόγελο του παιδιού» ή σε ιδρύματα που νοσηλεύουν παιδάκια!!!!
Να σας ζήσει το παιδάκι σας και καλά μυαλά!!!!
(Σε όσους έχουν κάψει φλάντζα)
Ειμαι παιδι μιας τέτοιας τεραστιας ιστοριας αλλα δεν θα την πω ολη γιατι θα ξημερωθειτε να διαβαζετε. Επιγραμματικα ο πατερας μου ήταν 8 αδερφια εκ των οποιων εμειναν 5 ζωντανα μετα απο πολεμους. Η γιαγια (μάνα του πατερα μου) ηθελε ολα τα παιδια της (& τα 5, κοριτσια-αγορια) να βγαλουν τα παιδια τους (οταν θα εκαναν) τα ονόματα τους...Τα 2 πρωτα παιδια το δεχτηκαν...δε ξερω πως, δεν ειχα γεννηθει. Η μητερα μου δε το δεχτηκε (δεν εβγαλε ομως ουτε το όνομα των γονιων της), το ενα παιδι ταμενο σε αγια και εγω στη γιαγια του μπαμπά μου (την ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΗ απ' ολους). Αποτελεσμα? Οι αναμνηστικες φωτογραφιες της βαφτισης μου που ολο το συγγενολοϊ του πατερα μου ήταν σα σε μνημοσυνο και φυσικα ποτε ακομα και σημερα που εφυγαν οι παππουδες & ο πατερας μου κανενας απο τα αδερφια του δε με δεχεται. Θεωρω ομως ευλογημενη που οι γονεις της μητερας μου (παροτι θεωρω πικραθηκαν) μου πρόσφεραν τοση πολυ αγαπη και ηταν παντα δίπλα μας χωρις να πουν λεξη & μας αγαπουσαν πιο πολυ απο οτι την κορη τους (που την λατρευαν)
Ας μην ειμαστε απολυτοι... Ειναι τραγικο να γινονται σκοτωμοι για τα ονοματα. Ομως σεβομαι εξισου καποιον που λαχταρα να μπει το ονομα των γονιων του, ενας παππους να λαχταρα να δει το ονομα του να συνεχιζεται ειτε γιατι πιστευει στις παραδοσεις ειτε γιατι ετσι νιωθει οτι το παιδι του τον τιμα και ενα κομματι του θα συνεχισει να ζει. Προσωπικα ολα αυτα ματαια τα θεωρω με τα ονοματα αλλα ειναι σεβαστα. Τον Τιτο και τον Λακη σιγουρα δε τους βαφτισαν ετσι. Ο καθενας μπορει να ονομασει το παιδι του οπως θελει. Ας μη γελιομαστε ομως κι αυτο ειναι προσωπικος εγωισμος. Τελοσπαντων! Το δικαιο ειναι το ζευγαρι να συζητα, να παιρνει τις αποφασεις του και να μη δινει λογαριασμο σε κανεναν. Αν το ζευγαρι θελει να βγαλει τα ονοματα των γονιων, βγαζει ενα ο ενας ενα ο αλλος ή και τα δυο μαζι και τελειωνει η ιστορια. Κι ο καθενας μπορει να εξηγησει στους γονεις του τους λογους. Αλλα παντα το ζευγαρι ενωμενο. Οι γονεις θελουν τα παιδια ευτυχισμενα. Οταν το ζευγαρι διχαζεται τοτε χωνονται ολοι αναμεσα. Λιγη συνεση και ψυχραιμια!
Αυτό που έκανες Εσύ είναι το πλέον αποδεκτό γι'αυτό δεν είχες ενστάσεις..... ας ήθελες να τοβγαλεις άλλο όνομα και βλέπαμε.....
Μονο οσοι εχουν ζησει τετοιες καταστασεις, με τεραστια δαφορα αντιληψεων, αντιλαμβανονται το πνευμα του αρθρου, με το οποιο συμφωνω απολυτως! Ημουν τεσσαρων μηνων εγκυος στο πρωτο μας παιδι οταν ο γιατρος μας ειπε οτι ειναι αγορι. Φευγοντας ο αντρας μου ειπε " Τον βγαλαμε το Μητσαρα", κατι τετοιο. Μου ηρθε εγκεφαλικο!!!! Δεν εχω μεγαλωσει ετσι, οι γονεις μου δεν ειχαν ποτε τετοια θεματα, μαλιστα μου προτειναν και οι ιδιοι ιδιαιτερα ονοματα για το παιδι, ειτε ηταν αγορι, ειτε ηταν κοριτσι. Αρχισε ετσι ενας πολεμος, του αντρα μου και του πεθερου μου εναντιον μου. Εγω ανενδοτη, δε μπορουσα να χωνεψω το γεγονος οτι καποιος μου επιβαλλει ενα ονομα στο παιδι που ΕΓΩ κανω τον κοπο να κυοφορησω, να γεννησω, να θηλασω, να ξενυχτησω να, να, να.... Η μαχη συνεχιζοταν, το παιδι ειχε γεννηθει, μεγαλωνε, επρεπε να βαφτισει. Ο πεθερος μου εστελνε συνεχεια μυνηματα μεσω του αντρα μου, η κατασταση ειχε γινει ανυποφορη. Μα πως ενας τριτος μου επιβαλλει να πω το παιδι ΜΟΥ Μητσο, δε μπορουσα να το καταλαβω!!!! Η βαφτιση πλησιαζε, ονομα κανενα ακομα. Στο τελος δεν αντεξα, ειπα οκ, Δημητρης αλλα θα εχει και ενα δευτερο ονομα. Και θα τον φωναζουμε Δημητρη, οχι Μητσο, ουτε με το δευτερο ονομα του. Αποτελεσμα;;;;;;; Ο πεθερος μου δεν ηρθε στη βαφτιση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
η πεθερα μου χωρισμενη 10 χρονια αλλα καψουρα ακομη με τον πεθερο, ετυχε να ειναι μπροστα στον υπέρηχο οταν μαθαμε το φιλο του παιδιου. αγορι!!!κλάμα κ κακο...10 λεπτα αφοτου φυγαμε ζητησε να το βγαλουμε Νικο οχι εξαιτίας του πεθερου μου κ καλα...αλλα του πατερα της..επειδη ηταν τα δικα την πεθερικα στριμενα κ δεν της επετρεψαν να βγαλει τον αντρα μου νικο επειδη ηταν κ το ονομα του πεθερου μου...δεν ξερω για εσας..εγω ζαλιστηκα!!! εμεις μολις ειχαμε μαθει το φυλο του παιδιου μας οποτε οπως καταλαβαινετε αλλου ετρεχε το μυαλο μας..της απαντησαμε με ενα ξερο θα δουμε, εγω κ ενα θα δουμε ασε μας ρε μανα ο τακης...οταν γεννησα πλευρησε τον πεθερο μου στο νοσοκομείο κ του ειπε οτι αυτη το κανονησε να βγεί το παιδι με το ονομα του...ελπίζοντας σε τι; οτι ενας ανθρωπος που δεν αντεχει λεπτο διπλα σου θα συγκινουταν τοσο που του καβατζαρες το ονομα που θα γυρνουσε σε εσενα; για κακη την τυχη ομως την ακουσε η αδερφη μου...κ μου το ειπε.να σας πω την αληθεια εμενα δεν θα με ενοχλουσε να βγαλουμε το παιδι νικο, γιατι ειχα με κ μια απωλια στην οικογένεια μας με αυτο το ονομα...αλλα σπαστηκαμε με τον αντρα μου. τους ειχα παρακαλεσει να μην φωναζουν το παιδι με ονοματα πριν την βαπτιση...το μπεμπης ηταν ιδανικο για μενα..κ συνεχεια η πεθερα μου κ η μανα μου νικολακη κ νικολακη..οσπου μια μερα μαυρη τους λεει ο αντρας μου τσαντισμενα οτι το παιδι να ειστε σιγου ρες οτι δεν θα βγει νικος...πλερεζες η μανα του. η δικη μου το χωνεψε καλυτερα...κ γιατι μου το κανετε αυτο...γιατι δεν με βοηθατε...χα σε τσακωσαμε!!!τεσπα το παιδι θα βγει αλλο ονομα το οποιο θα το μαθετε στην εκκλησία ολοι.οποιος θελει ερχεται.-το μωρακι μας τελικα βγηκε αγγελος νικολαος, το φωναζουμε αγγελο κ στα χαρτια του αγγελος μονο ειναι περασμενος..κ ολοι τον αγαπουν πολυ. αα..μονο ο πεθερος μου τον φωναζει μπουμπη ακομη..σαν σκυλακι..ξερετε!
Πάντως κάτι γνωστοί μου που και οι δύο γιαγιάδες είχαν πολύ ωραία ονόματα, επειδή έτυχε το παιδί να γεννηθεί ανήμερα της εορτής του Αγίου Αλεξάνδρου, το έβγαλαν Αλεξάνδρα και καμία δεν ενοχλήθηκε....το θεώρησαν σημαδιακό ότι πρέπει να γίνει προς τιμήν του Αγίου...οπότε μετά στο δεύτερο έδωσαν ένα τελείως άσχετο όνομα και πάλι καμία δεν ενοχλήθηκε. Γενικώς η δικαιολογία-"τάμα" σε κάποιον Άγιο μπορεί να είναι μια λύση....
egw ta theoro afta blakies n to pw k etsi dld na leme.ta paidia mas opos tus pappoudes kalitera na bazume asxeta onomata k opios ine kollimenos as mini eki kollimenos.....k afto pu egrapse i mama marfri ,,, oti i dikaiologia ta k kala dn to brisko katholou dikaiologia opios to tazi to paidi tu ...m egw to paidaki mu to etaksa k to ipa.opos.to etaksa opote dn ine dikaiologia etsi to ekana gt to eniotha k gt ixa k kapia problimata me alli egimosini k etsi egine
Εμείς για να μη μαλώνουμε δώσαμε στην κόρη μας το όνομα Ανδριάνα από τα δικά μας ( Ανδρέας και Άννα ). Οι γονείς μας δεν έχουν πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι το όνομα της δεύτερης. Είμαστε ανάμεσα στα Αλεξάνδρα, Αυγουστίνα, Αιμιλία, Γαλήνη, Έλενα, Ηλιάνα ( για να κάνουν ομοιοκαταλήξια τα ονόματα των αδελφών ), Μαρίνα, Ρηγίνα, Στεφανία, Χρυσή, Χριστίνα και Χαριτίνη. Τι προτιμάτε ?
Αιμιλία ή Ηλιάνα είναι πολύ ωραία.
Δυστυχώς δε διάβασα πουθενά τις "ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΠΕΜΠΛΟΚΗΣ"... Το μόνο που διάβασα ήταν ΒΡΙΣΙΕΣ για κάποιους που, ναι, τέτοια θέματα τα θεωρούν "ουσιώδη". Ο καθένας έχει τους λόγους του για να τσακώνεται με κάποιον για κάτι. Σημείωση: Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με το όνομα του παιδιού μου, ούτε τσακώθηκα με τον άντρα μου. Βαρέθηκα να διαβάζω δημοσιεύσεις, που, επειδή κάποιοι έχουν "όνομα" και αποτελούν "δημόσια πρόσωπα", νομίζουν ότι μπορούν και να βρίζουν τους υπόλοιπους ανθρώπους και να πουλάνε και εξυπνάδα ότι δήθεν αυτοί τα σκέφτηκαν πρώτοι από όλους και είναι πάνσοφοι. Get off the kalami, pleaseeee!!!
πρακτικές απεμπλοκής (3 κατά την γνώμη μου): 1.Δεν τους λέτε τίποτε και αφήνετε το όνομα για surprise στην εκκλησία. Και όποιος επιθυμεί ας φύγει . Με το ζόρι κανένας δεν κάθεται. 2. Τους το ανακοινώνετε το όνομα που αποφασίσατε από πριν και αν δεν το δεχτούν και κάνουν υστερίες ,τους απειλείτε με κόψιμο διπλωματικών σχέσεων... 3. Δηλώνετε εξ' αρχής το όνομα στο ληξιαρχείο και έτσι δεν μπορούν να κάνουν κάτι επ΄αυτού και τους φέρνετε προ τετελεσμένου γεγονότος κατ' εμέ το 3ο είναι το καλύτερο !!! ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΣΥΝΕΝΑΙΣΗ ΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ ΑΛΛΙΩΣ...ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ
ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ, ΤΑ ΒΓΑΛΑΜΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΑΜΕ, Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΜΟΥ -ΒΑΣΙΛΙΚΗ-ΚΑΙ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΤΟΥ ΠΕΘΕΡΟΥ ΜΟΥ -ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ-( ΟΙ ΠΑΠΟΥΔΕΣ ΔΕΝ ΖΟΥΝ, ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ).ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΖΑΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ. ΟΙ ΤΡΙΓΥΡΩ ΡΩΤΑΓΑΝΕ ΤΙΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΓΑΝΕ "ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΦΤΕΙ ΛΟΓΟΣ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΘΑ ΤΟ ΒΓΑΛΟΥΝ". ΓΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΤΕΦΤΗΚΑΝ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΛΕΓΑΝ ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ, ΕΙΔΙΚΑ Η ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕ ΠΑΝΤΑ (ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ).
Auto akrivws sunevei kai stin diki mou periptwsi...dil. SKOTWTHIKAME...an kai den to eixa proswpika ws skopo na vgalw kapoio onoma...otan katalava oti to eixan dedomeno oti egw tha gennaw...kai o petheros mou tha vaftizei...TA PHRA!!! Kai malista otan ematha to fulo...akousa kai " Kala den peirazei, ti na kanoume twra..." EPEIDH HTAN KORITSI KAI KSUNISE...O PETHEROS! 2 minwn gennimeno ithele na vgaloume ti gunaika tou, malista tin apokalouse ki etsi apo monos tou (itan dedomeno)...gt den ithele to onoma tou se koritsi (pou auto eixa san prwti epithumia stin arxi - na vgalw to soi tous kai na mou fugei to agxos). Malista mou eixan vrei kai NONA diki tous gia na einai pio katoxurwmenoi, alla...meta katalava tis protheseis tous kai kakws eixa sunenaisei me ti nona.Otan zitisa na vgalw ena diko mou twra KAI na vgei ekeinos meta, an ekana agori (eite koritsi dil. egw den eixa provlima), akousa ta xilia muria. Skotwthika me ekeinous, skotwthika me tous dikous mou, skotwthika me ton antra mou. Apotelesma...ekana mia asxeti fili nona kai evgale to ONOMA THS...EPISIS ASXETO...O PETHEROS MOU DE MOU MILOUSE GIA 3 XRONIA...alla eniwsa tin ikanopoiisi oti to paidi mou einai ena gero paidaki, ki auxaristw to theo gi'auto...kai BAFTISTHKE...! Twra me parakalane na kanw allo...kai pistepste me, ntropi mou vevaia, oti katavathos o logos pou to zitane einai gt exoun afisei ton egwismo tous anekplirwto!!!
TO LATHOS BEBAIA...itan oti o antras mou itan ksekathara me to meros twn goniwn tou...eprepe na paroun kai ta agennita paidia mas onomata apo to soi tou...gt oi goneis tou tou prosferan...ENW EGW FUTRWSA!!! Kai an simera ekana ena paidi...tha evgaze se ena paidi kai ta 2 onomata twn dikwn tou...- den to proteine pote omws sto prwto paidi auto, gt eixe tin elpida tou epomenou!!!
δυστυχως αυτα δε ξερω αν προκειται ποτε να αλλαξουν...τον γιο μου τον εβγαλα κωνσταντινο (ειναι κ ο πεθερος και ο μπαμπας μου) ο πεθερος ομως στη βαφτιση εκανε τοσο περα τον πατερα μου που με εκνευρισε αφανταστα...οταν εκανα την κορη μου η πεθερα επεσε σε καταθλιψη προκαταβολικα,ουτε ηρθε (2 ωρες δρομο) να μας δει κ οταν επιτελους τους πηρε ο κουνιαδος μου κ τους εφερε καθοταν σε εναν καναπε κ τα μουτρα στο πατωμα...οποτε πριν καν συζητησουμε για το ονομα του παιδιου (εγω βεβαια στον γιατρο μου οταν μου ειπε το φυλο του μωρου τα ειχα περιγραψει με τρομερη ακριβεια λες και ημουν προφητης της παλαιας διαθηκης!!!)αρχιζει ο δικος μου "θα πεθανει η μανα μου αν δε το πουμε το παιδι ελενη και θα φταιω εγω" και τριχες κατσαρες....νευρα καυγαδες αποφασιζω του λεω πες της οτι το πηρε το ονομα αλλα τελος,εξω απο τη ζωη μου...για μενα αυτη που δεν ηρθε να δει το εγγονι της δεν ειναι γιαγια...να μην τα πολυλογω οταν εμεινα εγκυος στο τριτο μου μωρο η πεθερα ειπε "τωρα ειναι ευχαριστα αυτα τα νεα?" εμ βεβαια περιττο αφου ακουσαν ονομα και οι 2 τι το θελουμε εμεις το 3ο μωρο??χθες βαφτισα το κοριτσακι μου!το ειπα ΕΙΡΗΝΗ απο ενα ταμα που ειχα κανει-ταμα για να ευχαριστησω την Αγια και οχι για να ζητησω κατι απο αυτην...και την ωρα που ειπε το ονομα ο παπας η μαμα μου-η μονη απο γιαγιαδες-παππουδες που δεν ακουσε το ονομα της- ΕΛΑΜΠΕ απο χαρα και ειχε στην αγκαλια της την ελενη μου που την λατρευει!την ελενη μου που η γιαγια που εχει το ονομα της ουτε να την φτυσει...ο καημος ηταν να ακουστει το ονομα και οχι να αγαπαμε το εγγονι...τα παιδια ομως δε ξεγελιουνται...ξερουν ποιος τα αγαπαει...
να συμπληρωσω εδω οτι η πεθερα μου οταν εμεινα εγκυος στο 2ο και πριν μαθουμε το φυλο μου υπεδειξε οτι αμα εχω αγορι κ αφου τον πατερα μου τον λενε κωνσταντινο (α ναι?!?!?!?!!?!?!?!το θυμηθηκατε τωρα που πρεπει να ξαναμπειτε σε σειρα για το ονομα?τι συμπτωση διαβολικη...) θα πρεπει να το πω οπως λεγαν τον πατερα της γιατι αυτη δε τον εβαλε τον πατερα της!!!!(το ονομα ενος παππου που ουτε τον γνωρισα κ ουτε κ με νοιαζει!απο 5 παιδια που ειχε ας ακουγε ονομα,δε θα βαλω εγω το ονομα του κατοπιν υποδειξης απο την κορη που δεν τον τιμησε οσο ζουσε....αν μου το ελεγε ο αντρας μου οκ να το συζητησουμε εννοειται!!!αλλα οχι κυρια μου δε θα γεννοβολαω εγω για να παρει οποιος δεν ακουσε απο το νομο καρδιτσας ονομα!!!)
Όλα ωραία και καλά! Τι γίνεται όμως όταν έχουν δωθεί και τα δύο ονόματα των των γιαγιάδων, το τρίτο είναι πάλι κορίτσι και κάποιοι προτείνουν να δωθεί το όνομα των παππούδων στο θηλυκό του; Τραβάς ή δεν τραβάς τα μαλλιά σου; Άλλα ονόματα δεν υπάρχουν; Και αν γίνει και τέταρτο παιδί και βγει αγόρι; Τότε θα ψάχνουμε πάλι άλλο όνομα ή θα έχουμε πάλι παρεξηγήσεις;
Συμφωνώ απόλυτα με το χαρακτηρισμό "ηλίθιοι" για όλους αυτούς τους ανθρώπους που στην εποχή μας ασχολούνται ακόμα με οπισθοδρομικά έθιμα και χαλάνε τις καρδιές τους για έναν τόσο ασήμαντο λόγο...
Ειναι πραγματικα κριμα..... Στην γειτονια μας πριν 30 χρονια γεννηθηκε ενα κοριτσακι... Μεχρι τα 4 του τσακωνονταν οι γονεις η Κατερινα και ο Γιαννης αν το παιδι θα ονομαστει Μαρια στην μια γιαγια ή αν θα ονομαστει Αννα στην αλλη γιαγια... Ομηρικοι καυγαδες... νεο ζευγαρι, μεγαλος ερωτας, ειχαν κλεφτει για να παντρευτουν... Ενα βραδυ ακουστηκαν πυροβολισμοι θυμαμαι........ στον τσακωμο επανω αυτος την σκοτωσε και μετα αυτοκτονησε........ Το κοριτσακι ονομαστηκε Κατερινα..........
Να αγιασει το στομα σου Νανα μου, ετσι ακριβως οπως τα λες ειναι. Μαλλιασε η γλωσσα μου να το λεω τοσον καιρο. Κι εγω τα ιδια ειχα με τα πεθερικα μου, απειλες, γκρινιες κλπ.
Έτσι ακριβώς είναι όπως τα λες,μόνο που ακόμη και σήμερα το συγκεκριμένο θέμα παραμένει αιτία πολλών καβγάδων.Ας ελπίσουμε ότι όταν θα γίνουμε εμείς παππούδες και γιαγιάδες θα σταματήσει αυτή η ανοησία!!!!!
Να σας πω κι εγώ την δική μου ιστορία. Η γιαγιά μου, μαμά του μπαμπά μου, είχε ένα πολύ συνηθισμένο όνομα και τέσσερα παιδιά. Και τα τέσσερα παιδιά της έκαναν κόρες και έδωσαν το όνομα της σε μια από αυτές. Τέσσερις εγγονές με το ίδιο όνομα! Ο μπαμπάς μου, που ήταν ο μικρότερος από τα αδέλφια του, έδωσε σε μένα, την πιο μικρή από τις εξαδέλφες, το ίδιο όνομα. Έλα όμως που μπερδευόταν αφού είμασταν πολλές! Έτσι, εγώ ως πιο μικρή, έμεινα "Μπέμπα"!!! Κοντεύω 40 χρονών και ακόμα στο σόι μου με φωνάζουν "Μπέμπα"! Δεν μένω πια στην επαρχία που μεγάλωσα και δεν συναναστρέφομαι καθημερινά συγγενείς. Όταν όμως βρεθώ στο χωριό, με φωνάζουν Μπέμπα. Και ακούω! Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό. Αν οποιοσδήποτε άλλος με πει "Μπέμπα" δεν ακούω. Μόνο σε συγγενείς απαντώ, σαν να έχω συνηθίσει τη φωνή τους! Με αυτή την εμπειρία λοιπόν, τα δικά μου παιδιά πήραν δυο άσχετα με το σόι ονόματα και κανείς δεν έφερε αντίρρηση.
Κάτι τέτοια διαβάζω και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι... Αν και γενικά είμαι άνθρωπος "των παραδόσεων", αυτό το ΚΟΛΛΗΜΑ με το όνομα δεν το κατάλαβα ποτέ... Υπάρχουν πολλοί και πιο ουσιαστικοί τρόποι να τιμήσεις τους γονείς σου από το να δώσεις το όνομά τους στα παιδιά σου. Η κόρη μου πήρε το όνομα της μαμάς μου (πρόταση του άντρα μου, για να έχει "καβάτζα" για το δεύτερο αν βγει αγόρι,χαχα!) αλλά δεν ένιωσα καμιά ιδιαίτερη συγκίνηση ότι έτσι "τίμησα" τη μαμά μου (την οποία λατρεύω!). Το ίδιο θα χαιρόμουν αν έπαιρνε το όνομα της πεθεράς μου, αυτό άλλωστε σκέφτημα μόλις μάθαμε ότι περιμένουμε κορίτσι! Το θέμα είναι ότι για άλλη μια φορά δε χάνουμε ευκαιρία να μιζεριάσουμε ως κοινωνία... Αντί να ευχαριστούμε το Θεό που μας στέλνει ένα παιδί (ρωτήστε κάποιο ζευγάρι που προσπαθεί επί χρόνια να συλλάβει πόσο τους ενδιαφέρει το όνομα...), αντί να ευχαριστούμε το Θεό που το παιδί και η μάνα είναι καλά μετά τον τοκετό, ασχολούμαστε με το ΟΝΟΜΑ;!;! 'Ημαρτον!! Και για να το ελαφρύνω λίγο, σας λέω την ιστορία φιλικού μας ζευγαριού πριν τη βάφτιση του πρώτου τους γιου: οι παππούδες "σκοτώνονταν" μεταξύ τους (!) για το όνομα του πρώτου εγγονού, ώσπου οι γονείς έκαναν το εξής: έγραψαν τρία ονόματα σε τρία χαρτάκια (των δυο παππούδων κι ένα άσχετο που ήθελαν οι ίδιοι), τα άπλωσαν μπροστά στο μωρό κι εκείνο... διάλεξε το όνομά του! Και η πλάκα ποια ήταν; Διάλεξε εκείνο που ήθελαν οι γονείς! Απ' όσο ξέρω δεν ήταν "στημένο"... :-Ρ
εξαιρετικη οπως παντα!!!! ποσο δικιο εχεις....
Νανα... ΕΓΡΑΨΕΣ για μια ακόμη φορά!!!! Elen....Η ιστορία σου, είναι λίγως πολύ σαν την δική μας!!!! Ενώ δεν είμαστε παντρεμμένοι με τον καλό μου, όταν έμεινα έγκυος, είχαμε πει την κόρη μας, να την βγάλουμε Αλεξάνδρα...(όνομα ουδέτερο, και κανενός από τα σόγια). Στο μήνα πάνω, πριν καλά καλά σαραντίσω, πήγαμε να δούν το μωρό, κι επειδή είχε τα δαιμόνια του ο "παππούς" της κόρης μας, μόλις πήρε το μωρό η "γιαγιά", να το πάει μέσα στο σπίτι, το διώχνει κυριολεκτικά με τις κλωτσιές!!! λέγοντας συγγεκριμένα, "πάρτω από δω και φύγε, να μην φύγεις, κι εσύ μ'αυτό". Μετά από 8 μήνες, θυμήθηκαν, ότι "κάπου στα ΑΖΗΤΗΤΑ", υπάρχει και ένα εγγόνι!!!!! Απροειδοποίητα τελείως, έρχοντε στο σπίτι μας... Δεν μιλάω... (βέβαια, επειδή ήταν χοντρό αυτό που είχε κάνει, πέταξε και ένα "γέρος είμαι"), και το έπαιζε μεθυσμένος, και καλά. Τότε σκάει η ΒΟΒΜΑ!!!! Το παιδί θα το βαφτίσετε με το όνομα ΜΟΥ!!! (η "καλή γιαγιά")!!!! ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!! Εντωμεταξύ, στους 8 μήνες, που είχαν περάσει, εγώ έτρεχα με το παιδί στο Παίδων, γιατί είχαμε σοβαρό πρόβλημα με τα υσχία του παιδιου.('Αλλη ιστορία, άλλο θαυματάκι αυτό) και είχα τάξει να την πω Μαρία. Για να μην μακρυγορώ, δεν το κάνω θεμα. Μετά από 22 μήνες σαν και σήμερα, έρχεται στον κόσμο η δεύτερη κόρη μας. Η πρώτη, ακόμα αβάπτηστη.... Δεν πειράζει, και τα δύο παιδιά θα βαπτιστούν μαζί. Εντέλη, 23 Σεπτεμβρίου, η μία 38 μηνών(3 χρονών κ' 2 μηνών), και η άλλη 16 μηνών(1 χρονών κ' 4 μηνών), τα κοριτσάκια μας βαφτίσθηκαν, Μαρία κ' Ελένη, χάρη σε μία θεία μου, που ανέλαβε ΟΛΑ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΒΑΠΤΙΣΗΣ Βεβαίως, χωρίς την παρουσία του "παππού" και της "γιαγιάς" του καλού μου. Βέβαια δεν ξεχάσανε μέχρι και ανήμερα της βάπτισης να με πάρουν τηλέφωνο, και να μου πούν, να βγάλω το όνομα τους. 'Εχουν περάσει 6 μήνες, "χωρίς" να πάρουν "ΕΝΑ" τηλέφωνο, να πουν "να σου ζήσουν". Εκφράσαν την επιθυμία να πάμε τα παιδιά να τα δούν. Πήγαμε...Το αποτέλεσμα! Η μία είναι ακόμα Μπέμπα τους, και η άλλη απροσδιόριστη, σαν να μην υπήρχε!!! άλλωστε αυτήν την είχαν δει όλες κι όλες 2 φορές!!!! Γιαυτό κοριτσάκια... ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ!!!!!!
Τι να πώ ρε παιδιά μ αυτά τα πράγματα! Ενώ αν γινόταν ονοματοδοσία στη γέννηση όπως και στις υπόλοιπες χώρες, η βάπτιση θα ήταν καθαρά για θρησκευτικούς λόγους και ημέρα χαράς όχι αγωνίας.... και τι κουφό να φωνάζουμε τα παιδιά μπέμπη και μπέμπα. Ένας άνθρωπος διαμορφώνει ταυτότητα γύρω απο το όνομά του , ταυτίζεται.. σήμερα μπέμπα αύριο γαφνικά Σοφία ή Μαρία ή Χριστίνα;;;
Ονοματοδοσια γίνεται στο ληξιαρχείο παράλληλα με τη δήλωση του παιδιού! Εγω έτσι έδωσα όνομα και στα δυο μου παιδια που απο τη γέννηση τους τα φωνάζουμε με το όνομά τους!
E MA ΠΙΑ! Ο πεθερός μου όσο ήμουν έγκυος περίμενε τον διάδοχο και δωσ΄του "μήπως έγινε λάθος και είναι αγόρι τελικά;" όταν μάθαμε πως είναι κορίτσι...Ετόλμησε δε να πει "δεν φαντάζομαι να το πείτε Παναγιώτα το παιδί" με συγκεκαλημένη χαρά κάτω από ένα πέπλο και καλά αγανάκτισης (καθότι Παναγιώτης στο όνομα). Το πόσες φορές μου ΄ρθε να του ανοίξω το κεφάλι όσο ήμουν έγκυος και έλεγε τέτοιες παπατζες (με το συμπάθιο) ακόμα δεν είχε γεννηθεί το παιδί, δεν λέγεται! Με τον άντρα μου τα δύο κοριτίστικα ονόματα που μας άρεσαν εξ αρχής ήταν το Αναστασία και το Κωνσταντίνα. Αποφασίσαμε να το πούμε το μπουλουκουμάκι μας Αναστασία μιας και η μαμά του - εδώ και 4 χρόνια με εγκεφαλικό προσπαθεί να ξανασταθεί στα πόδια της...υπέροχος άνθρωπος- θα φωτίσει από χαρά! Αν στο 2ο και ευελπιστώ και στο 3ο κάνει κιχ θα τον πάρει και θα τον σηκώσει! Κι αυτό γιατί όχι μόνο στον γιο του έβγαλε το όνομα του πατέρα του, αλλά στην κόρη του που ήρθε 2η έβγαλε όνομα που γούσταρε εκείνος και το όνομα της μάνα του μαζί! Χρόνια ολόκληρα νόμιζα πως την μητέρα της μάνας του άντρα μου την έλεγαν Άρτεμις, εκείνη όμως λεγόταν Κωνσταντίνα! Και την μικρή την λένε Άρτεμις- Ελένη την φωνάζουν δε Άρτεμις...Δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσω το παραμικρό από κάποιον που όταν ήρθε η ώρα να βγάλει ονόματα έβγαλε αυτό που ήθελε εκείνος... Δεν είναι θέμα τιμής ονομάτων γιατί και σε όσα παιδιά θα κάνω θα το σκεφτώ αν θα δώσω το όνομα των δικών μου ( η μάνα μου με έχει προειδοποιήσει ότι θα με αποκληρώσει αν δώσω το δικό της...). Είναι ότι το όνομα του παιδιού είναι απόφαση δική μας...Όπως και το αν θα κάνουμε και πόσα παιδιά...Δεν έχει λόγο κανείς και δεν δεχόμαστε κουβέντα...ΓΙα να μην πω ότι θα μου άρεσε να διαλέξει δεύτερο όνομα το παιδί μεγαλώνοντας όπως κάνουν οι καθολικοί...Κάτι που θα αρέσει σε εκείνη....!
εγω λογω προβληματων αρκετων και σοβαρων τον ειχα ταξει στην παναγια!Απαντες ενημεροι!ο συζυγος ελαφρα δυσαρεστημενος αφου θα ηθελε ενα ονομα πιο μοναδικο αλλα οχι κοινο αφου λογω τρομερων καβγαδων μεταξυ συμπεθερων σχετικα με το γαμο ειπαμε στη βαπτιδη να αποφυγουμε τα χειροτερα!οι γονεις μου δεν ειχαν προβλημα και μας συμπαρασταθηκαν με το παραπανω ηθικα και υλικα ενω τα πεθερικα αρκεστηκαν μονο στα δωρα της γεννας!στη βαπτιση τα πεθερικα κ τα τεκνα τους δεχονταν ευχες μουτρωμενα,δεν εφαγαν,δεν χορευαν αλλα το παιδι τους φαρμακωσσν!μετα ειχαμε το τι λεει ο κοσμος-κατι μπηχτες απο τα πεθερικα-ο πεθερος δεν μιλουσε ιδιαιτερα σε μενα κ στο παιδι-σχολιαζαν επικριτικα τα του παιδιου αλλα με τον καιρο ολα βελτιωθηκαν!!!!!!!!!!!!!!!!κρατω μονο αυτο που μου ειχε πει ο πνευματικος μου για οσους ρωτουσαν περιεργα τα της βαπτισης "αν σας πω θα πατε στο παραδεισο?"
Γελασα πολυ με το αρθρο....... για μια στιγμη ξεχασα τον πεθερο μου που εκανε "ψιτ" στο γιο μου ως τα 3 του!! Παντως εκει εξω υπαρχει μεγαλη ποσοτητα καμμενης φλαντζας και οντως τωρα που το λες αγαπητη Νανα σκεφτομαι οτι τα γνωστα μου ζευγαρια που δεν συμφωνουν στο ονομα δεν τα βρισκουν και στους αλλους τομεις της ζωης τους. Ο συνασθηματικος εκβιασμος που υφιστανται τα παιδια απο τους γονεις παντως ειναι το κατι αλλο!!!! ΥΓ: Το ονομα Αλεξιος ειναι πολυ ομορφο ετσι λενε και το γιο μου... και το αποφασισα με τον αντρα μου ΚΑΙ ΜΟΝΟ (ασχετο ονομα εντελως!!) Πρεπει κατι να κανουμε ομως για να μαθει ο κοσμος οτι αλλο Αλεξιος κι αλλο Αλεξανδρος!!!
EMENA O GIOS MOU EINAI ERMOGENIS APO TON PETHERO MOU.OMOS O PETHEROS MOU OTAN ITANE MIKROS TON FONAZANE ERMO.OTAN EMATHA OTI ITANE AGORI TOYS EIPA THA ONOMASTEI ERMOGENIS KAI THA KRATITHI TO VAFTISTIKO KAI DEN EPITREPO NA KOPEI TO ONOMA TOU MOROU KAI NA GINEI ERMOS....AFTOI ME APILOUSANE OTI THA TON FONAZAN ERMO ME TO ETSI THELO ( NA SIMIOSO EDO OTI O PETHEROS MOY PETHANE KAI DEN TON GNORISA POTE ) I OIKOGENIA MOU DEN ANTISTATHIKE POTE STO ONOMA TOU MOROU AN KAI O PATERAS MOY ITANE GIORGOS.O PATERAS MOY VLEPONTAS ME NA KLEO KATHE MERA KAI NA STENAHORIEME LEEI AFOY DEN SYMVIVAZONTE ME TO DIKO TOUS ONOMA VGALE TO DIKO MOY LEEI NA STAMATISEIS NA KLES.EGO OMOS EPIDI EIMAI TSAOUSA ONOMASA TON GIO MOU ERMOGENI KAI DEN EPETREPSA SE KANENA APO DAFTOYS NA ERTHEI STIN VAFTISEI,OUTE TIN PETHERA MOY OYTE TA KOYNIADIKA MOY,KAI FISIKA ME TIS EVLOGIES TOU ANTRA MOY OLA AFTA
Παθούσα και εγω ή μαλλον η μικρή μου...Ειχαμε πει με το συζυγο πριν ακομη παντρευτούμε οτι αμα κανω κοριτσι θα το πουμε Ειρήνη...Το ξερανε ολοι απο το σοι οτι μολις βγηκε η μικρη μου θα ειναι και Ειρηνη...Ετσι φτανουμε στη βαφτιση και συζηταμε με τον αντρα μου να βγαλουμε και δευτερο ονομα Ιωαννα στο μπαμπα μου και να το κανουμε εκπληξη στην εκκλησια.Το ξεραμε εμεις, οι νονοι, η πεθερα οπου εφερε ενα μικρο παραπονο οχι για το ονομα της απλα θα ηθελε να ακουσει το ονομα της μαμας μου. Φτανει η μερα της βαφτισης και με το που ακουγεται Ειρηνη-Ιωαννα βλεπεις απο τη μια μερια χαρα και απο την αλλη μια μεγαλη απορια.... Το πιο ασχημο ηταν και ειναι οτι ο πεθερος μου δεν περασε καν να μας ευχηθει για το ονομα και οτι ακομη φωναζει την μικρη μου ...2 χρονια μετα...μπεμπα ...οταν την βλεπει μια φορα στο τριμηνο γιατι χαλασανε οι σχεσεις μου μαζι του μονο... Με ποναει αλλα θα γυρισει ο τροχος....
βάπτισα και τα δύο παιδιά με τα ονόματα των πεθερικών μου γιατί δυστυχώς αυτό είναι το έθιμο στο χωριό του άντρα μου και ενδόμυχα ήταν επιθυμία του. Δεν το μετάνιωσα καθόλου και ξέρω πως του έδωσα μεγάλη χαρά. Έχω μεγαλώσει στο ίδιο μέρος, μπορώ να κατανοήσω το πόσο τον χαροποίησε αυτό το γεγονός και τον ίδιο και τους δικούς του και πραγματικά δεν έχω κανένα πρόβλημα. Βέβαια οι φίλες μου, μου λένε "πως υποτάχτηκα" "δεν άσκησα βέτο" "δεν τίμησα τους γονείς μου" . Ένα έχω να σας πω: Για εμένα , που δεν δίνω ΚΑΜΙΑ σημασία σε όλα αυτά δεν θεωρώ πως αποδίδω τιμές με ένα όνομα, οπότε δεν θεωρώ πως αδίκησα τους γονείς μου. Κακώς βέβαια που ο σύζυγος μου τα έχει έτσι στο μυαλό του αλλά είναι κάτι που το γνώριζα, το έβλεπα να συμβαίνει στον κύκλο μου και ακριβώς με την επιλογή μου δείχνω πως αυτό που προέχει είναι η σχέση μου με τον σύζυγό μου. Όλα αυτά βέβαια τα γράφω εκ του ασφαλούς , οτι δηλαδή τα πεθερικά μου έχουν συμπαθητικά ονόματα, είναι άνθρωποι που δεν μου δημιουργούν προβλήματα και πάνω από όλα έχω γονείς μου δεν ασχολήθηκαν καθόλου με το θέμα. Υποψιάζομαι όμως ότι και να είχαν πρόβλημα οι γονείς μου, για εμένα προέχει η σχέση μου με τον άντρα μου. Και εφόσον αυτό τον έκανε ευτυχισμένο, μου είναι αδιάφορο "αν δεν πάτησα πόδι"
πες τα χρυσοστομη!!!!!ειμαι παθουσα κ κατανοω απολυτα το κειμενο σου!!!!η δικια μας βεντετα καρατα 3 χρονια κοντα παρακαλω,απο τοτε που εμεινα εγκυος!!!!εχω ενα γιο 2+ χρονων,τον οποιο φυσικα δεν εχουμε βαπτισει ακομα κ τον φωναζουμε "Μπεμπη" τελειο??ενα παιδι,το οποιο κανει κανονικοτατο διαλογο μαζι σου κ σε αποστομωνει τις περισσοτερες φορες με τις απαντησεις του κ το οποιο οταν το ρωτησεις πως το λενε,καθεται κ σε κοιτα μ ανοιχτο το στομα κ με υφος ροφου λες κ ειδε live τον Alf τον εξωγηινο!κ αυτο γιατι πραγματικα ειναι η μονη προταση που δεν ξερει τι σημαινει!!!ολο αυτο ξεκινησε φυσικα απ τον πεθερο μου,του οποιου το ονομα εχει βγει κ οχι 1 φορα!!!οταν εμαθε οτι το παιδι το ταξαμε κ οτι δεν θα βγει για πολλοστη φορα το ονομα του εγινε ο κακος χαμος!δεν περιγραφεται η κατασταση!!!πηγαμε στη γιορτη του να τον επισκευθουμε με μωρο 20 ημερων μεσα στο καταχειμωνο με χιονια ,2,5 ωρες απο την αθηνα,εγω λεχωνα,κ εκει εγινε το μπαμ!!με εδιωξε απο το σπιτι κ με φορτωσε με ενα σωρο επιθετα!!!!δε σεβαστικε ουτε το οτι εκανα ολοκληρο ταξιδι ουτε οτι ταλαιπωρησα το μωρο μου για να τον τιμησω στη γιορτη του ουτε τιποτα!!!κ μιλαμε για εναν ανθρωπο που δεν εχει πατησει ποτε τοσα χρονια σπιτι μας να δει που σκατα μενει το παιδι του!δεν εχει παρει στο παιδι μου ποτε 1 τσιχλα!!το ονομα ομως θελει να το παρει!!απο τοτε εχω οργανωσει 2 φορες τη βαπτιση κ τις 2 την εχω ακυρωσει την τελευταια στιγμη κ αυτο γιατι εκει που τα βρισκω με τον αντρα μου,του κανει τσαλιμια ο πατερουλης του κ εκεινος σαν ηλιθιος οπως ειπες υποκυπτει!!!το μονο σιγουρο ειναι πως μετα απ ολα οσα εχω περσασει το ονομα του πεθερου μου δεν προκειται να βγει κ ας μεινει το παιδι μου αβαπτιστο κ ας το φωναζουν εως τα 80 του μπεμπη!!!
πολύ ανώριμη ΚΑΙ η δική σου αντίδραση.στο τέλος θα χαλάσεις και το γάμο σου για ένα πείσμα.δεν αξίζει
να σου πω κατι,μπορει οντως να ειναι ανωριμη κ η δικη μου αντιδραση,αλλα εγω δεν ζητησα να βγει ο πατερας μου(που στην τελικη οι γονεις μου μας πηραν σπιτι,το επιπλωσαν,μου τα σκανε χοντρα καθε μηνα για να με βοηθησουν,κρατανε το παιδι κλπ)αλλα να βγει το ονομα που εχουμε ταξει...δεν μπορει να ερχεται ενας παππους η μια γιαγια που δεν εχει εμφανιστει πουθενα,που δεν πατησε στο γαμο,που δεν εχει πατησει ποτε σπιτι μου,που δεν εχει ερθει να δει το εγγονι του 1 φορα που δεν εχει προσφερει ποτε τιποτα,που δεν δεν δεν...κ να απαιτει να παρει κ το ονομα.....?ε οχι ντε...
Ειλικρινά το θεωρώ τραγικό οι γονείς να βάζουν όρους στην αγάπη τους προς στα παιδιά τους και να τους δημιουργούν τύψεις τύπου αν δεν μου βγάλεις τ όνομα θα πεθάνω, τι θα πει η Τούλα, η Σούλα και η Ρούλα!! Αλλωστε η γονεική αγάπη ειναι ανιδιοτελής και ανευ όρων! Το τί ονομα θα δώσουμε στα παιδιά μας είναι καθαρά θέμα δικό μας , των συζυγων εννοω και κανενός άλλου. Ούτε της γειτόνισσας, ουτε της θειας ούτε της ξαδέρφης. Και αν επιλέξουμε να δώσουμε το όνομα του θανόνοτς πχ παππου ή γιαγιάς, ή των πεθερικών /μαμάδων και παπούδων τότε είναι απο καθαρό σεβασμό και αγάπη προς το πρόσωπο αυτό! Γιατι μας αρέσει και το αγαπάμε πολύ και θα θελαμε και το παιδί μας να έχει ίσως κάτι απο εκείνον ή εκείνη!!! Γνωρίζω περιπτωση που η γιαγιά έκανε να μιλήσει στο γιο της (με καρδιακά προβλήματα το παληκάρι) πάνω απο πενταετία επειδή δεν πήρε το όνομα της το πρώτο εγγόνι! Και φυσικά έφταιγε η νύφη που παρέσυρε το παιδί της, αχ αυτή η κακιά η νυφη... Μου τη σπάει γιατι το θεωρώ εντελώς εγωιστικό και φασιστικό το να επιβάλεις το όνομα σου στο εγγόνι (που στο κατω κατω ειναι παιδι του παιδιού σου και εσυ εισαι γιαγια)! Μου τη σπάει γιατι οκ χρωστάμε ευγνωμοσύνη στους γονείς μας για ότι έκαναν για να μας αναθρέψουν αλλα ως εκεί! Παρεμβατικότητα στο φούλ! Ακόμα και στο όνομα!!! Τελικά η γονεική αγάπη είναι άδολη?? Η εχει ανταλλάγματα??
μια χαρα τα λες Νανα αλλα δυστυχως ακομα και στην Ελλαδα του 2013 υπαρχουν καποιοι κολλημενοι. εγω εδωσα και στα δυο παιδακια μου τα ονοματα των πεθερικων γιατι ο πρωην μου πιστευε πως ετσι δειχνεις σεβασμο στους γονεις και τους τιμας.
Νανά είσαι θεα! τα λες τέλεια για μια ακόμα φορα! εχω και εγώ μια παρόμοια Μπέμπα στα παιδικά μου χρόνια. Την κολλητή της γιαγιας μου. Τη μαμά του μπαππά μου τη βαφτίσανε Σαπφώ που καθόλου δεν της αρεσε αλλά εννοείται οτι θεωρούσε δεδομένο οτι θα παρω και εγώ το ίδιο όνομα. τη φώναζαν Φωφω, όνομα που με κοπο καταφερα να βγάλω από πάνω μου. Τη φίλη της την έλεγαν Μπεμπα γιατι σε αυτή δεν της αρεσε το Τερψιχόρη! αλλά θυμάμαι και εγω σαν τώρα την πρωτη φορα που είδα αυτή τη γερασμένη μπεμπα να κανει παρέα με τη γιαγια μου! αστεια λεπτομέρεια ειναι η πραγματική εγγονη της μπεμπας που είναι μπεμπα αλλα τη λενε Τερψιχόρη!
Πόσο δε μου αρέσει όταν κόβουν έτσι τα ονόματα...! Θυμάμαι μία πελάτισσα είχε έρθει στο κατάστημα που δούλευα. Μεγάλη σε ηλικία αλλά προσεγμένη κυρία. Το όνομά της το είχε κάνει Πίτσα, γιατί δεν της άρεσε το.. Πηνελόπη! Δεν άντεξα και της είπα αστειευόμενη να μην περάσει ποτέ σε περίοδο νηστείας. :P Όπως επίσης της τόνισα το πόσο υπέροχο είναι το κανονικό της όνομα..!
Πόσο μα πόσο δίκιο έχεις! Είναι τρέλλα όλο αυτό το πράγμα που συμβαίνει στην Ελλάδα! Είναι ακόμα μεγαλύτερη τρέλλα ότι βλέπεις νέους ανθρώπους (που λες, "οκ, λίγο πιο ξύπνιοι από την προηγούμενη γενιά δε θα είναι;") να φαίρονται με τον ίδιο ακριβώς ηλίθιο τρόπο..!
Πες τα χρυσόστομη πες τα!!!!!!!!!!!!!!!!
παθουσα και εγω απο τα ονοματα.ειχα ταμα στην πρωτη κορη,η μανα του αντρα μου ηθελε να ονομαστει το παιδι απο την δικια τους μερια με ενα ασχετο ονομα που ουτε καν μου αρεσε.φασαριες απο την πεθερα πριν ακομα γεννησω,ακου φασαριες για ενα αγεννητο παιδι!!!ειχαμε να διαλεξουμε αναμεσα στο μαρια ή το δεσποινα λογω ταματος και αποφασισαμε το δευτερο.εκει ομως ηθελαν να μας κολλησουν και το δευτερο ονομα.το παιδι θα το βγαλουμε οπως θελουμε εμεις τελος.παλι φασαριες,οχι πρεπει να βγει και ενα ονομα απο την μερια του αντρα.που ζουμε ελεγα εγω.για να ηρεμισω τα πνευματα αποφασιζω απο μονη μου να δωσω το ονομα της κουνιαδας μου σαν δευτερο.ψιλοκολλουσε με αυτο που ηθελε και η πεθερα....ομως δεν ηρθαν ετσιο τα πραματα οπως τα ηλπιζα.οταν ανακοινωσα το δευτερο ονομα εγινε πανικος.μεγαλη φασαρια!τρελαθηκα!λεω αν ειναι δυνατον να υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι!!!δεν εκανα το χατηρι της πεθερας και φρικαρε,μα καλα της λεω το ονομα της κορης σου θα βγει,οχι εκεινη να χτυπιεται και να ζηταει το ονομα που ηθελε αυτη.το αξιζεις και το απαιτεις;απλα την ρωτησα(ειμαι και πεθεροπληκτη).στο δυτερο παιδι απλα ο αντρας μου ανακοινωσε το ονομα του πατερα μου!ετσι απλα!γιατι μαλλον το αξιζε.μια εβδομαδα δε μας μιλουσε η πεπερα(ξυδι) αλλα της περασε!
Τα γράφεις πάρα πολύ ωραία! Έχεις δίκιο και σε αυτά που λες.. Αλλά πάντα όλοι μιλάμε εκ του ασφαλούς. Ακόμη κι εγώ. Σκέψου την περίπτωση να μην σου άρεζε το όνομα Αλέκιοςότι κι εσύ θα είχες τα ίδια μαλώματα αν δεν σου άρεζε το όνομα Αλέξιος, που είναι όνομα του πεθερού σου. Κι αν γεννούσες κόρη, αν ..., αν..., αν... δεν ξέρεις αν όντως δεν την βάφτιζες "Ειρήνη". Έγω πάντως έβγαλα το όνομα του πεθερού μου, "Λάζαρος", αλλά ποτέ δεν πρόκειται να φωνάξω το παιδί μου Λάζαρο, και ναι θα τον φωνάζω "μπέμπη" ή "Λάρυ". Γιατί είπα να το βγάλουμε το παιδί Ιάσωνα, ή και Μάριο, αλλά ο πατέρας του κολλημένος, τί θα πουν οι γονείς του, οι φίλοι του, η γειτόνισσα, η θεία και πάσα κατίνα κοτσομπόλα, αποφάσισε ότι αυτό θα είναι το όνομά του.
Το σχόλιο σας όσον αφορά τα ηλίθια παιδιά που εγκλωβιζουν οι γονείς δε μου άρεσε καθόλου γιατί δεν μπορούμε να γενικευουμε κατάστασεις κ ως γνωστόν αμαρτίες γονέων παιδευουσι τέκνα όχι όμως επειδή το επιλέγουν αυτά. Τώρα όσον αφορά τα ονόματα ειναι τιμή για τους παππούδες γι'αυτο σκοτώνονται κ ειναι κρίμα για να το παίξουμε οτι δεν θα μας κανει κανεις κουμάντο να στεναχωρουμε ανθρώπους που μας έχουν μεγαλώσει. Εντάξει αν είναι κανένα όνομα τύπου αφροξυλανθη νομίζω ούτε οι ίδιοι οι παππούδες δεν θα θέλουν να επιλεχθεί το όνομα τους.
Τιμή είναι να ονομάσουν τα παιδιά σου το εγγόνι σου μετά από εσένα επειδή σε αγαπάνε, σε εκτιμάνε και το θέλουν γι' αυτό από τα βάθη της καρδιάς τους. Το να σκοτώνεσαι με τα παιδιά σου και τους συμπεθέρους και όλα τα λοιπά σόγια για ένα όνομα, μόνο τιμητικό δεν είναι - είναι καθαρά εγωιστική, εκβιαστική και εκφοβιστική τακτική αυτή που ακολουθούν. Και όχι, οι περισσότεροι δεν "κολλάνε" στο όνομα, έχω ακούσει τα πιο κουλά ονόματα να απαιτούν οι παπούδες για τα εγγόνια τους. Ο εγωισμός πάνω απ'όλα!
Προτιμώ να ΤΙΜΗΣΩ και τους γονείς μου και τους γονείς του άντρα μου καθημερινά με πράξεις, απ'το δώσω στα παιδιά μου ονόματα επειδή πρέπει. Εμείς δώσαμε και στα 2 παιδιά μας ονόματα που δεν υπάρχουν ούτε στη μία ούτε στην άλλη οικογένεια και ήταν απόφαση από κοινού με το σύζυγό μου. Η μία μεριά στο πρώτο παιδί για λίγο πριν τη βάφτιση είχε δυσαρεστηθεί, αλλά όταν τους μιλήσαμε και τους εξηγήσαμε πως το βλέπουμε, έληξε εκεί το θέμα. Αν κάποιοι γονείς "σκοτώνονται" όπως λες μόνο για ν'ακούσουν το όνομά τους... λυπάμαι γι'αυτούς! Υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά θέματα στις ζωές όλων μας από αυτό!
Πες τα βρε Νανα γιατι σ αυτη τη χωρα εχουμε πηξει απο ηλιθιους που πρεπει σωνει και καλα να παρει το εγγονι το ονομα τους λες και δεν ξερω και εγω ποιοι νομιζουν οτι ειναι!!Απο εκει καταλαβαινεις τη βλακεια και την παιδεια τους οταν λες και ειναι ....αντε τωρα γιατι τα εχω παρει!!
Να αγιάσει το στόμα σας κυρία Παλαιτσάκη, ή καλύτερα το χέρι σας, στην προκειμένη περίπτωση! Δεν έχω παρόμοια εμπειρία στη δική μου οικογένεια, καθώς με το σύζυγο είχε γίνει συνεννόηση για τα ονόματα των παιδιών μας πριν καλά καλά παντρευτούμε, αλλά ξέρω τόσες περιπτώσεις ζευγαριών που βάζουν τα "θέλω" των γονιών τους πάνω από τα δικά τους, που βγαίνω απο τα ρούχα μου... Και το κακό είναι πως όσα χρόνια και να περάσουν, δεν αλλάζει η κατάσταση... Τι στο καλό, το κουβαλάμε στα γονίδια μας ως Έλληνες να κολλάμε σε τέτοια ασήμαντα πράγματα;;