To δωμάτιο του Μιχάλη

Το Φασολάκι μας γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου του 2012 στις 10:05 το πρωί με ΚΤ. Όταν τον είδα για πρώτη φορά με κατάμαυρο παπουτσάκι τα πρώτα δύο πράγματα που σκέφτηκα ήταν ότι είχε πολύ μακριά πατουσίτσα και ότι τα αυτάκια του ήταν μικρογραφία των αυτιών του μπαμπά του!

Αλλά ας τα πούμε όλα από την αρχή. Πέρυσι την Μεγάλη Τετάρτη μάθαμε ότι περιμένουμε μωράκι. Είχαμε τρελαθεί από την χαρά μας! Eγώ με τον άνδρα μου ήμασταν σίγουροι ότι θα κάναμε κορίτσι (ίσως επειδή θέλαμε κορίτσι), άλλα λίγες εβδομάδες αργότερα μάθαμε ότι τελικά έχουμε αγοράκι!  Εννοείται ότι δεν μας στεναχώρησε αυτό, απεναντίας τώρα μπορούσαμε να του μιλάμε και με το πρώτο του ονοματάκι «Φασολάκι»΄

Ε μόλις επιστρέψαμε από το Πάσχα ξεκίνησα ατελείωτο ‘σερφάρισμα» (δεν δούλευα κιόλας) στο ιντερνέτ… τι… πως… που… οι σκέψεις τρέχανε πιο γρήγορα από τα δάκτυλα στο πληκτρολόγιο! … Ατελείωτοι ποδαρόδρομοι μέσα σε πιο μικρά στενάκια και ξεχασμένα μαγαζάκια της πόλης γίνανε καθημερινότητα μας (εμένα και του μωρού). ΄Δούλευα πολλά χρόνια στο χώρο της διακόσμησης και ήθελα το δωματιάκι του μικρού να ήταν ο μικρός του παράδεισος.

Έτσι λοιπόν αγόρασα μια ραπτομηχανή (δεν ήξερα να ράβω πριν …) και αποφάσισα ότι θα τα ράψω όλα μόνη μου. Έτσι λοιπόν έκτος από τα έπιπλα και το φωτιστικό τα έφτιαξα όλα μονή μου!  Η παλιά μας πολυθρόνα που πήγαινε για πέταμα βάφτηκε και μεταμορφώθηκε και έγινε μια άνετη φολίτσα θηλασμού.

Για να μην σας κουράζω άλλο σας παρουσιάζουμε το δικό μας δωματιάκι.

Ειρηνη

Περιμένουμε τις δικιές σας φωτογραφίες

και λίγα λόγια για το πώς φτιάξατε το δωματιάκι του παιδιού σας

στο eimaimama@gmail.com