75 χρόνια τώρα, οι μέλλουσες μαμάδες στη Φινλανδία παίρνουν από το κράτος ένα κουτί. Είναι ένα αρχικό σετ από ρούχα, σεντόνια και παιχνίδια που μπορεί ακόμη και να χρησιμοποιηθεί ως κρεβάτι. Και ορισμένοι λένε πως έχει βοηθήσει τη Φινλανδία να επιτύχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας στον κόσμο.
Το κουτί αυτό αποτελεί παράδοση από τη δεκαετία του 1930 και έχει σχεδιαστεί για να δώσει σε όλα τα παιδιά στη Φινλανδία, ανεξάρτητα από το υπόβαθρό τους, μία ίση ευκαιρία στο ξεκίνημα της ζωής τους.
Το πακέτο μητρότητας – το οποίο παρέχεται δωρεάν από την κυβέρνηση – είναι διαθέσιμο σε όλες τις μέλλουσες μητέρες.
Περιέχει φορμάκια, έναν υπνόσακο, τα απαραίτητα για έξω, βρεφικά προϊόντα μπάνιου, καθώς και πάνες, σεντόνια και ένα μικρό στρώμα.
Με το στρώμα στον πάτο του κουτιού, το κουτί μεταμορφώνεται στο πρώτο κρεβάτι του μωρού. Πολλά παιδιά, ανεξαρτήτως κοινωνικού υπόβαθρου, παίρνουν τον πρώτο τους υπνάκο ασφαλή, μέσα στους τέσσερις χαρτονένιους τοίχους αυτού του κουτιού.
Οι μητέρες μπορούν να επιλέξουν αν θα πάρουν το κουτί ή ένα συμβολικό ποσό, αυτή τη στιγμή ύψους 140€, το 95% όμως επιλέγουν το κουτί γιατί αξίζει πολλά περισσότερα.
Η παράδοση αυτή κρατάει από το 1938. Αρχικά, το σχέδιο εφαρμόστηκε για οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων, αλλά αυτό άλλαξε το 1949.
«Δεν το έκαναν απλά διαθέσιμο για όλες τις μέλλουσες μητέρες, η νέα νομοθεσία όριζε πως για να πάρουν τα χρήματα ή το κουτί μητρότητας, οι μητέρες θα έπρεπε να επισκεφθούν ένα γιατρό ή μία δημοτική κλινική προγεννητικού ελέγχου πριν από τον τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης τους», λέει η Heidi Liesivesi, η οποία εργάζεται στην Kela – το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Φινλανδίας.
Έτσι το κουτί παρείχε στις μητέρες όσα θα μπορούσαν να χρειαστούν για τη φροντίδα του μωρού τους, βοήθησε όμως παράλληλα να οδηγηθούν οι εγκυμονούσες στα χέρια των γιατρών και των νοσοκόμων στο εκκολαπτόμενο κράτος πρόνοιας της Φινλανδίας.
Το 1930 η Φινλανδία ήταν μία φτωχή χώρα και η βρεφική θνησιμότητα ήταν υψηλή – πέθαιναν 65 μωρά στα 1000. Τα στατιστικά όμως βελτιώθηκαν ραγδαία στις επόμενες δεκαετίες.
Η Mika Gissler, καθηγήτρια στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας του Ελσίνκι, εξηγεί τους λόγους που συνέβη αυτό – ήταν το κουτί μητρότητας και η προγεννητική φροντίδα των γυναικών το 1940, όπως επίσης και το εθνικό σύστημα υγειονομικής ασφάλισης και το κεντρικό δίκτυο νοσοκομείων που αναπτύχθηκαν τη δεκαετία του ’60.
Τα περιεχόμενα του κουτιού
- Στρώμα, κάλυμμα στρώματος, κατωσέντονο, παπλωματοθήκη, κουβέρτα, υπνόσακος/πάπλωμα
- Το ίδιο το κουτί που λειτουργεί και ως κρεβατάκι μωρού
- Στολή για τα χιόνια, καπέλο, γάντια με μόνωση και μποτάκια
- Λεπτό μπουφάν με κουκούλα και πλεκτό φορμάκι
- Κάλτσες και γάντια, πλεκτό καπέλο και μπαλακλάβα
- Φορμάκια, μωρουδιακά ρούχα και κολάν σε unisex χρώματα και σχέδια
- Πετσέτα μπάνιου με κουκούλα, ψαλιδάκι νυχιών, βούρτσα μαλλιών, οδοντόβουρτσα, θερμόμετρο μπάνιου, κρέμα για τις πάνες, πανάκι για πλύσιμο
- Σετ από υφασμάτινες πάνες και τετράγωνα κομμάτια μουσελίνας
- Βιβλίο με εικόνες και παιχνίδι για τα δόντια
- Μαξιλαράκια σουτιέν και προφυλακτικά
Ύστερα από 75 χρόνια, το κουτί πλέον έχει γίνει ένα καθιερωμένο κομμάτι της ιεροτελεστίας προς τη μητρότητα για τους Φινλανδούς, ενώνοντας γενιές γυναικών.
Η Reija Klemetti, 49 ετών από το Ελσίνκι, θυμάται να πηγαίνει στο ταχυδρομείο για να παραλάβει το κουτί για ένα από τα έξι της παιδιά.
«Ήταν υπέροχο και είχα ενθουσιαστεί που το έπαιρνα και ήταν σαν την πρώτη μου υπόσχεση στο μωρό», λέει. «Η μαμά μου, φίλοι και συγγενείς, όλοι ανυπομονούσαν να δουν τι περιείχε και τι χρώματα είχαν επιλέξει τη χρονιά εκείνη».
Η πεθερά της, 78 ετών, βασίστηκε πολύ στο κουτί όταν έκανε το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά της τη δεκαετία του ’60. Σε εκείνη τη φάση δεν είχε ιδέα τι θα μπορούσε να χρειαστεί, αλλά το κουτί τα περιείχε όλα.
Πιο πρόσφατα, η κόρη της Klemetti, η Solja, 23 ετών, μοιράστηκε κι αυτή τον ενθουσιασμό που είχε τότε η μητέρα της, όταν κράτησε κι αυτή στα χέρια της το «πρώτο ουσιαστικό πράγμα» πριν από το ίδιο το μωρό. Σήμερα είναι μητέρα δύο μικρών παιδιών.
«Είναι εύκολο να καταλάβεις ποια χρονιά γεννήθηκαν τα μωρά, γιατί τα ρούχα στο κουτί αλλάζουν λιγάκι κάθε χρόνο. Είναι όμορφο να συγκρίνεις και να σκέφτεσαι, «Α, αυτό το παιδί γεννήθηκε την ίδια χρονιά με το δικό μου»», αναφέρει η Titta Vayrynen, μια 35χρονη μητέρα δύο μικρών αγοριών.
Για ορισμένες οικογένειες, τα περιεχόμενα του κουτιού θα ήταν οικονομικά απρόσιτα αν δεν ήταν δωρεάν, η Vayrynen βρήκε όμως πως της εξοικονόμησε περισσότερο χρόνο από ότι χρήματα.
Εργαζόταν πολλές ώρες όσο ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί και ήταν ευχαριστημένη που δε χρειαζόταν να βγει για ψώνια και να συγκρίνει τιμές.
«Υπήρχε μία πρόσφατη έρευνα πως οι Φιλανδέζες μαμάδες ήταν οι πιο ευτυχισμένες στον κόσμο και το κουτί ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Μας προσέχουν πάρα πολύ, ακόμη και τώρα που έχουν γίνει κάποιες περικοπές σε δημόσιες υπηρεσίες», αναφέρει.
Όταν έκανε το δεύτερο αγόρι της, τον Ilmari, η Vayrynen επέλεξε τα χρήματα αντί το κουτί και απλά χρησιμοποίησε τα ρούχα του πρώτου της γιου, Aarni.
Ένα αγόρι μπορεί να δώσει τα ρούχα του και σε ένα κορίτσι ή και το αντίστροφο, μιας και τα χρώματα έχουν επιλεγεί επίτηδες ουδέτερα.
Βρεφική θνησιμότητα στη Φινλανδία, 1936 με 2010 για 1000 γέννες
Τα περιεχόμενα του κουτιού έχουν αλλάξει πολύ με τα χρόνια, ανταποκρινόμενα στους διαφορετικούς καιρούς.
Τις δεκαετίες ‘30 και ’40, περιείχε υφάσματα, επειδή οι μαμάδες συνήθιζαν να φτιάχνουν οι ίδιες τα ρούχα των μωρών τους.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όμως, οι φανέλες και το βαμβάκι χρειάζονταν από το Υπουργείο Άμυνας, έτσι κάποια από τα υλικά αντικαταστάθηκαν από χάρτινα σεντόνια και υφάσματα για φάσκιωμα.
Τη δεκαετία του ’50 υπήρχε μία αύξηση στον αριθμό των έτοιμων ενδυμάτων, ενώ το ’60 και το ’70 άρχισαν να φτιάχνονται από νέα ελαστικά υφάσματα.
Το 1968 έκανε την εμφάνισή του ο υπνόσακος και τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκαν για πρώτη φορά πάνες μιας χρήσης.
Όχι για πολύ. Στα τέλη του αιώνα επέστρεψαν οι υφασμάτινες πάνες και εγκαταλείφθηκαν οι μιας χρήσης, για λόγους περιβαλλοντικής συνείδησης.
Το κουτί μητρότητας είχε σχεδιαστεί εξ αρχής για να ενθαρρύνει τους γονείς να φροντίζουν σωστά τα παιδιά τους.
«Τα μωρά συνήθιζαν να κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι με τους γονείς τους και η σύσταση ήταν να σταματήσουν να το κάνουν αυτό», λέει ο Panu Pulma, καθηγητής Φινλανδικής και Σκανδιναβικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι. «Η χρήση του κουτιού και ως κρεβάτι σήμαινε πως οι γονείς και τα μωρά άρχιζαν να κοιμούνται ξεχωριστά».
Σε κάποια φάση, σταμάτησε να περιέχει μπιμπερό και πιπίλες για να προωθήσει τον θηλασμό.
«Ένας από τους βασικούς στόχους του συστήματος ήταν να παροτρύνει τις μητέρες να θηλάσουν περισσότερο», λέει ο Pulma. «Κι αυτό συνέβη», προσθέτει.
Πιστεύει επίσης πως το βιβλίο με τις εικόνες που περιλαμβάνεται έχει θετικό αποτέλεσμα, ενθαρρύνοντας τα παιδιά να χειρίζονται τα βιβλία και μια μέρα, να διαβάσουν.
Εκτός από όλα αυτά, λέει ο Pulma, το κουτί είναι ένα σύμβολο. Ένα σύμβολο για την ιδέα της ισότητας και της σπουδαιότητας των παιδιών.
Η ιστορία του πακέτου μητρότητας
1938: Εφαρμόστηκε το Φινλανδικό Σχέδιο Επιχορηγήσεων Μητρότητας – τα δύο τρίτα των εγκύων εκείνη τη χρονιά μπορούσαν να λάβουν μετρητά, το κουτί μητρότητας ή ένα συνδυασμό και των δύο. Το κουτί άρχισε να χρησιμοποιείται ως βρεφικό κρεβατάκι στα φτωχά σπίτια γιατί δεν υπήρχε πάντα καθαρό μέρος για να κοιμηθεί το μωρό
Δεκαετία 1940: Παρά τις ελλείψεις λόγω πολέμου, το πρόγραμμα συνεχίστηκε μιας και πολλοί Φιλανδοί έχασαν τα σπίτια τους λόγω βομβαρδισμών και εκκενώσεων
1942-6: Τα υφάσματα για το φάσκιωμα και τα σεντόνια της μητέρας αντικαταστάθηκαν από χαρτί
1949: Σταμάτησε να γίνεται έλεγχος εισοδήματος, το πακέτο πλέον προσφέρεται σε όλες τις Φιλανδέζες μητέρες – αρκεί να έχουν κάνει προγεννητικό έλεγχο
1957: Τα υφάσματα και τα υλικά ραπτικής αντικαταστάθηκαν πλήρως από έτοιμα ενδύματα
1969: Προστέθηκαν στο πακέτο πάνες μιας χρήσης
Δεκαετία 1970: Με όλο και περισσότερες εργαζόμενες μητέρες, τα παλιά υφάσματα αντικαταστάθηκαν από ελαστικό βαμβάκι για ευκολότερο πλύσιμο και πολύχρωμα σχέδια
2006: Επέστρεψαν οι υφασμάτινες πάνες, σταμάτησε να συμπεριλαμβάνεται μπιμπερό για να ενισχυθεί ο θηλασμός
–
της Helena Lee
πηγή: bbc.co.uk
Πολύ καλή ιδέα , εμένα μου αρέσει πολύ πάντως το όλο κόνσεπτ...Όπως αναγράφεται είναι σύμβολο ισότητας. Ούτε το κουτί δε με χαλάει για τον υπνο, όλα θέμα αντίληψης και παράδοσης είναι. Δε νομίζω ότι ένα βρεφάκι θα πάθει κάτι αν κοιμηθεί ένα μήνα το πολύ στο κουτάκι καθώς απ ότι βλεπω δε χωράει και παραπάνω. Άσε που μπορείν να μεταφέρεις το κρεβατάκι παντού. Αρκεί το χαρτόνι να μην έχει μυρωδιά και βλαβερες ουσίες... Στη Γαλλία, στο εμπόριο σήμερα βρίσκουμε κουνιες απο χαρτόνι πάντως... http://www.bebe-au-naturel.com/berceau-bebe--carton-recycle-son-matelas,bebe,produit,0-4512-,3.couche-lavable.html
πραγματικα μπραβο τους....ηθελαν οι γυναικες να ξεκινανε απο την αρχη της εγκυμοσυνης να παρακολουθουντε απο γιατρο κ το καταφεραν....για αυτο κ το κουτι δινετε μεχρι τον 4ο μηνα κ οχι στην γεννα.........εδω στην ελλαδα κατοπιν εορτης σου δινουν οτι σου δωσουν κ αυτο οχι σε κανονικο μεγεθος.....κουτσικη κρεμα,5 πανες κλπ... (εγω προσωπικα θα διαλεγα το κουτι....ειναι τοσο ομορφη κινηση...κ ας μην ηξερα τι εχει μεσα θα τρελενομουν στην ιδεα να ανοιξω το κουτακι κ να εχει ολααααααα αυτα τα πρωτα πραγματακια του παιδιου μου!!!!!!!!!!)
..μα γιατι ενα κρατος σαν τη Φιλανδια,σκεφτεται,πραττει και υποστηριζει τις υποψηφιες μαμαδες και εμεις εδω τρωγομαστε με μ....ς;;; αλλοι ανθρωποι,,,τι να πω!! και δεν ειναι καινουριο,χροοοοονια συμβαινει αυτο,,,τετοια να μας λετε να πανε στην Φιλανδια να γεννησουμε και να μεινουμε,,,Δεν λεω ωραιος ο ηλιος και η θαλασσα και το αρμυρο νερακι αλλα το στομαχι δεν γεμιζει απο αυτα και η τσεπη επισης αντε στην υγεια μας!!!
Εμεις δηλαδη που δεν είχαμε καρότσι με αμορτισερ δεν μεγαλώσαμε; Δεν ειχαμε ουτε λογοθεραπευτες ουτε παιδοψυχολογους αλλα μεγαλώσαμε. Σημερα οι γονεις ανησυχουν παραπανω απο οτι πρέπει.
Φανταστικό
Κορίτσια σας βρίσκω υπερβολικές! Είναι δυνατόν να μας έδιναν τσάμπα πραγματάκια κ εμείς να τα σνομπάραμε, όπως ανέφεραν κάποιες κοπέλες? Εδώ σου δίνουν τα διαφημιστικά σαμπουαν κτλ στο νοσοκομείο κ ενθουσιάζεσαι. Εντάξει πολλές απο εμάς έχουν ένα ψώνιο με τις αγορές για τα καμάρια μας και βάζω κ τον εαυτό μου μέσα, αλλά δεν νομίζω ότι αν το κράτος μας το παρείχε δωρεάν θα μας χάλαγε... Κ το κρεβατάκι- κουτί υποτίθεται είναι για αρχή, φυσικά κ παίρνεις κανονικό κρεβατάκι μετά. Μακάρι κ εδώ να υπήρχε πρόνοια κ να αισθανόσουν ότι κάνεις παιδιά κ αυτό μετράει. Για να μη μιλήσω για τα μηνιαία επιδόματα που παίρνουν σε άλλες χώρες κ για την εκπαίδευση. Στην Ελλάδα σε λίγο θα μας βάζουν και πρόστιμο που κάνουμε παιδιά....
Ράνια μου με κάποιο τρόπο ήδη μας βάζουν πρόστιμο, αφού καταργήθηκε το αφορολόγητο... Φορολογούμαστε επειδή έχουμε παιδιά, τα οποία είναι το μέλλον αυτής της χώρας. Αν είναι δυνατόν
Eleni, δεν ειναι ετσι οπως τα γραφεις τα πραγματα. Δεν φορολογησαι επειδη εχεις παιδια, απλα πλεον εχεις ιση μεταχειριση οσο αφορα στο αφορολογητο με αυτον που δεν εχει παιδια. Γιατι με το αντιστροφο της δικης σου λογικης, τοσα χρονια πληρωνε αυτος προστιμο που δεν ειχε παιδια. Και επιπλεον, το αφορολογητο εχει μετατραπει σε επιδομα που το παιρνουν οσοι το χρειαζονται.
mpravo toys ontos
...για να καταλάβουμε πόσα χρόνια πίσω είμαστε σ' αυτό το κράτος στον πιο ευαίσθητο τομέα της μητρότητας!!! Η Φιλανδία είναι πρώτυπο στο τομέα της υγείας και της παιδείας! Κάποια πράγματα που θεωρούν δεδομένα εδώ και χρόνια για μας είναι ανήκουστα! (σε κάθε σχολείο ο κάθε καθηγητής εχει τον προσωπικό του σύμβουλο-ψυχολόγο για θέματα που δε μπορεί να επιλύσει με τα παιδιά κι όχι μόνο). Εργάζομαι σε τουριστικά και κάθε χρόνο κάθε φορά μου έκανε εντύπωση η ηλικία των ζευγαριών που είχε παιδιά κι όχι δύο αλλά τρία ή τέσσερα παιδιά, η ηλικία των γονέων ήταν γύρω στα 25! αλλά όταν επιδοτεί (επιβραβεύει κατ' εμέ) το κράτος το κάθε παιδί, γιατί όχι?
λοιπον, δεν νομιζω πως φταιει μονο το κρατος...νομιζω πως οι περισοοτεροι θα διαλεγαν τα χρημτα γιατι επιλεγουν να ψωνισουν στα παιδακια τους το ''καλυτερο'' = ''ακριβοτερο'' γιατι ετσι εχουν μαθει...οταν πηρα κρεβατακι μπεμπε με 50 ευρω (καταλαβατε απο που?) η μαμα μου νομιζε πως θα κοιμιζω το μωρο σε χαρτινο κουτι, διοτι οι τιμες που πηγαινε και εβλεπε (απο μονη της) ηταν 1000 με 2000 ολη η προικα....δηλ. οτι αχρηστο και ανουσιο πραγμα της πασαραν οι πωλητριες....και το παραξενο ειναι πως θεωρπυσε ''καλη''' την τιμη....κι οταν πηρα την καροτσαρα απο το ebay με 100 ευρω, νομιζε πως θα το μεταφερω στε καδο απορριματων...χαχαχα ηθελε βλεπετε να της πιασουν τον ΄΄ποπο'' για να καταλαβει πως εγινε γιαγια....καλυτερα λοιπον, να κοιταμε λιγακι και την χρησιμοτητα των αντικειμενων και οχι μονο το styling ή τα περιοδικα και τις celebrities....
Ειναι γεγονος πως οι νεοι γονεις αγοραζουν παρα πολλα πραγματα για το αγεννητο παιδι τους. Ευτυχως ομως που τα περισσοτερα ειναι δωρα, γιατι το κοστος ειναι τρομαχτικο. Θυμαμαι την μικρη μου αδερφη, που της ειχαμε παρει μια κουνια-παρκο (με διχτυ δηλ γυρω γυρω) παμφηνη, και τα μπουκαλια για το γαλα. Το καροτσι ηταν δικο μου, Σημερα παιρνουν ξυλινες κουνιες κοστος 700 ευρω (μαζι με παπλωματα) βαλε και τα παιδικα ντουλαπια, ενω μολις γεννηθει το μωρο, πρεπει να το βαλεις σε καλαθουνα (100-150 ευρω), και μετα απο 2 μηνες στην κουνια. Καροτσι βρεφικο, που αργοτερα γινεται παιδικο με 500 ευρω, χωρια το ριλαξ, βαλε και την ενδοεπικοινωνια, το καθισμα αυτοκινητου (οκ αυτο ειναι απαραιτητο), αλλα και παλι κυκλοφορει σε δυο μεγεθη, οποτε εκει μπορει να την πατησεις και να παρεις δυο. Για να γινω πιο συγκεκριμενη, η φιλη μου που γεννησε, πηρε την καλαθουνα, και την εβαλε στην ακρη στον μηνα πανω, και προτιμησε το βρεφικο (πανακριβο) καροτσι, και ας ειχε υποψιν οτι γενναγε χειμωνα και το μωρο δεν το εβγαλε καθολου απο το σπιτι μεχρι που πηραν οι ζεστες. Το πηρε ομως με την προοτπικη του δευτερου παιδιου. Και τελος, πριν ακομη κλεισει χρονο το μωρο, αχρηστευονται τα περισσοτερα. Που να τα αποθηκευσεις ολα αυτα που ειναι και καινουργια; Στα του θεματος : Πιστευω οτι θα εκτιμουσαμε σαν λαος αυτο το κουτι, παρολο που μαθαμε στα εξοδα. Και στο παιδι μου, σκοπευω να παρω την κουνια-παρκο, απλα να της βαλω ενα καλο στρωμα. Και οταν μεγαλωσει το μωρο, θα φαει πεταμα η κουνια.
Και εγω αφωνη εμεινα RESPECT
Πως λέμε Ελλάδα...καμμία σχέση.....
Sp και MARIA πολύ σωστά αυτά που λέτε για την απλότητα των Φινλανδών και τη δική μας υπερβολή.Είμαστε μεγαλομανείς, πάει και τελείωσε, κι αυτό φαίνεται πχ από τις βαφτίσεις μας. Στην Φινλανδία για παράδειγμα, όπου οι άνθρωποι κοιτούν την ουσία κι όχι το φαίνεσθαι, οι βαφτίσεις γίνονται στο σπίτι με καλεσμένους μόνο τους κοντινούς και το μωρό φοράει ένα απλό βαμβακερό ρομπάκι που συνήθως ήταν το βαφτιστικό της μαμάς του και περνάει από γενιά σε γενιά. Κόστος ελάχιστο. Σύγκρινε τώρα με τις δικές μας υπερπαραγωγές!
Έχω μείνει, άφωνη μπράβο τους! Υπέροχο ενημερωτικό αθρο.Μπράβο κ σε σας που επιλέξετε να το αναρτησετε!
Με το χέρι στην καρδιά, θέλω να ρωτήσω κάτι. Εκτός από το περιεχόμενο του κουτιού, πόσες από εσάς θα κοιμίζατε το μωρό στο χαρτονένιο κουτί; Εδώ πληρώνετε χρυσάφι τα ιδιωτικά μαιευτήρια ακόμα και μονόκλινα δωμάτια (δεν χρησιμοποιώ πρώτο ενικό πρόσωπο, γιατί επέλεξα να γεννήσω σε δημόσιο και σε τρίκλινο δωμάτιο) και επιλέγετε δωμάτια super εξοπλισμένα με τα πιο ακριβά και "στολισμένα" έπιπλα. Πρέπει ακόμα και το ράφι να είναι ασορτί με το κρεβάτι, και η κουρτίνα με το πάπλωμα και τα καλτσάκια. Αγοράζετε ειδικά μπανάκια και κουταλάκια φίρμες που έχουν διπλάσια και τριπλάσια τιμή από τα απλά. Κάποιες δίνετε 1000 ευρώ για το super duper καρότσι, τη στιγμή που ένα μηχανάκι - παπάκι καινούργιο έχει 800 ευρώ. Δεν είναι μόνο θέμα κράτους λοιπόν, αλλά και πολιτών.
Καλά τα λες! Χαιρετισμούς από Ελσίνκι! :) ( δεν έχω παιδιά, μου το έστειλε μια φίλη.. )
Πες τα χρυσοστομη!
εγώ θα το έκανα, γιατί αυτή θα ήταν η νοοτροπία μας, άρα οι παπούδες που έδωσαν με το ζόρι 500 για κρεββατι - στρωμα-ιδια προίκα, δε θα φρίκαραν. ΣΗΜΕΡΑ μόνο εγω, ε ναι θα τους φρίκαρα, όμως αν ήταν αυτό το πλαίσιο με όλη μου την καρδιά.
Πες τα!
Πες τα χρυσόστομη! Εμείς ψωνίζουμε φουστανάκια των 6 μηνών (που σημαίνει ότι θα φορεθούν για κανά 4μηνο το πολύ), από τα Burb... ... Αυτά μας φάγανε...
Αχ, μη μας τα δείχνετε αυτά γιατί θα μετακομίσουμε κι όσοι λίγοι μείναμε στην Ελλάδα!!!
είχα την τύχη να το ζήσω. ναι πραγματι ειναι μια καλή ιδέα η οποία όμως δεν μπορεί να δουλέωει στην Ελλάδα. Για όσους έχουν ζήσει και τις δύο κοινωνίες ξέρουν ότι η απλότητα εκεί είναι τρόπος ζωής, ενω στην ελλάδα είμαστε της υπερβολής και κυρίως για τα παιδιά.
Mpravo tous?
Τι να πω τώρα... Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται περίτρανα πως κάποιες απλές κινήσεις είναι τόσο μα τόσο ουσιαστικές!!! Αρκεί βέβαια να υπάρχει το λεγόμενο κράτος πρόνοια...
Για φαντάσου, δεν το ήξερα! Πολύ ωραίο μου φάνηκε... και φυσικά αυτό δεν εμποδίζει όσες μαμάδες θέλουν να κοιμηθούν με τα παιδάκια τους. Το ότι μειώθηκε η παιδική θνησιμότητα δεν με ξαφνιάζει, διότι ένα μεγάλο μέρος αυτών των θανάτων οφείλεται στο ότι τα μωράκια κοιμούνταν σε ακατάλληλο μέρος, πχ σε υπερβολικά μαλακό μαξιλάρι, στον καναπέ (ω ναι) κτλ κτλ. 'Ετσι κάθε γυναίκα έχει το δικαίωμα να παρέχει στο μωράκι της τα απαραίτητα για τις πρώτες μέρες!!