Η καλή νύφη
Γεια υπέροχες μανούλες και wannabe μανούλες!
Μια τέτοια wannabe μανούλα είμαι κι εγώ, αν και με τις δεδομένες (οικονομικές και μη) συνθήκες, το βλέπω να αργεί προς το παρόν… Είμαι 26 ετών, μηχανικός και παρόλα αυτά, δουλειά πουθενά… Τέλος πάντων, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Η δική μου ιστορία – εξομολόγηση έχει να κάνει με τί άλλο; Με τα πεθερικά και κυρίως με την πεθερά! Αρχικά να σας πω πως είμαι με τον αρραβωνιαστικό μου 4 χρόνια (τα 2,5 αρραβωνιασμένοι). Η γνωριμία με τους γονείς του έγινε πολύ νωρίς, περίπου στο πρώτο τρίμηνο. Επειδή όμως εκείνη την περίοδο ο αγαπημένος μου πήγε να υπηρετήσει τη μαμά πατρίδα, η πιο συχνή επαφή με τους γονείς του άρχισε τον πρώτο χρόνο. Να αναφέρω πως εκείνος μου είχε πει πριν ακόμα τους συναναστραφώ, πως είναι πολύ «παραδοσιακοί» και παράξενοι.
Το πρώτο στοιχείο που με ξένισε σε αυτούς ήταν κάποια σχόλια που ακούστηκαν σχετικά με τον τρόπο που μιλάω. Διευκρινίζω εδώ πως είμαι (όπως λένε κ οι γνωστοί κ φίλοι μου) ένα άτομο ανοιχτό, πρόσχαρο και φιλικό, σε καμία όμως περίπτωση αυτό που λέμε «χαζοχαρούμενο». Εν αντιθέσει, εκείνοι είναι πιο κλειστοί και δεν δείχνουν συναισθήματα καθόλου εύκολα, κάτι που έχουν περάσει και στα παιδιά τους (τον αρραβωνιαστικό μου και τον αδερφό του), ενώ η πεθερά είναι η γνωστή «θεούσα» σε πολύ μεγάλο βαθμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται
Η πρώτη λοιπόν απορία τους μετά τη συναντησή μας, την οποία εξέφρασαν στο γιο τους ήταν «Καλά, πάντα έτσι μιλάει αυτή;»
Το προσπερνώ και συνεχίζουμε. Το διάστημα πριν αρραβωνιαστούμε ήταν όλα -σχετικά πάντα-καλά και η σχέση μου με τον αγαπημένο μου πήγαινε απ το καλό στο καλύτερο. Ώσπου ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε να συζήσουμε. Εκεί αντιμετωπίσαμε πολλές αντιδράσεις από τους δικούς του (φανταστείτε οι δικοί μου γονείς δεν μας δημιούργησαν πρόβλημα), ενώ οι αντιδράσεις δεν ήταν για τα οικονομικά, αφού είχαν σε κοντινή πόλη ένα δικό τους σπίτι από παλιά, όπου τα παιδιά τους έμεναν όσο σπούδαζαν.
Περνάει ακόμα ένα εξάμηνο και έρχεται ο αρραβώνας. Εκεί πια ήταν το σημείο απ όπου άρχισαν οι «υποχρεώσεις της ΝΥΦΗΣ».
Οι υποχρεώσεις αυτές, μέχρι και σήμερα περιλαμβάνουν υποχρεωτική παρουσία των δύο ζευγαριών (παιδιών τους με τις γυναίκες τους) κάθε Κυριακή μεσημέρι σε μια συγκεκριμένη ώρα ώστε οι ΝΥΦΕΣ να βοηθήσουν τη «μαμά» στις προετοιμασίες και…. πλύσιμο και σκούπισμα πιάτων αποκλειστικά από τις ΝΥΦΕΣ, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας κυριολεκτικά αράζουν, βλέπουν tv, διαβάζουν εφημερίδα και συζητούν.
Μπορεί να σας ακούγομαι κάπως υπερβολική, αλλά δεν είναι κ λίγο να έχω αυτό το «Δεν ξέρω τι θα κάνετε και πως θα το κανονίσετε, αλλά ΚΑΘΕ Κυριακή θα τρώμε εδώ, όλοι μαζί και μετά θα πλένεις και τα πιάτα γιατί εισαι νύφη«, ε, εγώ δεν μπορώ να το ανεχτώ. Να σημειώσω ότι ΜΙΑ φορά έπλυνε η πεθερούλα τα πιάτα ενώ ήμασταν εκεί και μετά έγινε πανικός, πρώτα από τον πατέρα στους γιους του για εμάς (τις νυφούλες) και μετά τόσο από τον αρραβωνιαστικό μου προς εμένα, όσο και από τον αδερφό του προς τη γυναίκα του.
Να σημειώσω επίσης, πως στο σπίτι υπάρχει ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΠΙΑΤΩΝ, το οποίο εντελώς τυχαία είναι κάθε φορά χαλασμένο (σας ακούγεται κι εσάς καψόνι ε;).
Επίσης οι υποχρεώσεις της «νύφης» στο μυαλό τους δεν σταματούν εκεί. Πρέπει σαν καλές γυναίκες να συνοδεύουμε όλη την οικογένεια στην εκκλησία, σε γάμους, βαφτίσια κλπ, έστω κι αν είναι άγνωστοι εντελώς σε εμάς. Δεν μπορούν με λίγα λόγια να καταλάβουν ότι έχουν 2 παιδιά 30άρηδες με δικές τους οικογένειες, και όχι 5χρονα που εξαρτώνται από τη μαμά και το μπαμπά. Ενώ αν τους φέρεις αντίρρηση, μπαίνεις στη μαύρη λίστα. Θελουν με λίγα λόγια να μας κάνουν να ζούμε με τις δικές τους αντιλήψεις, συνήθειες και παραδόσεις.
Δεν ξέρω βρε κορίτσια, είμαι τόσο παράλογη; Όλες τις φίλες, με τις οποίες το έχω συζητήσει, μου δίνουν δίκαιο. Και τελικά όλο αυτό που με απασχολέι και με εκνευρίζει τελικά στο όλο θέμα, είναι ότι κάνουν κακό στη σχέση μου με τον άνθρωπό μου. Γιατί κι εκείνος τα βλέπει όταν του τα λέω, αλλά δεν κάνει κ τίποτα για να τους βάλει στη θέση τους.
Δεν θέλω μια σχέση που ξεκίνησε με απίστευτο έρωτα,πάθος και αγάπη, να τελειώσει λόγω τρίτων, και κυρίως αυτών των τρίτων. Θέλω πολύ τη βοήθειά σας για το τί μπορώ εγώ απ την πλευρά μου να κάνω.
Νάνσυ
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αφού ο γλυκός αντρούλης σου δεν έβαλε στην θέση τους τους γονείς του τώρα που είναι αρχή και είστε πάνω στις γλυκές σας τότε να ξέρεις δεν θα το κάνει ποτέ. Αργότερα τα πράγματα θα χειροτερέψουν περνώντας ο χρόνος και μετα τον γάμο και αργότερα με τον ερχομό ενος παιδιού οι απαιτήσεις θα αυξηθούν από την πεθερικά σου. Κι αν έρθει και ένα παιδί ακόμα κι αν φύγεις μακριά τους πάντα θα είναι οι παππούδες του . Μπορεί τώρα να είσαι ερωτευμένη με τον αρραβωνιαστικό σου αλλά περνώντας ο έρωτας περνάει κι όταν υπάρχει γκρίνια και μπαίνουν τρίτα άτομα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μέσα στην σχέση σας τότε μόνο φθορά μπορεί να φέρει αυτό. Για μένα φύγεις μακριά τώρα που είναι πιο εύκολο και το μόνο που σε ενώνει με αυτόν τον άνθρωπο είναι μόνο ένας αρραβώνας. Μην ξεχνάς δεν αλλάζουν οι άνθρωποι. Φύγε μην το σκέφτεσαι άλλο η ζωή είναι μικρή για να ανεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές.
Εγώ θα έλεγα να ρίξεις ένα τελεσίγραφο στον άντρα σου, ότι δηλαδή δεν σ'αρέσει και δεν θα ανεχτείς αυτή την κατάσταση και να καταντίσεις σαν μια γυναίκα καημένη και πως ή βάζει όρια στους δικούς του μια για πάντα ή χωρίζετε οριστικά... Ε που θα πάει, δεν θα ταρακουνηθεί;;; αν δεν κάνει κάτι, τότε δεν αξίζει να είσαι με έναν άνθρωπο που δεν κάνει τα αυτοννόητα για να είσαι ευτυχισμένη
Σήκω φύγε τώρα....όσο και να τον αγαπάς, αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση, που θα συνεχίσει και θα χειροτερεύσει διότι ΑΥΤΟΣ δε θα μπορεί να την κόψει, θα έρθει η ώρα που θα τον μισείς....γράφεις ότι αυτή είναι η κλασσική θεούσα, φαντάζεσαι τί θα γίνει όταν κάνεις παιδί? πόσο θα παρεμβαίνει σε όλα? και θα έρθει σίγουρα η ώρα που θα θέλεις να χωρίσεις, αλλά τότε θα πέσουν όλοι να σε φάνε να σκεφτείς το παιδί κ.λπ......δεν είναι όλοι οι άνδρες έτσι, έχω γνωρίσει πολλούς που είναι μια χαρά άνθρωποι....και να σου πω και κάτι? αν ήσουν π.χ. άνω των 35, καταλαβαίνω ότι μπορεί να αγχωνόσουν για το θέμα του γάμου και αν θα βρεις κάποιον άλλον και μην τυχόν μείνεις ανύπαντρη.....(η ηλίθια κοινωνία μας και ο δυστυχώς υπαρκτός ρατσισμός προς τις "γεροντοκόρες"....) Αλλά 26 χρονών και μορφωμένη κοπέλα? μπορείς να βρεις κάτι πολύ καλύτερο....Αν δε σταθείς τυχερή να στείλει ο Θεούλης κανένα τροχαίο ατύχημα ή αρρώστια για να απαλλαγείς όσο είναι νωρίς απ' αυτήν, ο γιός της δε θα στρώσει ποτέ.
Διαβασα την ιστορια σου ρε κοριτσι αλλα και παραπλησιες απο κατω! Βαλε ορια στην οικογενεια σου με τον αντρα σου (οταν λεω οικογενεια σου εννοω εσενα και τον αντρα σου). Τα πεθερικα σου ετσι θελουν και διεκδικουν αναλογα αυτο που θελουν. Στο χερι σας ειναι, βαλε ορια. Αρχικα, να σταματησετε να πηγαινετε τις Κυριακες, πατε μια βολτα, πειτε τους θα φατε μια αλλη φορα μαζι, εχετε δουλειες! Οσο για τους γαμους να πειτε ξεκαθαρα ειμαστε εμεις καλεσμενοι;;; οχι! Αρα δεν ερχομαστε. Με τη λογικη. Διαφορετικα υπεγραψε την πραξη υιοθεσιας σου. Απλα τα πραγματα! Κι αν θυμωσουν πες οτι ο εξομολογητης σου ο πατερ Χ λεει ο καθενας την οικογενεια του, οι γονεις και τα αδερφια απο εξω. Κι αυτο ειναι αληθεια. Οντως το λενε. Κανενας δε κανει κουμαντο στο ζευγαρι.
Καπου παραπανω σου γραφει η Αναστασια να φυγεις τωρα που ειναι νωρις γιατι η πεθερουλα θα σου ανεβει στο κρεββατι.......ε μενα ξεκινησε πολυ πιο μαζεμενα και διακριτικα απο σενα αλλα εχει δικιο,μου ανεβηκε στο κρεββατι.....και οχι μονο-και το λεω κυριολεκτικα,ερχεται να μας βοηθησει με το παιδι 2 φορες την εβδομαδα και κοιμαται το μεσημερι μολις βαλει τη μικρη για υπνο στο κρεββατι μας,στο μαξιλαρι μου,παιρνει πετσετες προσωπου και κανει ντους,φερνει την αδερφη της και τον αντρα της μαζι για παρεα χωρις να μας εχει ρωτησει,και πολλα αλλα τετοια.....θελεις κι αλλα?ε αμα κανεις παιδι θα τα δεις και μονη σου....δυστηχως και ο δικος μου ο αντρουλης δεν μιλαει,ειμαι λεει εγω παραξενη που με πειραζουν αυτα τα πραγματα,και δεν της λεει κατι για να μην τσακωθουν...ασε που εχει τη νοοτροπια οτι αφου μας βοηθανε και τους εχουμε αναγκη,πρεπει να τα καταπινω ολα!! Εγω δε λεω να χωρισεις αλλα σκεψου πολυ καλα,οταν θα εχει και παιδι τι μπορει να γινεται,και το βασικοτερο,τι θα κανει ο αντρας σου γι'αυτα που θα συμβαινουν....γιατι θα συμβουν πολλα....εχει δωσει δειγματα,μην κρυβομαστε....
Εμένα δε με πείραξε που πλένετε τα πιάτα κάποιος θα πρέπει να τα κάνει και συνήθως είναι η γυναίκες. Είναι ο τρόπος της να δει καταπόσο είστε κατάλληλες για τα παιδιά της. Αλλά να πάτε υποχρεωτικά σε όλα τα οικογενεια και μη event ειναι απαράδεκτο. Εγώ θέλω να σε ρωτήσω κάτι άλλο. Εσύ είσαι άνεργη μηχανικός, ο κανακάρης της τι είναι? Έχει σπουδάσει κάτι? Ο αδερφός του? Η νύφη του? Μήπως είναι κόμπλεξ κατωτερότητας για τον γιο της? Πολλά έχουμε ακούσει. Κατά τη γνώμη μου μην παίρνεις βιαστικές αποφάσεις. Γιατί δεν λες τους γονεις σου να "απαιτήσουν" να πάτε μια Κυριακή εκεί? Γιατι δεν καλάς μια Κυριακή στο σπίτι γονεις και πεθερικά? Μίλα με τον άντρα σου. Μόνο όταν μιλάς λύνονται τα προβλήματα, οποιαδήποτε κι αν είναι η λύση τελικά! Καλό κουράγιο κοπέλα μου!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΗΔΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΟΥ ΣΤΟ ΤΙ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΟΚ, ΝΑ ΠΛΕΝΕΙΣ ΤΑ ΠΙΑΤΑ ΟΤΑΝ ΠΑΣ ΕΚΕΙ,ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ,ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΜΑΝΑ,ΠΑΤΕΡΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ; ΑΥΤΟΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΝ; ΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ; ΤΙ ΕΙΣΑΙ ΟΡΦΑΝΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΘΕΛΩ; ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΟΥ (ΑΝ ΘΕΩΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ) ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΤΟΥ ΟΙ ΣΩΣΤΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΩΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ !! ΑΝ ΣΕ ΑΦΗΣΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΕΒΕΤΑΙ ΣΑΝ ΑΤΟΜΟ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΤΟΥ!! ΕΙΠΑΜΕ ΑΓΑΠΑΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΡΑΚΙ ΜΑΣ!!! ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΕΝΝΟΩ; ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΤΩΡΑ ΕΠΕΙΔΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟΤΕ ΠΑΡΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗ : ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΔΟΥΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΡΑ ...ΧΜ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ,ΟΛΑ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕΤΡΟ!!!
Λοιπόν θα σου μιλήσω ως άντρας. Να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι ωμός και άμεσος, οπότε μην περιμένεις να σου ωραιοποιήσω τίποτα. Καταρχήν, για μένα, φταίει ο αρραβωνιαστικός σου. Θα έπρεπε πιο δυναμικά να έχει κόψει τον αέρα στη μάνα του. Εκτός αν είναι ένας ακόμα ευνουχισμένος μαμόθρεφτος από τους χιλιάδες που κυκλοφορούν. Και αν κρίνω από το σχόλιο για τα πιάτα μάλλον θα έρχεσαι πάντα δεύτερη στη ζωή του αφού πάνω από όλα είναι οι παραδόσεις της αγίας οικογένειας και της μανούλας. Κατά δεύτερον φταις κι εσύ. Δε γίνεται να σου συμπεριφέρονται έτσι και να το υπομένεις. Αγαπάς τον άνθρωπό σου, κατανοητό, όμως αν δεν μπορεί να επιβληθεί στη μάνα του πώς αύριο θα σου συμπαρασταθεί και θα σε στηρίξει; Για μένα πρέπει να γίνει μια πολύ σοβαρή κουβέντα ανάμεσα σε σένα και τον αρραβωνιαστικό σου. Ή που θα της κόψει τον αέρα αυτός, ή που - αν είσαι εσύ τόσο δυναμική, κάτι που, συγγνώμη που στο λέω, αλλά δε δείχνεις κάτι τέτοιο - θα της τον κόψεις εσύ, ή που για μένα καλύτερα να το διαλύσετε το μαγαζί. Γιατί όσο και να τον αγαπάς και να τον λατρεύεις, κάποια πράγματα δεν ανέχονται. Και το γεγονός πως οι άλλες "νύφες" το ανέχονται δε σημαίνει πως πρέπει να το ανεχτεις κι εσύ. Δηλαδή αν αύριο πει "πώς της επιτρέπεις να βγαίνει με φίλες παντρεμμένη γυναίκα" εσύ τί θα κάνεις; Θα χαθείς με τις φίλες σου επειδή το είπε η μαμά; Και αν του πει "καλά γιατί την αφήνεις να δουλεύει" θα σταματήσεις τη δουλειά επειδή το είπε η μαμά κι επειδή ο καλός σου "σε αγαπάει"; Δε νομίζω τα όνειρά σου στη ζωή να ήταν ένα πτυχίο και νοικοκυρά και το Σ/Κ με την καλή την πεθερά να δίνει διαταγές και το γιο από κοντά να κρατάει τα μπόσικα. Το έχω δει το έργο ως γιος με μια πεθερά προς τη μητέρα μου πολύ χειρότερη απ' ότι περιγράφεις (βασικά ακριβώς έτσι με την προσθήκη της αρχόμενης γεροντικής άνοιας, οπότε ήταν αρκετά πιο επιθετική κι ερειστική) αλλά με τη μητέρα μου απίστευτα δυναμικό άνθρωπο να τα βάζει με θεούς και δαίμονες. Και τα κατάφερε. Έφτασε μέχει και σε προσωρινό χωρισμό και τα κατάφερε. Ορκίστηκα στον εαυτό μου όμως ότι δεν πρόκειται ποτέ εγώ να επιτρέψω η δική μου σύντροφος να υποστεί τέτοιο μαρτύριο. Αυτά τα ολίγα. Φιλικά πάντα
νομιζω πως ο χαρης περιεγραψε ακριβως ότι σκεφτομαι οποτε συμφωνω μαζί του.. να ξέρεις πως αν δεν πατησεις εσύ ποδι δεν θα αλλαξει τίποτα
Ακριβως. Κ μπραβο για τις αντιλυψεις. Σπανιο για αντρα....
Ο Χαρης τα λεει κατα πως πρέπει!!!Αν θελει ο βουτυρομπεμπες μια υπηρετρια γιατι η μαμα του δεν μπορει πια να τονε πλενει να βρειμιανα την πλερωνει κιολας!!!!
θα σε συμβουλευα να αρχισετε ¨κατα λαθος"να σας πεφτουν τα πιατα απο τα χερια!!!!!!νομιζω πως μονο ετσι θα γλιτωσετε!!!!θα σε πει ανεπροκοπη αλλα κλεισε τα αυτια!!!!!!!!!
προσπαθησε να τα βαλεις ολα σε ταξη πριν απο το γαμο κουκλα μου. προσπαθησε να μιλησεις ηρεμα με τον αρραβωνιαστικο σου και μαζι να θεσετε τα ορια στην οικογενεια του τα οποια ομως θα τα παρουσιασει ο ιδιος μονος του. η πεθερα θα στραβομουτσουνιασει θα γκρινιαξει θα τον πρηξει αλλα πρεπει ο ιδιος να ειναι ανενδοτος. νομιζω οτι μονο ετσι θα μπορεσετε να συνεχισετε ομαλα αυτη τη σχεση. προσεξε ομως τις ενδοιαμεσες κουβεντες ναι θα δουμε θα παω ελα μωρε πως κανεις ετσι κλπ εξηγησε σαφως οτι αυτη η κατασταση δεν μπορει να συνεχισει ετσι και θεσε του τελεσιγραφο η λυνεις το θεμα η φευγω... ειναι δυσκολο το ξερω αλλα για σκεψου τη συνεχεια αν τα πραγματα συνεχισουν ετσι μετα το γαμο η αν κανεις και παιδακι.
Καλή μου Νάνσυ, σήμερα είναι οι Κυριακές αύριο θα σου ανέβει στο κρεβάτι η 'πεθερούλα' σου και επειδή τον αρραβωνιαστικό σου τον κόβω μαμάκια ένα θα σου πω... φύγε όσο προλαβαίνεις. Αύριο θα είναι αργά. Μπορεί να μην είναι εύκολο αλλά φύγε. Το μέλλον θα σε δικαιώσει και θα σε αποζημιώσει....
Βρε κορίτσια τι κακό πράγμα είναι αυτό με τις σχέσεις με τα πεθερικά, να σε πειράζουν πράγματα και να μην τολμάς να μιλήσεις μήπως και παρεξηγηθούν. Δηλαδή πιο ψεύτικη και υποκριτική σχέση από αυτήν δεν υπάρχει. Ενώ τι καλά θα ήταν να ανοίγαμε την ψυχή μας και με δεδομένη την επιθυμία μας για αμοιβαία αγάπη και σεβασμό να βάζαμε κάποιες γραμμές γιατί, πώς να το κάνουμε, δε μεγαλώσαμε όλοι το ίδιο. Αλλά επειδή δεν είμαστε στο χόλιγουντ και ο κόσμος δεν είναι ιδανικά πλασμένος, πρέπει να επιστρατεύσουμε τη διπλωματία! Αν θέλεις τη γνώμη μου, προσπάθησε να μη θυματοποιείς τον εαυτό σου γιατί πολύ απλά ποτέ δε θα τους χωνέψεις και δε θα καταφέρεις να εκτιμήσεις τα καλά τους λόγω προκατάληψης, μιας και σου δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα.Θα σου προτείνω μια τεχνική που στην περίπτωσή μου δούλεψε. Το σημαντικό είναι να τους δώσεις να καταλάβουν τη νοοτροπία σου. Αυτό μπορείς να το πετύχεις όχι μιλώντας ευθέως στους ίδιους για πράγματα που σε ενοχλούν αλλά σε τρίτα πρόσωπα (σύζυγο, κουνιάδο κτλ), ΑΝ σε παίρνει και ΠΟΤΕ με παρεξηγημένο ύφος, αλλά σα να θεωρείς κάτι φυσικό και λογικό. Και όποτε μπορείς να παίρνεις το μέρος τους. Το χιούμορ είναι πολύ καλός σύμμαχος να περάσεις μηνύματα (έχω πει στον κουνιάδο μου: Με εσένα μέσα στο σπίτι οι γονείς σου μένουν για πάντα νέοι. 35 χρονών και ζητάς να σου φέρει η μάνα σου τις κάλτσες όπως στα 5 σου" γελάσανε όλοι στην αρχή αλλά ντράπηκαν και λίγο. Την επόμενη φορά τις πήρε μόνος του. Τα αυτονόητα δηλαδή...) Αν καταφέρεις και κερδίσεις την εκτίμησή τους, δείχνοντάς τους έμμεσα και τις αντιλήψεις σου έχεις πολλές πιθανότητες να σεβαστούν τις ανάγκες σου. Στο εύχομαι δηλαδή! Ό,τι και να κάνεις, πάντως, ξεκίνα το με αγάπη...
Δεν είσαι υπερβολική, αλλά μεγαλώνοντας θα δεις ότι κανέναν δεν μπορείς να τον βάλεις στη θέση του όπως λες. Αυτά είναι τα δεδομένα σου, πολύ δύσκολο να αλλάξουν. Μη σου πω απίθανο. Μια άλλη απορία που μου δημιουργήθηκε είναι ότι όταν κάποια στιγμή βρεις δουλειά, ο άντρας σου ή/και τα πεθερικά σου θα είναι έτοιμοι να σε στηρίξουν? Για παράδειγμα όταν θα σου ζητάνε ξαφνικές υπερωρίες απογεύματα και Σ/Κ ή όταν θα πρέπει να κάνεις δουλειά και στο σπίτι για να προλάβεις, θα σε βοηθούν με τα παιδιά ή θα σου γκρινιάζουν κι από πάνω? Φοβάμαι ότι δε θα βρεις εύκολα κατανόηση ούτε στο συγκεκριμένο θέμα. Συγνώμη αν σε αποθάρρυνα. Νομίζω πως το θέμα δεν είναι ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αλλά να σκεφτείς πόσα εσύ μπορείς να θυσιάσεις για να είστε μαζί. Και δυστυχώς...οι θυσίες σπανίως κρατάνε για πάντα, κάποια στιγμή λες αρκετά, φτάνει. Αν ήσουν δασκάλα δε θα το έβλεπα τόσο φοβερό, αλλά λόγω του χώρου που θα δουλέψεις πιστεύω πως τα προβλήματά σας θα είναι πολλά περισσότερα από το Κυριακάτικο τραπέζι. Μη βιαστείς για παιδάκι, έχεις πολύ χρόνο λόγω ηλικίας. Επιβεβαιώσου πρώτα πως τα βρίσκετε μεταξύ σας. 'Εκανα παιδιά ζώντας τον απόλυτο έρωτα. Σήμερα λέω πως καλύτερα σε αυτά τα πράγματα να λειτουργεί κάποιες φορές και η λογική. Σε φιλώ! Και σε νιώθω. Έτσι θα σκεφτόμουν κι εγώ λίγα χρόνια πριν.
Επιπλεον. Συγνωμη αλλα εσυ γονεις δεν εχεις; αν θελησουν μια κυριακη να φατε μαζι; κ εχουν καθε δικαιωμα αφου κ συ καποιων ανθρωπων παιδι εισαι.
Σκέψου το ενδεχόμενο να τον στείλεις και να βρεις κάποιον που στα τριάντα του ειναι ενηλικος. Αλλιώς μετα απο 20 χρόνια θα κλαις όλες τις χαμένες Κυριακές και οχι μόνο.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΣΟΥ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΩΣ ΑΝ ΟΧΙ ΕΧΕΙΣ ΜΠΛΕΞΕΙ ΑΣΧΗΜΑ ΜΟΝΟ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΕΙ ΣΕ ΣΕΙΡΑ ΕΣΥ ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΔΗΜΙΟΡΓΗΤΑΙ ΘΕΜΑ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙΣ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΗΡΕΜΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ
ΧΑ ΧΑ Καλό! Η νύφη είναι υποχρεωμένη να πλένει τα πιάτα... Το πρόβλημα θα λυθεί μόνο αν ο αρραβωνιαστικός σου τους βάλει στη θέση τους και θέσει ξεκάθαρα τα όριά τους.Αν δεν το κάνει θα έχετε συνέχεια προβλήματα που θα διογκώνονται και θα επεκτείνονται και σε άλλους τομείς της σχέσεις και του έγγαμου βίου αργότερα.Αυτοί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν,είναι εγωιστές και έχουν χειριστική συμπεριφορά γενικότερα,θέλουν να γίνεται το δικό τους άσχετα με το τι θέλουν οι άλλοι.Θα τα πλύνεις τα πιάτα όποτε θες εσύ,όχι όποτε στο επιβάλλει αυτή,θα πας σπίτι τους όποτε θες εσύ και σε όποιο γάμο θες.Αλλιώς θα χάσεις τον εαυτό σου κάνοντας πράγματα που δεν θες!Διεκδίκησε ευγενικά και δυναμικά το δίκιο σου μιλώντας τους αλλά σκοπός είναι να το κάνει και ο σύντροφός σου για να τελειώνει το θέατρο του παραλόγου.
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα μέχρι στιγμής σχόλιά σας. Πραγματικά μου δώσατε τεράστια δύναμη και με βοηθάτε πολύ να δω τα πράγματα στις αληθινές τους διαστάσεις κ να θέσω τα όρια μου! Ολίβια σ'ευχαριστώ πάρα πολύ που μέσω του site μου έδωσες τη δυνατότητα να βγάλω από μέσα μου όσα με έπνιγαν τόσο καιρό! Να είστε όλοι/όλες καλά! Φιλάκια πολλά!! :)
Δεν φταινε τοσο τα πεθερικα σου οσο ο συντροφος σου που δεν εχει ξεκαθαρισει το οτι εσεις ειστε μαζι μια ξεχωριστη οικογενεια... Δεν εισαι δουλα ουτε καμια του δρομου.. Θα παντρευτειτε και θα ειστε μια ζωη με τα πεθερικα... Προσεχε οχι μονο τα πεθερικα αλλα κ τον συντροφο.. Αν κανεις παιδια δηλαδη;;; Ελπιζω να μπουν ολα στην θεση τους..
Καλησπέρα. Δεν είσαι υπερβολική και δεν έχεις άδικο. Αλλά θα πρέπει να καθίσεις να διαστασιολογήσεις σωστά τη σχέση του άντρα σου με τη μητέρα του. Καλώς ή κακώς είναι η μητέρα του, τον έχει μεγαλώσει και σε έναν βαθμό έχει ασκήσει σημαντική επιρροή στην ιδιοσυγκρασία του και στις αξίες του. Γνώμη μου είναι ότι αυτό είναι το πλέον σημαντικό για να μπορέσεις να προχωρήσεις πιο κάτω με αυτό το άτομο. Αν μπορεί η οικογένειά του να κρατηθεί σε ασφαλή απόσταση τότε όλα ΟΚ. Αν όχι, με αυτά που περιγράφεις, στο μέλλον θα έχεις χειρότερα προβλήματα. Δεν βλέπω να είναι καλή ένδειξη το γεγονός που περιγράφεις με την επίπληξη που δέχτηκες από τον σύντροφό σου για τα πιάτα πάντως. Αν μη τι άλλο εγώ είμαι υπέρ της συζήτησης. Πες του ακριβώς πως αισθάνεσαι και ποιες είναι οι δικές σου απόψεις και αξίες, φροντίζοντας να θέσεις το θέμα ευγενικά και αποφεύγοντας να "χαρακτηρισμούς" για τη μαμά του (ξέρω πόσο δύσκολο είναι αυτό!). Μόνο έτσι θα μπορέσετε να συνεχίσετε. Γιατί να θυμάσαι πως αυτή είναι η μαμά του, εσύ είσαι απλώς η μέλλουσα γυναίκα του.
Θεωρώ απαράδεκτη τη συμπεριφορά της πεθεράς! Καλείς κόσμο στο σπίτι κ έχεις την απαίτηση να σ κάνουν κ τις δουλειές? Αυτό δείχνει αγένεια κ έλειψη τρόπων (κ άλλο μια φορά να το κάνεις εσύ ΟΙΚΙΟΘΕΛΩΣ κ άλλο ΚΑΘΕ φορά κ να στο επιβάλουν). Περα απο αυτό όμως με ποιό δικαίωμα επιβάλουν πότε θα πηγαίνετε για φαγητό στο σπίτι τους! Νέοι άνθρωποι είστε, Μπορεί να μη γουστάρετε να πάτε εκεί κ να θέλετε να φάτε έξω ή να βρεθείτε με φίλους ή απλά να θέλετε να κάτσετε στο σπίτι σας να φάτε μόνοι σας. Γενικά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επιβάλλουν τις συνήθειες τους σε εσάς κ σε αυτό έχει την απόλυτη ευθύνη ο αρραβωνιαστικός σ που το επιτρέπει. Γιατί αυτοί είναι μεγάλοι άνθρωποι, ίσως λίγο "κολλημένοι", με στερεότυπα κ δεν πρόκειται να αλλάξουν! Μίλησε του, πες πως αισθάνεσαι κ απλά ΞΕΚΟΨΕ ότι δε σου αρέσει όσο είναι νωρίς! Αν δεις όμως ότι συνεχίζει κ δεν βάζει όρια κ η κατάσταση είναι η ίδια φύγε μακρυά!!
ΚΟΥΡΑΓΙΟ.ΕΜΕΝΑ ΟΠΟΤΕ ΈΡΧΕΤΑΙ Ο ΠΕΘΕΡΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΝΕΡΟΧΎΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΑΒΟΥΝ ΤΑ ΛΑΜΠΑΚΙΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ.
Η πεθερά σου είναι απ΄αυτές τις "ελληνίδες μαμάδες" που δεν κατάφεραν να περάσουν τσιπάκι στον κανακάρη. Εξ ου και οι καταναγκαστικές Κυριακάτικες συναντήσεις. Τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της θα τα βρεις εδώ: http://www.eimaimama.gr/2012/07/sta-paidia-mas-leme-nai.html Κλασσική περίπτωση "η μάνα ξέρει". Αν σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, να σου πω ότι η δική μου η πεθερά απαιτούσε την παρουσία μας σε καθημερινή βάση (ω, ναι). Αρχικά, ένιωθα άσχημα να της λέω πως δεν γίνεται να ερχόμαστε *κάθε μέρα* για φαγητό. Προσπάθησα να αντιπαρέλθω καλώντας σπίτι. Στα 5 χρόνια που ζούμε στο δικό μας σπίτι έχει έρθει δύο φορές, κι αυτές με μισή καρδιά και σχόλια για το φαγητό, για τους καναπέδες/ τί θέλετε δύο καναπέδες ένας φτάνει, για το πόσο μεγάλο είναι το σπίτι/το καλύτερο σπίτι είναι το μικρό σπίτι, δεν βλέπετε εμένα; (?!), για τα φυτά στη βεράντα που είναι *δηλητηριώδη*, για-τα-πάντα. Μέχρι και για την κανέλα που χρησιμοποιώ στο φαγητό και που θα *σκοτώσει* το γιο της γιατί είναι *καρκινογόνος*. Θα μπορούσα να έγραφα βιβλίο. Ή μήπως να ανοίξω ένα blog? Νόμιζα ότι ένιωθε μοναξιά γι΄αυτό και την λυπόμουν, αλλά όταν άρχισαν οι χαρακτηρισμοί (εγωίστρια, ακατάδεκτη, ακοινώνητη, μαζί με όποιο συνώνυμο μπορείς να σκεφτείς), εκπαίδευσα τον εαυτό μου στην αδιαφορία και στην έννοια "όρια". Μου πήρε μερικά χρόνια να καταλάβω ότι μόνο μοναξιά δεν νιώθει. Είναι απλά ο τύπος "θα κάνω αυτό που θέλω εγώ" και "η μανούλα ξέρει καλύτερα". Εδώ και έναν χρόνο, τη βλέπουμε μόνο κάθε Σάββατο. Ανεξαιρέτως. Ο άντρας μου είναι ισορροπημένος άνθρωπος - μεγάλωσε μόνος του τον εαυτό του (μεγάλη ιστορία)- κι έτσι μεταξύ μας δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα. Θα πρέπει να βρεις ισορροπίες γιατί όταν με το καλό έρθει ένα παιδάκι σε βλέπω να γίνεσαι ζογκλέρ. Άλλο κεφάλαιο αυτό..
συμφωνω με τον παναγιωτη και ολα τα παραπανω ατομα...να βρεις μια χρυση τομη και ενα κοινο σημειο διαλογου με τον αντηρωπος σου..η λυση δεν ειναι να φυγεις απο αυτη τη σχεση αλλα να τη φεριες στα μετρα σου...απο τη στιγμη που εχετε το δικο σας σπιτι ειστε πολυ καλα...απο κει και περα η πεθερα σου και ο πεθερος σου ζουνε τη ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΖΩΗ...δεν εισαι υποχρεωμενη να ζησεις και συ μαζι τους...εσυ εχεις τα δικα σου πιστευω τις δικες αξιες τα δικα σου ΘΕΛΩ....η αποψη μου ειναι να το κοβεις σιγα σιγα το κυριακατικο γιατι 1) εχεις και συ γονεις 2)εχεις και συ ζωη 3)εχεις και συ νευρα 4)εχεις και συ παρεες 5)εχεις και συ ΤΑ ΠΑΝΤΑ........ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ και ας βγεις κακια..η ζωη σου ειναι δωρο μην τα χαραμιζεις ετσι.....ναι δεν λεω ειναι οι ανθρωποι που φερανε τον δικο σου ανθρωπο στη ζωη και ναι θα τους σεβαστεις....ολα ομως εχουν ενα οριο.....ΒΑΛΕ ΟΡΙΑ....και ξερεις γιατι στο λεω γιατι αυριο μεθαυριο θα σου κανει τα ιδια με το μωρο......και μπορει τωρα απλα να ειναι μια κουβεντα ακομη αυτη αλλα οταν θα ερθει με το καλο τοτε θα καταλαβεις....ΟΡΙΑ.....ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ....και πανω απο ολα κοινο μετωπο...με τον αντρα σου.....πιστεψεμε μπορεις να το κανεις....!!!1
Εγώ θα σου πω κάτι που άκουσα από μια γιαγιά συμβουλή προς την νεοαρραβωνιασμενη εγγονή της. "Παιδί μου να φερθείς όπως βρεις και όχι όπως έμαθες". Απλώς φαντάσου μετά από 30 χρόνια πως θα ήθελες να φερθεί η δική σου νύφη. Δε γίνεται μια οικογένεια να ξεμαθει τον τρόπο της μετά από τόσα χρόνια. Το καινούριο άτομο στην οικογένεια εντάσσεται. Όλα ατά βέβαια στα πλαίσια της λογικής, αλλά φαντάζομαι ότι αν τα ππράγματα ήταν διαταραγμενα δε θα το συζυτουσες, θα είχες φύγει ήδη. Άσε που είναι ακόμη στην αρχή η σχέση σας- με τα πεθερικά- που σημαίνει πως μπορεί να ομαλοποηθουνε με καλή θέληση, έστω και από τη δική σου πλευρά μόνο. Πάντα θα υπαρχουν διαφωνίες, άλλωστε είμαστε όλοι διαφορετικοι άνθρωποι και να θυμάσαι ότι όλοι οι άνθρωποι αγάπη θέλουν. Εύχομαι τα καλύτερα!
Και ο συζυγος εντασσεται στην οικογενεια της γυναικας του. Αν και εκει η παραδοση απαιτει γευμα καθε Κυριακη και παρουσια σε ολες τις υποχρεωσεις; Τοτε το ζευγαρι θα μοιρασει τις μερες του αναμεσα στις 2 πατρικες οικογενειες για να κανει πραξη το ρητο της γιαγιας.. και σαν ζευγαρι δεν θα δημιουργησουν τιποτα..δεν θα ζησουν τιποτα.. δεν θα εχουν αποψη και φυσικα δεν θα γινουν ποτε πραγματικη οικογενεια.. θα αναφερονται παντα στις πατρικες οικογενειες σαν στρατιωτες..;;
Να σου πω το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν διάβασα την ιστορία σου; "Φύγε κοπέλα μου τρέχοντας να γλιτώσεις"!!! Όμως, κακά τα ψέματα δεν είμαι στην θέση σου και επιπλέον δεν υπάρχουν ιδανικές οικογένειες και καταστάσεις! Για μένα το σημαντικότερο είναι ο σύντροφός σου, τι θέση παίρνει σε όλα αυτά, αν σε υποστηρίζει, αν του φαίνονται παράλογα (γιατί είναι, ούτε το '60 οι νύφες δεν τα έκαναν αυτά), αν τον βλέπεις να είναι σε θέση να πάει κόντρα στους γονείς του, αν έχει ανάλογες απαιτήσεις από σένα όταν είστε σπίτι σας κλπ. Γενικά, όμως, πρόσεχε γιατί σήμερα είναι τα πιάτα, αύριο θα σε βάζουν να σφουγγαρίσεις και αντιμεθαύριο θα έχουν άποψη για την ανατροφή των παιδιών σας!
Σταμάτησα την ανάγνωση του άρθρου στο "Θεούσα" Κατανοώ! Περαστικά σου!
Αν ο γιος απο τωρα που ειστε αρραβωνιασμένοι δεν σε υποστηριζει,προστατευει απέναντι στους δικους του μην περιμένεις αργότερα-βγαλτο απο το μυαλό σου... Οι γιοι πρεπει να καταλαβουν οτι μεγαλωσαν και οτι αυτοι-μαζι με τις γυναικες τους-αποφασιζουν τι θα κάνουν και τι οχι σου τα λέει μια παθουσα...
Μια σημείωση μόνο... Wannabe δεν είναι ο "εν δυνάμει" αλλά ο "δήθεν". Αυτός που θέλει να μοιάσει κε κάποιον ή να γίνει κάποιος και προσπαθεί με τελείως λάθος τρόπο και το αποτέλεσμα είναι μάλον γελοίο... Wannabe trendy, για παράδειγμα, είναι αυτός που θέλει να φαίνεται trendy αλλά τελικά καταλήγει καρικατούρα του εαυτού του. Εσύ λοιπόν, είσαι μια εν δυνάμει μανούλα! Θέλω να πιστεύω...
Άρχισε δήθεν κατά λάθος να αποδεκατιζεις το σερβιτσιο ενώ το πλένειΣ πάντως το καλύτερο είναι να το συζητήσεις με τον καλό σου και να κρατήσετε μια απόσταση για ένα διάστημα από τους γονείς του για να την καταλάβουν!να μην χάσεις ποτέ όμως την προσωπικότητα σου και να μην αλλάξεις για κανένα
Χαχαχαχαχαχα! Καλή ιδέα! Θα αφανιστεί το σερβίτσιο και να δεις για πότε θα φτιαχτεί το πλυντήριο!!!!
Προσωπικά, δεν έχω αντίστοιχη εμπειρία με πεθερικά (ευτυχώς) μπορώ όμως να καταλάβω πολύ καλά την οργή σου και την ψυχολογική πίεση που σου ασκείται. Το ζήτημα, όμως, με τις ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι ποιος έχει δίκαιο, αλλά η ίδια η σχέση. Το να εξωθήσεις τα πράγματα στα άκρα δεν είναι λύση. Ούτε, όμως, θα οφελήσει να καταπνίγεις το θυμό σου και να ικανοποιείς τα καπρίτσια της πεθεράς σου προκειμένου να αποφύγεις την ρήξη. Το πρόβλημα έγκειται, νομίζω, στην σχέση του άντρα σου με τους γονείς του. Πρέπει να ξεκαθαρίσει μέσα του ποια είναι η οικογένειά του τώρα. Ακόμη κι αν οι γονείς του πικραθούν -θα το συνηθίσουν. Μια κάλή συμβουλή που μου έχουν δώσει είναι η εξής: αν κάτι σε ενοχλεί, σκέψου πρώτα αν είναι απλώς εκνευριστικό ή αν όντως μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στη σχέση σου. Στην πρώτη περίπτωση, κάνεις τα στραβά μάτια και προσπαθείς με χειρισμούς να το κάνεις πιο υποφερτό. Αν όμως είναι το δεύτερο, καλό είναι να συζητήσεις ήρεμα με τον άντρα σου, χωρίς να αποδίδεις κατηγορίες σε κανέναν, και να πάρεις ρητές δεσμέυσεις για το πώς θα χειριστεί τους γονείς του. Επίσης, θα βοηθούσε να μιλήσεις και με την γυναίκα του αδερφού του, ώστε να έχετε ενιαίο μέτωπο και να μην φανείς εσύ η κακιά. Ελπίζω να βοήθησα, εστω και λίγο. Καλή τύχη, κοπέλα μου!!!
Αν τον αγαπάς και θέλεις να μείνεις μαζί του ξεκαθάρισέ τα τώρα αμέσως κι ας ντρέπεσαι τους γονείς του. Δηλαδή πες καθαρά μπροστά σε όλους ότι εσείς τα πιάτα τα πλένετε μαζί κτλ. Αν το δεχτούν έχει καλώς, αν όχι... θα δεις ποιον θα υποστηρίξει ο δικός σου! Μετά αναλόγως πράξε. Για να πω την αλήθεια και μόνο που σε αφήνει να πλένεις πιάτα χωρίς να συμμετέχει στο σπίτι των δικών του είναι εντελώς φάουλ... Αν θες αυτή η σχέση να πετύχει πάλεψέ το, δηλαδή μην ξανακάνεις κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τα πιστέυω σου (γιατί ναι, εμένα έρχεται σε αντίθεση με τα πιστεύω μου να πλένω πιάτα κι ο άντρας μου να διαβάζει εφημερίδα, εκτός βέβαια αν έχω προσφερθεί εγώ). Η στο κάτω κάτω πες του αν είναι να συμβαίνει αυτό εγώ δεν ξανάρχομαι Κυριακή! Να δούμε την αντίδρασή του. Γιατί αν δεν συμφωνεί μαζί σου και τα θεωρεί αυτά φυσιολογικά... ε... τι να πω... ωραία ζωή θα περάσεις... :(
Κάτι μου θυμίζει το κείμενο σου Νάνσυ. Εμάς!!! που επίσης έχουμε μία παρόμοια πεθερά. Η βασική διαφορά μας είναι πως τις 2 νυφούλες δεν μας βάζει να πλένουμε πιάτα αλλά όλα τα άλλα είναι ακριβώς τα ίδια. Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά η πεθερά σου δεν ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΟΤΕ!!! εκείνο που μπορεί να αλλάξει είναι η συμπεριφορά του άντρα σου προς τους γονείς σου.Αν δεν αλλάζει και αυτό διαλέγεις τον δρόμο της μετωπικής σύγκρουσης με όλους (αν την αντέχεις) ή της απάθειας (πιο ασφαλής θα έλεγα). Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Στο λέω εγώ με 6 χρόνια γάμου, 13 σχέσης και 2 παιδιά. Το βασικότερο όλων είναι να έχετε κοινή αντιμετώπιση με τον άντρα σου για να είσαστε καλά μεταξύ σας. Να θυμάσαι πως είναι οι γονείς του και όσο κι αν βλέπει το άδικο είναι πολύ δύσκολο για αυτόν να εναντιωθεί γιατί η "μανούλα" έκανε καλή δουλειά 30 χρόνια: τους έδεσε τους γιους της πολύ σφιχτά πάνω της!! Πως πας τώρα εσύ η "καινούργια" να τα ανατρέψεις σε 4 χρόνια? Ούτε σε 34 δεν γίνεται!!! Ότι και να κάνεις κάντο πριν έρθουν τα παιδιά γιατί τότε θα δεις μεγαλύτερες δυσκολίες. Υπόσχομαι να γράψω προσεχώς ένα κείμενο με περισσότερες λεπτομέρειες για πεθερές αγορομάνες με νύφες μηχανικούς, γιατί τελικά είμαστε πολλές σε αυτό το γρουπ.
Γελασα πολυ με το κειμενο σου.Και οχι εννοειται γι΄αυτο που περνας αλλα ειδα μεσα απο αυτο τον εαυτο μου.Ακριβως τα ιδια ειχα στα πρωτα χρονια του αρραβωνα μου.Τα πιατα ηταν τεραστιες στοιβες λογω του οτι ειναι και πολυτεκνη οικογενεια με δυο παιδια η καθε μια Ώσπου τελικα τον πρωτο λογω για να σταματησει πια αυτο το μαρτυριο το πηρε η μεγαλυτερη νυφη, που με τσαμπουκα το εκοψε....Ακολουθησαν μουτρα , μπηχτες αλλα τελικα συμβιβαστηκαν οι παππούδες.Και φτασαμε πια που οταν βρισκωμαστε ολοι μαζι (το Πασχα και τα Χριστουγεννα συνηθως) να αγοραζει η μεγαλη αδερφη του αντρα μου πλαστικα πιατα για να γλυτωνουμε την λαντζα και να περναμε και εμεις λιγες ξενοιαστες ωρες ολοι μαζι...... Νομιζω πως καποια στιγμη θα κουραστει και ο αντρας σου απο ολο αυτο.....οπως ο δικος μου Τους συναδελφικους μου χαιρετισμους. Και υπομονη.
Αχ βρε Νάνσυ μου,μακάρι όλο το πρόβλημα να ήτανε το πλύσιμο των πιάτων κάθε Κυριακή!Γλυκειά μου δεν το λέω υποτιμητικά,έχεις δίκιο σε όσα λές αλλά ξέρεις τι γίνεται?Πρέπει να βάλεις κάτω τα καλά τους(δε μπορει θάχουνε!) και τα κακά τους και να δεις αν αξίζει να στενχωριέσαι και προ παντός να μαλώνεις με τον άντρα σου γιαυτά τα πρ΄γματα.Αν οι άνθρωποι σε αγαπάνε,αν δεν βάζουν λόγια στον άντρα σου για σένα,αν είναι δίκαιοι απέναντί σου και δεν σε υποτιμούν,αυτά πρέπει να κοιτάξεις κι αν κάνουν και καμμια βλακεία δεν πειράζει,μεγάλοι άνθρωποι είναι,δεν είναι κακό πότε πότε να πηγαίνουμε με τα νερά τους.Εγώ πέρασα περίπου τα ίδια κατάλαβα όμως γρήγορα ότι δεν έχω να χάσω από τα πεθερικά μου παρά μόνο να κερδίσω.Μην ξεχνάς οτι όλες οι σχέσεις θέλουν το χρόνο τους και επίσης οτι ούτε εμείς οι νύφες είμαστε τέλειες.Η συμβουλή μου είναι - αν ισχύουν τα παραπάνω που σου είπα - να είσαι όσο γίνεται λιγότερο αντιδραστική και δεν θα χάσεις.Και φυσικά μη διακινδυνεύσεις τη σχέση σου με τον άντρα σου.Όταν υπάρχει αγάπη όλα ξεπερνιούνται.Ελπίζω να σε βοήθησα.Εύχομαι να πάνε όλα καλά για σένα!
καλή μου Νάνσυ (επειδή κάτι παρόμοιο ζούσα και γω) να ξέρεις ότι για ότι συμβαίνει δεν φταίει αποκλειστικά η πεθερά αλλά κυρίως ο άντρας σου...μη νομίζεις ότι οι άντρες μας δεν βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται απλά είναι βολεμένοι, τα έχουν καλά με όλους, δεν ασχολούνται και την περνάνε ζάχαρη και δεν πας να λες εσύ!!! με το πέρασμα του χρόνου όμως και λίγη υπομονή θα γίνει κάτι πολύ χοντρό από την άλλη πλευρά (κάτι μ@λ...θα κάνει η καλή ως τώρα μανούλα του ή κάτι θα πει) και τότε από μόνος του θα αρχίσει να κόβει τον αέρα και τις πολλές επισκέψεις και τα πολλά πολλά. Π.χ στην δική μου περίπτωση της ξέφυγε και είπε ότι τα παιδιά της κόρης της είναι δικά της παιδιά (και το δικό μας προφανώς ξένο)...δεν μπόρεσε να το μαζέψει με τίποτα κ αυτό ήταν!!!...έχει ο καιρός γυρίσματα! να σημειώσω δε ότι τόσα χρόνια που του έλεγα τα παραπονά μου με έγραφε κανονικά και μόλις σταμάτησα πια βαρέθηκα να μη με ακούει, βλέπει περισσότερα<> απ' 'οτι εγώ!
Αρχικά χαλάρωσε και απόλαυσε το γιατί πολύ απλά θα έρθει με το καλό και η δική σου σειρά που ναι μεν δεν θα είσαι έτσι αλλά θα τα θυμάσαι και θα γελάς! Θα μιλήσω ως άντρας και αυτόπτης μάρτυρας τέτοιων συνευρέσεων από παιδική ηλικία. Το θέμα μας ως άντρες είναι η Ελληνίδα μάνα καθεαυτό. Ήταν-Είναι-και-θα-Είναι η κάθε μία με τη σειρά της υπερπροστατευτική απέναντι στη κοινωνία η κάθε μία με τα δικά της πιστεύω και θέλω για τον κανακάρη της. Από τη θέση του όμως ο κάθε γιόκας θα θέλει να αποδράσει ανέπαφα από όλο αυτό τον κλοιό για τους δικούς του λόγους. Έτσι για να βρεθεί η όποια ισορροπία θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μην αναμιχθεί επί οποιουδήποτε θέματος γιατί στην τελική εκείνος θα την έχει επί μονίμου βάσεως πάνω από το κεφάλι του να του τα "πρίζει" καλώς ή κακώς! Αυτό που σκεφτόμαστε πάντα είναι ότι εσύ ή η άλλη που θέλει να σταθεί δίπλα μας μας ανέχεται μαζί με ότι συνεπάγεται αυτό, και προς θεού δεν λέω ότι θα παντρευτείς τα πεθερικά και όλο το σόι συν τα πιάτα τους (χαχα). Απλά αυτό που έχεις να κάνεις είναι να θέσεις και εσύ τα θέματα σου αρχικά στον άντρα σου , γιατί και εσύ έχεις οικογένεια που κάθε μέρα τρώνε πόσο μάλλον την Κυριακή, χωρίς μάλιστα να κουραστεί ο αντρούλης σου και εκτός αυτού έχεις και φίλους που μόνο τότε θα μπορέσεις να δεις. Έπειτα αν δεις ότι δεν βάζει ο σύντροφος σου τα πράγματα στη θέση τους θα γυρίσεις πολύ άνετα την ώρα που θα τους αποχαιρετάτε ότι την επόμενη Κυριακή θα πάτε στους γονείς σου, που και να μη πάτε δεν θα χρειαστεί να το ξέρουν και ότι θα περάσετε για το απογευματινό καφεδάκι. Έτσι με τον καιρό θα κοπεί και ο καφές λόγο άλλων υποχρεώσεων και θα μειωθούν και οι Κυριακές. Και μία έξυπνη λύση που έκανε και μια μέρα η μάνα μου είναι να πάρεις τον τεχνικό και να πα΄τε μαζί να φτιάξει το πλυντήριο ναι θα μου πεις ένα ποσό χαμένο αλλά και ο πεθερούλης δεν πιστεύω να σε αφήσει να πληρώσεις, ντροπή δλδ. !! Έχε πάντα στο μυαλό σου ότι πρέπει να είσαι καλά ε΄σύ με τον άνθρωπο σου και όλοι οι άλλοι ας σφάζονται !!! ΑΑΑ και εύχομαι το παιδάκι όσο πιο γρήγορα ;)
Δεν μπορεις να κανεις πολλα. Μονο ο αντρας σου να ειναι στο πλευρο σου και να τους δειξετε οτι ειναι σπιτι σας και σπιτι μας. Σαν ζευγαρι απο κοινου δηλαδη να κλεισετε την πορτα,τα αυτακια σας και τα ματακια σας και να μην δινεται σημασια. Φυσικα θα βγεις εσυ η κακια αλλα αν σε στηριζει ο αντρας σου μη σε νοιαζει. Εκ του ασφαλους δεν σου μιλαω. 4 χρονια παντρεμενη ειμαι και απο τον αρραβωνα και μετα (6 χρονια δηλαδη) τα ιδια πανω κατω ειχα. Και επειδη αντεδρασα ειμαι η κακια νυφη. Ο αντρας μου ευτυχως με το μερος μου,αλλα οταν γινονται οι φασαριες μας επηρεαζουν και μας χαλανε. Αλλα καποια στιγμη το παιρνεις αποφαση και δεν ασχολεισαι.
Tραγικό το βρίσκω Νάνσυ..Θα πρέπει να μιλήσεις με την σύζυγο του αδερφού του άντρα σου και να κρατήσετε μία στάση απέναντι σε όλο αυτό. ΄Επειτα να μιλήσετε και στους συζύγους σας για να καταλάβουν ότι εσείς είστε τώρα διαφορετική οικογένεια από τους γονείς τους, και σιγά σιγά που θα πάει θα το εμπεδώσει και η πεθερούλα σου.
Το θεμα ειναι υποκειμενικο.Εγω προσωπικα ολα αυτα τα θεωρω αηδιες!!!Σεβομαι βεβαια οποιον πιστευει σε εκκησια και Θεο και παραδοσεις και αρραβωνες και γαμους, αλλα δεν θα ανεχτω να θελουν να με κανουν να ζω μεσα στα στερεοτυπα στα οποια καλως ή κακως καποιοι μεγαλωσαν.Επειδη λοιπον και εγω εχω ενα χωριο και οποτε παω εκει, αρχιζουν τα :''ποσο καιρο εισαστε με το παιδι?Θα παντρευτειτε?Εχεις δουλεια?Ολοκληρο πολυτεχνειο εχεις τελειωσει και δεν εχεις δουλεια?Ο γιος της Μαριτσας απεναντι ενα λυκειο τελειωσε και τωρα δουλευει ως υπευθυνος εκει...μπλα μπλα μπλα...'' ΕΛΕΟΣ!!Απανταω και γω καταλληλα και μετα ακουω απο τη μανα μου (που βεβαια δεν ειναι αυτης της λογικης-κουτσομπολιου-μικροπρεπεια) οτι τους απανταω αποτομα και δεν κραταω τα προσχηματα!!!Αν ειναι δυνατον, να καθομαι να ασχολουμαι με τον καθε κουλο!!Εχουμε πολυ πιο σημαντικα πραγματα να ασχοληθουμε!!!Λοιπον, μη δινεις σημασια...Αποδεξου οτι καποιοι ανθρωποι ειναι ετσι και εσυ απο κει και περα κρατα οσο μπορεις καποιες ισορροπιες...Οι ισορροπιες ομως πρεπει να κρατωνται και απο τους 2!!Ναι, οκ...ειναι γονεις του και δεν μπορεις να τους αποκλεισεις απο τη ζωη σου!(και μην προσπαθησεις να το κανεις ακομα και αν σε τσαντιζουν, ακομα και αν και ο ιδιος τσαντιστει μαζι τους!!)Κανονιστε λοιπον να πηγαινετε οσες Κυριακες μπορειτε και μεχρι εκει.Δλδ αν θες μια Κυριακη να βρεθεις με τον αντρα σου ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ,θα πατε στην πεθερα??ΕΛΕΟΣ!!Αν ειναι δυνατον!!Εχετε κ προσωπικες στιγμες!Κ αν πατε στην τελικη, βοηθα στο τραπεζι (Ε, δεν ειμαστε και γαιδουρες!!) αλλα μεχρι εκει.Κ αν πει τπτ για τα πιατα, πες...ειμαι κουρασμενη απο ολη την ημερα...Βαλε ΟΡΙΑ!!!Με τροπο βεβαια, αλλα βαλε !!Γτ οι αντρες ειναι μαλθακοι και πανε με αυτον που πιεζει περισσοτερο,νομιζοντας πως ετσι κραταν ισορροπιες.Ειμαι σιγουρη πως αν και ο αντρας σου το δει να το κανεις, θα καταλαβει!!Επειδη αυτες τους τα ειχαν ολα ετοιμα, πρεπει να μας κανουν και εμας ετσι??Ελεος!!Μη σου πω πως την ωρα του μαζεματος του τραπεζιου, πες και στον αντρα σου ''Βρε, Τασο(πχ) δε βοηθας λιγο με το τραπεζι να τελειωσουμε μια ωρα νωριτερα??''...Βρες και αλλα τετοια κολπακια για να ισορροπεις καταστασεις, χωρις να βγαινεις εκτος εαυτου, αλλα δειχνοντας και οτι δεν εισαι και μ@@@κας!!!Τωρα, την κακια την κουβεντα, αμα θελει, θα την πει η πεθερα-πεθερος, αλλα εσυ χεστηκες (σορρυ κιολας)...Αν τους αρεσει!!Μιλα και με τον αντρα σου..δλδ οτι αυτο σε χαλαει που γινεται, αλλα τα ορια θα τα βαλεις ΕΣΥ!Μν περιμενεις απο τον αντρα σου να σκεφτει σαν γυναικα.Οι αντρες δεν τα υπολογιζουν αυτα...Προσπαθησε να εισαι διπλωματης.Μην γινεις κατευθειαν η κακια.Δειξε για τι πραγματα εισαι διατεθειμενη, αλλα οχι και να γινεις εσυ δουλα και κυρα επειδη ετσι θελει η πεθερα!
Εισαι πολιτικος μηχανικος και ανεχεσαι να σου συμπεριφερονται ετσι? Τι γιδι ειναι ο αρραβωνιαστικος και η οικογενεια? Παρατα τους και ψαξε δουλεια στο εξωτερικο
Φύγε όσο προλαβαίνεις.. Μόνο αυτό έχω να πω τίποτα άλλο
Επειδή το έχω δει το έργο σε πολύ κοντινό μου πρόσωπο θα σου πω κάτι που θα έλεγα στην αδερφή μου: ΦΥΓΕ ΜΑΚΡΙΑ!
pare ena mastora kerasmeno apo sena gia to pluntirio piaton...kai meta na do ego dikaiologies...... skatopetheres.....