Το Αγαπητέ Θεέ του Έρικ Εμάνουελ Σμιτ έπεσε στα χέρια μου τυχαία και έμελλε να γίνει ένα από τα πιο ωραία και συγκινητικά βιβλία που διάβασα ποτέ. Είναι μια μικρή νουβέλα μόλις 95 σελίδων που πραγματικά σε κάνει να αναρωτηθείς για το ποια είναι πραγματικά τα σημαντικά πράγματα σε αυτή τη ζωή.
Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:
«Αγαπητέ Θεέ, Με λένε Όσκαρ, είμαι δέκα χρονών, έχω βάλει φωτιά στη γάτα, στο σκύλο, στο σπίτι (αν δεν κάνω λάθος έχω ψήσει και τα χρυσόψαρα), κι αυτή είναι η πρώτη φορά που σου γράφω, γιατί μέχρι σήμερα, λόγω του σχολείου, δεν είχα χρόνο. Σου το λέω ευθύς εξαρχής: σιχαίνομαι να γράφω. Για να γράψω, πρέπει πραγματικά να είμαι αναγκασμένος να το κάνω· γιατί το γράψιμο είναι γιρλάντα και στολίδι και μεταξωτή κορδέλα. Τι άλλο είναι το γράψιμο από ένα ωραιοποιημένο ψέμα; Το γράψιμο είναι για τους μεγάλους»
Πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ο Όσκαρ, ένα δεκάχρονο παιδί που πάσχει από λευχαιμία. Συμπαραστάτρια του Όσκαρ η θεία Ρόουζ, που τον επισκέπτεται καθημερινά στο νοσοκομείο και τον βοηθάει να διαχειριστεί την ιδέα του θανάτου που έρχεται. Τον βοηθάει να κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο και να ζήσει όλα όσα θέλει μέσα σε εννιά μέρες. Με την προτροπή της θείας Ρόουζ, ο Όσκαρ αρχίζει να γράφει γράμματα στο θεό και να περιμένει τα σημάδια. Η θεία Ρόουζ είναι ο φύλακας άγγελος του που τον καθοδηγεί να αντιμετωπίσει τη ζωή του με θάρρος.
Το Αγαπητέ Θεέ είναι ένα βιβλίο γραμμένο με συναίσθημα. Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας το χιούμορ, την αφέλεια και την αθωότητα της παιδικής σκέψης, καταφέρνει να μας παρουσιάσει εξαιρετικά την ψυχολογία ενός παιδιού που ξέρει ότι δεν του απομένει πολύς χρόνος αλλά και την ψυχολογία των κοντινών του ανθρώπων. Οι διάλογοι με το θεό είναι λιτοί και απλοί αλλά ταυτόχρονα είναι μαγικοί και μπορούν να εμπνεύσουν καθέναν από μας. Καταπιάνεται με ένα απαισιόδοξο και θλιβερό θέμα αλλά ταυτόχρονα είναι αισιόδοξο. Μέσα σε λίγες αράδες αγγίζει κυριολεκτικά την ψυχή σου και σε κάνει να αναρωτηθείς για τον τρόπο που έχεις αντιμετωπίσει τη ζωή σου ως τώρα και να ανακαλύψεις συναισθήματα και αλήθειες ξεχασμένες.
Το βιβλίο Αγαπητέ Θεέ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Opera σε μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη και δεν είναι ένα βιβλίο μόνο για παιδιά (συστήνεται για ηλικίες από 12 και πάνω) αλλά είναι ένα βιβλίο που μπορεί να προσφέρει σε όλους μας, μια διαφορετική οπτική της ζωής μας.
Το Αγαπητέ Θεέ, έγινε και ταινία με τον τίτλο “Ο Όσκαρ και η κυρία με τα Ρόζ”
[divider]
Η Αγγελική Μποζίκη ζει στην Αθήνα και εργάζεται στο χώρο της πληροφορικής.
Είναι η μαμά του Πέτρου και σύντροφος του Μιχάλη.
Αγαπά τη λογοτεχνία και διαβάζει από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Μέσα από το eimaimama θα μοιράζεται μαζί μας τα βιβλία που ανακαλύπτει και αρέσουν στην ίδια και το μικρό Πέτρο φυσικά.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
είχα διαβάσει το βιβλίο πριν γίνω μαμά.... νομίζω πως ανν το διάβαζα ως μαμά ακόμα θα έκλαιγα!
Απο τα ωραιότερα βιβλία, το δικό μου αγαπήμενο!! Αξίζει να το διαβάσετε!!!!!
Πριν από χρόνια το είχε κάνει και στο θέατρο ο Λιγνάδης. Αγαπημένο !
Την είχα δει κι εγώ αυτή την υπέροχη παράσταση στο υπόγειο θέατρο Ιλίσια Βολανάκη. Στο τελευταίο χειροκρότητα όρθιοι, τα μάτια μας θολά από τα δάκρια, συγκίνηση. Βέβαια όλα αυτά την εποχή προ παιδιού, όταν μπορούσαμε να πάμε στο θέατρο...