Μαμά στο σπίτι η… παρεξηγημένη!
Οι μαμάδες που επιλέγουν να μείνουν στο σπίτι και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους είναι συχνά παρεξηγημένες.
«Έλα μωρέ, τι κάνεις όλη μέρα;»
Το παρακάτω γράφημα καταρρίπτει τους πιο γνωστούς μύθους γύρω από το φαινόμενο «μαμά στο σπίτι»!
Πατήστε στην εικόνα για να μεγαλώσει
Misconceptions About Stay-At-Home Moms – από τη FamilyCord
κοριτσια η κουραση της εργαζομενης μαμας δεν συκρινεται με τιποτα....τι να λεμε τωρα? το ιδιο ειναι να σηκωνεσαι απο τις 6 να γυριζεις στις 4 και να τρεχεις να προλαβεις οσα οι μαμαδες στο σπιτι κανουν με την ησυχια τους?
mer-80(sorry στο ipad δεν μου βγαινει η κατω παυλα) εχεις δικιο. Και κακως ασχοληθηκα να θρεφω εμμονες. Κοιτα μην κολλησει και με σενα!
αληθειααααααααα?? εχει δικιο η eva?(ουπς σορυ η mer-80 εννοουσα..) και την προστατευεις κιολας να μην κολλησω και σ αυτην...??? τι καλη που εισαι.. στριβειν δια του αρραβωνος και παλι εεεεεε αντε αντε ατιμουλα χαχαχαχα!! ζιου ζιτσου
Καλη χρονια και καλα μυαλα. Εφοσον λες οτι εχεις παιδι κρινεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να διαθετεις και μυαλο! Αντε γεια!
εγω θα σας πω την δικη μου εμπειρια και ως "εργαζομενη"μητερα και ςω "μη εργαζομενη".Μολις η μπεμπα μου εγινε 20 ημερων επεστρεψα στη δουλεια απο επιλογη μου....μετα απο 2 χρονια συνεχομενης εργασιας αποφασισα να σταματησω γιατι δεν αντεχα αλλο να χανω πραγματα απο τη ζωη της μικρης μου...τα παντα τα μαθαινα απο το τηλεφωνο (τωρα εκανε αγκου,τωρα γελασε,τωρα εκατσε )εγω δεν ημουν εκει για να τα δω ολα αυτα πρωτη κ το σημαντικοτερο,δεν ημουν αυτη που της τα εμαθε!!! Βεβαια,με το που τελειωνα απο τη δουλεια πηγαινα αμεσως στο παιδι μου (που ηταν στο σπιτι της γιαγιας,εκει εμενε κ στο σπιτι μας ερχοταν στα ρεπο και τα σαββατοκυριακα) κ μετα επεστρεφα στο σπιτι για να κανω ολες τις δουλειες...Πριν μια εβδομαδα αποφασισα να σταματησω....δεν αντεχα αλλο να χανω πραγματα απο την μικρη μου....εχει μεγαλωσει κ με εχει περισσοτερη αναγκη...οπως και εγω!!Ειμαι η ΜΑΜΑ της και θελω να εχω εγω αυτον τον ρολο σττη ζωη της!!!εεεεεε μπορω να πω οτι τωρα κουραζομαι περισσοτερο απο πριν κ εχω μονο ενα παιδι...που να ειχα και 2 κ 3 γιατι δεν ειναι τοσο η σωματικη κουραση που σε εξαντλει οσο η ψυχολογικη που σε κανει ενα "ερειπιο"!!!!
Σκεφτομαι κι εγω πολλες φορες οτι εχω χασει πολλες στιγμες απο την καθημερινοτητα του παιδιου μου οπως εσυ. Με παρηγορει το γεγονος οτι στο μεγαλωμα με βοηθουν οι γονεις μου. Τους οφειλω πολλα κι ας βιωνουν πρωτοι καποια πραγματα. Αυτο μου δινει δυναμη και συνεχιζω γιατι στη δικη μου περιπτωση η δουλεια ειναι μονοδρομος. Δεν υπαρχει εναλλακτικη. Αν υπηρχε ομως εννοειται οτι θα εμενα σπιτι. Τωρα οσον αφορα τη ψυχολογικη κουραση, πιστευω οτι οσο ενα παιδι μεγαλωνει και γινεται πιο ανεξαρτητο και λειπει καποιες ωρες τη μερα(σχολεια, δραστηριοτητες κλπ), μπορει και η μαμα να βρει περισσοτερο χρονο για τον εαυτο της.
βρε βρε βρε...καποια το "γυρναει" ή μου φαινετε??? τι εγινε ευακι?? συμφωνησες με μια μαμα που με μολις μια εβδομαδα στο σπιτι παραδεχεται οτι ..κουραστηκε ?? χαχαχα!! εισαι η θεα μου...! ελεγες κατι για ψυχιατρο ε???
Και λεω ακομα...
Απεκτησες stalker eva....
ενώ όταν γυρνάς στο σπίτι κουρασμένη και έχεις να κάνεις τα πάντα και όσα λέει το άρθρο είναι καλά.η αλήθεια σε δύο φράσεις., οι γυναίκες πάνε στην δουλειά γιατί πρέπει και όχι γιατί τους αρέσει. μετά επιστρέφουν στην δουλειά στο σπίτι. και για να προλάβουν όλα σιδερώνουν τα μεσάνυχτα και μαγειρεύουν απο το ξημέρωμα.. όσες κάθονται στο σπίτι απλά ας σωπάσουν
Συμφωνω και επαυξανω γιατι ειναι η καθημερινοτητα που βιωνω, αλλα η καλυτερη κουβεντα σου ηταν αυτη η τελευταια: "οσες καθονται στο σπιτι απλα ας σωπασουν."
μπραβο βρε κοριτσι μου,με τετοιου ειδους εκφρασεις περιμενα να συμφωνησεις για να μη χρειαστει να γραψω τιποτις αλλο..
Η απαντηση μου ειναι στη προηγουμενη σελιδα κι η επικοινωνια μαζι μου τερμα. Πηγαινε αλλου να ξεκατινιαστεις.
αουτσ!! ψυχιατρο!!!?? τετοιες βαρυγδουπες λεξεις χρησιμοποιεις οταν δεν μπορεις απλα να απαντησεις ε? ενταξει σε καταλαβαινω.. και μου κοβεις και την επικοινωνια μαζι σου ε??? πεσμου τι να κανω για να συνεχισουμε πλιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιζ τεσπα..ελπιζω να τα καταφερω να συνελθω απο την απουσια σου.. αλλα θα ζω με την ελπιδα να μου ξαναγραψεις λαβ εντ κισιζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ
"οσες καθονται στο σπιτι ας σωπασουν..." ειλικρινα τωρα,αυτο εχει γραφτει απο γυναικα προς γυναικες;;
Φαντάζομαι΄οτι αναφέρεισαι σε όποιες κάθονται στο σπίτι και δεν κάνουν τίποτα. Όχι σε εκείνες οι οποίες δεν εργάζονται έξω, δεν πληρώνονται και τρέχουν όλη μέρα να φροντίσουν τα παιδιά τους και το σπίτι τους.
εγω θελω να πω οτι ο καθενας ζηταει αυτο που δεν εχει ετσι απλα ο κοντος θελει να ειναι ψηλος και ο ψηλος κοντος ετσι η εργαζομενες μανουλες ζητανε περισσοτερο χρονο με τα παιδακια τους και εμεις που καθομαστε σπιτι ζηταμε αναγνωριση και ως αυτονομες γυναικες...εγω 3 χρονια που εχω τον γιο μου καθομαι σπιτι ειναι κουραστικο αγχωτικο και μελαγχολικο για εμενα προσωπικα γιατι δεν εχω παρεες με παιδακια οι φιλες μου ζητανε χρονο που δεν μπορω να προσφερω μιας και ο γιος μου με φωναζει καθε ενα λεπτο...δεν κλαιγομαι ψαχνω για δουλεια αλλα λιγο δυσκολα στις μερες μας, ειμαι σιγουρη ομως πως οταν θα αρχισω να δουλευω θα παραπονιεμαι που δεν θα εχω ωρα για τον μικρουλη μου...
Χωρίς να διαβάσω τα σχόλια γιατί υποψιάζομαι ότι έγινε χαμός, θα πω απλά ότι είναι άλλο το να εργάζεσαι γιατί το θέλεις, να έχεις μια καριέρα, να κάνεις αυτό που έχεις σπουδάσει και σου αρέσει όσο και αν σε κουράζει σωματικά και εντελώς άλλο το να εργάζεσαι για καθαρά βιοποριστικούς λόγους, σε μια δουλειά που σου προσφέρει απλά και μόνο λίγα χρήματα για τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Άλλο το να έχεις μια δική σου δουλειά και άλλο το να δουλεύεις σε μια εταιρεία που όπως εγώ σήμερα, ζορίστηκα πάρα πολύ για να πάρω δύο ώρες άδεια για να πάω να δω τον γιο μου στην γιορτή του σχολείου του. Εγώ προσωπικά, χωρίς να κρίνω την μια ή την άλλη κατάσταση καλή ή καλύτερη, θα ήθελα να σταματούσα την δουλειά. Θα ήθελα να είμαι full time μαμά και νοικοκυρά και όχι να πρέπει μετά τις 6 το απόγευμα που επιστρέφω, να μαζέψω και το σπίτι, να σιδερώσω και τα ρούχα, να μαγειρέψω, να βοηθήσω τα παιδιά και στο διάβασμα, να μου πουν και πως πέρασαν τη μέρα τους και στο τέλος της ημέρας να είμαι ένα πτώμα και να νιώθω και χάλια γιατί δεν τα έχω κοντά μου όσο θέλω και μου λείπουν πολύ. Πάρα πολύ !
Αυτο με την αδεια για την γιορτη των παιδιων ειναι ενα θεμα. Θυμαμαι περισυ μια συναδερφος ειχε πει οτι ηταν αρρωστη μονο και μονο για να παει στη σχολικη γιορτη της κορης της. Και μια αλλη που δουλευει με βαρδιες δεν μπορεσε να αλλαξει με κανεναν την δικια της κι ετσι δεν ηταν στην ονομαστικη γιορτη της δικιας της κορης!
Μμμμ... καισαρικη VS ΦΤ, θηλασμος VS φορμουλα, stay at home mom VS εργαζομενη μητερα, θρησκευόμενη VS άθεη, τι αλλο? Αυτα συζηταμε κ ξανασυζηταμε κ ξαναματασυζηταμε κ δωστου παλι, κ σχολια επι σχολιων κ ποια ειναι χαμηλου επιπεδου κ ποια εχει μεγαλυτερη μαμαδοσυνη απο την αλλη κ μπουρμπουρμπουρμπουρ. Κ στα κειμενα που λενε πραματα τυπου "ΔΕ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Σ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ" ουτε 40 σχολια απο κατω. Αυτο με κανει να υποθεσω οτι δεν ειναι το μελλον των παιδιων μας αυτο που μας απασχολει πραγματικα κ πρακτικα σ αυτην εδω τη χωρα...
Συμφωνώ μαζί σου 100%! Απλά έχει μεταφερθεί το ξεκατίνιασμα διαδικτυακά! Σημεία των καιρών!
Sorry για το επιπεδο συζητησης που επεσε. Απλως παρασυρθηκα κι εγω απο σχολια που σκοπο εχουν απλως να οξυνουν τα πνευματα.
Σου εκανα ενα σχολιο οσο ποιο κοσμια μπορουσα. Απο τον ακοινωνητο τροπο που εκφραζεσαι ομως-και το εχουν επισημανει πολλες εδω μεσα-φαινεται οτι εχεις γεροντοκοριασει μεσα στο σπιτι. Καλο θα ηταν να βρεις καμια δουλεια, που θα σε βοηθησει μεταξυ αλλων, να κοινωνικοποιηθεις και να μαθεις να μιλας. (για να μην παρεξηγηθω, αυτο δεν ισχυει για οσες δεν εργαζονται.) Τα σεβη μου! Υ.Γ. Επι τη ευκαιρια λογω φορτου εργασιας δεν προλαβαινω καλη μου να ξυστω!
ελα καλε..πολλες το επισημανανε??? εγω παλι μονο τα πρωτα σχολια που διαβασα άλλα καταλαβα -αλλα ειπαμε ειναι αυτο το θεματακι που εχεις.. ωστοσο παντα μου εκανε εντυπωση οταν καποιος πρεπει να στηριξει τη θεση του να ανακατευει κι αλλους.. δυστυχως οχι μονο δεν μπορεις να διαβασεις 5 γραμμες -και σιγουρα οχι between the lines,αυτο θα ηθελε ιδιαιτερη προσπαθεια- αλλα δυσκολευεσαι να "διαβασεις" και τους ανθρωπους.. εργαζομαι βρε φιλεναδα..πως καταλαβες ορε ορε οτι δεν εργαζομαι...εεεεεεεεεεεε??? για πε με.. επειδη υποστηριζω οτι αυτες που μεγαλωνουνε παιδια σπιτι περνανε δυσκολοτερα...??? χαχαχαχα!! την πατησες αυτο ειναι επιπεδο δικαιοσυνης που δυσκολευεσαι να "πιασεις" ε?? και που σαι??? κοιτα να βρεις δικες σου λεξουλες.. ασε τα σεβη για μενα και προς Θεου μη ζητας συγνωμη για το επιπεδο σου what to do.. σημασια εχει που το αναγνωριζεις!!!
Αν μιλας με αυτον το εριστικο τροπο στη δουλεια σου, συντομα θα την χασεις και θα αρχισουν-οπωςλες κι εσυ-τα δυσκολα. Εχεις μια αποψη, μας την ειπες, με τον τροπο που εκφραζεσαι ομως και δικιο να εχεις την εχεις χασει τη μπαλα. Αφηνω στις υπολοιπες μαμαδες να κρινουν ποιος εχει χαμηλο επιπεδο. Αν και νομιζω οτι δεν ηταν αυτο το θεμα μας. Παντως δεν επιθυμω πλεον διαλογο μαζι σου.
καλε γιατι μιλας στον πληθυντικο?? εισαι μια ή απλα πιανεις πολυ χωρο και μπερδευεσαι??? χρειαζεσαι πολυ τις αλλες μαμαδες στο πλευρο σου ε?? χμ αδυναμια και ανασφαλεια..κοιταξε το και αυτο οσο για την γνωμη σου περι της δουλειας μου πλακα πλακα δικιο εχεις..θα μεταφερω τη γνωμη σου στο αφεντικο μου..18 χρονια πλεον θα μ εχει βαρεθει φανταζομαι χαχαχαχαχα!! αν δεν επιθυμεις διαλογο μαζι μου απλα σταματα να γραφεις γλυκα
Μαλλον χρειαζεσαι ψυχιατρο.
whlola παροτι καιγομαι πραγματικα να το συνεχισω,θα σεβαστω εκεινη την κοκκινη τελιτσα κατω απο το τελευταιο σου ποστ και δεν θα το κανω.. καταλαβαινω την αναγκη σου να υποστηριξεις τη θεση σου μια και εισαι εσυ η αναγνωρισιμη και οχι εγω.. ελπιζω να στα φερει ετσι η ζωη και να μεινεις σπιτι μεγαλωνοντας τα επομενα παιδια σου αφου ειναι αυτο που περισσοτερο επιθυμεις..! τα σεβη μου
Να σου πω απο που προκυπτει οτι απευθυνεσαι στις εργαζομενες και φαινεται οτι μειωνεις την ποιοτητα τους σαν μητερες; Κυριως απο τις 2 τελευταιες σου παραγραφους:"Δεν νομιζω οτι εχει καθιερωθει αυτη η αποψη απο σκεπτομενα ατομα....Ας παρατησουν τη δουλεια τους (τα μη σκεπτομενα ατομα που ειναι εργαζομενα βασει κοινης λογικης) κι ας πανε να μεγαλωσουν παιδια σπιτι για 3 συναπτα ή και περισσοτερα χρονια και ειμαι σιγουρη οτι θα...δαγκωθουν!" Γιατι βρε φιλεναδα δηλαδη εμεις δεν μεγαλωνουμε παιδια; Δεν φερνουμε βολτα ενα σπιτι; Μαλλον εσυ θα δαγκωνοσουν αν ειχες να τα κανεις αυτα καθε μερα. Και να σου πω κατι; Οχι, εγω δεν θα παρατουσα τη δουλεια μου, εκτος αν με διωχνανε. Και τοτε θα προπαθουσα να βρω αλλη δουλεια. Γιατι; α/συνησφερεις στον οκογενειακο προυπολογισμο, β/κρατας σε ενα καλο επιπεδο τη διαβιωση των παιδιων σου και γ/σε περιπτωση πχ διαζυγιου πατας στα ποδια σου και στηριζεσαι στον εαυτο σου. Κι αυτο το τελευταιο, καλο θα ειναι να βρισκεται παντα στο πισω μερος του μυαλου ολων των γυναικων γιατι τιποτα δεν ειναι δεδομενο. Κατα τα αλλα θα ηθελα κι εγω να βλεπω το παιδι μου περισσοτερες ωρες. Αλλα θα καθομουν σπιτι μου ΜΟΝΟ αν πληρουσα τις προυποθεσεις. Σε καμια αλλη περιπτωση.
αφου ξυνεσαι να το συνεχισεις βρε φιλεναδα ενω εχω αναλυσει πολλακις τις 5 γραμμες μου και αφου προφανως για καποιους λογους απλα δεν καταλαβαινεις "το να μεγαλωσεις ενα παιδι σωστα -και οχι παρκαρισμενο στην τιβι ή στη γιαγια του-(για μη εργαζομενες) ειναι πολυ πιο δυσκολο απο ενα 8ωρο στη δουλεια και το πηγαινε ελα του δλδ 10ωρο (σε σχεση με τις εργαζομενες..ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ BOTH) πολυ πιο δυσκολο πολυ πιο κουραστικο και πολυ πιο υπευθυνο!!! δεν νομιζω οτι εχει καθιερωθει αυτη η αποψη απο σκεπτομενα ατομα..(εργαζομενες και μη εργαζομενες..) ας παρατησουν τη δουλεια τους και ας πανε να μεγαλωσουν παιδια σπιτι για 3 συναπτα ή και περισσοτερα χρονια και ειμαι σιγουρη οτι θα ..δαγκωθουν! (για εργαζομενες) και σου το ξαναλεω: για να συνεχιζεις να πιστευεις οτι θα μπει και θα γραψει σ αυτο το blog καποια γυναικα-μαμα οτι οτι το ποιοτικο επιπεδο των μητερων που εργαζονται δεν ειναι καλο σε σχεση μ αυτες που δεν εργαζονται ε καποιο θεματακι το εχεις βρε φιλεναδα!!! αντε καλημερα!
σκεφτόμουν να γράψω ένα σχετικό κείμενο στην Ολιβια αλλά με πρόλαβε. Δεν έχω διαβάσει τα σχόλια των κοριτσιών απλά θα καταθέσω την δική μου πλευρά. Εχω σπουδάσει και έχω εργαστεί μέχρι την στιγμή που έμπαινα στο χειρουργείο για καισαρική για τον πρώτο μου γιο... Μεγαλώνω τα δύο μου παιδιά εδώ και οκτώ χρόνια χωρίς να δουλεύω. Δεν υπήρξε στιγμή που δεν έχω κάτι να κάνω ... Εχω ακούσει πολύ πικρόχολα σχόλια άπό δικούς μου ανθρώπους που θεωρούν ότι δεν κουράζομαι ,ότι δεν έχω ανάγκη από βοήθεια και από ξεκούραση, ότι δεν χρειάζομαι ένα καφέ με μία φίλη κλπ... Αυτό που έχω να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άντρα μου που μου δίνει την ευκαιρία να είμαι με τα παιδιά μου συνεχώς, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους δικούς μου που δε με βοηθάνε και έτσι κατάλαβα πόσο ανάγκη με έχουν τα παιδιά μου και με έχουν κάνει τόσο δυνατή και ακούραστη.... Τα παλεύω αν και προβλήματα υγείας υπάρχουν αλλά έχω πεισμώσει με την άποψη τους και δεν ζητάω τίποτα πια. Εχουμε βρει τρόπους με τον άντρα μου και τα καταφέρνουμε . Τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ , όταν βρούμε χρόνο και πάμε μαζί όλοι (πάει μόνος του συνήθως ο άντρας μου) αντί για μισή ώρα , κρατάνε μιαμιση και η μαμά μου ρωτάει...όλο το σουπερ μάρκετ πήρατε? Δεν μπορεί όμως να βοηθήσει γιατί δε δουλεύω...Στους γιατρούς πάμε όλοι μαζί ...εκείνα τρώνε κάτι κάπου με τον μπαμπά τους ή περιμένουν τραγουδώντας στο αυτοκίνητο...Δυστυχώς ο γιατρός δεν κάνει πρωινά ιατρεία για να μείνουν σχολείο , εφόσον δεν είναι αδιάθετα ...Ο γιος μου έμαθε προπαίδεια μέσα στο αυτοκίνητο πηγαίνοντας για ένα ραντεβού μας αφού δεν μπορούσα να προβλέψω πότε θα είχε το συγκεκριμένο μάθημα ....ατέλειωτα παραδείγματα. Δεν υπάρχει ξεκούραστη μάνα ούτε εργαζόμενη ούτε άνεργη ούτε αυτή που μένει με τη θέληση της. Ας προσπαθούμε να είμαστε ευτυχισμένες απο αυτό που ζούμε, ας βλέπουμε τα θαυματάκια μας να μεγαλώνουν και οι συγκρίσεις δεν έχουν κάτι να προσφέρουν... Υπομονή και επιμονή και αν μάθετε που πουλάνε , ενημερώστε με σας παρακαλώ.!! (το αστείο μου προς όλες τις κακές γλώσσες γύρω μου)
Αν κι έχει περάσει πάνω από μήνας που δημοσιεύτηκε το σχόλιο σου,θα ήθελα να σε συγχαρώ για τη φωνή αλήθειας μέσα σε αυτό το χαμό! :) Έχεις τονίσει ένα θέμα που δυστυχώς πολλές οικογένειες ξεχνάνε: τις ευθύνες του πατέρα,τις ευθύνες του συζύγου. Μετά από σπουδές και καριέρα,μετά από μια κοινή πορεία "ενήλικης ξεγνοιασιάς" θεωρώ προσβλητικό από τον άνθρωπο μου να με αφήσει μόνη με τις δουλειές του σπιτιού,ανυπεράσπιστη με το παιδί χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία της δουλειάς ΤΟΥ. Για κάθε εργαζόμενη μαμά,αντιστοιχεί-συνήθως-κι ένας εργαζόμενος μπαμπάς, ο οποίος ΠΡΕΠΕΙ να συμμετέχει στο σπίτι,στις αγγαρείες και όχι μόνο στο παινίδι με τα μικρά. Και για κάθε μαμά που αποφασίζει να μείνει στο σπίτι για τα παιδιά,ο μπαμπάς πρέπει να θυμάται πόσο δύσκολη είναι αυτή η απομόνωση από τον ενήλικο κόσμο,να στηρίζει τη σύζυγό του είτε με το να της δίνει κάποιο ελεύθερο χρόνο ώστε αυτή να κάνει ό,τι θέλει=ύπνο/γυμναστική/κάποιο χόμπι/καφέ με φίλες. Δυστυχώς είμαστε στα 2013 κι ακόμη θεωρούμε υπερήρωες πατέρες όσους περνάνε λίγα λεπτά την ημέρα παίζοντας με τα παιδιά τους,και άχρηστες μαμάδες όσες γυναίκες αποφασίζουν να περνάνε μέσα μέσα λίγο χρόνο με τον εαυτό τους.
Αϊντε παλι μαμαδοκαυγας για το ποια ειναι η καλυτερη!!!Δεν καταλαβαινω γιατι θιγεστε μερικες απο καποια χαζα-κακεντρεχη σχολια του τυπου ''παρκαρω το παιδι στη γιαγια-τιβι''.Αυτα προφανως λεγονται για να προκαλεσουν εντασεις και εντυπωσεις καθως δεν εχουν με τιποτα αλλο να ασχοληθουν!! Ειμαι μια εργαζομενη μαμα που θα προτιμουσα να ειμαι σπιτι με την κορουλα μου και οχι στη δουλεια!!Αναγκαζομαι να δουλεψω γιατι δεν γινεται διαφορετικα!!Αφηνω τη μικρη μου στη μαμα μου και χαιρομαι παρα πολυ γι'αυτο γιατι κανουν παρα πολλα πραγματα μαζι και ζηλευω!!!!Τωρα,κατι χαζα σχολιακια δεν με πτοουν εμενα! Και οταν μια μαμα δεν εργαζεται εχει τη δυνατοτητα να ρυθμιζει καλυτερα το προγραμμα της με τις δουλειες,τα παιχνιδια και με ο,τι αλλο την απασχολει!!Μη κριβομαστε πισω απ'το δαχτυλο μας κοριτσια....Και μη κλαιγομαστε οτι ειναι πιο δυσκολο!!Ειναι ΕΞΙΣΟΥ δυσκολο για την καθε κατηγορια μαμαδων!!!
Θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να βρει κάποιος μια παρόμοια εικόνα και για τις εργαζόμενες μητέρες απλά και μόνο για να θέσει την βάση ενός διαλόγου. Εάν έχει νόημα να γίνει αυτός ο διάλογος. Γιατί αν είναι παρεξηγημένες οι μαμάδες που μένουν σπίτι μια , οι εργαζόμενες είναι δέκα. Και δεν βρίσκω το λόγο να γίνει κουβέντα για να δικαιωθεί η μια επιλογή και να κριθεί η άλλη. Πέρα από το ότι είναι πολύ της μόδας το μαμαδόμετρο με κάθε ευκαιρία. Αν δεν υπάρχει τέτοια καρτέλα για να βρει το δίκιο της και η εργαζόμενη μαμά έχω πρόχειρους ένα τσουβάλι μύθους να μοιραστώ με τους υπόλοιπους.
παιδια αυτο που ξέρω εγώ ειναι το εξής οσες κοπέλες εργαζονται στερουνται τα παιδια τους , προσπαθουν να τα κανουν ολα στο κενο χρόνο αλλα τουλάχιστον ξεφευγουν απο το σπίτι και οσες δεν εργάζονται αλλά είτε απο επιλογη είτε οχι ειναι ολη μερα με τα παιδάκια τους στερουνται προσωπικου χρόνου απο το να πιουν ενα καφέ με εναν ενηλικά μεχρι να χεσουν μονες τους στην τουαλετα ΑΛΛΑ μεγαλωνουν τα παιδια τους οπως θέλουν, τα χαιρονται όλη την μερα , ζουνε την καθε τους στιγμη κλπ κλπ οποτε και η μια και η αλλη κατάσταση εχει τα καλα και τα κακα της σκοπός ειναι να σεβόμαστε την καθε μανα γιατι αυτη μονο ξέρει τι τραβαει και να μην κατακρίνουμε κανέναν και οπως ειπε και μια κοπέλα πιο πάνω
Έχοντας βιώσει και τις δύο καταστάσεις έχω να πω ότι ηρωίδες δεν είναι οι εργαζόμενες μάνες, αλλά αυτές που μένουν σπίτι με τα παιδιά!!!!! Η ψυχολογική πίεση του μένω σπίτι μάνας και νοικοκυράς είναι πολύ δυσκολότερη, για μένα τουλάχιστον, από τη σωματική κούραση της εργαζομενης μάνας!!!!
Συμφωνώ. Γενικά, ας αφήσουμε τις "ταμπέλες" στην άκρη καλύτερα...
ενταξει τι να πω τωρα.. τα σεβη μου!!! απο καποια μαμα που τα εχει βιωσει και τα δυο..
Tina μου ηρωισμος ειναι να προσπαθησεις να στριμωξεις σε ενα 24ωρο οτι κανεις εσυ συν το 10ωρι απουσιας τους απο το σπιτι. Αν καποιες μαμαδες υφιστανται ψυχολογικη πιεση μενοντας στο σπιτι ας ανοιξουν μια εφημεριδα με μικρες αγγελιες να βρουν δουλεια για να τους φυγει, εφοσον πιστευουν οτι ενα 8ωρο στη δουλεια ειναι τρελο ξεφαντωμα σε παρτι.(Τι να πουν οι πωλητριες και οι καθαριστριες δηλαδη!)
Εγώ έγραψα απλα την άποψη μου έχοντας βιώσει και τις δύο καταστάσεις. Αν εσύ δεν συμφωνείς, δε χρειάζεται ούτε να με ειρωνεύεσαι, ούτε να μου επιτιθεσαι. Το έχω γράψει παρα πολλές φορές εδώ ότι δυστυχώς υπάρχει πάρα πολύς κόσμος ο οποίος δε γνωρίζει πως να κάνει διάλογο και πως διαφωνεί!!!
Μιλας σοβαρα τωρα; Ποτε σε ειρωνευτηκα και ποτε σου επιτεθηκα; Σε σενα προσωπικα τα εκανα ολα αυτα; Σου εδωσα μια απαντηση, προτεινοντας παραλληλα εναλλακτικη γι αυτες που δυσκολευονται στο σπιτι και θεωρησα για δυο συγκεκριμενα επαγγελματα που σκεφτηκα εκεινη τη στιγμη και πραγματικα ειναι κουραστικα, οτι τετοιες δηλωσεις περι του ποιες ειναι ηρωιδες, ειναι το λιγοτερο προκλητικες. Τοσο απλα. Κι εσυ το πηρες σαν επιθεση; Δηλαδη δεν μπορουμε να πουμε τη γνωμη μας; Διαπιστωνω λοιπον κι εγω μετα λυπης μου, οτι οντως καποιοι ανθρωποι δεν γνωριζουν να κανουν διαλογο. Και κατι αλλο:το θεμα εχει κλεισει προ πολλου, απο μια φιλη ενημερωθηκα για την απαντηση σου, ας το ληξουμε λοιπον γιατι δεν οδηγει πουθενα.
το να μεγαλωσεις ενα παιδι σωστα -και οχι παρκαρισμενο στην τιβι ή στη γιαγια του- ειναι πολυ πιο δυσκολο απο ενα 8ωρο στη δουλεια και το πηγαινε ελα του δλδ 10ωρο πολυ πιο δυσκολο πολυ πιο κουραστικο και πολυ πιο υπευθυνο!!! δεν νομιζω οτι εχει καθιερωθει αυτη η αποψη απο σκεπτομενα ατομα.. ας παρατησουν τη δουλεια τους και ας πανε να μεγαλωσουν παιδια σπιτι για 3 συναπτα ή και περισσοτερα χρονια και ειμαι σιγουρη οτι θα ..δαγκωθουν!
πωπω τώρα θα αρχίσει καινούριος καυγάς??? τι σημαίνει παρκαρισμένο στη γιαγιά? τι κουβέντες είναι αυτές μωρέ... δηλαδή εμείς που εργαζόμαστε γιατί μπορεί και να μην έχουμε εναλλακτική ή γιατί μας αρέσει η δουλειά μας, και τα αφήνουμε σε γιαγιάδες ή σε σταθμό δεν κάνουμε καλή δουλειά ως μαμάδες? Η καθεμία κατάσταση έχει και τα ωραία της έχει και τα άσχημα της και τις δυσκολίες της. Ναι είναι πολύ όμορφο να έχεις τον απόλυτο έλεγχο του μεγαλώματος του παιδιού σου, να είσαι σπίτι όλη μέρα και να κουμαντάρεις το χρόνο σου όπως θέλεις εσύ, να παίξεις με τα παιδιά σου όπως γουστάρεις αλλά πολλές φορές είναι εξαιρετικά κουραστικό να είσαι σε μια μωρο -πανα- γαλά- μαμ - κακά και νάνι φάση όλη μέρα. Ναι ειναι επίσης και πολύ όμορφο να σηκώνεσαι το πρωί και αφού χαζολογήσεις με την οικογένεια σου, να βάλεις το ωραία σου ρουχαλάκια, να γίνεις λίγο εμφανίσιμη και να πας στη δουλειά σου όπου μπορεί να κουραστείς αλλά θα πεις και δυο κουβέντες παραπάνω βρε αδερφέ που δε θα περιλαμβάνουν σκατούλες και αλεσμένα φαγητά. Όμως και αυτή η κατάσταση έχει τις δυσκολίες της γιατί στο χρόνο που σου μένει αφού σχολάσεις πρέπει να χωρέσεις πολλά πράγματα και με επιτυχία. Πρέπει να ξεχάσεις τα τυχόν νεύρα που έχεις απ τη δουλειά, να βρεις ωφέλιμο χρόνο για τα παιδιά με παιχνίδια κ.λπ, να κάνεις τις δουλειές που πρέπει, να αράξεις με τον σύντροφό σου, να κάνεις το μπανάκι σου με την ησυχία σου κ.λπ κ.λπ. Οπότε είναι θέμα επιλογών (όχι πάντα βέβαια) και καλό είναι κατά τη γνώμη μου να μην γκρινιάζουμε για τις επιλογές μας αλλά να τις στηρίζουμε χωρίς όμως να προσβάλλουμε κάποιον άλλον που διαλέγει να ζήσει κάπως αλλιώς
Λοιπόν Εύα, αυτό ακριβώς που περιγράφεις παθαίνω κι εγώ. Κάθομαι σπίτι δεν αντέχω που είμαι όλη μέρα μόνο με τα παιδιά και λέω μακάρι να μπορούσα να ντυθώ να βγω έξω να μιλήσω με έναν άνθρωπο. Τα στέλνω σταθμό για να δουλέψω και τσακώνομαι όλη μέρα για το ποιος έκανε το λάθος και ποιος δεν το έκανε και ποιανού η υπογραφή μπήκε και ποιανού δεν μπήκε και σιχαίνομαι τη ζωή μου με τόση ψευτιά και πισώπλατα μαχαιρώματα που λέω τι καλά ήμουν σπιτάκι μου με τα παιδάκια μου όλη μέρα να μου κάνουν τα νεύρα κουρέλια με τις γκρίνιες τους. Εγώ το έχω βρει τι θέλω, αλλά δεν μπορώ να το βρω πουθενά. Θέλω δουλειά 8 με 4, με όχι και πολλές ευθύνες και που όταν γυρίζεις σπίτι σου να μπορείς να πατήσεις delete και να μην ανοίγεις υπολογιστές. Με αυτό θα ήμουν απολύτως ευτυχισμένη κι ας φαίνεται σε μερικούς (και δικαιολογημένα) ζωή χωρίς στόχους και όνειρα.
Νίνα μου, μόνο άμα κάθεσαι στον καναπέ σου και κοιτάς το ταβάνι είναι ζωή χωρίς νόημα, στόχους και όνειρα, όλα τα άλλα για σένα είναι επαρκή, φτάνει και περισσεύει!! Τώρα φαντάζομαι θα ξέρεις ότι όλες οι δουλειές – απ την πιο εύκολη ως την πιο δύσκολη – συνοδεύονται από λίγα νευράκια, λίγο τσίτωμα κ.λπ. Το θέμα για μένα είναι πως το διαχειρίζεσαι αυτό (δε ξέρω βέβαια τι δουλειά κάνεις ή πόσο χρόνο σου απορροφάει). Ένα κλικ είναι που άμα το καταφέρεις, έχεις λύσει ένα μεγάλο ζήτημα, της ποιότητας του ελεύθερου χρόνου σου!! Δε ξέρω ρε παιδί μου αλλά εγώ είμαι και λίγο χαλαρή ως προς τις δουλειές του σπιτιού. Δε χάθηκε και ο κόσμος αν μια μέρα παραγγείλουμε ή αν δεν σκουπίσω ή αν μείνουν τα παιδιά χωρίς άλουστα γιατί προτιμήσαμε να παίξουμε ή να χορέψουμε ή να κάνουμε μπούρδες γενικώς. Μωρέ, η ζωή μας είναι πολύ όμορφη και πολύτιμη για να τη σπαταλάμε σε μουρμούρες…
Και πολύ καλά κάνεις!!! Μαζί σου κι εγώ!
λυπαμαι αλλα δεν διαβαζεισ καλα..μαλλον γιατι κατι θα χεις πισω στο μυαλο σου!! ποιος εγραψε οτι οι μαναδες που εργαζονται δεν ειναι καλες μαναδες???
το σχολιο μου πηγαινε στην Ευα και οχι στη nina
"πολυ πιο δυσκολο πολυ πιο κουραστικο και πολυ πιο υπευθυνο" Όταν λες ότι οι μανάδες που κάθονται σπίτι είναι πιο υπεύθυνες, είναι σαφές ότι οι εργαζομενες, σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, είναι ανεύθυνες. Α, ναι και παρκάρουν τα παιδιά τους. Τι άλλο δηλαδή έπρεπε να πεις για συμπεράνει κανείς ότι τις θεωρείς κακές μάνες; "Λυπάμαι", αλλά δεν εκφράζεσαι καλά. Μάλλον γιατί θα χεις κάτι πίσω στο μυαλό σου.
"το να μεγαλωσεις ενα παιδι σωστα (OΣΟ ΑΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΣΠΙΤΙ) -και οχι παρκαρισμενο στην τιβι ή στη γιαγια του(ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΕΜ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΕΜ ΔΕΝ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΤΕ ΤΗΣ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΞΥΝΕΙ ΤΟ ΤΕΤΟΙΟ ΤΗΣ)- ειναι πολυ πιο δυσκολο απο ενα 8ωρο στη δουλεια και το πηγαινε ελα του δλδ 10ωρο πολυ πιο δυσκολο πολυ πιο κουραστικο και πολυ πιο υπευθυνο!!! ΓΚΕ ΓΚΕ WHOLA PITA?? αν οχι να το πω κι αλλιως:μια μανα που καθεται σπιτι αλλα δεν κανει δουλεια με το παιδι της αφηνοντας το παρατημενο ειτε στο σπιτι μπροστα στην τιβι ειτε δεξια και αριστερα δεν εχει δικαιωμα να λεει οτι κουραζεται και να μοιρολογει για την κλεισουρα της κτλ γιατι στην περιπτωση αυτη σιγουρα μια εργαζομενη συγκριτικα με την ανω περιπτωση,φτυνει αιμα να τα καταφερει ολα στην περιπτωση ομως που μια μαμα εχει αναλαβει υπευθυνα αυτον τον ρολο "τα παραταω ολα να μεγαλωσω το παιδι μου μεχρι καποια ηλικια" και ξερετε τι εννοω,δεν χρειαζεται να πλατυαζουμε,σιγουρα δεν συγκρινεται με καμμια αλλη περιπτωση.. (αν σε ειρωνευομουν δεν θα το καταλαβαινες..)
συγνωμη αλλα μονο να γελασω μπορω γιατι ξαναδιαβαζοντας το ποστ σου καταλαβαινω οτι δεν καταλαβες Χριστο απ αυτα που γραψα,ακου κει λεει που συμφωνα με τα λεγομενα μου οι μαναδες που εργαζονται ειναι ..ανευθυνες!!!! χαχαχαχα!! γιουχου!! βαι βαι βαι!!! απορω πως δεν ξαφνιαστηκες και συ η ιδια μ αυτο που αποκομισες απ αυτα που εγραψα.. πιστευεις οτι θα υπηρχε γυναικα μανα που θα ειχε τετοια γνωμη για τις εργαζομενες μαναδες και μαλιστα θα εμπαινε εδω να το γραψει..???
"το να μεγαλωσεις ενα παιδι σωστα -και οχι παρκαρισμενο στην τιβι ή στη γιαγια του- ειναι πολυ πιο δυσκολο απο ενα 8ωρο στη δουλεια και το πηγαινε ελα του δλδ 10ωρο πολυ πιο δυσκολο πολυ πιο κουραστικο και πολυ πιο υπευθυνο!!! δεν νομιζω οτι εχει καθιερωθει αυτη η αποψη απο σκεπτομενα ατομα.. ας παρατησουν τη δουλεια τους και ας πανε να μεγαλωσουν παιδια σπιτι για 3 συναπτα ή και περισσοτερα χρονια και ειμαι σιγουρη οτι θα ..δαγκωθουν!" τι λες, θέλεις να διαβάσεις και συ καλύτερα αυτό που έγραψες? και στα τονίζω: λες "το να μεγαλώσεις ένα παιδί σωστά και όχι παρκαρισμένο στην τιβι ή στη γιαγια του..." αρά ένας λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος αυτόματα θα σκεφτεί ότι πιστεύεις ότι οι μαμάδες που παρκάρουν (μα πόσο άσχημη λέξη, ειδικά όταν ακούγεται από μια μαμά) τα παιδιά τους στη γιαγια δε τα μεγαλώνουν σωστά = ανεπαρκής μητέρα. Απλά μαθηματικά!!! Συνεχίζεις: "ας παρατησουν τη δουλεια τους και ας πανε να μεγαλωσουν παιδια σπιτι για 3 συναπτα ή και περισσοτερα χρονια και ειμαι σιγουρη οτι θα ..δαγκωθουν!" Τώρα πραγματικά μ αυτή σου την πρόταση πιστεύεις ότι δεν προσβάλλεις μια γυναίκα που προσπαθεί να ανταπεξέλθει με πολλαπλούς ρόλους? Ή ότι δεν προβάλεις τη δική σου πραγματικότητα ως την ορθότερη άρα όλες οι άλλες είναι υποδεέστερες Καλά και τη σποντίτσα ότι κάτι έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου, την αφήνω ασχολίαστη, θα μειδιάσω και προσπερνώ...
ευουλα ελπιζω να καλυφθηκες και συ απο τα ανωθεν σχολια μια και τα ..φιλολογικα μας δεν μοιαζει να ταιριαζουν..
Δεν το "παρκάρεις" όταν δεν το κάνεις από επιλογή. Άλλωστε, βρίσκω πολύ πιο υπεύθυνο το να κάνεις τα πάντα ώστε να του εξασφαλίσεις ποιοτική διαβίωση. Αν αυτό προϋποθετει να τρως 10 ώρες μακρυά του, δεν σημαίνει ότι το χαίρεσαι κιόλας. Όσο δε για το αν είναι δύσκολο, τι το εύκολο βλέπετε εσείς στο ότι μετά από 10 ώρες πονοκεφαλιάσματος και ατέλειωτων υποχρεώσεων πρέπει να επιστρέψεις να μαγειρέψεις, να καθαρίσεις, να αφιερώσεις αρκετό ποιοτικό χρόνο στο παιδί και να σου μείνει και χρόνος να κάνεις ένα ντους και να ανταλλάξεις μια κουβέντα με τον άντρα σου. Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι έχει εξίσου τεράστιες ευθύνες και δυσκολίες να είσαι όλη μέρα κλεισμένη στο σπίτι με ένα παιδί στην αγκαλιά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να ισοπεδώνουμε την άλλη πλευρά. Στη δουλειά δεν έχουμε όλες την ευχέρεια να πίνουμε καφεδάκι και να χαζογελάμε όλη μέρα με τους συναδέλφους, οπότε δεν καταλαβαίνω το υποννοούμενο... αυτές τις 10 ώρες τις περνάμε διασκεδάζοντας; Αγαπάω τη δουλειά μου γιατί παρόλες τις ευθύνες μου δίνει την ικανοποίηση ότι προσφέρω κάτι, αλλά πίστεψέ με, αν είχα την δυνατότητα να καθόμουν 2-3 χρονάκια με το πλασματάκι που δεν μπορώ με τίποτα να χορτάσω, θα το έκανα χωρίς 2η σκέψη. Και εμένα η γιαγιά μου με κρατούσε γιατί μόνο με τη δουλειά του πατέρα μου ΔΕΝ τα έβγαζαν πέρα οι άνθρωποι και το αντιλαμβανόμουν πολύ καλά αυτό. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν χαρούμενα και με τη μαμά μου είμαστε ακόμα και τώρα πολύ δεμένες. Ούτε στιγμή δεν ένιωσα "παρκαρισμένη" και παράπονα από τη μάνα μου δεν είχα ποτέ. Μια χαρά τα κατάφερε, κι ας έλειπε 10 ώρες από το σπίτι, μιας και ο σπουδαιότερος κριτής της (εγώ εν προκειμένω) της βάζει άριστα. Με άριστα βαθμολογεί και η μάνα μου τη δική της βέβαια, που ήταν σπίτι μαζί τους όλη μέρα. Σημασία λοιπόν έχει το πώς το μεγαλώνεις και όχι αν περνάς μαζί του 10 ώρες λιγότερες ή περισσότερες. Μέχρι και σε ένα τέτοιο θέμα με τέτοια οικονομική κρίση στην Ελλάδα που ο ένας μισθός δεν φτάνει ούτε για ενοίκιο, πρέπει να κάνουμε πόλεμο καλύτερης μαμαδοσύνης και να λέμε ανεύθυνες τις γυναίκες που γίνονται χίλια κομμάτια και αναλαμβάνουν χίλιους ρόλους για τις οικογένειές τους; Ντροπή.
ντροπη και παλι ντροπη!!!!
Μπορείς να ειρωνεύεσαι όσο θέλεις αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι το σχόλιό σου ήταν άκρως προσβλητικό και άδικο.
νομιζω οτι δεν καταλαβες τι εγραψε η eva74 καλυτερα να πω τα δικα μου ομως η κορη μου μεγαλωσε με τη γιαγια της,εγω δουλευα δεν μπορω να πω οτι ζοριστηκα!! η γιαγια μας εκανε πολυ καλη δουλεια.. γι αυτο στα πολυ κοντα εκανα και τον γιο με τον οποιο ημουν νυχθημερον μαζι,οπου και τα ειδα ολα -κυριολεκτικα οπως και να χει το να αλλαζεις αερα και ν αλλαζεις παραστασεις πηγαινοντας στη δουλεια ισως βοηθαει να εχεις περισσοτερη διαθεση και να περνας πιο ποιοτικα με το παιδι σου απο το να εισαι ολη μερα μαζι του και στην ουσια να σερνεσαι
Φαίη, σε καμμία περίτπωση δεν θεωρώ την δουλειά της stay-at-home-mom εύκολη ή ευκολότερη από το να δουλεύεις. Απλά δεν μπορώ να βρω ένα αντικειμενικό μέτρο σύγκρισης για να μπορεί να λέει η κάθε eva74 με τόση βεβαιότητα ότι είναι πιο κουραστικό, πιο υπεύθυνο και πιο δύσκολο από ένα πχ εξοντωτικό 8ώρο και να μας κάνει και παρατήρηση υπό μορφή ALL CAPS RAGE ότι δεν καταλάβαμε (αν εξαιρέσεις το παρκάρισμα, μια χαρά καταλάβαμε). Αν θέλεις να μιλήσω κι εγώ για τα δικά μου, τους μήνες που έκατσα με το μωρό ως λεχώνα αλλά και όταν τυχαίνει να πάρω καμια βδομάδα άδεια, εγώ προσωπικά είμαι πολύ πιο χαλαρή και ευδιάθετη που έχω κοντά μου το παιδάκι μου και μπορώ να παίξω μαζί του όση ώρα θέλω και που βρίσκομαι σπιτάκι μου και έχω χρόνο να το τακτοποιήσω όπως θέλω. Ας είναι πολύ κουραστικό να τα κάνω όλα αυτά, ψυχικά νιώθω σαφώς καλύτερα από την καθημερινή ψυχολογική πίεση που υφίσταμαι στη δουλειά λόγω ευθυνών. Γιατί όταν επιστρέφω, όχι μόνο διάθεση δεν έχω, σε αντίθεση με εσένα πιθανόν, αλλά μεταφέρω -άθελά μου- τα προβλήματα της δουλειάς στο σπίτι. Χώρια το homework που έχω πολύ συχνά να κάνω και δεν χρειάζεται νομίζω να αναφερθώ καν στο πόσο μου λείπει το παιδί μου παρόλο που ξέρω σε πόσο καλά χέρια είναι και ότι η μητέρα μου ακολουθεί κατά γράμμα τις "εντολές" μου. Για να συνοψίσω, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια (άλλα είναι πιο ζωηρά, άλλα πιο συνεννοήσιμα) και δεν είναι και όλα τα εργασιακά περιβάλλοντα και όλοι οι τομείς απασχόλησης ίδιοι(δεν έχουν όλοι τον ίδιο φόρτο εργασίας και το ίδιο βάρος ευθυνών). Όπως δεν έχουμε όλες τον ίδιο χαρακτήρα και δεν ταιριάζουν σε όλες μας τα ίδια πράγματα. Για εμένα πχ το να βαφτώ, να στολιστώ και να βγω να δω κόσμο, μου είναι παντελώς αδιάφορο αφού μια ζωή σπιτόγατα ήμουν. Άσε που όλα αυτά μπορώ να τα κάνω όταν βγαίνουμε όλοι μαζί βόλτα (μπαμπάς, παιδί, μαμά, σκυλί!) Εν ολίγοις, οποιαδήποτε προσπάθεια σύγκρισης μεταξύ μίας εργαζόμενης και μιας μη εργαζόμενης ή ακόμα και δυο διαφορετικών εργαζόμενων μεταξύ τους (ή μη εργαζόμενων αντίστοιχα) είναι αν μη τι άλλο ατυχής. ΥΓ. Όσο δε για το τι έγραψε η eva74, ειλικρινά δεν έχω καμμία πρόθεση να εμβαθύνω περαιτέρω. Βλέπεις σε τι τόνο μας απευθύνεται. Ο νοών νοείτω.
Υποκλινομαι! Με εχεις καλυψει. Ισως η eVa74 εχει λυσει τα οικονομικα της προβληματα γι αυτο κανει τετοιου ειδους σχολια για τις εργαζομενες. Με την ευκαιρια κι εγω καταλαβα διαβαζοντας, οτι καταλαβατε κι εσεις. Ισως εχω κι εγω κατι στο πισω μερος του μυαλου μου.
Προς την WhLola ηταν το σχολιο μου.
Ευχαριστώ, Εύα, γιατί είχα αρχίσει να πιστεύω ότι παρόλο το διάβασμα που έχω ρίξει στη ζωή μου, έχω προβλήματα κατανόησης απλών προτάσεων. Εν πάσει περιπώσει, ακόμα κι αν όντως εννοούσε εξ'αρχής αυτά που ισχυρίζεται, θα μπορούσε να μας έχει εξηγήσει χωρίς να συνεχίσει να μας προσβάλλει. Ο τρόπος που επέλεξε να "εξηγήσει" τι δεν καταλάβαμε σωστά, με εκφράσεις τύπου "γκε γκε", "γιουχου βαι βαι", "δεν κατάλαβες Χριστό" και διάφορα άλλα ..κόσμια, δείχνει απόλυτο σεβασμό προς το συνομιλητή (ενώ καμμία από εμάς τις χαζές που δεν καταλάβαμε και την κάνουμε να γελάει δεν εκφράστηκε απέναντί της κατά αυτό τον τρόπο). Δεν έχει νόημα να συνεχίσεις τη "συζήτηση" από εκεί και πέρα.
θα μπορουσα λοιπον να μη χρησιμοποιω τετοιες..αβροτητες ωστε να μην μπορεις εσυ να βρεις πατημα και να γραφεις τωρα τα διαφορα ...θιγμενα σου..!! ωωωωωωωωωωωωωωω (ξερεις αυτο που λενε σφαζω με το βαμβακι..) οποτε να χαιρεσε λοιπον που σου δωσα τη χαρα αντι να εστιασεις επι της ουσιας να ασχολεισαι με τα κοσμητικα διανθισματα μου!! οσο για το αν εχει νοημα να συζητησεις περαιτερω σιγουρα οχι.. επισης το να χει καποιος διαβασει πολυ στη ζωη του δεν ειναι αναλογο αυτων που θα πρεπε να εχει..καταλαβει!!! και μια και ευχαριστεις εσυ την Ευα να ευχαριστησω και γω την Φαιη
Επί της ουσίας εστιάζω eva74, εσύ επιλεγεις να απαντάς στα σχόλια που γράφω τα διάφορα θιγμένα και όχι σε αυτά που αναλύω εκτενώς τις απόψεις μου επί του θέματος του άρθρου. Αν βέβαι θεωρείς ουσία το να διαφωνούμε για το ποιά είναι πιο χαζή, όχι δεν θα κάτσω να ανταλλάξω κακίες με κανέναν. Την αντίθετη άποψή μου την εκλαμβάνεις ως αδυναμία αντίληψης. Δεκτό, δεν θα σε πείσω για το αντίθετο. Αφού λοιπόν δεν καταλαβαίνω (ούτε καν όταν με ειρωνεύεσαι) σταμάτα σε παρακαλώ να ασχολείσαι. Το ίδιο θα κάνω και γω.
σωστη!
Βαλε και το πηγαινελα καθε μερα που τρωει πολυ χρονο απο την καθημερινοτητα της εργαζομενης.
Σωστά, απλά οι εργαζόμενες κάνουν ολα τα παραπάνω συν ένα οχτάωρο εργασίας εκτός σπιτιού ρε κορίτσια γι αυτο εχει καθιερωθει αυτη η αποψη...
Μάρθα, σκέψου να είσαι όλη τη μέρα σπίτι με μωρό/μωρά να κλαίνε συνεχώς, να μην μπορείς να βγεις από το σπίτι γιατί που να τα κουβαλάς μαζί σου και να μην έχεις έναν ενήλικα να μιλήσεις. Εγώ δεν άντεξα σε κανένα παιδί πάνω από 6 μήνες. Αν είχα άδεια μητρότητας και ήξερα πως μετά από ένα χρόνο θα γυρνούσα στη δουλειά, ίσως να το απολάμβανα κι όλας το ότι εκείνη την περίοδο ήμουν μόνο στο σπίτι. Αλλά το γεγονός ότι δεν είχα αυτή την εξασφάλιση με έκανε να αγχώνομαι και να νιώθω ότι θα μείνω για πάντα εγκλωβισμένη σε αυτήν την κατάσταση, μόνη μου και χωρίς έναν άνθρωπο να μιλήσω (οι υπόλοιποι είχαν τα φορτωμένα προγράμματά τους). Αυτό με έκανε να αναζητώ συνεχώς διεξόδους και κάποια στιγμή είχα μπλέξει με τόσες πολλές υποχρεώσεις, από τις οποίες δεν μπορούσα να αποδεσμευτώ, που τα παιδιά πήγαιναν σταθμό πρωί-απόγευμα. Αν γυρνούσα πίσω θα είχα κάνει πολύ περισσότερη υπομονή και θα είχα διαπραγματευτεί περισσότερο με τον άντρα μου το ενδεχόμενο να ασχολούμαι μόνο με τα παιδιά για τουλάχιστον 2 χρόνια (βέβαια δε νομίζω να έβρισκα ανταπόκριση). Όμως, δε σου κρύβω μου ήταν πολύ πιο ξεκούραστο να κοιμάμαι 3 ώρες τη μέρα και τις υπόλοιπες να τρέχω, παρά να ζω απομονωμένη σε ένα σπίτι μόνο με τα μωρά. Το δεύτερο θέλει πολύ μεγαλύτερη υπομονή και ψυχικά αποθέματα. Γι΄αυτό και τις θαυμάζω αυτές που καταφέρνουν και το κάνουν χωρίς να διαμαρτύρονται.
μαρθα για ρωτα και εμάς που ειμαστε όλη μερά σπίτι με το μωρο.. να θεωρεις τον εαυτο σου τυχερο που πρωτον εχει δουλεια και δευτερον εχεις και κάτι αλλο να κάνεις εκτος απο μωρο σπιτι φαι δουλειες κλπ κλπ κλπ που βγαινεις απο το σπίτι και το μυαλλο σου ξελαμπικάρει λίγο
Martha μην είσαι άδικη. Εγώ πραγματικά όσες φορές έχω μείνει σπίτι για κάποιο λόγο (συνήθως επειδή η μικρή μου είναι άρρωστη), έχω πάθει υπερκόπωση. Έχω σκεφτεί ότι ακόμα κι αν η κόρη μου ήταν στον παιδικό για μερικές ώρες, θα έκανα διπλάσιες δουλειές από αυτές που κάνω όταν είναι σπίτι. Άρα διπλάσιος κόπος. Και πίστεψέ με η δουλειά που κάνω είναι πολύ κουραστική κάποιες μέρες. Σωματικά κουραστική, γιατί βγαίνω στο πεδίο. Είμαι μηχανικός, δουλεύω σε γραφείο αλλά βγαίνω πολύ συχνά στο πεδίο. Οπότε μπορεί να περάσω ένα ολόκληρο 8ωρο όρθια, στον δρόμο ή μέσα σε φρεάτια, μέσα στο κρύο ή τη βροχή ή τον καύσωνα.. Έχει τύχει να βγω από το γραφείο για δουλειά μιας ώρας, να μείνω τελικά έξω όλη τη μέρα κατά τη διάρκεια της οποίας άρχισε έντονη βροχή, κρύο και αέρας για να καταλήξω σπίτι μου 8 το βράδυ με 39 πυρετό. Τη λες δύσκολη μέρα? Όχι. Δύσκολες είναι οι μέρες που μένω σπίτι και προσπαθώ να το φέρω βόλτα μόνη μου με το κορίτσι μου που είναι 3μιση ετών και ΟΝΤΩΣ με ζητάει τουλάχιστον μια φορά στα 4 λεπτά όπως λέει η στατιστική. Μη σου πω περισσότερο. Δεν χαλιέμαι. Την αγαπώ, την λατρεύω και μακάρι αν δεν είχα ανάγκη τη δουλειά να μπορούσα να μείνω σπίτι. Αλλά ομολογώ ότι στη δουλειά, μη σου πω ότι ξεκουράζομαι κιόλας.. Ντρέπομαι λίγο να το λέω αλλά είναι αλήθεια!
Επειδή έχω βρεθεί και στις δύο καταστάσεις μπορώ να πω ότι είναι μύθος ότι οι εργαζόμενες κάνουν τη δουλειά τους αλλά και όλες τις δουλειές του σπιτιού. Απλώς δε γίνεται. Αναγκαστικά βάζεις προτεραιότητες και αφήνειςκάποια πράγματα στην άκρη.