Με λενε Ιωάννα και χρειαζομαι τη βοηθεια σας!
Εχω θεμα με τον υπνο του μικρου μου. Ειναι 30 μηνων και κοιμαται μαζι μας. Η αληθεια ειναι οτι μεχρι τωρα δεν ηταν ετοιμο για διαφορους λογους το δωματιο του, ομως τωρα που ειναι, νομιζω οτι θα δυσκολευτει πολυ να προσαρμοστει. Η ιεροτελεστεια που ακολουθουμε ειναι η εξης: ξαπλωνουμε μαζι και αφου πιει το γαλα/νερο του, κανω οτι κοιμαμαι, γλαρωνει κι αυτος κι αποκοιμιεται. Εννοω κοιμαται παντα μαζι μου. Αν ξυπνησει και καταλαβει οτι σηκωθηκα με φωναζει και φτου ξανα απ’ την αρχη. Δεν ειχα μεγαλο προβλημα στο οτι κοιμαται μαζι μας (εννοω δε με χαλαει που μου λενε «Μα καλα ΑΚΟΜΑ;; Ολοκληρο γαιδουρι εγινε»), απλα εχω αρχισει να ξυπναω σα να επεσε ξυλο το προηγουμενο βραδυ… Ο γλυκος μου κοιμαται λιιιιιιιγο ατσαλα και πολλες φορες απ’ το πιασιμο ειμαι σαν ορθη γωνια.
Ξερετε καποιον αναιμακτο τροπο; Ξερω οτι υπαρχει ενα βιβλιο, το «Κοιμησου παιδι μου», μα διαφωνω με αυτο τον τροπο και δε θα μπορουσα να το κανω κιολας μεταξυ μας. Δε θελω να νιωσει οτι τον παραταω… Επισης ξερω οτι θα προτιμα παντα τη δικη μας αγκαλια οποτε θα ειναι δυσκολο να τον ξεκολλησω…
Ουφ! Τι να κανω; Βοηθατε μαμαδες!!
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΜΑΖΙ ΜΑΣ Κ ΣΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΗΡΘΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Κ Η ΜΙΚΡΗ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΜΑΣ ΕΣΩΣΕ:ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΡΕΒΆΤΙ ΑΠΟ ΙΚΕΑ, ΚΑΙ ΤΗΛΕΌΡΑΣΗ!!!ΣΩΘΗΚΑ!!!!ΠΗΓΑΙΝΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΆ Κ ΗΜΟΥΝ ΡΑΚΟΣ,ΜΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕ -ΤΡΑΒΑΓΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΆ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΊ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΚΑΡΑΦΛΑ!!!ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΝ ΕΒΑΖΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ Ο ΜΠΑΜΠΆΣ Κ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΠΑΙΡΝΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΠΤ.Η ΜΙΚΡΗ ΠΟΛΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ Κ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΕΤΩΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ Κ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ!!!!!
Kαι νομιζα οτι μονο εγω ειμαι.... Η μεγαλη μου ειναι 5 κ η μικρη 4 ..... κ καθε μερα νομιζω οτι εχει περασει φορτηγο απο πανω μου. Το θεμα ειναι κιολας οτι δεν θελουν τουλαχιστον κ ιγο μπαμπα μαζι μπας κ κοιμηθω σαν ανθρωποσ καμοια φορα.Εχω προσπαθησει πολλες φορες να τις βαλω στα κρεβατια τους,το αποτελεσμα ειναι τοσο κλαμα που εαν τυχει κ τις παρει ο υπνος ξυπνανε με εφιαλτες ( κ δεν ειναι ψεματα γιατι αυτο γινεται μετα απο δυορο κλαμα) η μιλανε στον υπνο τους παρακαλωντας " μανουλα μην φευγεις " με αναφιλητα. Κ δεν ειμαι εργαζομενη μητερα..... ετσι θα ξυπνησουν λοιπον απο εφιαλτη γυρω στις 1 με 2 θα αρχισουν παλι το μοιρολοι κ τελικα θα σηκωθουν κ θα ερθουν.
Εγω εχω πλέον παραιτηθεί! Και τα δύο, ο μεγάλος θα κλείσε τα 4 τον Απρίλη κι ο μικρός είναι 16 μηνών, αν ξυπνήσουν τη νύχτα δεν κοιμούνται αν δεν είμαστε αγκαλιά! Ο μεγάλος δε, ακόμα και για να πάει για ύπνο θέλει να είμαι μαζί του στο κρεβάτι! ΄΄Εχει αρχίσει εδω κι ένα μήνα το μωρό και ξυπνάει χαράματα και δεν ξανακοιμάται ούτε αγκαλιά στο κρεβάτι μας και είμαι ράκος! Θα αρχίσω τα υπνωτικά σε λίγο........μεγάλο θέμα έθιξες!
Εμενα η μικρη μου κοιμοταν μονη της απο 6 μηνων μεχρι 14 μηνων οπου και πηγαμε διακοπες. Μετά απο τις διακοπες και για 8 μηνες δεν ξεκολλαγε απο το κρεβατι μας και επρεπε να κανω αυτο που κανεις και εσυ, δηλαδη να ειμαι εκει μεχρι να αποκοιμηθει και μετα στριμωγμενοι ολοι μαζι. Οταν εφτασε 22 μηνων της αλλαξαμε το δωματιο απο βρεφικο σε παιδικο, με κανονικο κρεβατι, βιβλιοθηκη, τραπεζακι, καρεκλιτσες κτλ. Πηγε μονη της μεσα και απο τοτε δεν ξανακοιμηθηκε μαζι μας , ουτε θελει να ερχετε στο κρεβατι μας ακομα και οταν ειναι αρρωστη που την παιρνω εγω. Ειναι και εμενα 30μηνων τωρα κοιμαται μονη της δεν χρειαζεται να ειμαι εκει και απλα με φωναζει το βραδυ, οχι καθε βραδυ και μολις με δει την φιλησω, την χαιδεψω ξανακοιμαται και παω και εγω για υπνο. Προσπαθησε να του μιλησεις κιολας 'η να του αγορασεις και κανα παραμυθακι με αυτο το θεμα, υπαρχουν πολλα και τα παιδια τα κατανοουν καλυτερα και μιμουνται τους ηρωες σχεδον αμεσα. Ολα θα πανε καλα, κανε λιγο υπομονη και θα δεις μια μερα θα τον παρακαλας να ερθειι και θα σου λεει οχι.
Τα μεσημέρια κοιμάται; Ίσως θα μπορούσες να τον βάζεις για αρχή να κοιμάται τα μεσημέρια μόνος του και έπειτα σιγά σιγά να τον αφήνεις και το βράδυ, στην αρχή με το φως ανοιχτό για να μην φοβάται. Εμεί κάπως έτσι καταφέραμε την μικρή μας που είναι δύο χρονών να ξανακοιμηθεί μόνη της, γιατί αλλάξαμε σπίτι και φοβόταν να κοιμάται στο καινούριο της δωμάτιο.Μας πήρε περίπου τρεις μηνες μέχρι να ξαναμπεί σε ρυθμούς και να ξεκουραστούμε και εμείς...
Είναι πράγματι από τα πιο δύσκολα πράγματα στην ανάπτυξη του παιδιού ! Τα παιδιά μου εχουν 2 χρόνια διάφορα και έκανα 3,5 χρόνια να κοιμηθώ ολόκληρο βράδυ στο κρεβάτι μου κυρίως εξαιτίας της κόρης νου που ήταν και η πρωτοτοκη! Είχα φτάσει στα όρια της εξάντλησης . 2 βραδύες έκανε η μικρή να το πάρει απόφαση ! Έκανε τα πάντα για να την λυπηθώ ( παραπονιόταν για πονοκοιλο, ότι ήθελε εμετό , ότι κρυώνει , ότι πονάει το κεφάλι της ) της έλεγα ότι είναι επειδή νυσταζει, την χάιδευα και της έλεγα ότι κι ημανουλα δεν είναι καλά επειδή νυσταζει ...υπομονή μια δυο μέρες χωρίς φωνές , ήρεμα και σταθερά θα το καταλαβει
Το κόλπο είναι οι ήρεμες αλλαγές που είπε η κοπέλα. Δηλ. στην αρχή τον αφήνεις κοιμισμένο στην κούνια του και όταν ξυπνήσει προσπαθείς να μην τον πάρεις αλλά να τον παρηγορήσεις με χαδάκια, τραγουδάκια κλπ Όταν μάθει να ξανακοιμάται μόνος του, τον βάζεις μισοκοιμισμένο στην κούνια, και κάνεις τα ίδια, στο τέλος τον βάζεις ξύπνιο στην κούνια, όταν έχει κατακτήσει χωρίς κλάμα τα δύο άλλα στάδια. Είναι αργή η μέθοδος αλλά ότι καλύτερο για τον ψυχισμό του παιδιού. Εκτός της απίστευτης κούρασης που κι εγώ την καταλαβαίνω μιά και ομοιοπαθούσα, θα έλεγα ότι επειδή τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι κρίσιμα και το σημείο αναφοράς του είναι οι γονείς, να κάνουμε πολλή υπομονή αν θέλεις να χτίσεις μια σχέση στην οποία το παιδί σου να σε υπολογίζει.
Εχεις απολυτο δικιο και γω αυτη τη μεθοδο εφαρμοσα και με αρκετη υπομονη εχεις τα επιθυμητα αποτελεσματα.
το κοριτσι μου ειναι τωρα 25 μηνων ,μεχρι τους 9 μηνες που θηλαζαμε κοιμοταν μονη της (τι καλα) μολις σταματησε ο θηλασμος ηθελε μπαμπα.....μεχρι και σημερα κοιμαται μεν στο κρεββατι της αλλα κατα τις 2μιση με 3 το βραδυ ξυπναει ερχετε σπρωχνει και αγκαλιαζετε με τον μπαμπα της,ακομα και το ροχαλητο του τη νανουριζει....τι να πεις!!!!!!!!!!το ασχημο ειναι οτι δεν στριμωχνομαι μονο στην ακρουλα πανω στο ξυλο αλλα ειμαι και μονιμως ξεσκεπαστει και οπως καταλαβαινεται κοριτσια το πρωι θελω γερανακι για να σηκωθω........κανω υπομονη..που θα παει θα αποφασισει να κοιμαται μονη της !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!!!!!!!!!
Εμείς είμαστε 26 μηνών και εδώ και ένα μήνα κοιμόμαστε χωρια Γιούπι!! Εγώ ξαπλώνω μαζί του μέχρι να τον πάρει ο ύπνος και μετά φεύγω, αν ξυπνήσει τη νύχτα θα ξαναπάω στο κρεβατάκι του για να νοιώσει ασφαλής. Τις τελευταίες μέρες δεν ξυπνάει συνήθως, θέλω να πιστεύω πως ξεπεράσαμε το θέμα του ύπνου.. Καλή επιτυχία! Εξοπλισου με υπομονή και θα τα καταφερεις :)
Κορίτσια, μην ανησυχείτε και όλα θ' αλλάξουν, θα 'ρθει η στιγμή που το παιδί θα είναι από μόνο του έτοιμο...θ' αργήσει βέβαια αλλά η ριμάδα η στιγμή θα 'ρθεί... Φαντάζομαι ότι για όλες σας είναι το πρώτο παιδί... στο δεύτερο δεν κάνεις τα ίδια λάθη. Σας μιλάω εκ πείρας...έχω τρία... Η μεγάλη μου (5,5 ετών), ακόμα και τώρα έρχεται στο δωμάτιο γιατί και καλά, θέλει τουαλέτα και μετά να την σκεπάσω, αλλά κατά βάθος γουστάρει τρελά να κοιμηθεί μαζί μας...Η μεσαία μου(2 ετών) από πολύ μικρή κοιμάται μόνη της, στο δωμάτιό της και το ίδιο θα προσπαθήσω να μάθω και στο μωράκι μας (2 μηνών). Δεν είναι εύκολο να γίνει γιατί τρελαίνονται στο κλάμα, γι' αυτό ό,τι είναι να κάνεις το κάνεις τους πρώτους μήνες της ζωής του, μετά νομίζω πως παίρνει ακόμα περισσότερο χρόνο για να συνηθίσουν σ' αυτήν την κατάσταση (ότι πρέπει να κοιμούνται στο κρεβατάκι τους, μόνα τους...) ΥΠΟΜΟΝΗ κορίτσια, όλες τα παιρνάμε αυτά. Καλή Χρονιά σε όλους, με υγεία.
Ιωάννα μου θα σου πω τι έκανα εγώ κ έπιασε. είχα το ίδιο πρόβλημα κ είχα πει πως θα κοιμάμαι μαζί τους πλέον, δεν έβλεπα να υπάρχει λύση, εγώ έχω δύο, 4.5 κ 3 χρονών. κάποιοι θα πουν ότι άργησα πολύ να το κάνω, αλλά πολλά προσωπικά θέματα κ αλλαγές συχνές δεν μ' άφηναν να ασχοληθώ με αυτό το θέμα ήρεμα! τώρα που η μαμά έχει ηρεμήσει αρκετά κοιμούνται μόνα τους περίπου ένα μήνα. κατέληξα πως είναι περισσότερο δική μας συμπεριφορά τελικά, ίσως δεν το είχα πάρει εγώ απόφαση ή φοβόμουν πως θα έχουμε κλάματα κ δεν το ήθελα, άσε που δεν το θεωρούσα κ μεγάλο πρόβλημα να κοιμόμαστε όλοι μαζί, απλά κουραζόμουν κ γω πολύ, δεν κοιμόμουν καλά. δεν έκανα τίποτα περισσότερο απ'το να το πάρω απόφαση κ να τους το πω ήρεμα. τα έβαλα για ύπνο ένα βράδυ, είπαμε μια ιστοριούλα, αγκαλίτσες, φιλάκια αρκετή ώρα κ μετά έφυγα λέγοντάς τους πως θα είμαι εκεί πάντα και δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω ποτέ (αυτά χρειάστηκε να τα πω αρκετές φορές). τις πρώτες μέρες ήμουν έξω απ'το δωμάτιο κ σιδέρωνα για να με βλέπουν. τώρα απλά αφήνω ανοικτή την πόρτα τους κ αν θέλουν κάτι τους έχω πει να με φωνάζουν και όχι να βγαίνουν απ'το δωμάτιο. νιώθουν ασφάλεια, πάω πάντα όταν φωνάζουν ξανά αγκαλιές και φιλάκια και όλα πάνε καλά!! το μυστικό(αν υπάρχει) είναι σε μας. τα παιδιά μπορούν να "μυρίσουν" πως είμαστε κ ίσως το εκμεταλλεύονται κάποιες φορές. μακάρι να σε βοήθησα έστω κ λίγο..
Εμένα με βοήθησε το βιβλίο της beilie: the no cry sleep solution. Εμείς θηλαζαμε μέχρι 19 μηνών και μεχρι τους 14 την είχα διπλα μου στο κρεβάτι σε κούνια-προέκταση. Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές την έβαλα κατευθείαν στο δωμάτιό της και ειχα εκει κι ενα μικρο καναπέ-κρεβάτι και καθε φορα που ξυπνουσε πηγαινα στο δωμάτιό της. Την κοιμιζα παλι στην αγκαλιά μου και μόλις την επερνε ο ύπνος την εβαζα στην κούνια της. Ειναι λίγο κουραστικό και δε θυμαμαι ποσο καιρο κρατησε αλλά δεν έρχεται ποτε στο κρεβάτι μας παρα μόνο μετα από εφιάλτη ή βροντές. Ακομα και τωρα με τον νεο μωρο στο σπίτι δεν εχει εεθει ξανά. Σε μένα βοήθησε η σταδιακη αλλαγη φάσεων δηλ. αυτο που σου ειπα πριν και σιγά σιγά να μην την παίρνω αγκαλιά αλλα να τη χαϊδεύω μεσα στην κουνια και μετά μονο με την παρουσία μου να της μιλαω κλπ. Όσο πιο ήρεμες οι αλλαγές τοσο πιο πολύ τις αποδεχοταν. Ελπίζω να βοήθησα
Υπάρχει και η αναίμακτη εναλλακτική του cry-it-out (δηλ. του "κοιμήσου, παιδί μου"). Κάνε μια αναζήτηση για την no cry sleep solution της Elizabeth Pantley στο διαδίκτυο και ίσως σε βοηθήσει να βρεις τη λύση που ψάχνεις.Με μια απλή αναζήτηση θα βρεις και ένα *.pdf στα αγγλικά. Καλή δύναμη!
Εγω το συγκεκριμενο βιβλιο το πηρα απ'οταν η κορη μου ηταν 20 ημερων. Κ απο 40 ημερων κοιμαται στην κουνια της κ στο δωματιο της!!εχει ωραιους τροπους για να κοιμησεις το παιδι!!δεν ειναι ευκολοι ομως κ χρειαζεται αρκετη υπομονη!!ποτε δεν ειναι αργα να κανεις τη προσπαθεια σου!!ακομα κ τωρα που η μικρη μου ειναι 20 μηνων πηγαινω κ ριχνω μια ματια!!
Εμεις αποκτησαμε αυτη τη κακη συνηθεια μετα τις καλοκαιρινες μας διακοπες μιας κ κοιμομασταν ολοι μαζι αν κ ειχε το δικο του κρεβατακι πλαι στο δικο μας.ο γιος μου ηταν 2 ετων κι εγω 7 μηνων εγκυος στον δευτερο γιο.μεχρι να γεννησω κοιμοταν μαζι μας.το αποτελεσμα ηταν να ειναι οι νυχτες μου εφιαλτης!!!να μην εχω χωρο να βολευτω κ να φοβαμαι μη μου ερθει κ κανα ποδι στη κοιλια γιατι σαν ολα τα παιδακια κοιμοταν ατσαλα!!!!δεν ειχα ομως τη δυναμη στη κατασταση μου να το αντιμετωπισω σθεναρα κ να μη λυγισω στο κλαμα κ τα παρακαλια του...ωσπου που γεννησα!!!!!!!τη πρωτη βδομαδα λοχειας λοιπον το σκεφτηκα καλα κ πολυ κ αποφασισα πως ισως η λυση να ηταν μια τηλεοραση στο δωματιο του ωστε να βλεπει τα αγαπημενα του παιδικα κ να αποκοιμιεται!!!!!!!ετσι κι εγινε!!!!ξαπλωνουμε,ανοιγουμε την τηλεοραση μας, βαζουμε χρονοδιακοπτη κ τελος!!!!ο καθενας στο δωματιο του.ξερω πως δεν ειναι η τηλεοραση οτι καλυτερο ομως πιστευω οτι να κοιμαται ενα μικρο παιδι με τους γονεις του ειναι ακομη χειροτερο!!!!!!το παιδι πρεπει να εχει το χωρο του!!!!καλημερα!!!
Προτιμω να κοιμάται μαζί μου μέχρι να παντρευτεί παρα να κοιμάται με τηλεόραση. Εδώ δεν κάνει για εμάς τους ενήλικες θα το κάνω στο μωρό? Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα όλα τσ παιδιά κάποια στιγμή φεύγουν
Δηλαδή άφηνες 20 ημερων βρεφος να κλαίει?
Αχ ποσο μα ποσο με ενδιαφερει η απαντηση που θα παρεις Ιωαννα!! Περναμε ακριβως τα ιδια μονο που ειμαστε 20μηνων κ θηλαζει.. αν σηκωθω ακομη κ για τουαλετα, βαζει τις φωνες!! Αλλα δεν θελω να τον στειλω στο δωματιο του γιατι μοιαζει με τιμωρια!! μεχρι κ να ζητησω απο τον Αι-Βασιλη να τον κανει αυτονομο σκεφτομαι!!!!
ακριβως το ιδιο προβλημα εχω κ εγω ενω πηγε κ δεχτηκε το δωματιο της απο 9 μηνων ξαφνηκα τωρα που εγινε 2 ετων λεει κοιμηθω μανουλα εγω.κ καπου εκει ξεκιναει ο δικος μου σωματικος πονος κοιμαμαι μονιμως σε ενα πλευρο.θα ηθελα να το αλλαξω αυτο αλλα δεν νομιζω να μπορω μολις βλεπει το κρεβατι της κλαιει.βοηθηστε με κ μενα με καμια λυση ιδεα!!!