Έχουμε δίδυμα, αλλά ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε

Οι Rebecca Hughes Parker και Lauren Apfel από τη HuffPost είναι και οι δύο μαμάδες διδύμων, αλλά λένε «όχι, ευχαριστώ» στα «δώρα» που έρχονται μαζί με το να κάνεις δίδυμα.

1. Το βλέμμα της λύπησης από φίλους και γείτονες, όταν είπαμε πως περιμέναμε δίδυμα – τα σχόλια ήταν σαφή «Μη μου τύχει!» και «Τι στο καλό θα κάνεις τώρα;»

2. Την απίστευτη πρωινή ναυτία, τα συνεχή ραντεβού στο γιατρό, ο χρόνος που χάνεις με το να ξαπλώνεις απλά στο κρεβάτι, το δέρμα σου που τεντώνεται τρομακτικά πολύ. Αν η εγκυμοσύνη θεωρείται δύσκολη, στη δίδυμη κύηση είναι διπλό το κακό. «Είσαι στις μέρες σου ε;» Ε, όχι, έχω ακόμη τρεισήμισι μήνες.

3. Τα άστοχα αποφθέγματα. Στο ένα, δώρο το δεύτερο; Αυτό να το πείτε στο λογαριασμό μου στην τράπεζα. Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια; Όχι ακριβώς. Ιδίως όταν τα δίδυμα είναι το τρίτο και το τέταρτο τρυγόνι στη σειρά. Ή όταν η φάση των νεογέννητων διδύμων είναι τόσο δραματική που θέλεις να το γυρίσεις το χρόνο πίσω και να μείνεις έγκυος σε ένα μωρό.

4. Την επέμβαση και το σημάδι της καισαρικής που δεν θα έκανα και δεν θα είχα αν είχα ένα μωρό. Οι δύο μήνες που περάσαμε στη μονάδα εντατικής νοσηλείας νεογνών, σε μια θερμοκοιτίδα, μιας και το ένα από τα δύο βγήκε νωρίτερα, ένας συχνός κίνδυνος σε πολλαπλές κυήσεις.

5. Την τρομερή ποσότητα γάλακτος που χρειάζεται για να θρέψει δύο στόματα, είτε είναι από το στήθος είτε από κωμικά πελώρια κουτιά φόρμουλας που κουβαλάς σπίτι από το φαρμακείο. Η αντλία που έγινε μόνιμος σύντροφος. Ο τρομακτικός ήχος του αέρα της αντλίας που έγινε μόνιμος θόρυβος και σύντροφος στη ζωή μας.

6. Τα καρότσια που αγοράσαμε, πιστεύοντας πως θα ήταν ένας τρόπος να δεθούν τα δύο μωρά. Τα μοδάτα μαθήματα μουσικής που δεν παρακολουθήσαμε επειδή δεν είχαμε εύκαιρο ένα δεύτερο ζευγάρι χέρια.

7. Τις 3267 απαντήσεις που δώσαμε σε καλοπροαίρετες απορίες. Κανένα ζευγάρι διδύμων δεν είναι το ίδιο. Ναι, ακόμη και τα ομοζυγωτικά δίδυμα μπορούν να είναι διαφορετικά.

8. Την κατεστραμμένη μέση μας από το να σηκώνουμε το βάρος ενός μικρού παιδιού όποτε το βγάζουμε ή το βάζουμε στην κούνια, το καρότσι, το κάθισμα του αυτοκινήτου, την καρέκλα του φαγητού. ΕΠΙ ΔΥΟ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.

9. Τις γρατζουνιές, τα δαγκώματα, τις μελανιές, το στερεοφωνικό στη διαπασών, που έρχονται μαζί με τα δίδυμα νήπια. Με ένα νήπιο, και πάλι η ζωή είναι τρελοκομείο. Με δύο – στην ίδια φάση, την ίδια στιγμή, είναι κόλαση.

10. Το θέμα των τάξεων στο σχολείο, ιδίως όταν δεν υπάρχει επιλογή. Διαφορετικές τάξεις: άγχος που τα χωρίζεις, ζήλια όταν το ένα τυχαίνει την «εύκολη» δασκάλα, τα όσα θα χάσεις γιατί δεν μπορείς να βρίσκεσαι σε δύο διαφορετικά σημεία ταυτόχρονα. Ίδια τάξη: διπλά τα καθήκοντα για το σπίτι, τσακωμοί για τους φίλους, συνεχής σύγκριση.

11. Το ότι θα πρέπει να μοιράζονται για πάντα τα γενέθλιά τους. Το να ετοιμάζεις εις διπλούν τα cupcakes για το σχολείο (τα μισά πρέπει να είναι βανίλια και τα μισά με σοκολάτα). Τα διπλά γενέθλια, όταν τα δίδυμα δεν θέλουν να κλέβεις από τη δόξα τους στις κρίσιμες στιγμές της ζωής τους ή δεν συμφωνούν στο θέμα του πάρτι. Το μιξ του «Χρόνια πολλά» που επινοείς από μόνη σου, επειδή κανείς δεν ξέρει ποιανού το όνομα να τραγουδήσεις πρώτα.

12. Τις φανταστικές και ρομαντικές αντιλήψεις των τρίτων για τα δίδυμα, που ελάχιστη σχέση έχουν με την πραγματικότητα του να τα μεγαλώνεις. Δεν είναι όλα τα δίδυμα αδελφές ψυχές. Δεν έχουν όλα τα δίδυμα μια ξεχωριστή, μαγική σύνδεση από τότε που ήταν μαζί στην κοιλιά. Βλέπουμε πώς μαλώνουν τα δίδυμά μας για το ποιο θα πρωτοκάτσει στην αγκαλιά μας και είμαστε σίγουρες πως δεν θυμούνται τίποτα από την περίοδο εκείνη που μοιράζονταν το ίδιο σπίτι.

Εσείς διδυμομαμάδες τι λέτε;