Παρόλο που το πρώτο της παιδί δολοφονήθηκε, η Hera McLeod θέλησε να ξαναγίνει μητέρα.
Η γυναίκα που μένει στη Ουάσινγκτον δεν θα ξεχάσει ποτέ το πρώτο της παιδί, τον Prince, τον οποίο φέρεται πως δολοφόνησε ο πατέρας του και πρώην αρραβωνιαστικός της Joaquin Shadow Rams τον Οκτώβρη του 2012. Ο Prince ήταν λίγο μεγαλύτερος από 15 μηνών.
Ο Rams, 40 ετών, κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία πρώτου βαθμού και οι αρχές ισχυρίζονται πως σκότωσε το γιο του για να εισπράξει τα $560.000 δολάρια της ασφάλειας ζωής του παιδιού του.
Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο από το θάνατο του Prince όμως, η McLeod, 33 ετών, έγινε και πάλι μητέρα, με την κόρη της Estela να γεννιέται τον Οκτώβρη του 2013. Αυτή τη φορά, η McLeod δεν θα χρειαστεί να αφήσει σε κανέναν άλλον τη φροντίδα του παιδιού της. Έμεινε έγκυος χρησιμοποιώντας έναν ανώνυμο δωρητή σπέρματος και λέει πως δεν ήθελε να μάθει την ταυτότητα του πατέρα.
«Είναι δύσκολο για τον οποιονδήποτε να με καταλάβει, εκτός και αν έχουν ζήσει αυτή την τραγωδία», λέει η McLeod στο Daily News. «Κανένα παιδί δεν μπορεί να αντικαταστήσει κάποιο άλλο… Είμαι μαμά. Είμαι καλή μαμά. Και ήθελα να μοιραστώ την αγάπη μου με ένα ακόμη παιδί».
Η McLeod, η οποία υπήρξε συμμετέχουσα στο τηλεοπτικό ριάλιτι «The Amazing Race» το 2004, γνώρισε τον Rams πρώτη φορά μέσω διαδικτυακού site γνωριμιών, τον Φλεβάρη του 2010. Λέει πως δεν έψαχνε να κάνει οικογένεια αλλά αποφάσισε αφού τον γνώρισε πως ήταν ο καιρός να το κάνει.
Δηλώνει πως δεν είχε καταλάβει τότε ότι ο άντρας στον οποίο αναφέρεται σήμερα ως «ψυχοπαθές τέρας» ήταν ένας τόσο δαιμόνιος απατεώνας.
Η McLeod έμεινε έγκυος τον Οκτώβρη του 2010 και οι δύο τους αρραβωνιάστηκαν το Δεκέμβρη. Το ζευγάρι όμως άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα.
Την 1η Ιουλίου 2011, γεννήθηκε ο Prince Elias McLeod Rams. Η McLeod λέει όμως πως η ζωή των δύο τους έγινε κόλαση, όταν άρχισε να μαθαίνει την πραγματική ταυτότητα του αρραβωνιαστικού της.
Δύο εβδομάδες αργότερα η McLeod άφησε τον Rams, όταν οι γονείς της ισχυρίστηκαν πως ο αρραβωνιαστικός της βίασε την 19χρονη αδελφή της. Ο Rams παραδέχτηκε πως υπήρξε συνουσία, αλλά είπε πως ήταν συναινετική και έτσι δεν κατηγορήθηκε με βιασμό, σύμφωνα με τη Washington Post.
Έκτοτε, η McLeod ανακάλυψε πως ο Rams είχε πει ψέματα για διάφορα πράγματα της ζωής του, όπως τη δουλειά του, την ηλικία του, ακόμη και το όνομά του. Παρά την αντίρρησή της, ο πατέρας του παιδιού έλαβε το δικαίωμα να βλέπει το γιο του. Και τον Οκτώβριο του 2012 – στην τέταρτη επίσκεψή του χωρίς επιτήρηση, ο Prince πέθανε, θάνατος τον οποίο ο ιατροδικαστής απέδωσε σε πνιγμό.
Ο Rams υποστηρίζει πως ο γιος του είχε σπασμούς και προσπάθησε να χρησιμοποιήσει κρύο νερό για να τον συνεφέρει, αναφέρει η Post. Ισχυρίστηκε την αθωότητά του σε ανακοίνωσή του.
«Δεν έβλαψα το γιο μου. Με θλίβει που μπορεί κανείς να πιστέψει πως θα μπορούσα να το κάνω. Είμαι ακόμη σοκαρισμένος από το γεγονός ότι ήταν τόσο άρρωστος», δήλωσε στην Post.
Η αστυνομία επέρριψε στον Rams κατηγορίες για το θάνατο του αγοριού καθώς και τον πυροβολισμό μίας πρώην συντρόφου του το 2003, με την οποία είχε έναν γιο. Η μητέρα του φαίνεται πως αυτοκτόνησε το 2008, ενώ η αστυνομία άνοιξε και πάλι τον φάκελο της έρευνας για να δει μήπως εμπλεκόταν και ο ίδιος στο θάνατό της.
Η McLeod έκανε μήνυση στον ψυχολόγο που επέτρεψε στον Rams να βλέπει το γιο του.
Η McLeod, παρότι συντετριμμένη έπειτα από το θάνατο του γιου της, λέει πως ήξερε ότι ήθελε να γίνει και πάλι μητέρα και πως δεν θα άφηνε αυτή την τραγωδία να την εμποδίσει.
«Για ένα χρονικό διάστημα αφού έχασα το γιο μου, άρχισα να χάνω τον εαυτό μου σιγά-σιγά. Πίστευα πως είχα δικαίωμα να είμαι θυμωμένη με τον κόσμο που επέτρεψε αυτό το τέρας να στερήσει τη ζωή του γιου μου. Αυτό που δεν καταλάβαινα αρχικά ήταν πως αυτός ο θυμός με έκανε να κλείνομαι ολοένα και περισσότερο στη δική μου φυλακή», αναφέρει χαρακτηριστικά στο blog της.
«Κουβαλώντας αυτόν τον απίστευτο θυμό, επέτρεπα στον Luc να με κρατάει αιχμάλωτη στην κόλαση που δημιούργησε. Δεν μπορούσα να βρω τη δικαίωση για το θάνατο του γιου μου όσο ήμουν ακόμη θυμωμένη με τον κόσμο. Χρειάστηκε να συγκεντρώσω τη δύναμή μου και χρειάστηκε να αναγεννηθώ από τις στάχτες μου».
Η μητέρα λέει πως ήξερε ότι ήθελε περισσότερα παιδιά όσο ο Prince ήταν ακόμη ζωντανός αλλά ήξερε πως δεν θα ήταν με τον Rams. Η ζωή της όμως είχε γίνει μία κόλαση όσο προσπαθούσε με δικαστικά μέσα να απελευθερωθεί από τον Rams και να τον κρατήσει μακριά από τον γιο της. Ήξερε πως έπρεπε να περιμένει προτού φέρει ένα άλλο παιδί στον κόσμο.
«Δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα με το μητρικό μου ένστικτο. Τον προστάτευα όλη μου τη ζωή», είπε. «Μόλις έμαθα ποιος είναι ο Rams έκανα τα αδύνατα δυνατά για να τον απομακρύνω από αυτόν».
Αποφάσισε πως το επόμενο παιδί της θα έπρεπε να είναι από έναν ανώνυμο δωρητή σπέρματος. Έμεινε έγκυος τρεις μήνες περίπου μετά το θάνατο του Prince.
«Δεν ήθελα να περάσω και πάλι από το οικογενειακό δικαστήριο. Μπορεί να φαίνεται τραβηγμένο για ορισμένους αλλά όσοι το έχουν ζήσει μπορούν να το καταλάβουν», λέει. «Δεν θα πρέπει να υπάρχει κάποιο δεδομένο χρονικό σημείο στο οποίο μπορείς να πάρεις την απόφαση να προχωρήσεις τη ζωή σου. Για ορισμένους ίσως είναι πολύ νωρίς. Για άλλους που το έχουν περάσει μπορεί να είναι λογικό».
Η McLeod δεν θα ξεχάσει ποτέ τον γιο της και λέει πως θα είναι για πάντα η μητέρα του. Δεν θα υπάρξει ποτέ μέρα που να ξυπνήσει και να μην θρηνήσει για τον χαμό του γιου της, λέει.
Προς το παρόν όμως, έχει την κόρη της, και λέει πως είναι πανευτυχής που μπορεί να συνεχίσει τη ζωή της και να φροντίσει το μωρό τηςς.
«Παρόλο που έζησα μία από τις χειρότερες τραγωδίες που μπορεί να φανταστεί κανείς, συνεχίζω να επιλέγω την αγάπη και την ευτυχία, είναι ο τρόπος με τον οποίο τιμώ τη μνήμη του γιου μου», γράφει η McLeod. «Η απόφασή μου να αποκτήσω την κόρη μου ήταν ένα από τα πρώτα βήματα που έκανα στο ταξίδι της υπόλοιπης ζωής μου».
πηγή: nydailynews.com
Aνεξάρτητα από την τραγική ιστορία της κοπέλας, δεν μου αρέσει η ιδέα ότι σε λίγο κάθε γυναίκα (ίσως και άντρας κάποια στιγμή) όποια στιγμή το επιθυμεί , για οποιονδήποτε λόγο μπορεί να κάνει παιδί.Μήπως τελικά γίναμε πραγματικά μηχανές παραγωγής παιδιών; Παλιότερα οι σύζυγοι έκαναν παιδιά αφού πρώτα είχαν περάσει τη δοκιμασία που λέγεται σχέση και γάμος. Οι δυο γονείς αποφάσιζαν να αγωνιστούν στο αγώνισμα της αγάπης, να αναλάβουν την ευθύνη της σχέσης τους, και τότε τα παιδιά έρχονταν ως καρποί αυτής της αγάπης. Δεν είναι πιο φυσιολογικό αυτό;
Δυστυχως παρολο που μια μητερα παλευει για να αποδειξει ποσο επικινδυνος ειναι ο πατερας του παιδιου, τα δικαστηρια συνηθως αποφευγουν να μπαινουν στην ουσια της υποθεσης. Αυτο που μπαινει μπροστα σε τετοιες ιστοριες ειναι "το δικαιωμα του πατερα να βλεπει το παιδι του". Και η καταληξη σ αυτη τη περιπτωση ηταν αναμενομενη. Για ολους εκτος απο τους δικαστες!
Κάτι τέτοια τέρατα με κάνουν και πιστεύω ότι τελικά η θανατική ποινή θα έπρεπε να ισχύει για μερικούς...
Δεν διαβασα όλο το κείμενο... είμαι έγκυος και κλαίω ακόμα και με φανταστικές ιστορίες στην τηλεόραση, άσε καλύτερα. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι κάθε γονιός, μητέρα η πατέρας, αντιμετωπίζει την απώλεια και το πένθος με τον δικό του τρόπο. 'Αλλοι δεν μπορούν να ξανακάνουν παιδιά κι άλλοι θέλουν αντιθέτως να ξαναγίνουν γονείς. Κάθε επιλογή για να επιβιώσεις μετά από ένα τέτοιο δράμα είναι σεβαστή.