Σεξουαλικές σχέσεις μηδέν!
Απο τοτε που μαθαμε οτι ειμαι εγκυος, διακοψαμε τις σεξουαλικες σχεσεις με τον αντρα μου, οχι απο δικη μου επιλογη (γιατι οι δικες μου ορμονες ειχαν χτυπησει κορυφη!), αλλα επειδη ο αντρας μου φοβοταν να με πλησιασει.
Γεννησα, ολα πηγαν καλα. Σαραντισα, οποτε οι ορμονες ξαναπηραν την ανηφορα… Ο αντρας μου καμια αναφορα στο θεμα σεξ… Και σαν να μην εφτανε αυτο, μετα το σαράντισμα, τσουπ η πεθερα μου σκαει μυτη και μας μπαστακωνεται για βοηθεια… Δε λεω, ριχνει κανενα σιδερο, αλλα που την χανεις που την βρισκεις να ψωνιζει στα μαγαζια (με χρηματα που παιρνει απο τον αντρα μου, το προσπερνώ…)
Πού θελω να καταληξω… Νιωθω μια μαυριλα μεσα μου, μια στενοχωρια και ολο κλαιω.
Τις τελευταιες μερες εχουν καταλαβει οτι κατι εχω, αλλα στον αντρα μου που με ρωτησε δε βρηκα το κουραγιο να του πω πως νιωθω. Ειναι πραγματικα ο ηρωας μου, το στηριγμα μου και θελω να ξαναγινουμε οπως πριν… Να με θελει οπως παλια και να μου το δειχνει..! Ημουν τοσο χαρουμενη που δεν περασα επιλοχειο καταθλιψη μετα τη γεννα και τωρα 3 μηνες σχεδον μετα τη γεννα νιωθω τοση στενοχωρια και μαυριλα.
Φοβαμαι..!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγω σε καταλαβαίνω οτι δεν νιώθεις άνετα να το συζητήσεις μαζι του. Αυτο το "αγάπη μου θελω να μιλήσουμε , υπάρχει ενα πρόβλημα" νομίζω οτι δινει αλλη διασταση πολλες φορές στο θέμα. Θα σου πρότεινα απλα να του την "πέσεις" . Μπορεί να περιμενει απο εσενα το πρώτο βημα, οτι ολα ειναι καλα και μπορείς. Ολα θα πάνε καλα...
Από πότε χρειάζεται κουράγιο για να μιλήσουμε στον άντρα μας; Άλλο και τούτο πάλι...
Απο τη στιγμή που έχεις κάποιο πρόβλημα όπως λες και θες να είστε όπως παλιά με τον άντρα σου , απορώ γιατί γράφεις εδώ και δε μιλάς στον άντρα σου ;; Ότι και να σου πουμε εμείς λύση δε θα σου βρούμε να γίνεται όπως πριν..
Αφού έίναι ο ήρωάς σου και θέλεις να ξαναγίνεται όπως πριν μη φοβάσαι τίποτα. Μίλησε στον άντρα σου, πες του πως νιώθεις, άκουσε και εκείνον. Μπορεί να αισθάνεται οτι δεν είσαι έτοιμη ή οτι είσαι πολύ κουρασμένη, ή οτι θα προτιμούσες λίγο παραπάνω ύπνο...ή οτι χρειάζεσαι τη βοήθεια της μαμάς του για να σε ξεκουράζει...Επίσης, προσπάθησε να τον πλησιάσεις εσύ. Και ξέρεις κάτι; είναι πολύ νωρίς για να φοβάσαι. , που Οι πρώτοι μήνες με το μωρό στο σπίτι περνάνε τόσο γρήγορα, μα τόσο γρήγορα που μόλις και μετα βίας καταφέρνεις να πραγματοποιήσεις και να ολοκληρώσεις όλα όσα σκέφτηκες να κάνεις (ποσο μάλλον σεξ).Καλά κάνεις και σε νοιάζει και το έχεις στο μυαλό σου, αλλα μην αγχώνεσαι κιόλας. Όλα θα πάρουν σιγά σιγά το δρόμο τους κι αν ήταν όμορφος πριν, τώρα θα είναι καλύτερος. Σου εύχομαι ολόψυχα να σου ζήσει το μωρό σου. Μίλησε στον σύντροφό σου και όλα θα πάνε καλά!
Λίγο το στρες λιγο η πεθερά λιγο ο ερχομός του νεου μέλους. ..η καταθλιψη μπορει να εμφανιστεί κ ενα χρονο μετα τη γεννα...Μίλα με τον αντρα σου...οπωσδήποτε! ! Υπομονη...κ ολα θα φτιάξουν. ..ολοι θελουν το χρονο τους..κ συ Επίσης!
Φίλη μου κ εγώ ακριβώς μα ακριβώς το ίδιο πέρασα! Αφού γέννησα έπεσα με τα μούτρα στο Μωρο να ξεχαστώ! Η δική μου αναμονή μετα τη γέννα ήταν 1 χρόνος κ κάτι! Δλδ συνολικά 20 μήνες περίπου χωρίς επαφή με τον άντρα μου! Εγώ αυτό που έκανα ήταν να του μιλήσω ανοιχτά γι Αυτό που αισθανόμουν κ προσπαθησα όσο μπορούσα να ΜΗΝ τον πιέσω! Όπως ξέρουμε όλοι ο ανδρισμος τους προσβάλλεται πολυ εύκολα οπότε πρέπει να είμαστε προσεχτικές μ αυτό το λεπτό θέμα... Δική μου συμβουλή ειναι να του εκφράσεις τα παράπονα σου κ να του δώσεις όσο χρόνο χρειάζεται. Όλα θα γίνουν όπως πριν.. Λίγη υπομονή θέλει..
σαν να τα γράφω εγώ. Κορίτσι μην ανησυχείς, και οι δικές σου ορμόνες δεν είναι εντάξει αλλά και αυτός σκέψου τι τραβάει.. εγώ μέχρι ότι είχε και γκόμενα του είχα πει τότε! είναι περίεργη περίοδος για όλους σας, προσαρμογής, θα περάσει και θα είστε και πάλι καλά (βέβαια μάλλον ξεχνάμε τη φάση του σεξ όποτε και όπου θέλαμε... πολύ πολύ πιο αραιά, όμως το ίδιο όμορφα - μη σου πω και καλύτερα)! Σε κάθε περίπτωση η ειλικρίνεια και η συζήτηση θα σε βοηθήσουν. Δε βλέπω να φταίει η πεθερά σου σε τίποτα, αν δεν αισθάνεσαι καλά όμως να είναι στο σπίτι σας, συζήτησέ το απλά με το άλλο σου μισό.
Στην εγκυμοσύνη μου δεν επιτρεπόταν... Η μικρή μας είναι 20 μηνών και εκείνος εξακολουθεί να μη με πλησιάζει. Αυτό είναι μαυρίλα!!!!! Σίγουρα η ερωτική επαφή δεν είναι πάνω από όλα, όμως η απουσία της κάτι δε σημαίνει;;; Επίσης δεν ξέρω τι να κάνω. Όταν του το συζητάω, (γιατί 20 μηνες είναι αυτοί, αν δε μιλούσα θα επεφτα στα ψυχοφάρμακα...) αποφεύγει τη συζητηση ή θυμωνει. Μέχρι και το χωρισμό σκέφτομαι αλλά δε θέλω η κόρη μας να μεγαλώσει σε διαλυμενη οικογενεια... για ενα τετοιο λόγο... Καταθλιψη καταθλιψη καταθλιψη...
Κάνε την πρώτη κίνηση! 'Ετσι και θα καταλάβει ότι είναι κάτι που εσύ θέλεις (ίσως να μην το ξέρει) και θα του αρέσει σαν κίνηση! Αν απλώς διστάζει θα λυθεί έτσι το πρόβλημά σας, τόσο απλά. Αν πάλι παρά την κίνησή σου αρνηθεί ή σε αποφύγει τότε οπωσδήποτε να το συζητήσετε να δεις τι ακριβώς τον μπλοκάρει. Αλλά κι έτσι να είναι ίσως να είναι φάση όπως λέει κι η κοπέλα πιο πάνω. Για την πεθερά αν θέλεις να είστε δυο σας κάνε του κουβέντα, είναι δύσκολη η καθημερινότητα μ'έναν τρίτο άνθρωπο στο σπίτι. Μην ανησυχείς πάντως, για όλες μας, για τον έναν ή τον άλλον λόγο, οι περίοδοι της εγκυμοσύνης και της λεχωνείας μπορεί να είναι δύσκολοι. Θα περάσει!!! =)
Εμενα ο καλος μου δεν με ακουμπουσε απο την 1η χοριακη μεχρι και τον αποθηλασμο... Τι να τον κανω? Ο καθενας με τις παραξενιες του... Παει... περασε ο καιρος... Καναμε 2 παιδια και ξαναγυρισαμε στις δικες μας στιγμες.... Ετσι ειναι η ζωη... φασεις....
Να σε ζήσει το μωρό πάνω από όλα. Τώρα μίλα στον άντρα σου για το τι σε ενοχλεί αλλιώς αργότερα δεν θα ξέρεις από που να αρχίσεις. Όσο για την πεθερά καλό θα ναι να φύγει από το σπίτι και βασικά ποτέ δεν κατάλαβα τον λόγο που πεθερά κατσικώνετε στο ζευγάρι με το έτσι θέλω και δε λέει να καταλάβει ότι ενοχλεί και στο φινάλε ας μείνουν και τα ρούχα ασιδέρωτα και ένα πιάτο άπλυτο ε δεν έγινε και κάτι τόσο φοβερό, αφού κάποια στιγμή πρέπει να μπεις στο πρόγραμμα που θα φτιάξεις εσύ και όχι οι όλοι. Θα ήθελα να πω κάτι πεθερά έρχεται το πρωί και φεύγει το βράδυ ή κοιμάται κιόλας, πάντως πρέπει να μιλήσεις στον άντρα σου χωρίς άλλη καθυστέρηση
Η πεθερα να ξεκουμπηστει απο το σπιτι. Πιο ευγενικα δεν μπορω να το πω
ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ!!! ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΝΑΣ...,ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΖΟΡΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙΣ. ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΑΣ,(ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ)...... ΕΙΣΑΣΤΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ-(ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ.ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΧΕΤΕ;)ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΒΑΣΙΚΑ.ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓ.ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ 3 ΑΤΟΜΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ;;! ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΑΜΕΣΑ-ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!¨:)
Μιλησε ΑΝΟΙΧΤΑ στον αντρα σου...εξηγησε του με ειλικρινεια και αγαπη και να δεις που ολα θα φτιαξουν! Απο την αλλη,αν η πεθερα σου ειναι προβλημα,ζητησε του να μεινετε μονοι ως που να βρεθει ξανα η ισοροπια.Ο ερχομος ενος παιδιου,δεν ειναι λιγο πραγμα για ενα ζευγαρι και σιγουρα χρειαζεται χρονος για να ερθει η αρμονια.Μην καθεσαι και το περνας μονη...ειναι λαθος!