To χθεσινό «The Voice» είναι ένα πολύ καλό μάθημα για τις μητέρες που έχουν κόρες:
Η Αλεξάνδρα, κόρη της τραγουδίστριας Ζανέτ Καπούγια εμφανίστηκε στο talent show… Δεν τα πήγε καλά. Το κορίτσι δέχτηκε με ευγενική ψυχραιμία την άποψη των κριτών-τραγουδιστών. Επέστρεψε στο backstage όπου την περίμεναν ο Λιάγκας και η μαμά της.
–Δεν πειράζει… τώρα πρέπει να της δώσεις κουράγιο! είπε ο Λιάγκας στη μητέρα της.
–Αλοίμονο… είπε εκείνη… μόνο κουράγιο της δίνω… παιδί μου είναι… μπλα-μπλα-…ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ!
-Τι καλή! μουρμούρισε η κοπελίτσα.
Ανατρίχιασα και μόνο που το άκουσα.
«Ελπίζω να μην το ξανακάνεις» είπε η Ζανέτ Καπούγια (ε, που δεν είναι δα και η Δημητρα Γαλάνη της ελληνικής μουσικής σκηνής) ΔΗΜΟΣΙΩΣ στην κόρη της.
Πού να χτυπήσω το κεφάλι μου!
Αντί να την πάρει αγκαλιά και να τη στηρίξει και να της πει: «Δεν πειράζει αγάπη μου… είσαι υπέροχη… η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες!» της είπε: «Ελπίζω να μην το ξανακάνεις»
Με άλλα λόγια της πήρε την αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση, αλλά και την ασφάλεια και τις χτύπησε κάτω σαν χταπόδι.
Η δική μου ερμηνεία σ’ αυτά που είπε η κ. Καπούγια είναι:
–Ποτέ δεν θα γίνεις τόσο καλή όσο ήμουν (;) εγώ!… αλλά ακόμα και έτσι να μην το εννοούσε, βάζω στοίχημα ότι έτσι το ερμήνευσε η κόρη της.
Οσες από σας που με διαβάζετε, έχετε βρεθεί στη θέση αυτης της κοπέλας, ξέρετε πολύ καλά πώς είναι το πικρό-κοφτερό αυτό συναίσθημα… όσες είστε μαμάδες προσπαθείστε να βουλώσετε το στόμα σας κάθε φορά που θέλετε να κάνετε τέτοιες παρατηρήσεις στις κόρες σας (και στους γιούς σας οι πατεράδες, αλλά δεν κουβεντιάζουμε αυτό τώρα) καλό είναι να βουτάτε τη γλώσσα σας στο μυαλό σας, πριν ξεστομίσετε τις λέξεις.
Στη ζωή μου έχω συναντήσει πάρα πολλές μανάδες που τραβάνε απότομα το χαλί κάτω από τα πόδια των κοριτσιών τους… προφανώς επειδή πιστεύουν ότι το χαλί είναι δικό τους και ξεχνώντας ότι σ’ αυτό το χαλί πατάνε τα παιδιά τους.
Ας θυμηθούμε εμείς οι γονείς ότι η ζωή που δίνουμε στα παιδιά μας δεν είναι δική μας, αλλά δική τους.
[divider]
Ο Μάνος Αντώναρος είναι ο μπαμπάς της Αθηνάς και του Αρχέλαου.
Είναι δημοσιογράφος.
Θα τον βρείτε εδώ στο eimaimama αλλά και στο προσωπικό του blog στο gazzetta.gr
Έχουμε σκεφτεί όμως την περίπτωση η μαμά να ήθελε απλώς να κατακράξει την εκπομπή? διότι είναι άθλια η εκπομπή, πιστεύω, εκμεταλλεύεται τα όνειρα των νέων παιδιών. Τόσες παρόμοιες εκπομπές έγιναν στο παρελθόν, έκανε κανείς καριέρα απ' αυτούς που πήραν μέρος? Μπορεί να ήθελε να πει στην κόρη της ότι είναι πολύ καλή ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ. Και ότι ελπίζει, όχι να παρατήσει τις προσπάθειές της για το τραγούδι, αλλά να μην ξαναθέσει τον εαυτό της στην κρίση τέτοιων εκπομπών και "κριτών". Λεω γω τώρα....
Marfi, αυτό ακριβώς έκανε..........Η συγκεκριμένη έχει βραβευθεί από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Γονέων και κηδεμόνων , με τιμητική πλακέττα, το 2004, ως "μητέρα του έτους" , για τη συνεισφορά της....Αρα μόνο κακή μαμά δε θα μπορούσε να ήταν......(Τι διάολο, άλλο κανάλι έβλεπαν όλοι αυτοί?)
H Μητέρα μου είχε ενα σχέδιο για εμένα. Στο μυαλό της είχε σχεδιάσει πως έπρεπε να δειχνω, τι να φοράω, πως να τα παω στο σχολειο, πόσα κιλά να είμαι πότε και ποιον να παντρευτω και πόσα παιδια να κανω. Το μόνο που τελικά ανταποκρίθικε στις προσδοκίες της ηταν τα παιδια (Δύο). Ημουν ενα παχουλο παιδάκι, με κοντα μαλλια, που δεν ήμουν καλή μαθήτρια και δεν πήγα στο πανεπιστημιο στα 18. Παντρευτηκα εναν άνδρα που με ηθελε οπως ημουν και δεν επιθυμούσε να με φερει στα μετρα που θεωρούσε η μητερα μου οτι επρεπε να είναι οι γυναίκες. Κανω δουλεια γραφείου και το σπιτι μου συνηθως είναι αναστατωμενο. Φετος κλείνω τα 40. Τα παιδια μου είναι 13 και 11. Αγαπω τη δουλεια μου και ειμαι καλή σε αυτη, οι συναδελφοι με συμπαθούν και ναι ειμαι και φοιτητρια στο ΕΑΠ ενα χρόνο πριν το πτυχίο. Πριν μερικες μερες συζητουσαμε για το Πανεπιστημιο και της ελεγα πως ειμαι καλη φοιτήτρια στους 10 πρωτους στο ετος μου και στους 50 πρωτους στο ΕΑΠ κλπ. Και το ΜΟΝΟ σχόλιο που εκανε (με πίκρα) ηταν. "Αν με ειχες ακουσει στα 18 και είχες πάει στο πανεπιστημιο φαντάσου που θα ήσουν τωρα" Mommy Dearest κανεις?
Λοιπόν, το συγκεκριμένο show το παρακολούθησα μαγειρεύοντας.Εν μέσω ατμών και λαδιών άκουσα τη φράση αυτή και ανατρίχιασα.Έτρεξα στην τηλεόραση και είδα την εν λόγω καλλιτέχνιδα. Κάπως έτσι τη φανταζόμουν πριν καν την δω.Δεν ξέρω γιατί αλλά οι μαμάδες που φερονται με το συγκεκριμένο τρόπο έχουν ένα ιδιαίτερο προφίλ.Είναι η υπερφτιασιδομένη με έξτρα σοβάδες μούρη, μιας κάποιας ηλικίας με την οποία αρνούνται να συμβιβαστούν όπως φαίνεται από το με δύναμη τραβηγμένο δέρμα τους.Είναι αυτές που στις ωραίες στιγμές των παιδιών τους φορτώνουν τελικά το υπέροχο δερματάκι τους με ρυτίδες αποδοκιμασίας στα χείλη, είναι αυτές που δυστυχώς μεγαλώνουν παιδιά με ανασφάλεια και καμία εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, πολύ απλά γιατί η μαμά έχει σε ΟΛΑ (εμφάνιση, ταλέντο , ικανότητα)τον τίτλο της τελειότητας...Ας δώσουμε χώρο στα παιδιά μας, ας δώσουμε αέρα να αναπνέουν, η επιβράβευση είναι κινητήριος δύναμη για εκείνα. ΥΓ Έχετε δει Ραπουνζέλ της Disney?Λοιπόν ατή η κυρία Καπούγια μου θύμισε τη μητριά της Ραπουνζέλ,χαχα!
Αγαπητή Ιωάννα, εάν αυτή η κούκλα γυναίκα σου θύμησε Ραπουνζέλ, τότε καιρός να επισκεφτείς ....ψυχολόγο......(Πάνω ακριβώς από οφθαλμίατρο)....Ανατρίχιασες κιόλας......ααααααααααα και έναν δερματολόγο απαραιτήτως.!
H giagia mou to kanei auto mia zwh sthn mana mou.Kathe fora pou h mama mou kanei kati pragmatika omorfo kai axio sunxarhthriwn paradeigma gazwse kai eftiaxe ena panemorfo kai duskolo forema(einai raftra) h giagia mou ths eipe:nai nai tosa pianoun ta xeria sou alla tipota den kataferes sth zwh sou.......kai to dhlhthrio stazei apo to plai twn xeiliwn ths...kai meta vlepw th mama mou na katevazei to kefali ths kai na mhn apantaei..H mama mou einai tromera douleutarou kai polutexniths.Me oti katapianetai to kanei xrusafi!Oloi osoi thn gnwrizoun ths to lene.Ektos apo authn pou tha eprepe ektos apo authn pou tha to perimene...H katalhxh?H mama mou einai 50 etwn kai exei kommena ftera mhdenikh autopepoithish kai katholou autoektimhsh.Auto thn exei paei pisw sth zwh ths afou kathe fora pou paei na xekinhsei kati panta kapws travietai pros ta pisw kai trexoume emeis(egw kai h aderfh mou)na ths shkwnoume to hthiko..H giagia mou mhn exontas kanei tipota axiologo sth zwh ths ontas kota vlepei sth mana mou ton eauto ths kai ths vgainei xolh.
Και μπαμπαδες επισης εχω να προσθεσω πρεπει να το βουλωνουν το στοματακι τους.ο πατερας μου σαν μαγειρας ασκει σκληρη κριτικη στην αδερφη μου που ειναι σε σχολη μαγειρικης κ ειναι παντα το σημειο τριβης μας αναμεσα μας(οχι το μοναδικο)!
Αυτη η ανταγωνιστικότητα των μαμαδων με τις κορες, τι πραγμα ειναι βρε παιδι μου?? Οταν εμαθα οτι και το 2ο παιδι μου ειναι αγόρι είπα "Πάλι καλα". ΟΣΟ αγάπη και να υπάρχει μεταξύ μανας και κόρης υπάρχει και κάτι άλλο που "χαλάει" αυτη την ανιδιοτελή αγάπη. Γιατί? Και εγώ με την μαμα μου το έχω αυτο και με χαλάει απίστευτα!!!!
Εγώ με τη μαμά μου δεν το έχω και πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω και ένα κοριτσάκι και να έχω μαζί του τη σχέση που έχω με τη μαμά μου. Ποτέ δεν θα έβλεπα τη μάνα μου ανταγωνιστικά (ούτε και εκείνη εμένα) γιατί ποτέ δεν μου καλλιέργησε τέτοιου είδους συναισθήματα.
????????????????????????????????????Τί ακριβώς εννοείς; Μη γενικεύεις πράγματα και καταστάσεις, δεν είναι καλό.
Η απάντησή μου απευθυνόταν στην Μαρία όχι στην WhLola, έκανα λάθος
Το Ζανέτ Καπούγια είναι αληθινό όνομα ή έμπνευση του συγγραφέα; Αν πρόκειται για το δεύτερο συγχαρητήρια, πολύ πετυχημένο ;)
Μάλλον είσαι πολύ μικρούλα γι'αυτό δεν την ξέρεις! :) Αληθινό όνομα είναι!! :)
Χαχα ίσως είναι που ζω στο εξωτερικό. Μα μου φάνηκε πολύ αστείο, το φίνο εξωτικό Ζανέτ που το ακολουθεί το πιο προσγειωμένο Καπούγια, σαν να μας έλεγε ο Μάνος ένα παραμύθι! Αλλά άσχημο παραμύθι, συμφωνώ, δεν μπορώ να με φανταστώ να κόβω έτσι τα φτερά του γιου μου...
Πόσο χρονών εσυ βρε Ατλίς που όχι μόνο δε ξέρεις το όνομά της, αλλά νομίζεις ότι είναι και ....ψευδώνυμο? χα χα χα
Αγαπητέ Μάνο έγραψες όσα σκέφτηκα κι εγω εκείνη τη μέρα!!!!
Διάλογος μαμάς (εκπαιδευτικού) με την κόρη της στο φροντιστήριό μου: - Μα καλά βρε Μ. 93%...τι βαθμός είναι αυτός; - Μα μαμά, δύο τρία λαθάκια έκανα. - Απαράδεκτη! Για να μην πω πόσες φορές και κυρίως από ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥΣ ανθρώπους έχω ακούσει τέρατα...Να εκθιάζουν μπροστά μου το ένα παιδί και το άλλο να το βγάζουν τεμπέλη/ανίκανο/αργόστροφο....ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ!!!!!! Αχ...πόσες φορές να την πω κι εγώ...;
δεν έκανε η μαμά καριέρα και βγάζει τα απωθημένα στην κόρη....έτσι δεν γίνεται πάντα? εγώ πάντως θα τράβαγα την μάνα μου από αυτήν την ''υπέροχη''(κοτσίδα είναι αυτό? )
1) τελικά εχω σούπερ - ντουπερ μάνα λεμεεεε! 2) η μανδαμ καπουγια ποια ειναι ρε παιδιά???? 3) γιατι τα παιδιά των τραγουδιστών πρέπει να γίνουν κ αυτα τραγουδιστές???? 4) ΠΟΣΟΥΣ ΤΡΑγουδιστες ΘΑ ΕΧΕΙ Η ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ.?? παίδες......ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ ΠΙΑ... αυτα......
Αν άκουγα την Μαμα μου θα έπρεπε να μισώ θανάσιμα την μεγαλη μου αδερφη απο οταν θυμάμαι τον εαυτό μου μου λέει "γιατι δεν μπορείς να το κανεις όπως η αδερφη σου;" "Γιατι δεν μιλάς σαν την αδερφη σου;" "Γιατι δεν εισαι τόσο καλη μαθήτρια όπως η αδερφη σου;" Κλπ
Οταν ημουν μικρη και με ρωτουσαν τι θελω να γινω οταν μεγαλωσω, εγω απαντουσα ο,τι ηθελα ή πιστευα οτι ηθελα τοτε (δασκαλα, αστυνομικινα κτλ κτλ). Η μανα μου λοιπον πεταγοταν σαν να μην πω τι και απαντουσε "μμμ... ονειρα απατηλα". Το πως ενιωθα τοτε ακομα δεν το εχω ξεχασει. Πραγματικα ενιωθα τοσο αχρηστη... Δεν της το εχω συγχωρησει ποτε και της το χτυπαω παντα. Δεν ξερω τι λαθη θα κανω σαν γονιος (γιατι ειμαι σιγουρη οτι ολοι μας κανουμε λαθη) αλλα σιγουρα την αυτοπεποιηθηση της δεν προκειται να την τσαλαπατισω ποτε.
Είναι ο μεγαλύτερος μου φόβος ότι μια μέρα θα καταλάβω ότι υπήρξα μια τέτοια μάνα... Είμαι σίγουρη ότι δεν το κάνει καμία μας επίτηδες. Αλλα κάπου χάνεται το μετρό...Νομίζουμε ότι τις προστατεύουμε;; Δεν ξέρω...
Ποια ειναι η καπουγια που ήταν και καλη;;;
Χα, τι μου θυμισες. Η δικια μου μανουλα που σαν να ηδονιζεται οταν σε πετυχαινει λαθος. Πριν ελαχιστες μερες κανω κατι και επειδη ηταν νομικο που το ηξερε αυτη καλυτερα την παιρνω να τη ρωτησω μηπως το εγραψα λαθος. Με ξεσκισε. Μεχρι να κανω οποια λαμογια θελω αλλα οχι τετοιες μου ειπε, εγω που δεν το σκεφτομαι καν να κανω λαμογια. Μεχρι να βρω internet να διαβασω το νομο μιλαμε ειχα παθει. Το διαβαζω και δεν ημουν λαθος. Ολα καλα, η μανουλα ηταν λαθος σε αυτο που ηξερε. Και δεν τα ηξερε καλα και με εβγαλε λαμογιο επειδη εγραψα μα οξεια για την οποια μετα ειχα αμφιβολιες. Με τι χαρα μου τα ελεγε ολα αυτα και με ισοπεδωνε ουτε που φανταζεσαι. Το ελεγα μετα σε αλλους συναδελφους της και μου ελεγαν δεν το ξεραμε κι εμεις αυτο οτι ισχυε αλλα αν μας ρωταγες θα σου λεγαμε οτι και λαθος να το ειχες κανει ηταν αμελητεο. Η μανουλα κατευθειαν να με πει απατεωνα. Παντα ενιωθα μια κοντρα μαζι της και σαν να με συγκρινε μαζι της. Ποτε δεν καταλαβα για ποιο λογο.Ελπιζω να μην κανω κι εγω το ιδιο , γιατι οσο κι αν δε μας αρεσει οι κορες σε πολλα ειμαστε καρμπον της μαμας μας.
Αλλωστε, όπως μας γράφει και ο Χαλίλ Γκιμπραν: Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή. Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν. Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου Αφού ιδέες έχουν δικές τους. Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου. Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά. Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο και κομπάζει ότι με τη δύναμή του τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά. Άς χαροποιεί τον τοξότη ο κομπασμός του Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.