Μανούλες γεια σας, είμαι η μαμά Χριστίνα και η ιστορία αυτή κανονικά έπρεπε να δημοσιευθεί στη γιορτή των ερωτευμένων, αλλά με 2 ζουζούνια τριών και ενός καθυστέρησε κι αυτή αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Πριν πέντε χρόνια περίπου, στα 36 μου ήμουν μια ελεύθερη γυναίκα, καθηγήτρια σε γυμνάσιο (μαθηματικός) αλλά χωρίς κάποια σχέση ή σοβαρό δεσμό, θα μου πείτε ε και; και σωστά αλλά στην επαρχιακή πόλη που ζούμε η ερώτηση γιατί δεν έχεις παντρευτεί; κλπ ήταν παραπάνω από συνηθισμένη. Την απάντηση δεν την ήξερα ούτε και εγώ, είχα κάνει 2 σχέσεις στη ζωή μου οι οποίες δεν κατέληξαν κάπου και είχα αποφασίσει ότι αν ήταν να έρθει κάτι που να αξίζει στη ζωή μου έχει καλώς αλλιώς η ζωή μπορεί να είναι όμορφη και έτσι.
Τότε λοιπόν ήρθε στο σχολείο ο επίσης μαθηματικός Αχιλλέας, ένας απίστευτα γλυκός και ευγενικός άνθρωπος που όλοι αγάπησαν από την αρχή, μαθητές, συνάδελφοι ακόμα και γονείς .Ήταν συνομήλικος μου, πολύ εμφανίσιμος αλλά δεν τον είδα καθόλου «αλλιώς’ αφού από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε δεν μου έκανε το κλικ, οπότε τον αντιμετώπισα σαν ένα καλό συνάδελφο. Σιγά σιγά αρχίσαμε να κάνουμε και παρέα και τότε άρχισαν οι υπόλοιποι συνάδελφοι να κάνουν ένα είδος «προξενιό» σε μας. Η προσπάθεια τους κράτησε αρκετό καιρό γιατί εγώ ειδικά ήμουν διστακτική αλλά μετά απελευθερώθηκα και είπα γιατί όχι; Βγήκαμε λοιπόν πολλές φορές και πραγματικά ήταν τα καλύτερα ραντεβού της ζωής μου, αδιαμφισβήτητα ταιριάζαμε πολύ, γελούσαμε πολύ περνούσαμε πολύ καλά. Σύντομα μου ζήτησε να είμαστε μαζί και αβίαστα δέχτηκα, ήταν ένας σύντροφος που κάθε κοπέλα θα ήθελε να έχει, είχαμε πολύ καλή σεξουαλική χημεία και όλα ήταν καλά εκτός από ένα.Δεν ήμασταν ερωτευμένοι!Είχα αρχίσει να νιώθω πράγματα γι αυτόν όπως και εκείνος αλλά αυτό το καρδιοχτύπι του έρωτα δεν το είχαμε νιώσει, ούτε εγώ ούτε εκείνος..
Δεν με ένοιαζε τότε γιατί περνούσα καταπληκτικά, ήταν λες και είχα κάνει σχέση με τον καλύτερό μου φίλο κι ας γνωριζόμασταν λίγους μήνες. Θα μου πείτε σιγά, πολλές σχέσεις έχουν ξεκινήσει έτσι και συμφωνώ, αλλά 8 μήνες μετά όταν μου έκανε πρόταση γάμου και δέχτηκα, ήξερα ότι θα παντρευόμουν τον πιο υπέροχο άντρα που έχω γνωρίσει, απλά δεν έτυχε να ερωτευτούμε τρελά. Ήμασταν δύο ανεξάρτητοι άνθρωποι που περνούσαμε καλά και ήμουν σίγουρη ότι η ζωή μαζί του θα ήταν υπέροχη.
Δυστυχώς ένα μήνα μετά την πρόταση γάμου ο Αχιλλέας είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα και όπως πάντα εκείνος που δεν φταίει είναι εκείνος που την πληρώνει.. Ένας υπερήλικας παραβίασε το στοπ και έπεσε πάνω του και η ζωή του κρεμόταν για πολύ καιρό από μία κλωστή. Ήταν οι χειρότερες μέρες της ζωής μου, ο πόνος και η αγωνία για την ζωή του με διέλυσαν.. Και τότε συνειδητοποίησα πόσο πολύ όχι απλά τον αγαπούσα, αλλά τον είχα ερωτευτεί χωρίς να το καταλάβω… και κατάλαβα ότι άργησα τόσο πολύ να το αντιληφθώ γιατί είχα φτάσει 37 χρονών και δεν είχα ερωτευτεί πραγματικά ποτέ…
Όταν συνήλθε ήταν λες και κοιταχτήκαμε για πρώτη φορά ξανά και όσο περίεργο και να σας φανεί, ερωτευτήκαμε ο ένας τον άλλο ένα χρόνο αφότου είχαμε κάνει σχέση. Εκείνος πάντα ένιωθε πιο πολλά για μένα αλλά αφού έβλεπε ότι εγώ ήμουν πιο «παγωμένη» στο θέμα έρωτας μεταξύ μας, δεν μου ανοιγόταν τόσο. Όταν όμως ο θάνατος έφτασε τόσο κοντά ήταν λες και κάτι έγινε μέσα μου και ειδικά μέσα στον Αχιλλέα που από την πρώτη στιγμή που άνοιξε τα μάτια του και με είδε είπαμε και κάναμε πράγματα που δειλιάζαμε ή φοβόμαστε να κάνουμε και να πούμε πριν. Πιάσαμε την σχέση μας από την αρχή και βγήκαν συναισθήματα στην επιφάνεια που δεν ήξερα κάν ότι μπορώ να νιώσω. Λίγα χρόνια και δύο υπέροχα παιδιά μετά νιώθω ότι τον ερωτεύομαι κάθε μέρα και πιο πολύ, είναι ο φίλος, ο αδερφός, ο πατέρας των παιδιών μου, ο άντρας και ο σύντροφος μου…
Ο έρωτας μας δεν ήρθε από το πρώτο λεπτό αλλά σταδιακά ξεκίνησε ως συμπάθεια, φιλία, αγάπη και εξελίχτηκε στον πιο υπέροχο και παθιασμένο έρωτα που θα μπορούσα ποτέ να ζητήσω.. και δεν ήξερα καν πως υπάρχει για να ζήσω…
Σ’ αγαπώ και θα σ’ αγαπώ όσο ζω..
Χριστίνα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ!!!! ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ...ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΤΙΣ ΖΩΗΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ!!!!!
Απίθανη η ιστορία σας!!! Να είστε πάντα γεροί και αγαπημένοι! Συγκινήθηκα πολύ διαβάζοντάς τη γιατί κι εγώ στην αρχή δεν ένιωθα καθόλου ερωτευμένη με τον (τώρα πια) άντρα μου. Τελικά όμως όταν μια σχέση ξεκινά σε μια υγιή βάση με καλές προϋποθέσεις, ο έρωτας έρχεται σιγά-σιγά και όσο πάει δυναμώνει και φουντώνει! Ενώ πολλές φορές ζευγάρια που ζουν κεραυνοβόλο έρωτα από την πρώτη στιγμή, αυτός συχνά με τον καιρό ξεφουσκώνει...
Πολυ γλυκια και ωραια ιστορια..... ευχομαι με τα χρονια που ερχονται να μεγαλωνει ολο και περισσοτερο ο ερωτας και η ευτυχια σας...
Τί όμορφη ιστορία! Να ζήσετε!
Αχ πόσο συγκινήθηκα! Αιώνια μαζί σας εύχομαι! Υπέροχη ιστορία!