Δεν κοιμάται με τίποτα μόνη της!
Είμαι μαμά και εγώ και έχω ένα κοριτσάκι σχεδόν 4 χρονών και έναν μπόμπιρα 6 μηνών.
Το πρόβλημα μου είναι με τον ύπνο της μικρής μου, θέλει μονίμως να είναι στο κρεβάτι μας και αν όχι στο κρεβάτι μας τότε στο κρεβάτι της μαζί μου μέχρι να κοιμηθεί και μετά στα μέσα της νύχτας έρχεται στο δικό μας ξανά.
Με τον μπέμπη δεν έχω πρόβλημα, όλα μέχρι στιγμής βαίνουν καλώς.
Έχω προσπαθήσει πολλά αλλά δεν αντέχω να την αφήνω να κλαίει. Ήλπιζα ότι όταν ερχόταν ο αδερφό της δεν θα ένιωθε μοναξιά και θα κοιμόταν πια μόνη της στο κρεβάτι της αλλά δεν…
Όσες φορές τα έχω βάλει μαζί ξύπνια στο δωμάτιο τους, ο μπέμπης μπαμπαλάει μόνος του και μετά κοιμάται και η μικρή κλαίει, μας φωνάζει να πάμε εκεί γιατί φοβάται παρόλο που δεν κλείνω την πόρτα και έχω και φωτάκι, σηκώνεται έρχεται στο σαλόνι και επειδή στο τέλος με τα κλάμματα και τις φωνές ταράζεται και ο μικρός και δεν μπορεί να κοιμηθεί, την παίρνουμε μαζί μας και ηρεμούμε όλοι.
Ο σύζυγός μου δεν έχει πρόβλημα να κλαίνε για να μάθουν να κοιμούνται μόνα τους, αλλά εγώ δεν είμαι τέτοιος χαρακτήρας….
Και ας μην συζητήσουμε τι ύπνο κάνει τόσα χρόνια η μαμά με τούτα και με εκείνα…
Έχω ψάξει πολύ στο ίντερνετ και έχω διαβάσει και το Κοιμήσου παιδί μου αλλά δεν μπορώ να το κάνω…
Οπότε ζητάω απεγνωσμένα την βοήθεια και την γνώμη σας!
Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τη βάφτιση του μικρού σας αστεριού;
Διαλέξτε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες, γράψτε μας πώς την ετοιμάσατε και στείλτε μας e-mail στο eimaimama@gmail.com
Μια χαρά είναι το παιδάκι σου. Αστο να κοιμάται μαζί σας.ουτε φωνες ούτε πανηγύρια. Τα μεγάλα κοιμούνται στο κρεβάτι τους με,εμενα διπλα και κατά τις 6:00 έρχονται στο κρεβάτι μας , 5,5 τα μεγάλα. Και ο μικρός 2 , ξυπνάει κατά τις 5:30 και τον ταΐζει ο μπαμπάς του και κοιμούνται μαζί στον καναπέ. Ε που θα πάει θα μεγαλώσουν
ΑΝ ΕΙΧΑΤΕ ΕΝΑΝ ΓΙΟ 5,5 ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΡΗ 3,5 ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΙΛΑΓΕ ΓΕΛΑΓΕ Η ΕΚΛΕΓΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΑΤΕ, ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΤΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ? ΕΓΩ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΝΕ ΣΤΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ ΤΟΥΣ, ΕΜΕΝΑ Η Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΛΥΠΑΜΑΙ , ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΤΟΣΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΑ. ΜΑΜΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΛΕΕΙ .
Θα εψαχνα γιατι η μικρη εχει τοσο ανησυχο υπνο, γιατι μαλλον δεν ξεκουραζεται και η ιδια αρκετα με τοση ενταση στον υπνο της.Ρωτα αν μπορεις καποιον που να ξερει (παιδιατρο, παιδοψυχολογο, παιδοψυχιατρο...οπου εχεις ευκολη προσβαση και σε οποιον ειναι ο πιο καταλληλος) να δεις γιατι δεν κοιμαται καλα και αν υπαρχει κατι που να μπορεις να κανεις για να τη βοηθησεις.
Να συμπληρώσω πως σιγά-σιγά σταμάτησε να έρχεται και σταμάτησα κ εγω να ξαπλώνω μαζί της...πλέον εχει μεγαλώσει κ η μικρή, τους διαβάζω παραμυθακι κ κοιμούνται η καθεμιά στο κρεβάτι της.....yeah!
Θα σου πω πως το έλυσα εγω αυτο το θεμα, γιατι το αντιμετώπισα έντονα με την μεγάλη μου μεχρι τα 4 παρα κάτι....κι εγω δεν μπορούσα να την αφήνω να κλαίει και εγω είχα το μωρο μαζί της που μου το ξυπναγε...και είχα ξεθεωθει να πηγαινοέρχομαι μες στη νύχτα...οπότε......αποφάσισα πως πρεπει πρώτα να ξεκολλήσει απο το δωμάτιο μας κ ΜΕΤΑ απο εμένα...σαν 1ο βήμα λοιπόν κ πολυ βασικό ειναι να την παίρνει ο ύπνος στο δικό της δωμάτιο...οπότε τι έκανα?ξαπλωνα μαζί της στο κρεβάτι της (αν κ μου έλεγαν πως αυτο ειναι λαθος..να μην ξαπλώνω αλλα να κάθομαι δίπλα σε καρεκλα....μα γίνεται αυτο καλε?!!? ) και έφευγα αφού την έπαιρνε ο ύπνος. Για λιγο καιρό ξυπνούσε κ ερχόταν 2 κ 3 φορές τη νύχτα κ τότε πήγαινα ξανά εγω στο παιδικο..όσες φορές κ να ερχόταν πήγαινα εγω...έκοψα μαχαίρι το διπλό κρεβάτι...δεν της έλεγα ομως ψέμματα της έλεγα πως όταν σε πάρει ο ύπνος θα πάω μέσα κ αν θελήσεις θα ξανά έρθω...σωστό ή λαθος δεν ξερω κορίτσι μου ομως εμείς έτσι το λυσαμε το θεμα! Πάει εναμισης χρόνος τωρα και ολα ειναι ΣΟΥΠΕΡ! (Φτου Φτου Φτου δλδ......)
Γεια σου μανουλα κ να σου ζησουν τα παιδακια σου,εχω κ εγω μια κορουλα 19 μηνων δεν θελει κ αυτη να κοιμαται μονη της και οσο ομορφο ειναι να κοιμασαι μ το αγγελουδι σου αγκαλια τοσο κουραστικο μπορει να γινει με τον καιρο!!!εγω ακολουθησα το (κοιμησου παιδι μου)αλλα οχι κατα γραμμα δηλαδη την αφησα να κλαψει αλλα οχι με τις ωρες,την εβαζα στο κρεββατακι της της τραγουδουσα και ας μην με ακουγε απο το κλαμα.....δεν εφευγα απο το δωματιο αλλα κ αφου την επαιρνε ο υπνος ανοιγε τα ματακια που κ που να τσεκαρει αν ειμαι εκει....οποτε αυτο που εκανα ειναι να μην διαπραγματευτω το οτι θα κοιμασαι στο κρεβατι σου αλλα εβαλα ενα καναπεδακι στο δικο της κ πλεον εχει σχεδον 15 μερες που απλα την βαζω στην κουνια καθομαι στο καναπε κ διαβαζω ενα βιβλιο η απλα την χαζευω η σερφαρω κ αυτη ειναι τοσο ηρεμη που το πολυ σε 10 λεπτακια εχει κοιμηθει....τωρα μου μενει να παρω αποφαση να της κοψω τις βραδυνες επισκεψεις(πριν κοιμοταν απο την αρχη μαζι μου)τωρα σκαει μυτη ξημερωματα!!!μια αποφαση ειναι να σε δει αποφασισμενη.Εγω οταν το κουβεντιασα με την παιδιατρο μας μου ειπε χαρακτηριστικα οτι '' οτι η μικρη ξερει οτι δεν αντεχεις το κλαμμα και ολα τα ναζακια που κανει'' και πραγματικα μολις το αποφασισα εγω ηταν πολυ πιο ευκολο και για εκεινη να το δεχτει....αν κοψω και τους βραδινους περιπατους θα ειμαι πολυ χαρουμενη,και ξεκουραστη!!!!φιλιαααααααααααα
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΧΩ ΕΝΑ ΜΩΡΟ 9 ΜΗΝΩΝ!ΤΙ ΒΙΒΛΙΑ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΙ INTERNET ΤΙ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΚΟΥΝΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΠΟΝΟΥΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΠ ΤΟ ΠΟΙΑΣΙΜΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ!ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΜΕ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!ΜΑλΛΟΝ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΠΙΑ?ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΠΛΕΟΝ ΚΟΥΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ!!!!!
Eίναι πολύ δύσκολο σε αυτή την ηλικία να το πείσεις να κοιμάται μόνο του. Κι εγώ θα το άφηνα να κοιμάται μαζί μας (κι ας την έπαθα έτσι), αλλά στα 2 παρά με 2 ακριβώς - ανάλογα με την ωριμότητα του παιδιού σου - θα ξεκινούσα τη διαδικασία να μάθει να κοιμάται μόνο του. Λέω αυτή την ηλικία γιατί εκεί είναι καλό να πιάνεις τα όρια πιο ενταντικά και είναι σε θέση το παιδί να ακολουθήσει το τι του λες. Θα αντιδράσει σίγουρα, αλλά τότε ξέρεις ότι το κάνει για να σε χειριστεί. Στα πολύ μωρά είναι πιο δύσκολο γιατί πραγματικά πιστεύω μπερδεύονται και δεν καταλαβαίνουν γιατί τα διώχνεις από το κρεβάτι. Το 2χρονο σίγουρα καταλαβαίνει τι του λες, ακόμη κι αν δε μιλάει και το περνάει όλο αυτό πιο μαλακά από το μικρό μωρό. Στο λέω γιατί τις ίδιες μεθόδους που δοκίμασα 1 έτους χωρίς αποτέλεσμα (ίσως δεν επέμεινα αρκετά) τις ξαναέκανα στα 2,5 και έφεραν πιο γρήγορα και εύκολα αποτέλεσμα. Θα τη βρεις τη λύση αρκεί να είσαι αποφασιστική όταν θα πρέπει να είσαι. Τώρα άστο να πάει όπως πάει και απλώς που και που δοκίμαζε κάποιον από τους εύκολους τρόπους απομάκρυνσης από κοντά του. Αφού τα έχεις διαβάσει θα έχεις διαβάσει και για αυτές τις πιο ήπιες μεθόδους χωρίς κλάμα. Εγώ με αυτές δούλεψα πάλι τώρα και φαίνεται να έφεραν αποτέλεσμα. Όλοι οι παιδοψυχολόγοι βέβαια που έχω ρωτήσει είναι κατά αυτού που σου λέω και λένε ότι το παιδί πρέπει να κοιμάται από μωρό μόνο του. Μου το έχουν τεκμηριώσει και γιατί και πράγματι για μερικά που μου είπαν είχαν δίκιο, γιατί εμάς μας συνέβησαν. Εγώ όμως σαν μαμά σου λέω άστο τώρα που είναι πολύ δύσκολο και πιάστο πάλι ένα χρόνο μετά που μάλλον θα γίνει πιο εύκολα.
Ακριβώς στην ίδια κατάσταση είμαι κι εγώ. Έχω ένα γιο 3,5 ετών και μία κορούλα 9 μηνών. Η κορούλα μου κοιμάται μια χαρά στην κούνια της (έπαθα βλέπεις και έμαθα). Ο γιός μου όμως .... θέλει ακόμα να κοιμάται με την μανούλα. Κατά καιρούς δοκίμασα να τον βάλω στο δωμάτιο τους, όμως όπως λες κι εσύ έκλαιγε ασταμάτητα και όταν μπορούσε πια να περπατάει σηκωνόταν κι ερχόταν μόνος του. Όταν γεννήθηκε η αδελφή του και αφού πέρασαν οι πρώτοι 3 μήνες που είχα την κούνια της δίπλα μου, αποφάσισα να κάνω αλλαγή δωματίων, δηλαδή αντί να αλλάξω στα παιδιά δωμάτιο (που είχαν συνηθίσει να κοιμούνται στο δικό μας και το ένοιωθαν πιο οικείο) φύγαμε εμείς και πήγαμε στο άλλο υπνοδωμάτιο. Ομολογώ ότι τον πρώτο καιρό έπιασε και αν δεν υποχωρούσα εγώ όταν ξυπνούσε το βράδυ και τον δεχόμουν στο δικό μου, (έτσι πισωγυρίσαμε και ξεκίνησε να κοιμάται πάλι μαζί μου), τώρα θα κοιμόταν από καιρό στο κρεβάτι του. Τώρα πια έχω καταλάβει ότι αν τον πιέσω λίγο πάει στο κρεβάτι του, με γκρίνια βέβαια και πάω κι εγώ μαζί του μέχρι να κοιμηθεί και μετά φεύγω. Αν ξυπνήσει βέβαια το βράδυ έρχεται στο κρεβάτι μας και συνήθως (λάθος μου βέβαια αλλά το κάνω) είμαι πολύ κουρασμένη και τον αφήνω. Από σήμερα όμως έχω αποφασίσει να κάνω λίγη υπομονή και να τον ξαναπηγαίνω στο δικό του κρεβάτι. Καλή μας επιτυχία και υπομονή!!! (αν έχεις την δυνατότητα δοκίμασε την αλλαγή δωματίων, τουλάχιστον δεν αλλάζει χώρο το παιδί και ίσως να είναι πιο εύκολο και για το δικό σου παιδί).
εμένα η κόρη μου είναι 5,5 χρονών κ δε λέει να κοιμηθεί μόνη της. Η Άγια Νύχτα, ο μικρός Τυμπανιστής κ οτιδήποτε άλλο σε Χριστουγεννιάτικο για νανούρισμα είναι σε καθημερινή βάση. Απλά αρνείται να κοιμηθεί μόνη της. Όχι ότι εμένα με χαλάει να πω την αλήθεια αλλά κάποια στιγμή πρέπει να γίνει. Μόνο που δεν το βλέπω να γίνεται σύντομα. Αυτά που έχεις δοκιμάσει τα έχω δοκιμάσει κ γω κ άλλα τόσα μη σου πω. Οπότε υπομονή, δεν έχω άλλη συμβουλή. Κ μεταξύ μας να σου πω κάτι; γιατί να μη το χαίρεσαι που σε θέλει συνέχεια δίπλα της; Σε λίγα χρόνια θα θες εσύ και δε θα θέλει εκείνη!!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΑΜΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ, ΠΕΣ ΤΟ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ. ΕΧΩ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΒΙΩΝΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ!! ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΕ 2 ΜΗΝΕΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ, ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ...
καλησπερα... εχω και εγω δυο μικρα ο γιος μου ειναι πια στα εξι και η κορη μου στα τρια. Ο γιος μου απο τριων μηνων πηγε στο δωματιο του, κοιμοταν μονος του και ξυπναγε μονο για γαλα οταν ξαφνικα στα 2,5 αρχισε μια απιστευτη ιστορια με νυχτερινους τρομους, κλαματα και οδυρμους και φτασαμε μεχρι και την υπνοβασια... Ειχαμε δοκιμασει τα παντα: εκεινος στο κρεβατι του με μενα μαζι διπλα του, με μενα μαζι σε στρωμα κατω στο δικο του δωματιο, εκεινος στο δικο μας και να τον πηγαινουμε μετα στο δικο του και αλλα πολλα....Τελικα αποφασισαμε οτι το παιδι απλα μας ειχε ακομα αναγκη τον αφησαμε στο κρεβατι μας και στα 5,5 πια μετα απο αλλαγη που καναμε στο δωματιο του και την υιοθεσια μιας γατας βρηκε τον δρομο για την αγκαλια του μορφεα χα χα! Πολυ απλα και πολυ συνειδητοποιημενα θα σου πως το καθε παιδι εχει τις δικες του αναγκες και τον δικο του ρυθμο. Μη την πιεζεις μονο να συμφωνειτε και οι δυο γονεις στην οποια αποφαση θα παρετε. Ο αντρας μου ηταν πολυ πιο χαλαρος απο μενα ελεγε χαρακτηριστικα: ¨τι αγχωνεσαι ως ποτε θα ερχεται? σε λιγο θα τον παρακαλαμε και δεν θα θελει εκεινος¨ και ειχε τοσο δικιο.... οσο και να μας φαινονται βουνο τα πρωτα χρονια ειναι τοσο λιγα και περνανε τοσο μα τοσο γρηγορα...
Εμένα ηταν 5,30 χρ το καλοκαιρι και 3.30χρ ο μικρός.ηθελα καθε βραδυ πάνω απο 1ωρα να τα κοιμήσω.με ηθελαν διπλα τους και τελικά κοιμομουν κι εγω και πηγαιναν όλες οι δουλειες πίσω.μετα τις διακοπες τους ξεκαθάρισα ότι θα κοιμούνται στα κρεββάτια τους χωρις εμένα μόλις τους πω παραμύθι γιατί εχω να κάνω δουλειές και γιατι θέλω κι εγώ να ξεκουραστώ λίγο .τους υποσχεθηκα ότι μπορουν να κοιμουνται στο διπλό κάθε Σαββατο(μόνο). Στην αρχή μόλις εφευγα από διπλα τους με φώναζαν κιέλεγα"τώρα έρχομαι...τώρα έρχομαι"αλλλαδεν πήγαινα μέχρι που κοιμόντουσαν.δεν έκλαιγαν γιατι φωναζα ότι έρχομαι. Δεν πήρε πολλές μέρες.τώρα το βραδυ μετα το παραμύθι τους λεω να μου πουν την επόμενη τι όνειρο είδαν,λέμε καληνυχτα ,μου λένε καλη ξεκουραση και περιμένουν όλο χαρα το Σαββατο που δεν τους το στερώ! Πρεπει να εισαι σταθερή,αποφασιστικη .θα πιασει!μην το αφησεις να κλαιει μωρε κριμα ειναι!!! Ελπιζω να σε βοηθησαν αυτα τα κολπάκια!!! Καλή επιτυχία!!!
Θα την παίρνεις από το χέρι και θα τη γυρνάς πίσω όσο φορές κι αν χρειαστεί. Θα της διαβάζεις πριν κοιμηθεί, θα τη χαϊδεύεις αλλά μετά θα φεύγεις. Πες της εγώ θα είμαι απ΄έξω και αν με χρειαστείς φώναξέ με. Μερικά βράδια κάτσε στο σαλόνι ή όπου αλλού είναι κοντά στο δωμάτιο και όποτε αρχίζει να κλαίει και βγαίνει έξω θα την παίρνεις και θα τη γυρνάς πίσω. Να καταλαβαίνει ότι είσαι έξω από το δωμάτιο και πράγματι την προσέχεις. Το είχα ξανακάνει αυτό παλιά και μπορεί να με πηγαινοέφερνε και 10 φορές κάθε βράδυ και δεν άντεξα πάνω από βδομάδα και το σταμάτησα. Ίσως ήμουν κοντά στην οριστική λύση αλλά δεν είχα υπομονή να το πάω μέχρι τέλους. Τώρα το ξαναδοκίμασα και μέχρι να τελειώσω τις δουλειές μου το βράδυ μπορεί να έβγαινε και να την ξαναγύρναγα αλλά μετά σταματούσε. Εμείς έτσι το κόψαμε, αν και μια φορά κάθε 3-4 μέρες πάλι μας έρχεται μέσα στη νύχτα και μου λέει γιατί έφυγες, αλλά καμία σχέση με τα παλιά που μας έσκαγε για να κοιμηθεί. Ελπίζω να πιάνει όντως και να μην είναι απλώς και σε εμάς μια προσωρινή περίοδος καλού ύπνου, γιατί έχω τραβήξει τόσα πολλά σε αυτό το θέμα που αν δε δω να περάσει χρόνος πετυχημένου ύπνου δεν το πιστεύω ότι τελειώσαμε με αυτό το πρόβλημα. Δε θα τη λυπάσαι και δε θα υποκύπτεις αν κλαίει για να περάσει το δικό της. Αν πράγματι φοβάται κάντην να σε εμπιστευτεί ότι είσαι εκεί κοντά μέχρι να μάθει να κοιμάται σερί και μην πισωγυρίζεις. Πες της εδώ είναι το κρεβάτι σου, εδώ θα κοιμάσαι. Πριν τον ύπνο θα της λες μετά το παινχίδι θα κάνεις μπάνιο, θα πάμε στο κρεβάτι σου θα διαβάσουμε, μετά θα κοιμηθείς και για ό,τι χρειαστείς θα με φωνάξεις. Δε θέλω να σηκωθείς από το κρεβάτι σου, θα με φωνάξεις και θα έρθω. Αν βγαίνει μόνη της θα τη γυρίζεις αμίλητη. Αλλά την ιστορία του τι θα κάνουμε για να κοιμηθούμε θα τη λες κάθε βράδυ μέχρι να της μπει καλά στο μυαλό της ότι αυτή είναι η σειρά και ότι είσαι αποφασισμένη να γίνεται έτσι κάθε βράδυ. Αν θέλεις να την αφήνεις να κοιμάται στο δικό σας κρεβάτι άφηνέ την μια συγκεκριμένη μέρα της εβδομάδας. Αυτό μου το πρότεινε μια δασκάλα τους και είναι ωραίο, γιατί εξηγήσαμε ότι μπορούμε να κοιμόμαστε όλοι μαζί τις Παρασκευές και όχι όλες τις μέρες γιατί τις μέρες που δουλεύουμε και πάμε σχολείο πρέπει να έχουμε κοιμηθεί ο καθένας στο κρεβάτι του για να είμαστε ξεκούραστοι.