Ποια αλλαγή πάνας θα σου μείνει αξέχαστη, μαμά; (βίντεο)
26/03/2014
Κάθε μάνα που σέβεται τον εαυτό της έχει τουλάχιστον μια τρελή εμπειρία αλλαγής πάνας να διηγηθεί! Από τις πιτσιλισμένες αγορομάνες, εως τις μαμάδες των μικρών «Πικάσο», όλες έχουμε περάσει μια στιγμή που στους τρίτους μπορεί να μοιάζει εντελώς αηδιαστική, όμως για εμάς είναι άλλη μια «χαριτωμένη» στιγμή της μητρότητας! Μία ανάμνηση που θα τη θυμόμαστε πάντα και θα χαμογελάμε!
Από την άλλη, ποια μάνα δεν έχει αλλάξει έστω και μια φορά πάνα στο πιο ανορθόδοξο μέρος; Αποθηκάκι, πορτ μπαγκάζ, γρασίδι… Για να μην πούμε για τις αλλαγές στο όρθιο! Παλιά μου τέχνη κόσκινο!
Εσείς; Ποια αλλαγή πάνας θα θυμάστε για πάντα;
[divider]
Τουλάχιστον με τον υπερ-απορροφητικό πυρήνα των Babylino Sensitive γλιτώνεις το μούσκεμα-τα-πάντα-όλα! Όσες μαμάδες τις χρησιμοποιούν, το ξέρουν! 😉
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
έκανα γυμναστική την μικρή μου μόλις 2 μηνών αφού την είχα βγάλει την πάνα... κ εκει που λέω πάνω κάτω ποδαράκια αχ τα ζουμερά μπουτάκια! φραστττττττττττττττττττ όλα τα κακά στην μπλούζα μου λίγα στον λαιμό κ φθσικά ο κακομήρησ καναπές μου!!! (αυτή η γλυκιά μουσταδρίτσα ξέρετε)
Καλα ρε κοριτσι ολες κουκλες ειστε.
Θα το πω κι εγω μιας και δε γνωριζομαστε γιατισε γνωστο δεν το εχουμε ομολογησει ποτε.
Ειμαστε καλοκαιρι σε ξενοδοχειο. Παμε θαλασσα, τι ειναι η αδιαβροχη πανα δεν ξεραμε σαν τους αλλους πολιτισμενους γονεις, οποτε βαζουμε μαγιο και μεσα στη θαλασσα. Περηφανεια μετα που το παιδι δεν εκανε τιποτα. Παμε στις ντουζιερες, πλενομαστε και ανεβαινουμε προς το χωρο του εστιατοριο (ευτυχως υπαιθριος λογω καλοκαιριου). Η μια δε φοραγε πανα εκεινη την περιοδο, ο αλλος φοραγε αλλα το ξεχασα πως εχω παιδι που τα κανει ακομη σε πανα. Παμε εστιατοριο, παραγγελνουμε, τρωμε, αυτα χορταινουν και πηγαινουν σε ενα χωρο σαν πιστα που επαιζαν ολα τα παιδια και γυρω ηταν τα τραπεζια που τρωγαμε οι μεγαλοι. Τρωω και τους βλεπω να παιζουν μετα μαγιο τους. καποια στιγμη το μικρο παγωνει και στεκεται ακινητο και αρχιζουν να πεφτουν. Παναγια μου εγω να τρεχω με τα μωρομαντηλα και τα ντετολ μαντηλακια μην προλαβει και τα δει κανεις. Παω μαζευω αλλα το μικρο εκεινη την περιοδο περνουσε φαση που δεν ηθελε να του πεταω τις πανες του. Πηγαινε πανω απο τα σκουπιδια και εκλαιγε με μαυρο δακρυ. Με το που με βλεπει να τα μαζευω λοιπον αρχειζει να κλαιει, να τσιριζει και να με σπρωχνει κι εγω να προσπαθω να καλυψω τη ζημια πριν το δει καινεις. Δεν ξερω αν προλαβε καποιος να καταλαβει αλλα με ειχε πιασει τετοιο γελιο που δε με ενοιαζει. Και το μικρο να θρηνει για αυτα που του πεταγα.
αυτά τα συνηθισμένα, που έβγαιναν από την πάνα, και ανεβαίνανε την ραχοκοκαλιά, ως τον αυχένα, 3 την νύχτα, και να αλλάζεις ρούχα σεντόνια, κτλ προσπαθωντας σαν ύστατη παρηγοριά να βγάλεις τα ρούχα χωρίς να σκατωθεί ΚΑΙ το μαλλί...
Πρώτες μέρες στο σπίτι και ο μπαμπάς της έχει σηκωθεί μέσα στην νύχτα να την αλλάξει για να κοιμηθώ λίγο. Την γδύνει και την παίρνει αγκαλιά για να την πάει στο μπάνιο. Του πετάει ρουκέτα κακά, τα οποία προσγειώνονται πάνω στον τοίχο του δωματίου. Τον τοίχο που ο καυμένος ο μπαμπάς μας με τα χεράκια του είχε βάψει και ζωγραφίσει... Αλλάζει το μωρό, το βάζει για ύπνο και πλένει τον τοίχο, αφού πρώτα τον φωτογράφισε και τον έστειλε σε όλους τους φίλους του!
Εγώ δεν θα σας γραψω ακριβώς για αλλαγή πάνας. Το παιδάκι μου γεννήθηκε με κρυψορχία, κι ετσι τη δεύτερη μέρα που ήμαστε στο μαιεύτήριο ήρθε μία παιδίατρος για να τον εξετάσει για την κρυψορχία του. Τον γδύνει και αρχίζει το παιδάκι μου να κατουράει τον τόπο όλο. Ψύχραιμη η γιατρός μου λέει δεν πειράζει, του βάζει πάλι την πάνα περιμένει λίγο και ξαναπροσπαθεί. Ε τί να σας πω: δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι ένα νεογέννητο μπορεί να είχε τόσα ούρα στην κύστη του. Η καημένη προσπάθησε 4- 5 φορές χωρίς επιτυχία. Εγώ στην αρχή λίγο ένιωσα άβολα όμως στο τέλος μας έπιασε νευρικό γέλιο και τις δύο. Το καμάρι μου είχε κατουρήσει τον τόπο όλο, η παιδίατρος δε έπρεπε σίγουρα να πάει να αλλάξει ρούχα. Τελικά η εξέταση ανεβληθει για άλλη στιγμή!!!!
η ιστορία όπως μου την περιέγραψε η μαμά μου .εγώ ενός έτους μόλις είχα μαθη να δραπετεύω απο το κρεβατάκι μου (το οποίο με 2 βίδες γινόταν κοματια ) η μαμα μου ανυποψίαστη 2 το μεσημέρι ντάλα Ιούλιος του81 νομίζοντας οτι κοιμήθηκα ...που να ήξερε!!..μαγειρεύει με μια γειτόνισά στην κουζίνα και η γιαγιά στο μπαλκόνι ....εγώ σαν αθόρυβη που ήμουν λύνω κρεβατάκι πέφτουν τα πλαϊνά περνάω απο το κενό και τσουπ κατο... αποφασιζω οτι δεν θέλω την χεσμένη πανα και την αξιοποιώ σαν παρκετίνη στο ξύλινο πάτωμα του δωματίου μου...... γυρνάει ο μπαμπάς απο τη δουλεία και λέει να πάει να δη τι κάνει η πριγκιπέσα και εχει τόσο ισιχεια ....τον βλέπω εγώ σκάω στα γέλια όπως μου ειπε αυτος μεταβολή στο μπανιο με εμενα παραμάσχαλα για βιολογικο καθαρισμα, φωναζη την μανα μου βλεπει το καινουριο παρκε και μένει άλαλη απο που να αρχησει να μαζευει με την γειτονισα και την γιαγια μου να εχουν πάθει νευρικο γελοίο.
2 μηνών περιπου την ωρα που τον αλλά ζω κραταω τα ποδαρακια για να μπει απο κάτω η πάνα... και μου αφήνει μια ... και γεμιζω κακακια απο τη μπλούζα μέχρι τις παντόφλες μου !!!! Ααα και λίγο πίσω μου στη κούνια του!! Έχω μείνει κ φωνάζω βοηθειααα!!!! Χαχαχα κατευθείαν μπανιέρα με τα ρουχα μπήκα....!!!
τον πρωτο μήνα η μικρη μου εκανε συνεχεια κακακια!!!! δεν την προλαβαιναμε!!! Ετσι 2-3 φορες( οχι και λίγες) ενω την έχω αλλαξει και την βάζω αλοιφη πεταει ρουκετες και με πετυχενουν στο προσωπο, μπιζαμα και σεντονια!!!!! και ολα αυτα συνηθως 4-5 τα ξημερωματα!!!!!!!1
Από τις πρώτες ημέρες στο σπίτι, ξημερώματα, την σηκώνουμε μαζί με τον άντρα μου να την αλλάξουμε και την ώρα που την πηγαίνουμε στο μπάνιο κάνει τσίσα-ρουκέτα (ναι κάνουν και τα κοριτσάκια) στο μάτι του μπαμπά της που την κρατούσε..Εμένα με πιάνει νευρικό γέλιο και ο άντρας μου να φωνάζει "αχ τσούζει, τσούζει..βάλε κατι στο μάτι μου..σταμάτα να γελάς, βοήθησέ με!!" Ακόμα το θυμόμαστε και γελάμε! Χαχαχαχα!
4:00 το πρωί, πάνω στην αλλαξιέρα, βγάζω βρεγμένη πάνα και κοιτάζω αριστερά για να πιάσω την καινούρια πάνα. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου έχει φύγει ΡΟΥΚΕΤΑ ( θυμάστε τα κακά του θηλάζοντος ημερών μωρού....είναι σαν μουστάρδα) και έχει πετύχει την υπέροχη ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ γαλάζια κουρτίνα, και την υπέροχη ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ πολυθρόνα θηλασμού που βρίσκονταν στο πεδίο βολής του. Ω ρε Μανα μου...έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό. Ο εγκέφαλός μου δεν μπορούσε να το επεξεργαστεί ...να πιάσω το μωρό? να πιάσω την κουρτίνα? να πιάσω την πολυθρόνα? Στο τέλος ξύπνησα τον άντρα μου, του έδωσα το μωρό και έβαλα τρελή μπουγάδα! Από τότε βάζω πανάκι πάνω στο πιπί/ποπό και έχω το κεφάλι μου ήσυχο
την πρώτη μερα που τον φέραμε σπίτι πηγα να τον αλλάξω κ κατουρισε τα μουτρακια του...κ ολα τα γονια να κοιτανε κ να γελάνε αντι να με βοηθησουν που δεν ήξερα τι να πρωτοκανω...ν ε υ ρ α!!!!
έκανα γυμναστική την μικρή μου μόλις 2 μηνών αφού την είχα βγάλει την πάνα... κ εκει που λέω πάνω κάτω ποδαράκια αχ τα ζουμερά μπουτάκια! φραστττττττττττττττττττ όλα τα κακά στην μπλούζα μου λίγα στον λαιμό κ φθσικά ο κακομήρησ καναπές μου!!! (αυτή η γλυκιά μουσταδρίτσα ξέρετε)
Καλα ρε κοριτσι ολες κουκλες ειστε. Θα το πω κι εγω μιας και δε γνωριζομαστε γιατισε γνωστο δεν το εχουμε ομολογησει ποτε. Ειμαστε καλοκαιρι σε ξενοδοχειο. Παμε θαλασσα, τι ειναι η αδιαβροχη πανα δεν ξεραμε σαν τους αλλους πολιτισμενους γονεις, οποτε βαζουμε μαγιο και μεσα στη θαλασσα. Περηφανεια μετα που το παιδι δεν εκανε τιποτα. Παμε στις ντουζιερες, πλενομαστε και ανεβαινουμε προς το χωρο του εστιατοριο (ευτυχως υπαιθριος λογω καλοκαιριου). Η μια δε φοραγε πανα εκεινη την περιοδο, ο αλλος φοραγε αλλα το ξεχασα πως εχω παιδι που τα κανει ακομη σε πανα. Παμε εστιατοριο, παραγγελνουμε, τρωμε, αυτα χορταινουν και πηγαινουν σε ενα χωρο σαν πιστα που επαιζαν ολα τα παιδια και γυρω ηταν τα τραπεζια που τρωγαμε οι μεγαλοι. Τρωω και τους βλεπω να παιζουν μετα μαγιο τους. καποια στιγμη το μικρο παγωνει και στεκεται ακινητο και αρχιζουν να πεφτουν. Παναγια μου εγω να τρεχω με τα μωρομαντηλα και τα ντετολ μαντηλακια μην προλαβει και τα δει κανεις. Παω μαζευω αλλα το μικρο εκεινη την περιοδο περνουσε φαση που δεν ηθελε να του πεταω τις πανες του. Πηγαινε πανω απο τα σκουπιδια και εκλαιγε με μαυρο δακρυ. Με το που με βλεπει να τα μαζευω λοιπον αρχειζει να κλαιει, να τσιριζει και να με σπρωχνει κι εγω να προσπαθω να καλυψω τη ζημια πριν το δει καινεις. Δεν ξερω αν προλαβε καποιος να καταλαβει αλλα με ειχε πιασει τετοιο γελιο που δε με ενοιαζει. Και το μικρο να θρηνει για αυτα που του πεταγα.
EXO PETHANEI STA GELIA !!!kai me to video kai me ta sxolia apo kato...foveres empeiries!!!
αυτά τα συνηθισμένα, που έβγαιναν από την πάνα, και ανεβαίνανε την ραχοκοκαλιά, ως τον αυχένα, 3 την νύχτα, και να αλλάζεις ρούχα σεντόνια, κτλ προσπαθωντας σαν ύστατη παρηγοριά να βγάλεις τα ρούχα χωρίς να σκατωθεί ΚΑΙ το μαλλί...
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΕΦΗ ΕΙΣΑΙ ΘΕΑ!!!!!!
Πρώτες μέρες στο σπίτι και ο μπαμπάς της έχει σηκωθεί μέσα στην νύχτα να την αλλάξει για να κοιμηθώ λίγο. Την γδύνει και την παίρνει αγκαλιά για να την πάει στο μπάνιο. Του πετάει ρουκέτα κακά, τα οποία προσγειώνονται πάνω στον τοίχο του δωματίου. Τον τοίχο που ο καυμένος ο μπαμπάς μας με τα χεράκια του είχε βάψει και ζωγραφίσει... Αλλάζει το μωρό, το βάζει για ύπνο και πλένει τον τοίχο, αφού πρώτα τον φωτογράφισε και τον έστειλε σε όλους τους φίλους του!
Εγώ δεν θα σας γραψω ακριβώς για αλλαγή πάνας. Το παιδάκι μου γεννήθηκε με κρυψορχία, κι ετσι τη δεύτερη μέρα που ήμαστε στο μαιεύτήριο ήρθε μία παιδίατρος για να τον εξετάσει για την κρυψορχία του. Τον γδύνει και αρχίζει το παιδάκι μου να κατουράει τον τόπο όλο. Ψύχραιμη η γιατρός μου λέει δεν πειράζει, του βάζει πάλι την πάνα περιμένει λίγο και ξαναπροσπαθεί. Ε τί να σας πω: δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι ένα νεογέννητο μπορεί να είχε τόσα ούρα στην κύστη του. Η καημένη προσπάθησε 4- 5 φορές χωρίς επιτυχία. Εγώ στην αρχή λίγο ένιωσα άβολα όμως στο τέλος μας έπιασε νευρικό γέλιο και τις δύο. Το καμάρι μου είχε κατουρήσει τον τόπο όλο, η παιδίατρος δε έπρεπε σίγουρα να πάει να αλλάξει ρούχα. Τελικά η εξέταση ανεβληθει για άλλη στιγμή!!!!
η ιστορία όπως μου την περιέγραψε η μαμά μου .εγώ ενός έτους μόλις είχα μαθη να δραπετεύω απο το κρεβατάκι μου (το οποίο με 2 βίδες γινόταν κοματια ) η μαμα μου ανυποψίαστη 2 το μεσημέρι ντάλα Ιούλιος του81 νομίζοντας οτι κοιμήθηκα ...που να ήξερε!!..μαγειρεύει με μια γειτόνισά στην κουζίνα και η γιαγιά στο μπαλκόνι ....εγώ σαν αθόρυβη που ήμουν λύνω κρεβατάκι πέφτουν τα πλαϊνά περνάω απο το κενό και τσουπ κατο... αποφασιζω οτι δεν θέλω την χεσμένη πανα και την αξιοποιώ σαν παρκετίνη στο ξύλινο πάτωμα του δωματίου μου...... γυρνάει ο μπαμπάς απο τη δουλεία και λέει να πάει να δη τι κάνει η πριγκιπέσα και εχει τόσο ισιχεια ....τον βλέπω εγώ σκάω στα γέλια όπως μου ειπε αυτος μεταβολή στο μπανιο με εμενα παραμάσχαλα για βιολογικο καθαρισμα, φωναζη την μανα μου βλεπει το καινουριο παρκε και μένει άλαλη απο που να αρχησει να μαζευει με την γειτονισα και την γιαγια μου να εχουν πάθει νευρικο γελοίο.
2 μηνών περιπου την ωρα που τον αλλά ζω κραταω τα ποδαρακια για να μπει απο κάτω η πάνα... και μου αφήνει μια ... και γεμιζω κακακια απο τη μπλούζα μέχρι τις παντόφλες μου !!!! Ααα και λίγο πίσω μου στη κούνια του!! Έχω μείνει κ φωνάζω βοηθειααα!!!! Χαχαχα κατευθείαν μπανιέρα με τα ρουχα μπήκα....!!!
τον πρωτο μήνα η μικρη μου εκανε συνεχεια κακακια!!!! δεν την προλαβαιναμε!!! Ετσι 2-3 φορες( οχι και λίγες) ενω την έχω αλλαξει και την βάζω αλοιφη πεταει ρουκετες και με πετυχενουν στο προσωπο, μπιζαμα και σεντονια!!!!! και ολα αυτα συνηθως 4-5 τα ξημερωματα!!!!!!!1
Από τις πρώτες ημέρες στο σπίτι, ξημερώματα, την σηκώνουμε μαζί με τον άντρα μου να την αλλάξουμε και την ώρα που την πηγαίνουμε στο μπάνιο κάνει τσίσα-ρουκέτα (ναι κάνουν και τα κοριτσάκια) στο μάτι του μπαμπά της που την κρατούσε..Εμένα με πιάνει νευρικό γέλιο και ο άντρας μου να φωνάζει "αχ τσούζει, τσούζει..βάλε κατι στο μάτι μου..σταμάτα να γελάς, βοήθησέ με!!" Ακόμα το θυμόμαστε και γελάμε! Χαχαχαχα!
4:00 το πρωί, πάνω στην αλλαξιέρα, βγάζω βρεγμένη πάνα και κοιτάζω αριστερά για να πιάσω την καινούρια πάνα. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου έχει φύγει ΡΟΥΚΕΤΑ ( θυμάστε τα κακά του θηλάζοντος ημερών μωρού....είναι σαν μουστάρδα) και έχει πετύχει την υπέροχη ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ γαλάζια κουρτίνα, και την υπέροχη ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ πολυθρόνα θηλασμού που βρίσκονταν στο πεδίο βολής του. Ω ρε Μανα μου...έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό. Ο εγκέφαλός μου δεν μπορούσε να το επεξεργαστεί ...να πιάσω το μωρό? να πιάσω την κουρτίνα? να πιάσω την πολυθρόνα? Στο τέλος ξύπνησα τον άντρα μου, του έδωσα το μωρό και έβαλα τρελή μπουγάδα! Από τότε βάζω πανάκι πάνω στο πιπί/ποπό και έχω το κεφάλι μου ήσυχο
την πρώτη μερα που τον φέραμε σπίτι πηγα να τον αλλάξω κ κατουρισε τα μουτρακια του...κ ολα τα γονια να κοιτανε κ να γελάνε αντι να με βοηθησουν που δεν ήξερα τι να πρωτοκανω...ν ε υ ρ α!!!!