Γράφει η Νανά Παλαιτσάκη
8 Απριλίου ώρα εννέα και μισή το πρωί
Είναι η στιγμή που ο Θοδωρής με οδηγεί στο χειρουργείο, όπου η ομάδα της εξαιρετικής αιματολόγου Ελίνας Βερβεσού (με την οποία συνεργάζομαι για το πρόβλημα της υγείας μου εδώ και μήνες) περιμένει να μου κάνει ιατρική πράξη που μμμμ… δεν είναι και για να κάνεις πάρτι.
Ο Θοδωρής οδηγεί το κρεβάτι μου χαμογελαστός, κεφάτος, με διάθεση πολύ καλή. Μήνες τώρα που πηγαινοέρχομαι στο νοσοκομείο, ξέρω ότι είναι όλο το προσωπικό απλήρωτο. Απο τις καθαρίστριες μέχρι τους διευθυντές των κλινικών.
Φυσικά τον ρώτησα ΚΑΙ εκείνον για το «πόσους μήνες έχουν να πληρωθούν» Γέλασε!!!
– Κυρία Παλαιτσάκη, μην το συζητάμε αυτό. Tον Δεκέμβριο που πέρασε μας εξόφλησαν το 2012!
Φυσικά λόγω στάσης σώματος κοιτούσα το ταβάνι του νοσοκομείου και το μυαλό μου έκανε σλάλομ… απίθανα.
– Θοδωρή, πως ζείτε;
– Αφήστε… Αλλά είναι δυνατόν ν’ αφήσουμε τον ασθενή; Όλοι οι ασθενείς απο μας περιμένουν. Τι μας φταίνε οι άνθρωποι; Εμείς κάνουμε το καλύτερο κάθε μέρα κανονικά σαν να πληρωνόμαστε κανονικά … Το βλέπετε άλλωστε. Κάθε μήνα που έρχεστε, είδατε κάτι να μην γίνεται στην ώρα του;
Ναι, τόσους μήνες που πηγαίνω εκεί ΟΛΑ λειτουργούν άψογα, πιο άψογα δεν έχω βρει.
Εκμεταλλεύομαι φυσικά την δεύτερη ιδιότητά μου, θεωρώντας ότι έχω καθήκον να διαδώσω όσα θα ήθελαν να γράψουν οι ασθενείς που νοσηλεύονται στο Ερρίκος Ντυνάν, αλλά δεν έχουν πρόσβαση στα «μέσα»
Έχω την τύχη να πηγαίνω εκεί κάθε μήνα… Μα κάθε μήνα. Η πρώτη στάση μου κλασσικά γίνεται στα «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ»
Εκεί μας υποδέχεται όλους μια εκπληκτική προισταμένη, η οποία διαχειρίζεται τις κρίσεις σαν να εργαζότανε στο memorial hospital στην Νέα Υόρκη (με τις αποδοχές και την ποιότητα ζωής που εξασφαλίζει ένα τεράστιο νοσηλευτικό ίδρυμα στους εργαζόμενους)
Η ευγένια, η καλοσύνη, το νοιάξιμο, όχι για μένα (επειδή μπορείτε να σκεφτείτε ότι η αναγνωρισσιμότητα ευνοεί «καλές συμπεριφορές»), αλλα για όλους απο την ίδια και όλους τους υπόλοιπους που εργάζονται μαζί της είναι απίστευτη!!!
Στα επείγοντα του Ερρίκος Ντυνάν οι χώροι απομονώνονται με απλές κουρτίνες. Αρα όσο διάστημα γίνεται μια ιατρική πράξη σε μένα, ακούω τι ακριβώς συμβαίνει στα διπλανά καμαρίνια… ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ στην ευγένεια των ανθρώπων εκεί, παρακολουθώντας τους επτά μήνες τώρα. Ξέρω ότι πολλοί ΠΡΙΝ αναλάβουν βάρδια, έχουν περάσει απο συσσίτιο για να εξασφαλίσουν το φαγητό τους. Ξέρω ότι αρκετοί αρρώστησαν προσπαθώντας ν’ αντέξουν, ξέρω όμως ότι ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που φτάνω είναι ΟΛΟΙ στις θέσεις τους με χαμόγελο και διάθεση προσφοράς σε μας που πάσχουμε
Καταλαβαίνετε ότι την προσωπική μου εμπειρία την χρησιμοποιώ για να φτάσει το μήνυμα στον Υπουργό Υγείας και σε όσους τέλος πάντων εμπλέκονται με το συγκεκριμένο νοσοκομείο
ΑΙΘΟΥΣΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ ΤΟΥ ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ
Φτάνω με τον Θοδωρή. Η υπεύθυνη έρχεται για να μ ενημερώσει για την διαδικασία. Ζητάνε να ξαπλώσω στο πλευρό πριν κατέβει ο αναισθησιολόγος. Κοιτάζω όπως είμαι ξαπλωμένη ολες τις γωνιές του δαπέδου του χειρουργείου και του διαδρόμου. Η αίσθησή μου; Λες και μόλις είχε τελειώσει εκεί καθαρισμό το αρτιότερο συνεργείο καθαρισμού.
«Είναι δυνατόν να είστε όλοι απλήρωτοι και να μην υπάρχει δείγμα σκόνης;»
Η υπεύθυνη της μονάδας περιμένοντας την Ελίνα Βερβεσού να έρθει μαζί με τον αναισθησιολόγο τον κύριο Ευστρατίου με κοίταξε, γέλασε και μου είπε «Είναι δυνατόν στην θέση που είστε να βλέπετε αυτό;»
«Φυσικά, γιατί είστε όλοι άψογοι και το νοσοκομείο λάμπει»
Πήρα ακριβώς την ίδια απάντηση που νωρίτερα μου είχε δώσει ο Θοδωρής.
«Κυρία Παλαιτσάκη την δουλειά μας κάνουμε, μπορεί να μην ξέρουμε καθόλου τι θ΄απογίνουμε, αλλά εμείς θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε έτσι, μέχρι όσο… Αυτό το νοσοκομείο είναι το «σπίτι μας»…..
Εκείνη την ώρα μπήκε η Ελίνα η Βερβεσού. Είναι σπουδαία γυναίκα και υπέροχη γιατρός. Η εικόνα της, πιστέψτε με, σου προκαλεί το αίσθημα της απόλυτης ασφάλειας. Με το που την είδαν, ήρθαν αμέσως να την ενημερώσουν για τρία έκτακτα βαριά περιστατικά. Την άκουσα πως έδινε οδηγίες, είδα μια συμπαθέστατη γιατρό να της απευθύνεται λέγοντας «Κυρία Βερβεσού ξεκινώ την προετοιμασία, εσείς μείνετε ήσυχη» Και σε δευτερόλεπτα μου συστήθηκε ο αναισθησιολόγος…
Μετά… βρέθηκα στο δωμάτιο. Δυο νοσοκόμες με δυο εκπαιδευόμενες φοιτήτριες που παρακολουθούσαν τσέκαραν την φλέβα για τον ορό. Η τραπεζοκόμος μπήκε με χαμόγελο πλατύ να μ’ ενημερώσει για το τι περιλάμβανε η διατροφή μου. Και σε λίγη ώρα, χωρίς να την αναζητήσουμε, ήρθε η Ελίνα στο δωμάτιο…
«Σήμερα έχω έκτακτα πολλά, γι’ αυτό και δεν έφτασα αμέσως» (εγώ και οι δικοί μου δεν είχαμε καμία ένδειξη ότι είχε αργήσει)
Συνέχισε με τον ιδιαίτερο τρόπο που έχει να δίνει οδηγίες… και έφυγε για να συνεχίσει με τα «έκτακτά της»
Στο Ερρίκος Ντυνάν νοσηλεύομαι ως δημοσιογράφος, έχοντας ασφάλεια ΕΔΟΕΑΠ. Που σημαίνει πως ΔΕΝ έχω δώσει πέρα της συμμετοχής μου που είναι ελάχιστη, το παραμικρό
ΘΕΩΡΩ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ σε όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα σε όλους μας την στιγμή του απόλυτου φόβου, την στιγμή που ακόμη και οι πιο ψύχραιμοι παύουν να είναι, σε όλους αυτούς που σηκώνονται ξημέρωμα χωρίς να έχουν πάρα πολλοί τα «εισιτήρια για να φτάσουν στην βάρδια» ότι το ΕΛΑΧΙΣΤΟ που μπορώ να κάνω είναι να διαδώσω τον ηρωικό τρόπο που εργάζονται. Ξέρετε… την απληρωσιά την έχουμε βιώσει και πάρα πολλοί δημοσιογράφοι, όπως και πάρα πολλοί απο σας που με διαβάζετε σήμερα. Συγχωρήστε με , αλλά… εμείς μπορεί και απο τα νεύρα μας να σπάζαμε και δυο καρέκλες… Εκείνοι δεν ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να σπάσουν κάτι… γιατί, γιατί μπορεί να είναι οι φλέβες ενός ασθενή, μπορεί να είναι η ψυχολογία ενός συγγενή ασθενούς , μπορεί απο την αγωνία του πως να πληρώσουν το δικό τους νοίκι να δώσει το χέρι τους εντολή και να στάξει… λίγο περισσότερο φάρμακο απο το κανονικό σε μια πράξη αναισθησίας, μπορεί η Ελίνα η Βερβεσού, όταν περιμένω με ύφος ψύχραιμης, αλλά με τις σκέψεις στα «κάγκελα», αντί να με υποδέχεται με το «καλως την κούκλα» να με κοιτάξει μμμμ.. με λιγότερη ελεγχόμενη τρυφερότητα.
Εγώ πως θα το εισπράξω αυτό;;; Γιατί να «απαιτώ» εγώ την προσοχή τους, όταν ΚΑΝΕΝΑΣ δεν νοιάζεται ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ;;;;;
Και κλείνω προς το παρόν, γράφοντας ότι φυσικά δικαίωμα στην ασθένεια έχουμε όλοι, όμως με αφορμή μια περιπέτεια που διαρκεί αρκετά μεγάλο διάστημα, είμαι ευτυχισμένη, γιατί ΑΝ δεν είχα αυτό που έχω, θα έμενα με την εντύπωση ότι ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ.
Οι άνθρωποι του Ερρίκος Ντυνάν μου ανέτρεψαν αυτή την θέση. ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ.
Ένα αρνητικό γεγονός, ξέρετε, μπορεί να γίνει αιτία να δεις την ζωή και απο την πλευρά της καθαρίστριας του δωματίου μου και απο την πλευρά της αιματολόγου μου και απο την θέση της βοηθού της προισταμένης στα επείγοντα και απο την τραπεζοκόμο που ανοίγει την πόρτα με χαμόγελο να προσφέρει εξαιρετικό φαγητό… ενώ η ίδια πιθανόν να μην έχει να φάει με τα παιδιά της.
ΑΥΤΟ ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΣ;
[divider]
Τη Νανά Παλαιτσάκη θα τη βρείτε -εκτός των άλλων- στα
και mylady.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ενα μεγαλο μπραβο αξιζει σ αυτους τους ανθρωπους!!!!!!!
Αντιστρέφω.... η νοοτροπία "αφού δεν με πληρώνουν, δε δουλεύω" από πού πηγάζει;;; Δηλαδή όταν σε πληρώσουν (γιατί θα σε πληρώσουν κάποια στιγμή), θα τα γυρίσεις πίσω και θα πεις "εγώ δε δούλεψα, άρα δεν μου ανήκουν, τα δίνω πίσω;".... χάλια μαύρα όλα.....
Απο το νομο πηγαζει αυτο. Μπορεις και επισημα να σταματησεις να πηγαινεις στη δουλεια σου μεχρι να σε πληρωσουν, χωρις να σημαινει οτι παραιτηθηκες. Το κακο ειναι πως πολλοι χρωστανε σε υπαλληλους τους και κυριως “μπλοκακηδες“ λεφτα που δεν προκειται να τα δωσουν ποτε γιατι στηριζονται στο οτι ο αλλος δε θα τα διεκδικισει δικαστικα
Από όσο ξέρω το Ντυνάν είναι ημιιδιωτικό. Δηλαδή έχει σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ αλλά διοικείται από ΔΣ και λειτουργει περίπου ως ΑΕ. Το καθεστώς δεν το γνωρίζω ακριβώς αλλά δεν είναι υποχρεωμενοι να βγάζουν τα πάντα στη διαύγεια ας πούμε. Κυρία Παλαιτσάκη, στέκομαι στο γεγονός πως νοσηλευθήκατε (και νοσηλευεστε συχνα από ότι είδα) μέσω ενός ταμείου που αρνήθηκε εκβιαστικά να ενωθεί με τον ΕΟΠΥΥ όταν όλα τα υπόλοιπα ταμεία (σχεδόν) υποχρεώθηκαν εξίσου εκβιαστικά να συγχωνευθούν. Πράγμα που αυτομάτως σας βάζει στην θέση "διαλέγω και παίρνω" από άποψη περίθαλψης. Υποθέτω λοιπόν πώς οι διθυραμβικές κριτικές για το Ντυναν οφείλονται και λίγο στο γεγονός πως δεν χρειάστηκε να κλείσετε ραντεβου στα τακτικα εξωτερικά ιατρεία δυο μηνες πριν (Οπως εγω που εξεταζομαι καθε μηνα για χρόνιο αυτοάνοσο στο ΓΝ Παπανικολάου Θεσσαλονίκης) Είχατε το πολυτελές μονόκλινο που εξασφαλίζει το χλιδάτο ταμείο σας και όχι τα τετράκλινα του "λαού", τον γιατρό σας και όλες τις ανέσεις (ακόμα και το φαγητό, στα ιδιωτικά νοσοκομεία αλλάζει αναλογα με την θέση). Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι πληρώνονται "έναντι" (και δεν είναι απλήρωτοι οπως λέτε) για το 2012, δεν οφείλεται στους ίδιους αλλά στον τρόπο που η διοικηση των ιδιωτικών νοσοκομείων (και των δημόσιων) συνεργάζεται με το κράτος. Πολύ σωστά επισημαίνετε ότι εργαζονται με χαμόγελο και είναι ευγενικοί (δεν κατάλαβα γιατι δεν πρέπει ή γιατί εκπλαγήκατε, όπου και να δουλεύεις και με οποιεσδήποτε συνθήκες το να είσαι ευγενικός και χαμογελαστος είναι θέμα σωστής επαγγελματικής συμπεριφοράς) αλλά παραλείψατε να επισημάνετε πως όλα αυτα γίνονται γιατι για πολλά (πολλά πολλά) χρόνια τα ταμεία και οι διοικήσεις τρωγοπίνανε εις υγείαν των κορόϊδων, χωρίς κανένας ασφαλισμένος του αριστοκρατικού ΕΔΟΕΑΠ να κάνει έστω και την παραμικρή νυξη. Όχι δηλαδη ότι τωρα κάνει κανένας, απο πάνω πάνω και μόνο τα εξώφθαλμα....
'Αρα η απάντηση στην ερώτησή μου (πρώτη σελίδα) αν όλα αυτά συνέβησαν έτσι λόγω του συγκεκριμένου ταμείου ή αν θα συνέβαιναν και σε κάποιον που ασφαλίζεται απ'το ΕΟΠΥΥ είναι όχι, αν κατάλαβα καλά. Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση, είναι πολύ σημαντική "λεπτομέρεια".
Το ότι έχουμε 2014 και εξοφλήθηκαν για το 2012 είναι ανήκουστο! Το άθλιο της υπόθεσης είναι ότι όλα τα αφεντικά, είτε κυβέρνηση είτε ιδιοκτήτης μικρού παντοπωλείου, ξεχνούν ότι οι υπάλληλοι είναι άνθρωποι και τα τελευταία χρόνια έχει εμφανιστεί το φαινόμενο του σκλάβου. Για φανταστείτε τους εαυτούς σας να έρχεται η ημέρα της πληρωμής και να μην βλέπετε ούτε δείγμα από τα ήδη δεδουλευμένα σας; Να εξακολουθείτε να εργάζεστε με την ελπίδα και μόνο ότι κάτι θα αλλάξει. Ελπίζοντας αυτό που θα αλλάξει να μην είναι η ελπίδα σας! Το ότι εργάζονται χαμογελαστοί είναι ένα τεράστιο επίτευγμα σε όποιον και αν απευθύνεται το χαμόγελο. Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος αν μένει απλήρωτος νοιώθει αδικημένος. Νοιώθει απελισμένος. Νοιώθει «μικρός». Είναι ένα μικρό θαύμα αν αυτό δεν το εισπράτει ο ασθενής.
Ετσι ακριβώς!!! Εύχομαι γρήγορα περαστικά!!!
Όποιος έχει περάσει την πόρτα δημόσιου νοσοκομείου τα τελευταία χρόνια, έχει σίγουρα διαπιστώσει τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες είναι αναγκασμένο να εργάζεται νυχθημερόν το προσωπικό.... από γιατρούς μέχρι καθαρίστριες. Μπράβο στην Νανά που ανέδειξε αυτό το θέμα, καθώς το "αυτονόητο" στις μέρες έχει μεταλλαχθεί σε "άστο καλό... αλήθεια συμβαίνουν αυτά τα πράγματα??".
Έχοντας σπουδάσει νοσηλευτική,παρόλο που ποτέ δεν άσκησα το επάγγελμα θα πω ότι νοσηλευτές και γιατρούς σαν αυτούς στο Ντινάν ξέρω και σε πολλά δημόσια νοσοκομεία,και επίσης ξέρω πόσο καιρό είναι απλήρωτοι για τις εφημερίες τους και όχι μόνο και λυπάμαι πραγματικά που αυτό το κράτος που ζούμε φέρεται έτσι σε αυτούς τους ανθρώπους,που κάνουν ότι κάνουν απλά επειδή το αγαπάνε και πιστέψτε με το αγαπάνε και είναι πολλοί.Επιτέλους ας κινητοποιηθεί ο υπουργός υγείας και όλοι οι ευθύνοντες να πληρώσουν αυτούς τους ανθρώπους αντί να τους έχουν απλήρωτους την στιγμή που ασκούν τέτοιο λειτούργημα σε όλους μας,Έλεος κε ΥΠΟΥΡΓΕ!
Ο φανταστικός υπουργός Υγείας είναι πολύ απασχολημένος με το να χλευάζει στο twitter,το ιατρικό προσωπικό που διαμαρτύρεται, και μόνο η επιλογή ενός ατόμου ψυχικά διαταραγμένου για υπουργό υγείας δείχνει τον σεβασμό της κυβέρνησης για τη Δημόσια Υγεία.Επίσης η κυβέρνηση γνώριζε τόσα χρόνια την κατασπατάληση που λάμβανε χώρα στον Ερυθρό Σταυρό Ελλάδας κι όμως την άφηνε να συνεχίζεται χωρίς να επεμβαίνει. Ψάξτε λιγάκι στο διαδίκτυο σχετικά με το σκάνδαλο ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ και θα ενημερωθείτε
το λες αξιοπρέπεια και ανθρωπιά... έτσι το λες...
Ενα μεγάλο ευχαριστώ στο eimaimama.gr γιατί μου δίνει την δυνατότητα να δημοσιοποιήσω ένα θέμα που δεν αφορά αποκλειστικά γονείς , αλλά ανθρώπους . Αυτό ξέρετε είναι σπουδαίο και όχι αυτονόητο Στο Ερρίκος Ντυνάν όλοι οι νοσηλευτές και οι εργαζόμενοι ή πάρα πολλοί απο αυτούς έχουν παιδιά . Τα παιδιά αυτά αποχωρίζονται τους γονείς!!ους , γονείς ( νοσηλευτές - γιατρούς - καθαρίστριες ) οι οποίοι θα λειτουργήσουν κανονικά στην ΒΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ , φυσικά και το Πάσχα , έχοντας μείνει ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ απο το 2012 !!!!!! Καταλαβαίνετε τι σημαίνει να σου προσφέρουν φαγητό με χαμόγελο και εκείνοι πριν να έχουν πάρει τ απαραίτητα απο συσσίτιο ;;;;; Αυτό που ζω στο Ερρίκος Ντυνάν ( και που φαντάζομαι συμβαίνει σε πολλά νοσοκομεία της χώρας ) είναι κάτι περισσότερο απο ηρωικό . Είναι ανεκτίμητο να περιθάλπουν , άνθρωποι που ΚΑΝΕΝΑΣ μα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν συμπεριλαμβάνει τις ανάγκες τους σε μια "ατζέντα "
Πρώτα απ΄όλα καλή ανάρρωση!!! Συγγνώμη για την ασχετοσύνη μου, ελπίζω να συγχωρούμαι επειδή ζω στο εξωτερικό... το νοσοκομείο αυτό είναι δημόσιο; Δηλαδή κι οι γιατροί ακόμα πληρώνονται μόνο μέσω ταμείου ή τέλος πάντων όπως λειτουργεί, όχι από τον ασθενή; Και δηλαδή πχ γι'αυτή την εγχείριση δεν θα πάρουν τίποτα μέχρι δεν ξέρω πότε θα γίνουν οι πληρωμές τους; Αν ναι, τότε κι από μένα μπράβο, για'μένα έτσι είναι ένας γιατρός (όχι να μένει απλήρωτος, προς Θεού, αλλά να πληρώνεται όσα προβλέπει το σύστημα κι όχι να ζητάει αυτός απ'τον αθσενή). 'Οχι οι άλλοι "γιατροί" ή "μαιευτήρες" που ακούμε κάθε μέρα αν εκμεταλλεύονται την ανάγκη σου... 'Ολο αυτό (πχ το συγκεκριμένο νοοοκομείοι κι η ελάχιστη προσωπική συμμετοχή) είναι λόγω ΕΔΟΕΑΠ ή το ίδιο θα συνέβαινε αν ήταν το ΙΚΑ; Και πώς και το συγκεκριμένο νοσοκομείο διαφέρει απ'όσα ακούω κατά καιρούς για τα δημόσια νοσοκομεία; Συγγνώμη για τις τόσες ερωτήσεις αλλά ακούω τόσα που με κάνουν να σκέφτομαι τα χειρότερα για το ελληνικό σύστημα υγείας που ας είναι να ακούσω και κάτι καλό...
Ατλις εμενα περσι μου ζητησαν στο Ντυναν 3000 ευρω για μια επεμβαση 15λεπτου και χωρις νοσηλεια και εξτρα απο αυτα που θα πληρωνε ο δημοσιος ασφαλιστικος φορεας μου. Ο γιατρος απο τα παραπανω θα επαιρνε περιπου τα μισα αν θυμαμαι καλα. Εγω για ιδιωτικο νοσοκομειο το ξερω, απλως παμε εκει πολυ συχνα για ο,τι ιατρικο χρειαζομαστε γιατι μπορεις να βγαλεις ετησια καρτα επισκεψης στα εξωτερικα ιατρεια του σε καλη τιμη. Συμφερει σε σχεση με ιδιωτες γιατρους αν χρειαζεται να επισκεπτεσαι αρκετους το χρονο.
'Αρα ο γιατρός θα έπαιρνε 1500 ευρώ παραπάνω απ'ό,τι προβλέπει το σύστυμα υγείας, καλά κατάλαβα; Ωραία...
Το νοσοκομειο σου ελεγε για την αμοιβη του γιατρου συνεννοησου μαζι του. Καταλαβα πως ηταν κατι σαν τα ιδιωτικα μαιευτηρια που ο γιατρος πληρωνεται για τη γεννα κατευθειαν απο τον ασθενη με αποδειξη παροχης υπηρεσιων. Αλλα και αλλη φορα που χρειαστηκαμε νοσηλεια παλι απο το λογιστηριο μας ειχαν πει συνεννοηθειτε με το γιατρο για την αμοιβη του και για την τιμη δωματιου (αυτο δεν το καταλαβα γιατι...ισως εννοουσαν να μας κανει ο γιατρος μια εκτιμηση των απαιτουμενων ημερων νοσηλειας αλλα ηταν επειγον και δεν ειχα χρονο να αρχισω τα τηλεφωνα με το γιατρο, οποτε πηγαμε απευθειας στο εφημερευον δημοσιο). Οταν ειχαμε τα παλια μας ταμεια πριν γινουμε ολοι Εοππυ ηταν λιγο διαφορετικο με τα ιδιωτικα νοσοκομεια. Με οσα ηταν συμβεβλημενο το ταμειο πραγματι δεν πληρωνες παρα μια μικρη συμμετοχη αλλα το γιατρο σου ελεγαν οτι τον πληρωνεις εξτρα. Δεν ξερω πως γινεται που αναφερει η Νανα οτι δεν πληρωνει κατι οερα απο τη συμμετοχη της, ισως ειναι καποια εξτρα ομαδικη ασφαλιση που τους εχει κανει το ταμειο της. Παντως ειναι γεγονος αυτο που λεει οτι νοσηλευτες, ρεσεψιονιστ, καθαριστριες και ολο το μονιμο προσωπικο που αμοιβεται με μισθο δεν πληρωνεται και δε σε ενοχλει με αυτο. Δηλαδη, για πολυ καιρο δεν το ξεραμε καν, ουτε σαν παραπονο δεν το ειεγαν οι ανθρωποι. Και τωρα που το ξερεις γιατι αρχισε να γινεται γνωστο ολο αυτο, εναν να σου κλαφτει δε θα βρεις και ουτε ριχνουν το επιπεδο δουλειας τους, ουτε δυσανασχετουν αν πεσουν σε πιο δυσκολο ασθενη. Αντιθετα, δεν ειχα νιωσει το ιδιο οταν γεννησα σε ιδιωτικο νοσοκομειο που ξεραμε οτι εκεινη την περιοδο ειχαν γινει περικοπες μισθου στο προσωπικο και μειωση προσωπικου που σημαινε διπλη δουλεια για οσους εμεναν. Δεν ειναι οτι δεν εκαναν καλα τη δουλεια τους, αλλα το καταλαβαινες πως περιμεναν πως και τι να τελειωσει η βαρδια. Επειδη ειχα γεννησει με ενα χρονο διαφορα στο ιδιο μαιευτηριο τη καταλαβαινα τη διαφορα στην εξυπηρετηση και την αντιμετωπιση. Κατανοητα βεβαια, αλλα πραγματικα ειναι αξιοθαυμαστο πως στο Ντυναν σε εξυπηρετουν ακομη σαν να μην τρεχει τιποτα. Χαμογελο, ευγενεια. Και 15 τηλεφωνα να τους κανεις, εναν που να σου δωσει την εντυπωση του “ωχ, μας επρηξες“ δεν ξερω αν θν βρεις.
'Οντως απέραντο σεβασμό σ'αυτούς τους ανθρώπους που κάνουν το λειτούργημά τους, διότι δεν ξέρω αν θα έκανα το ίδιο... (βέβαια η δική μου δουλειά δεν είναι ζωής ή θανάτου) 'Ομως στον γιατρό που σου ζητάει όσα θεωρεί αυτός ότι πρέπει να πάρει τι σεβασμό να έχεις;;; Ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις!
Eιμαι Γιατρος και χαιρομαι τοσο πολυ να ακούω ανθρώπους βα μιλανε και να αναγνωριζουνε την δουλεια μας την προσπάθεια μας.ετσι ειναι και εκει που δουλευω και εγω ο κόσμος ο περισσότερος ειναι ευχαριστημένος.αλλα πολλές φορές αισθάνομαι κατώτερων όλων και με πνίγει αυτο.δεν πληρωνομαι δεν εχω δικαίωμα να διαμαρτύρομαι και παρα πολλοί ναι φέρονται άσχημα γιατι ειναι φορολογιυμενοι και μας λένε οτι μας πληρώνουμε!και εγω πρεπει να σκύβω το κεφάλι γιατι οτι και αν πω ο άλλος ειναι ασθενής ποιος θα με υποστηρίξει κανένας!!!!
Δεν αντιλεγω αλλα ολοι κατι καναμε γιαυτο το χαλι .Κατα καιρους εχω γνωρισει κοσμο που δουλευε σε δημοσια νοσοκομεια ......να σου πω και την αλλη πλευρα νανα μου ;;;; γαζεσ ,αντισιπτικα μπεταντιν παυσιπονα ...μεχρι και χαρτια υγειας στα σπιτια τους σε μεγαλες ποσοτητες .Ξερω δεν ειναι ολοι ετσι αλλα στο δημοσιο εχει γινει τετοια καταχρηση που και ενα χρονο να δουλευουν ολοι τζαμπα δεν τα ξεπληρωνουν .Και ξανα λεω δεν ειναι ολοι αλλα..ειναι πολλοι..
Σας εύχομαι περαστικά και σας συγχαίρω για το άρθρο σας .
Νανα, εισαι ανθρωπος κατηγοριας 1 στο εκατομμυριο. Το ιδιο και η Ολιβια. Το ιδιο και αυτοι που περιγραφεις στο Ντυναν. Τους ξερω λιγοτερο απο εσενα αλλα τους εχω δει πολλες φορες κι εγω.Δεν υπαρχει η εξυπηρετηση τους, τη στιγμη που στα δημοσια νοσοκομεια σου φερονται σαν να τους ενοχλεις που υπαρχεις. Λαμπρη εξαιρεση και φανταστικη αντιμετωπιση (πολυ καλυτερη και απο ιδιωτικο νισοκομειο) υπαρχει και στον Αγιο Σαββα. Εναν που να μπηκε και να μην το αναγνωρισε αυτο δεν ξερω. Οι ανθρωποι εχουν την απειρη υπομονη και καλοσυνη.
Καλη αναρρωση Νανα! Στη δινω την ευχη οπως θα την εδινα σε φιλη μου. Σε παω με τα 1000 κι ας μη σε ξερω. Εισαι προτυπο γυναικας με την εξυπναδα σου, τη δημιουργικοτητα σου, το κεφι σου και τη δυναμικοτητα σου. Πολυ μου αρεσεις και εσυ και η Ολιβια (για τους ιδιους λογους), οπως και μερικα αλλα κοριτσια που γραφουν εδω κατα καιρους.
εύχομαι να γίνετε γρήγορα καλά ,Νανά μας! ΄Χαίρομαι που πέσατε σε χέρια καλών ανθρώπων και καλών ιατρών.
Περαστικά Νανά! Εύχομαι να βγεις δυνατή και με υγεία, από την περιπέτειά σου αυτή!!!!
Ma pws xexasa na euxithw perastika?! PERASTIKA & SIDERENIA!!!!! ♥
Exontas patera iatro (kai vevaia aplirwto edw kai miiines) katalavainw akrivws oti grapsate..apo tin pleura tou ergazwmenou alla kai apo tin pleura tou nosileuomenou!!!