Είναι δύσκολο να είσαι γονιός.
Το παραδέχονται και οι ίδιοι. Ορισμένοι μάλιστα, μπήκαν στο Whisper, μία εφαρμογή που σου επιτρέπει να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου εντελώς ανώνυμα, βλέποντας την ευκαιρία να πουν στον κόσμο αυτά που πραγματικά αισθάνονται.
Ακολουθούν 35 από τις εξομολογήσεις τους όπως τις συγκέντρωσε το BuzzFeed.
1. Φοβάμαι πολύ να μη γίνω σαν τη μητέρα μου.. Θέλω να σπάσει αυτός ο κύκλος του κακού γονιού.
2. Δεν είναι πως θα άλλαζα κάτι, αλλά εκπλήσσομαι δυσάρεστα, ακόμη και σοκάρομαι, από το πόσο δύσκολο μπορεί να γίνει το να είσαι γονιός.
3. Από τον κύκλο γονέων που παρακολουθώ, το μωρό μου είναι το μόνο που δεν μπουσουλάει. Είναι μεγαλύτερος από τα περισσότερα δικά τους, 8 μηνών. Αισθάνομαι αποτυχημένη ως μητέρα γιατί ο σύμβουλος της ομάδας είπε πως το μωρό μου έχει «μείνει πίσω αναπτυξιακά» σε σχέση με τα άλλα μωρά.
4. Δεν ξέρω αν κακοποιούμαι με τα λόγια του ή συναισθηματικά. Ακόμη και αν ισχύει, δεν πιστεύω πως θα πρέπει να μεγαλώσουμε το παιδί μας χωριστά.
5. Αγαπώ τον άντρα μου αλλά παίρνει πολύ λάθος αποφάσεις ως γονιός.
6. Θα φρόντιζα την κόρη μου αν μου το επέτρεπες… δεν είμαι κακός πατέρας το μόνο που ζητάω είναι λίγη βοήθεια… όχι κάποιον να αναλαμβάνει εκείνος τη δουλειά του γονιού για μένα.
7. Έχουμε καταντήσει να είμαστε απλά συγκάτοικοι. Μένουμε μαζί, είμαστε γονείς μαζί, αλλά δεν είναι πλέον σαν να είμαστε σύζυγοι.
8. Υπάρχουν γονείς εκεί έξω που να εύχονται να είχαν το παιδί κάποιου άλλου; Πως το να είσαι γονιός θα ήταν ευκολότερο αν είχες απλά ένα άλλο παιδί;
9. Χρειάζομαι συμβουλές ως γονιός.
10. Δεν είμαι καλός γονιός… Ο μόνος τρόπος που η 3χρονη μου θα πιει το φάρμακό της είναι αν το βάλω στο ποτήρι που έχω για τα σφηνάκια… LOL
11. Μεγαλώνω μόνη το παιδί μου. Ανησυχώ τρελά πως δεν θα βρω ποτέ την αγάπη επειδή δεν έχω χρόνο με τη δουλειά και το να μεγαλώνω το παιδί μου.
12. Έχω κουραστεί με τους ανθρώπους που δεν έχουν παιδιά και κρίνουν το πώς μεγαλώνει κάποιος τα παιδιά του. Όταν είσαι μαμά ενός αυτιστικού παιδιού, όλοι σε κοιτούν λες και είναι πρόβλημα πειθαρχίας. Η κακία του κόσμου με έχει κάνει να βάλω τα κλάματα περισσότερες από μία φορές.
13. Ναι είμαι μία έφηβη μητέρα. Όχι, αυτό δε σημαίνει πως είμαι τσούλα. Δε σημαίνει πως δεν μπορώ να αγαπήσω το παιδί μου. Δε σημαίνει πως δεν θα μπορέσω να διδάξω στον γιο μου αξίες και ηθική. Η ηλικία σου δεν ορίζει τις δυνατότητές σου ως γονιός.
14. Αγαπώ την κόρη μου και τον άντρα μου αλλά αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, θα περίμενα άλλα 10 χρόνια μέχρι να παντρευτώ και να κάνω παιδί.
15. Μισώ όταν οι γονείς μου είναι αντίθετοι με τις δικές μου αποφάσεις στο μεγάλωμα της κόρης μου. Δεν είναι το παιδί σας, αφήστε το μεγάλωμά της σε μένα!!!
16. Ο άντρας μου είναι μάστερ στο να είναι γονιός εξ αποστάσεως: κάνει κριτική σε ό,τι κάνω ενώ φωνάζει το τι πιστεύει πως θα έπρεπε να γίνει χωρίς να σηκωθεί από τον καναπέ ή να πάρει το βλέμμα του από το κινητό του.
17. Ήμουν τέλειος γονείς μέχρι που έκανα παιδιά… λατρεύω το πόσο φαντασμένες είναι ορισμένες έγκυες φίλες μου. Δεν έχουν ιδέα τι τους περιμένει.
18. Μένω όρθια τη νύχτα διαβάζοντας σελίδες γονεϊκότητας παρόλο που ξέρω ότι χρειάζομαι ύπνο γιατί το νεογέννητό μου ξυπνάει νωρίς.
19. Ο τρόπος που μεγαλώνω το παιδί μου είναι τελείως διαφορετικός από τον συνηθισμένο – και το λατρεύω αυτό.
20. Όσο περισσότερο προσπαθώ να συμμετέχω και γω και να βοηθήσω με το μεγάλωμα του παιδιού τόσο πιο πολύ αισθάνομαι πως θα με εγκαταλείψει 🙁
21. Η κόρη μου έγινε τριών σήμερα. Αισθάνομαι πως δεν έχω χρόνο να διορθώσω τα λάθη που έχω κάνει ως γονιός!
22. Είμαι μοναχοπαίδι και δεν έχω επιτρέψει στους γονείς μου να πλησιάσουν, να αγγίξουν ούτε καν να δουν το νεογέννητό μου και έτσι θα παραμείνει. Οι μέρες που φέρονταν ηλίθια ως γονείς τελείωσαν.
23. Λατρεύω τα παιδιά μου αλλά μετανιώνω για τα όσα θυσίασα για αυτά.
24. Η κόρη μου είναι ο μόνος λόγος που δεν έχω αυτοκτονήσει.
25. Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι να πεθάνω όσο ο άντρας μου υπηρετεί στο στρατό. Όχι επειδή φοβάμαι το θάνατο, αλλά επειδή κανείς δεν θα το μάθαινε και η κόρη μου θα πέθαινε από την πείνα.
26. Έπρεπε να δώσω μάχη στα δικαστήρια για 2 χρόνια για να μπορέσω να βλέπω το γιο μου και να αποδείξω πως δεν είμαι ο κακός άνθρωπος που με έκαναν να φαίνομαι.
27. Ο άντρας μου είναι αλκοολικός. Τον αγαπώ με όλη μου την ψυχή, αλλά τρέμω στην ιδέα πως ο γιος μας θα ζήσει τελικά τις άσχημες στιγμές του.
28. Δεν έχω δουλειά σήμερα (έχω ήδη εργαστεί 40 ώρες αυτή την εβδομάδα) αλλά πήγα τα παιδιά μου στον παιδικό σταθμό έτσι κι αλλιώς. Αισθάνομαι ένοχη. Αισθάνομαι κουρασμένη.
29. Μισώ να μου λένε πως ο γιος μου ήταν ένα «ατύχημα» επειδή ήμουν 20 χρονών και δεν είχα σύντροφο όταν τον έκανα. Αυτό που δεν λέω στους περισσότερους, είναι πως γεννήθηκε μετά από ένα βιασμό. Λατρεύω τον γιο μου όπως και να ‘χει και λατρεύω να τον βλέπω να μεγαλώνει! Χαρούμενα γενέθλια μωράκι μου!
30. Κάθομαι στην είσοδο του πάρκινγκ εδώ και 25 λεπτά γιατί επιτέλους κοιμήθηκε. Όταν είσαι γονιός κάνεις πολλά τρελά πράγματα.
31. Ανησυχώ για το όταν η κόρη μου δεν θα θέλει να περνάει άλλο τον χρόνο της μαζί μου: Είναι 5 ετών.
32. Βρίσκω πως το να είμαι γονιός είναι ταυτόχρονα το καλύτερο και το χειρότερο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου.
33. Η καλύτερη συμβουλή που υιοθέτησα από τότε που έγινα μαμά είναι η ατάκα από το «The Help» – «είσαι καλή, είσαι έξυπνη, είσαι τρυφερή». Το λέω στα παιδιά μου κάθε μέρα.
34. Πολλές από τις καλύτερες συμβουλές που δίνω ως γονιός είναι ατάκες από το “Full House”.
35. Δεν έχεις βιβλιαράκι οδηγιών όταν είσαι γονιός. Οι περισσότεροι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Πιστέψτε το και να είστε περήφανοι!
Μα ποσο με εκφραζει αυτο το 16. Ολη την εβδομαδα περιμενουμε εγω και η κορη μου την Κυριακη για να περασουμε ωραιες στιγμες με τον μπαμπα μας. Ελα μου ομως που πολλες φορες αρχιζει η γκρινια και η κριτικη απο την ωρα που ανοιγουμε τα ματια μας. ... Ποσες φορες πιανω τον εαυτο μου να λεει μια μερα ειναι θα περασει. Αυριο Δευτερα θα παει στη δουλεια κ θα βρουμε την ησυχια μας. Ντροπη αλλα ετσι ειναι....
Τρόμαξα με όλα. Αλλα είναι όλα τόσο αληθινά, και πταν τα διαβάζεις αισθάνεσαι λιγότερο μόνος, όχι εντελώς αλλα λιγότερο. Είμαι το 11, και κάποια μου είπε... Ότι εστιάζω σε αυτά που δεν έχω και χάνω τις καλύτερες στιγμές μου που δε θα γυρίσουν ποτέ,... από τότε προσπαθώ περισσότερο να νιώθω αλλιώς με το παιδι μου, αλλα ακόμα, θα εξακολουθώ να είμαι μια μαμα που το μεγαλώνει μόνη της, θα μου λείπει, η αγαπη, και στο παιδι μου ο πατέρας του, όλες τις άλλες στιγμές θα τις ζήσω...................φυσικα, ........... μόνη..!
Το να δουλευεις απο το πρωι μεχρι το βραδυ και να παραπονιεσε οτι κουραζεσε το καταλαβαινω γιατι τα λεφτα δεν φερνουν την ευτυχια, το να εχεις ομως ενα ,δυο η και περισσοτερα παιδια και να παραπονιεσε οτι κουραστηκες αυτο δεν το καταλαβαινω γιατι τα παιδια φερνουν την ευτυχια! Δεν το λεω αυτο για να κατηγορησω κανεναν το λεω γιατι προσφατα ημουν και εγω πολυ κουρασμενη και σκασμενη που δεν με ακουγαν και μου ερχοταν να φουνταρω απο τα νευρα μου και μολλις τα εγδυσα το βραδυ να τα κανω μπανιο ξεκινησαν και χορευαν και εκαναν ζουζουνιες γυμνουλια...ε μου εφυγαν και τα νευρα και η κουραση και γελουσα και εκλεγα μαζι γιατι εννιωθα τυψεις και ευτυχια μαζι!Οτι ξεκιναμε και το βλεπουμε ως βουνο,βουνο θα παραμεινει ως το τελος!
Αν την ώρα που τα ξέντυνες για να τα κάνεις μπάνιο, εκείνα σπάραζαν στο κλάμα (κάποιες μέρες...όχι πάντα) και στριφογυρνούσαν σαν τιρμπουσόν ενώ προσπαθούσες να τους βάλεις πάνα και να τα ντύσεις...ενώ πρώτα έχεις λιώσει στην δουλειά, θα το καταλάβαινες καλύτερα;
Χαχαχαχαχαχα συγνώμη Ελένη που γελάω αλλά είχε πολύ πλάκα έτσι που το είπες!!!
Πωπω ανακούφισηηηηηη... Θα πάω να επισκευθώ τη σελίδα να διαβασω κι άλλα να πάρω κουράγιο!
Πειράζει που είμαι κουρασμένη πονάω νυςταζωωωωω και κάνω λάθη και δεν εχω όρεξη να κάνω με τη μικρή μου αυτά που έκανα όταν δεν είχα τον μπεμπη;;;;και την πιάνω απλά να περιφέρεται άσκοπα μέσα στο σπίτι πολλές φορές γιατί βαριέται είναι 2,5...
Peirazei pou den exw mpemph kai exw mono enan 3,5xrono kai ontws niwthw kourasmenh ponaw kai den exw polles fores thn orexh na asxolhthw mazi tou enw ekeino to kakomoiriko me ekleiparei giati skulovarietai olh mera sto spiti?
Kai epishs peirazei pou oi enoxes mou varane kokkina alarm giati aisthanomai o tromokraths tou spitiou giati eimai h monh pou ton malwnw sto spiti enw o antras mou einai o kalos panta pou ton uposthrizei kai auto me kanei akomh poio Tourko?????
ειμαι εγκυος στο 1ο παιδακι,φοβαμι που φοβαμαι,τωρα διαβασα κ αλλα που δεν ειχα σκεφτει.τωρα φοβαμαι ακομα πιο πολυ....
Να μην φοβάσαι τίποτα! Θα τα καταφέρεις κι εσύ όπως όλοι οι άλλοι...Θα κάνεις λάθη, όπως όλοι οι άλλοι, αλλά η αγάπη σου θα μετράει ΠΑΝΤΑ παραπάνω για να τα διορθώνεις όλα. Απλά "άκου" το μωράκι σου από την αρχή...Σου μιλάει μια φοβιτσιάρα, "έμπειρη" πρωτομάνα...ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ! ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΘΑΥΜΑΤΑΚΙ ΣΟΥ!
ευχαριστω Ελενη,αλλα αγχωνομαι χωρις να το θελω !
Ξέρεις πόσο πιο σχετική ήμουν εγώ πριν από εσένα; ΚΑ ΘΟ ΛΟΥ!
Ξεχνα τα. Απλως κρατα μικρο καλαθι χωρις πολλες προσδοκιες και ονειρα για το ποσο καλη μαμα θα εισαι. Κι εμενα που μου ειχαν πει οταν ηταν 1 χρ. πως οποιο χαρακτηρα διαμορφωνουν θα τον δεις μεχρι τα 3 και μεχρι εκει μπορεις να τα επηρεασεις, ενταξει μου ειχε γινει εμμονη το #21. Κι ακομη το σκεφτομαι συχνα. Η αληθεια ειναι οτι η κορη μου ειχε τον ιδιο χαρακτηρα απο ημερων μεχρι σημερα που κοντευει τα 4 και εχει τετοιο χαρακτηρα που δε γινεται να εισαι συνεχεια σε μια νηφαλια κατασταση απολυτης ηρεμιας. Και θα φωναξεις και θα πεις και πραγματα που θα τα μετανιωσεις μετα. Δεν ειναι οτι ειναι δυσκολο να μεγαλωνεις παιδια, αλλα η εικονα που μπορει να εχεις σημερα στο μυαλο σου για το πως θα εισαι σαν μαμα και συζυγος με παιδια μπορει να μην εχει και πολυ μεγαλη σχεση με την πραγματικοτητα. Εμενα μπορει να με εσωσε το οτι την 1η φορα που ημουν εγκυος δεν ειχα καθολου χρονο να σκεφτω τιποτα για το μωρο που θα ερχοταν. Δεν ειχα ιδεα τι με περιμενε και δεν ειχα και χρονο να κατσω να το σκεφτω η να κανω τον οποιοδηποτε προγραμματισμο. Οποτε, δεν ειχα καποια ιδεατη εικονα στο μυαλο μου με την οποια αργοτερα θα μπορουσα να συγκριθω. Αστο να ερθει οπως ερθει και να σκεφτεσαι πως και λαθη που θα κανεις (δε γινεται να μην κανεις), θα ζητας συγνωμη και το παιδι παντα συγχωρει. Κακια δεν κρατα κανενα τους. Και ειναι ισως η μοναδικη κατηγορια ανθρωπων που εκτιμα την προσπαθεια σου. Τα νοιαζει να προσπαθεις να βελτιωθεις και οχι τοσο το ποσο γρηγορα θα το καταφερεις αυτο. Τελικα σκεψου ποσο τυχερη θα εισαι που θα εχεις τετοιους ανθρωπους γυρω σου που απλως θα εκτιμουνε την προσπαθεια σου. Αντε συγκινηθηκα τωρα. Αληθεια στα λεω αυτα, ετσι ειναι, δεν τα λεω για να σε ηρεμησω. Παω να τα φιλησω τα κοιμισμενα μου. Καλως να σου ερθει. Και το δευτερο αμεσως αν το θελετε κι οι δυο...δυσκολο στην αρχη αλλα μετα θα με θυμηθεις.
κι ισως ειναι η μοναδικη κατηγορια ανθρωπων που εκτιμα την προσπαθεια σου.. φανταστικο αυτο που εγραψες Νινα,ευγε!!!
να εισαι καλα!! αυτο θα κανω,θα τ αφησω να παει οπως παει απο μονο του!
μονο το 8 δεν θα θελα να πω ποτε. ποτε ομως
Συγκινήθηκα με το 29....
Πολύ ενδιαφέρον και δυνατό κείμενο. Πόση ευτυχία μας δίνει η γονεικότητα αλλά και πόσες τύψεις, ανησυχίες, φόβους. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές πρέπει να τα λέμε ανώνυμα κάτι τέτοια...
Συμφωνώ μέχρι το "να τα λέμε"...διαφωνώ με το ανώνυμα. Πιστεύω πως να τα λες κατά πρόσωπο και ευθέως είναι που σε κάνει να συνειδητοποιείς το μέγεθος των λέξεών σου...Αλλιώς καταντάει ένα απλό moto που μπορεί και να το είπε κάποιος άλλος...αν νιώσουμε ότι μας στριμώχνουν. Είναι αυτό που μας κάνει να φαινόμαστε νορμάλ, γήινοι, ανθρώπινοι και να πείθουμε τους άλλους ότι είναι ΟΚ να νιώθουν έτσι...