Τα πικρόχολα σχόλια
Ζούμε σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι πλέον εκτονώνονται με το να ρίχνουν χολή ακόμη και σε άτομα που απλώς θέλουν να πουν μια καλή κουβέντα ή να δώσουν κάποια στήριξη σε άλλα άτομα που περνούν κάποια δυσκολία.
Έχω βαρεθεί να διαβάζω κακίες και άθλια σχόλια σε άρθρα και προσωπικές ιστορίες.
Και αναρωτιέμαι γιατί τόση κακία μεταξύ μας;
Τι θα κερδίσουμε στην τελική ρίχνοντας χολή ο ένας στον άλλο; Είναι διασκεδαστικό μάλλον για κάποιους!
Συμφωνώ ότι κάποια άτομα δεν γνώρισαν στοργή και αγάπη από το οικογενειακό τους περιβάλλον και γι’αυτό φέρονται έτσι αλλά πιστεύω ότι από κάποια ηλικία και μετά όλοι πρέπει να κάνουμε μια «αυτοεξέταση» και να προσπαθούμε να διορθώνουμε ότι στραβό έχουμε μέσα μας είτε το έχουμε κληρονομήσει είτε όχι.
Όλοι έχουμε ανάγκη από μια καλή κουβέντα και μια παρηγοριά όταν βρισκόμαστε σε δυσκολίες. Και κάποιοι είναι τόσο μόνοι που περιμένουν ένα γλυκό σχόλιο έστω και μέσω ενός υπολογιστή.
Γιατί τόση επιθετικότητα;
Όλοι έχουμε προβλήματα αλλά καλό θα ήταν να βρούμε άλλους τρόπους να εκτονώνουμε την οργή μας και όχι να πληγώνουμε ο ένας τον άλλον!
Λίγο έλεος επιτέλους!
Αναστασία
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Με αφορμή αυτό το άρθρο σκέφτηκα πόσες φορες εχω ανεχθει τα πικροχολά ή αλλιως υποτιμιτικα σχόλια καποιων απο το περιβάλλον μου. Καποιων που ασκουν κριτικη για τι κανω με το παιδι μου και οχι μόνο. Το θέμα είναι οτι αν ασκησουμε και εμεις τετοια κριτικη αυτοι θιγονται ενω εμεις αν παρεξηγηθουμε και το δειξουμε τοτε ειμαστε και γκρινιάρηδες απο πάνω. Τελικα κατεληξα στο συμπέρασμα οτι απλα ζηλεύουν για αυτό που δεν εχουν... οποτε απλα δεν αξιζει να ασχολουμαστε μαζι τους και με τις μικροκακίες τους. Εξάλλου εμενα η εμπειρια του μου δειχνει οτι για οτι προσπαθουν να σε μειωσουν τελικα το λούζονται εκείνες -οι.
Καλησπερα μανουλες! Πολυ χαιρομαι που ακομη υπαρχουν αναμεσα μας ανθρωποι με τακτ.με τη στοιχειωδη ευγενεια.αυτη η κλασικη ατακα πια " εχω δικαιωμα να λεω την αποψη μου , αν δε σ αρεσει απλα μη δημοσιοποιεις " Ναι οκ εχεις το δικαιωμα να λες την αποψη σου. Αυτο εχει μεγαλη αποσταση απο το να προσβαλλεις ,απαξιωνεις,επιτιθεσαι,ειρωνευεσαι
Αυτη την ατακα "καμουφλαζ" περι διαφορετικης αποψης κοφτε την πια .πρεπει να εισαι βαθια συμπλεγματικος ανθρωπος ωστε να μπεις στη διαδικασια να δαπανησεις εστω 5 λεπτα απο το χρονο σου για να γραψεις κατι πικροχολο κ κακιασμενο.γιατι αν πραγματικα ηθελες να πεις απλα μια διαφορετικη αποψη θα μπορουσες να τη διατυπωσεις με ευγενεια.
εμενα με τσατιζουν οι συμβουλες του τυπου: βρισε τον αντρα σου, παρατα τον, την πεθερα σου να την φορτωνεις με χιλιες δουλειες και μετα να μην την αφηνεις να δει το εγγονι, εισαι αρρωστη, μην παιρνεις φαρμακα, πως κανεις ετσι ,εγω ημουν χειροτερα. Και ειλικρινα αναρωτιεμαι πιστευουν οντως οτι ειναι σωστες οι συμβουλες αυτες ή ειναι αφου δεν εχω κατσικα εγω,ας πεθανει η κατσικα του γειτονα.
Αυτο που θεωρουν μερικοι πικροχολο και κακια μπορει να σου ειναιναπλως η γνωμη του αλλου.Δεν καταλαβαινω γιατι μπορει να με ριξει ψυχολογικα κατι τετοιο . Θα πω κατι χιλιοειπωεμνο .Οταν αποφασιζεις να πεις την ιστορια σου ειτε ειναι τοκετου,η σχεση με τον αντρα σου, με την φιλη σου με οτιδηποτε αλλο θα υπαρξουν και ανθρωποι που πολυ απλα θα το θεωρησουν χαζομαρα. Προσωπικα εχω διαβασει απειρες ιστοριες τοκετου που ενω η αλλη μπορει να το θεωρει κατι τρομερο εγω σκεφτομαι ''σιγα το πραγμα και την πρωτοτυπια ολες ετσι γεννησαμε''.Αν ομως σε στενοχωρουν αυτα τα σχολια απλα δεν δημοσιοποιεις τιποτα και τα λες στις φιλες σου που θα σου τα πουν οπως θες.Δεν ειναι λογικο σ τοσες χιλιαδες αναγνωστες να υπαρχει και το αρνητικο? Αν σας ρχνειτοσο την ψυχολογια ας μην τα γραφετε βρε παιδια.Γιατι θα πρεπει να λεμε οτι ολα τα βρισκουμε υπεροχα και γλυκα? Θα μου πειτε τωρα αν θες μπορεις να μην απαντησεις.Και εγω με την σειρα μου λεω οτι ειπα και παραπανω : Αν σε χαλαει μια αρνητικη γνωμημηςς μα ς λες το προβλημα σου.
Μα άλλο το ένα άλλο το άλλο. Το να χαμογελάσεις καλοαίρετα και να σκεφτείς "χεχε μας τα λέει λες κι έζησε κάτι το μοναδικό ενώ όλες έτσι γεννήσαμε" είναι φυσιολογικό, το να αφήσεις σχόλιο κάτω από ένα κείμενο στο οποίο μια γυναίκα μοιράστηκε τις πιο όμορφες στιγμές της λέγοντάς της "τι μας τα λες, σιγά, όλες έτσι γεννήσαμε" είναι φυσικά πικρόχολο και δεν μπορώ κι εγώ να καταλάβω πώς διάολο λειτουργεί η ψυχολογία αυτού που το άφησε! Και το ίδιο στα δυσάρεστα κείμενα. Γράφει ο άλλος το πρόβλημά του, το οποίο τον στενοχωρεί και τον προβληματίζει, δίκαια ή υπερβολικά (αλλιώς δεν θα το έγραφε). Αν το θεωρεί κάποιος χαζό ας προσπεράσει, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αισθάνεται την ανάγκη να κάτσει να γράψει "άσε μας κοπέλα μου με τις αηδίες σου, εδώ έχουμε σοβαρότερα προβλήματα". Αισθάνεται κάποια αρρωστημένη ευχαρίστηση κάνοντάς το; Δεν ξέρω, τι να πω... Κι υπάρχουν άπειρα άλλα τέτοια παραδείγματα...
Συμφωνω εν μερει μαζι σου στο κομματι οτι τοσα αρθρα ανεβαινουν και καποια μπορει να θεωρηθουν χαζομαρες.Κι εγω εχω βρει πολλα αρθρα χαζα αλλα δεν μπαινω στη διαδικασια να σχολιασω ομως γιατι πολυ απλα δεν με ενδιαφερουν!!Η αληθεια ειναι οτι οντως μερικες περιμενουν να αναψουν τα αιματα για να βγαλουν τη χολη τους γιατι προφανως δεν μπορουν να ξεσπασουν αλλου!! Αν κατι δεν σε ενδιαφερει μην μπαινεις καν στη διαδικασια να το σχολιασεις γιατι δεν εχει νοημα,πραγματικα!!
Συμφωνώ εν μέρει με όσα λες, αλλά σκέψου να έχεις απέναντί σου το άτομο που θα σχολιάσεις ή θα σε σχολιάσει. Να πεις εσύ την ιστορία τοκετού σου ή έναν προβληματισμό σου και να γυρίσω να πω σε άλλες κοπέλες (μπροστά εσύ) "Καλά, τι μας είπε τώρα; Με βλακείες θα ασχολούμαστε...τράβα κοπέλα μου σε κανάν ειδικό"....Ενώ θα μπορούσα απλούστατα να σου πω "Δεν το θεωρώ τόσο φοβερό/τρομακτικό/τραγικό αυτό που σου συνέβη, αλλά αν χρειάζεσαι την γνώμη κάποιου τι θα έλεγες να μιλήσεις με έναν ειδικό;" Κι έπειτα μπορεί εσύ (όχι εσύ γενικά) να πεις "ελεύθερα" την γνώμη σου-αλλιώς να μην έλεγαν τίποτα οι άλλες, ε;- αλλά εγώ δεν έχω την ελευθερία να πω την δικη μου θεωρόντας σε (όχι εσένα και πάλι) τραγική/πικρόχολη/κατίνα; Εκεί υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; Κι έπειτα έχεις σκεφτεί ότι όσες γράφουν εδώ με έναν προβληματισμό ενδεχομένως να σκέφτονται "χρειάζομαι κάτι να συνέλθω", αλλά άλλο να λες την αλήθεια σε κάποιον και άλλον να του την λες λούζοντάς τον με έναν κουβά παγωμένο νερό ταυτόχρονα. Η επιθετικότητα και η κακία καλυμμένες με την μάσκα της ειλικρίνειας έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, συν του ότι απλά βγάζουμε τον κατινίστικό μας εαυτό στην φόρα...
Έτσι ακριβώς είναι. Σαν να ψάχνουν να βρουν τρόπο κάποιοι να πετάξουν την κακία τους, λίγο χώρο να βρουν... Προσπαθούν να σε κρίνουν, να σε διορθώσουν, να σε μειώσουν... και μ' αυτόν τον τρόπο νοιώθουν καλύτερα? Τι να πεις??? Ανωτερότητα... !!